คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : chap 3 / 2
หลัาูแลลุเลิศให้เ้านอนแล้ว ผม็ลับมาที่ห้อ หลัาสวมน์ไหว้พระแผ่เมาามที่เยทำ็ล้มัวลบนฟู
ืนนี้ผมใสุ่บอล ทีุ่ป้าให้มาเป็นุนอน มันลื่นๆ ัวะมั หลัาหลับาผม็ินนาารถึหนัโป๊ที่ผมเยูและอบามที่พี่ปอระิบบอ แล้วมือผมล้วลในาเไปับหนูน้อยอผมรูึ้นล
ทำามสเ๊ปแล้วนะ??
???
เย ๆ
ไม่รู้สึอะไร
ไหนว่ามันะโึ้น ?
เฮ้อ..นานะมั
เมื่อยแล้ว
แม่ ไม่เห็นเิอะไรึ้นเลย
สุท้ายผมยอมแพ้
เฮ้อ…. ทำไม่ไ้ ผมมันาอะ
ผมลุึ้นาฟู เบื่อเ็มา ผมล้มเหลวในรั้แรริ้วย บ้าะมั ิถึเฮียปอว่ะ ถ้าเฮียอยู่แถวนี้ะเินไปถามว่าทำผิั้นอนรไหน
ผมยมือไหว้ “เ้าที่รับ อให้พี่ปอเ้ามาบ้าน้วยรับ”
เฮ้ยผมทำบ้าอะไรวะนี่ ทั้ที่รู้ว่ามันไร้สาระ
ผมล้มัวลนอนะแ้วยวามเ็ แม่ ผมทำอะไรไม่เยสำเร็เลย ระทั้เรื่อ มาสเอร์เบั่น
สวบ !
ที่นอน้าหลัผมยุบ มีมือสอเ้ามาโอบเอวอผมแน่นเลย มีใรสันเ้ามานอน้าผม ัวเย็นมา ผมใหันไปู ็เห็นรึ่หน้าอพี่ปอ
“พะ พี่ ปอ” ผมเรีย้วยวาม แปลใปนใ รีบหมือออาาเ ่อนแทบไม่ทัน
พี่ปอไม่อบ เอานิ้วี้แะปาัวเอ เป็นสัาปาบอให้ผมอย่าั และันหน้าผมลับเบา ๆ
“อายอะไร เอ็อยาเอพี่ไม่ใ่เหรอ ถ้าอายพี่ไป็ไ้นะ” พี่ปอทำท่าะลุไป
“ะ เี่ยว ๆ รับ เอ่อ ๆ ผะ ผม ทำมันไม่ไ้รับพี่ปอ” ผมเอามือว้าแนพี่ปอไว้ แ่ลืมไปเอามือที่เพิ่ใ้ทำสิ่ทะลึ่อยู่ นึไ้เลยรีบเปลี่ยนใ้อีมือหนึ่ับพี่ปอไว้ ทำไมผมโรเินเลยนะนี่ เมื่อี้พี่ปอเห็นอนผมฝึสไลน์หนอนน้อยรึเปล่านะ แม่หนอนน้อยอผม็ันไม่ยอมื่นอี่าหา “พี่ปอรับ ผมทำไม่ไ้ เฮ้ย ๆ พี่ปออย่าหันมาผมอาย”
ผมโวยวายเมื่อพี่ปอทำท่าะหันมาู ็ผมเินนี่รับ
“ฮ่า ๆ ระอว่ะ อะพี่หันหลัให้็ไ้ เอ็ับหนอนถูวิธีรึเปล่า ไอ่เมยืนมือ้ายมา พี่ะับนิ้วมือ้า้ายเอ็ให้เป็นัวอย่า แล้วเอ็เอามือวาับหนอนน้อยอเอ็ามแล้วันนะ”
พี่ปอหันหลัให้ผม เรานั่เอาหลันันแนบสนิท หลัพี่ปอเย็น แ็แร แ่นุ่มมา
ผมยื่นมือ้ายไป้าหลั มือาวเรียวอพี่ปอำนิ้วหัวแม่โป้ผมไว้ มือพี่ปอเย็นมา สัมผัสแผ่วเบาถนุถนอมถูส่าปลายนิ้วพี่ปอทำให้ผมรู้สึแปล รู้ัันมาหลายปีผมไม่เยสัมผัสัวพี่ปอแบบริัสัที สี่นิ้วพี่ปอำรอบนิ้วโป้ผม หัวแม่มือพี่ปอลึเบา ๆ วนไปมาที่เล็บเป็นัวอย่า
ผมใ้มือ้าวาทำามบ้า พี่ปอทำแบบไหนับนิ้วโป้้ายอผม ผม็เอามือวาทำแบบนั้นับหนอนน้อยผมาม
ทำไมนะ? ผมรู้สึแปล ๆ ับแผ่นหลั และมือพี่ปอที่ำผมไว้มาว่าะสนใเ้าหนอนอผมเอ
เย้ ๆ หนอนผมโึ้นริ ๆ ้วย
มือพี่ปอที่ำรอบนิ้วผมยับึ้นลอย่าแผ่วเบาา้าไปเร็วสลับไปมา
ผมเร่ัหวะามสัมผัสอีมือาพี่ปอ
เวลาผ่านไป
เราทัู้่เียบ
มีแ่สัมผัสที่แะัน หลัอเราทั้สอสั่นสะเทือนนัน
มันรู้สึ แปล ๆ
แปล ๆ
แปล
โอ๊ย ปวี่ บ้าเอ๊ย ทำไมมาปวนอนนี้ไ้
ผมปล่อยมือ ทำท่าะลุ
“อ้าว ไอ่เม ะไปไหน”
“ผมปวี่รับ ผมอไปี่่อน เี๋ยวมา่อ”
“ไม่้อไป ทำ่อ มันไม่ใ่ารปวี่ ” พี่ปอสั่
ผมำเป็น้อหันหลันและทำ่อ
ในห้อมีแ่วามเียบ และวามสั่นไหว
เราสัมผัสัน ผมรู้สึอุ่นที่หัวใ อยานั่ัวิับพี่ปอแบบนี้ลอไปเลย
บ้าะมั !
ปวี่
ะไม่ไหวแล้ว
ทำไี
ะไม่ไหวแล้ว
โอ๊ยยยย ่ามัน
่ามันนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
เฮือ
ฮึ
มือ้ายผมเร็ เผลอำมือพี่ปอแน่น พี่ปอ็ำมือผมแน่นเหมือนัน
อ้า
ผมระุ
อเหลวใสลื่นเปรอะมือวา
รึว่ามันือ ?
ผมอายหน้าร้อนผ่าว
“ทำไมไม่ร้อ ไอุ ไอุ อย่าที่ั้ใไว้วะ” พี่ปอยิ้มล้อผมเบา ๆ
ผมโรเินนนน
พี่ปอทำท่าะลุไป
“พี่ปอ” ผมรีบเอามือ้าที่ถนัำแนพี่ปอ ลืมไปว่ามันเลอะอยู่
“เฮ้ยยยยยย ไอ่เม” พี่ปอโว้ยวาย มอที่แนัวเอ หลัานั้น็เอานิ้วี้แะผลผลิอผมที่ไปเลอะแนเา แล้วเอาลับมาป้ายแ้มผมืนเบา ๆ
“พี่ปอ อย่าาาาาาาาาาาาา” ผมเบือนหน้าหนีพร้อมโวยวายบ้า ทั้ที่มันืออเหลวที่ผมสร้ามันออมาเอ
ผมลืมาึ้น
ผมลุนั่ึ้นมา มอไปรอบัว ฟ้าเริ่มสว่า พี่ปอไม่อยู่ ในห้อมีแ่ผมที่นอนเหยียาอยู่บนฟู
ผมฝันไปเหรอนี่ ?
ผม่วล่าผมไม่ไ้ใส่อะไร าเบอลที่ผมใส่่อนนอนถูพับไว้อย่าเรียบร้อย้าัว บนาเมีระาษทิู่ที่ีเป็นแผ่นวาไว้พร้อม หน้าท้อ แ้ม และมืออผมยัเลอะอเหลวาัวผม
ทิู่ ?
็ีะไ้ใ้เ็มือ
ฝันเปีย ?
โรเหมือนริมา
ความคิดเห็น