Romantic guy รักนี้แค่คุณที่รัก[yaoi]

ลำดับตอนที่ #1 : Romantic guy : 01

"แด็ด หนูจะได้ออกไปข้างนอกเมื่อไหร่หรอฮะ"ร่างของหนูน้อยคนหนึ่งเอียงคอถามผู้เป็นบิดาด้วยความสงสัย เพราะตั้งแต่ตนเกิดมานั้นไม่เคยที่จะได้เดินออกไปจากบริเวณนี้เลย บริเวณที่ไม่มีแม้แต่หน้าต่างสักบานเดียว มีเพียงประตูเเละรูปภาพเหล่าดอกไม้ที่เเสนสวยงามติดบนผนังเท่านั้น ผู้เป็นพ่อนั้นมองหน้ากับผู้ที่เป็นมารดาของหนูน้อยด้วยสีหน้าหนักใจ แต่ทว่าก่อนที่ผู้เป็นบิดาจะเอ่ยออกไปกลับมีเสียงประตูแทรกเข้ามาก่อน

"ลูเซ่ !" ร่างของหนูน้อยรีบวิ่งไปกอดผู้ที่เข้ามาใหม่ด้วยสีหน้าที่เปี่ยมไปด้วยความสุข ผู้ที่เข้ามาใหม่นั้นก็กอดตอบรับกับร่างของหนูน้อยด้วยความรักใคร่ไม่แพ้กัน บิดาและมารดานั้นมองภาพเหล่านี้ด้วยความเอ็นดู ที่เห็นลูกน้อยของเขาวิ่งไปสู่โอบกอดของเด็กชายที่เปรียบเสมือนลูกชายของพวกเขาอีกคน

"อินจาด้า ลูกแม่ มานี้ก่อนจ๊ะ ให้พี่เขามานั่งพักก่อน"โรสผู้เป็นมารดาของหนูน้อย เรียกให้หนูน้อยมาหาตนก่อน และพยักหย้าไปให้แก่ อิริคผู้เป็นสามี

"ข้างนอกเป็นอย่างไรบ้าง ลูเซ่ พวกนั้น ยังตามล่าอินจาด้าอยู่หรือไม่"อิริคถามด้วยน้ำเสียงและสีหน้าที่ลำบากใจ นึกย้อนไปที่พวกเขานั้นต้องให้ลูกน้อยอยู่แต่เพียงให้ห้องที่ไม่มีหน้าต่าง ไม่ได้เห็นโลกภายนอก ตัวของอิริคเองก็หนักใจและเสียใจที่ไม่สามารถพาลูกน้อยของเขาไปสู้โลกภายนอกได้ เพราะว่าข้างนอกนั้นยังมี พวกนั้น เหลืออยู่ พวกนั้น ไม่ปลอดภัยสำหรับลูกน้อยของเขาในตอนนี้

"พวกนั้น ยังคงอยู่ครับ แต่ว่าเริ่มที่จะอ่อนกำลังลงหลังจากสุญเสียท่านผู้นำไป ผมคิดว่านี้เป็นโอกาสดีที่จะจัดการ พวกนั้น ให้หายไป"ร่างของเด็กหนุ่มพูดด้วยความเด็ดเดี่ยว

"แต่ว่า พวกนั้น รวมทั้พ่อของเธอ เขาเข้าร่วมกับ พวกนั้น ไม่ใช่หรือ"อิริคถามด้วยความลังเลใจเพราะเขารู้ว่าพ่อของเด็กหนุ่มเป็นคนของ พวกนั้น

"ผมไม่สนใจเขาหรอกครับ คนที่ผมยอมสละชีวิตที่จะปกป้องดูแลมีแต่อินจาด้าเท่านั้น"ลูเซ่หันไปมองอินจาด้าด้วยแววตาที่แวนจะอบอุ่น แววตาที่คนเป็นพ่ออย่างอิริคมั่นใจว่าถ้าในอนาคตพวกเขาไม่อยู่ ลูเซ่จะสามารถปกป้องและดูแลลูกน้อยของเขาได้ อิริคยื่นมือไปบีบที่ไหล่ของลูเซ่เบา ๆ เป็นการแสดงออกถึงความมั่นใจที่มีต่อตัวลูเซ่มากเพียงใด

"ลูเซ่ มัมบอกหนูว่า ข้างนอกนั้นมีดอกกุหลาบสีแดงสดที่สวยกว่าในภาพวาด และมีดอกไม้ชนิดต่าง ๆ เยอะแยะข้างนอกนั้น หนูอยากออกไปข้างนอกนั้น ลูเซ่พาพนูออกไปได้ไหม"อินจาด้าวิ่งมากอดลูเซ่ และถามด้วยเเววตาที่ไร้เดียงสา

"สักวันหนึ่งลูเซ่จะพาอินจาด้าออกไปข้างนอกนั้น ลูเซ่สัญญา"

"อิ้อ! สัญญา"

ปัง !

"อินจาด้าลูกแม่ ลูกแม่ หนูรออยู่ในนี้นะค่ะ เดี๊ยวแด็ดกับมัมมานะค่ะคนเก่ง"ร่างของโรสวิ่ง ทิ้งไว้เพียงแต่ร่างของหนูน้อยในตู้เสื้อผ้าที่มีแ่ความมืดมิด

"มัมฮะ เมื่อไหร่มัมจะมารับหนูละฮะ มัม ฮืออออ" ร่างของหนูน้อยคดตัวร้องไห้ เป็นภาพที่แสนจะเศร้าโศก หนูน้อยร้องไห้จนหมดสติไป ภาพทุกอย่างกลับสู่ความมืดมิดที่หาที่สิ้นสุดไม่ได้

.

.

.

.

.

.

.

"เฮ้ย! ไอ้หยก! ไอ้หยก! ไอ้เหี้ยหยก!! ตื่นโว้ย!!"

"ห้ะ อะไรวะ ตะโกนทำไมวะ ไอ้วิน"ร่างโปร่งที่กำลังนอนหลับ ตื่นขึ้นมาด้วยอาการที่เรียกว่า งัวเงีย 

"หยกไม่เอา ไม่ขยี้ตาเดี๊ยวตาแดง" ร่างที่อยู่ใกล้เคียงจับมือของร่างโปร่งไว้เพิ่อหยุดไม่ให้ร่างโปร่งนั้นขยี้ตา เพราะไม่อยากให้ดวงตาสวยของเพื่อนตนนั้นแดง

"มึง ไอ้พุทธ ไม่ต้องไปทำให้มันเลย ปล่อยให้แม่งตาแดงไปเลย เพราะมึงนอนแหละหยก พี่เขาแม่งจ้องจะแดกหัวมึงละ รู้ตัวบ้างไหมฮะ"วิน หรือ อัศวินยังคงบ่นหยกไม่เลิก จนพี่ที่เรียกว่า พี่ระเบียบ หรือ พี่ว้าก มองตาขวางยิ่งกว่าเดิม

"คุณ! คนที่นอนหลับ ลุกครับ! ลุกออกมาข้างหน้า"

ร่างของหยกลุกขึ้นตามคำสั่งของพี่ระเบียบและเดินไปข้างหน้าด้วยท่าทางที่พี่ระเบียบแทบจะกินหัว ท่าทางที่ยังไม่เลิกงัวเงีย ตามองไปข้างหน้าจนไม่รู้ว่าตาคู่นั้นโฟกัสไปที่จุดใด

"คุณชื่ออะไร! บอกรหัสประจำตัวของคุณมาด้วยครับ!"

"หยก รหัส 01 ครับ"

"ผมไม่ได้ยินครับ!! คุณช่วยพูดให้มันดังกว่านี้ไม่ได้หรือไงครับ!! เพื่อนคุณที่นั่งอยู่ด้านหลังเขาไม่ได้ยินครับ!!"

"ชื่อว่า หยก รหัส 01 ครับ!!!" หยกตะโกนไปด้วยเสียงทั้งหมดที่มี หยกนั้นไม่ได้ตั้งใจกวนตีนแต่อย่างใด 

"โอเคครับ!! ทำไมคุณถีงนอนหลับครับ!! ในขณะที่เพื่อนคนอื่น ๆ ของคุณตั้งใจรับฟังระเบียบการต่างในมหาลัย แต่ทำไมคุณถึงหลับที่บ้านของคุณไม่มีที่ให้นอนหรือไงครับ ถึงได้มาหลับในมหาลัยครับ!!"

"อีเหี้ย พี่ระเบียบแม่งแรงวะ"เสียงซุบซิบเกิดขึ้น เมื่อพี่ระเบียบจัดเต็มในการถามเพื่อนร่วมรุ่นของตนเช่นนั้น

"อะไรครับ!! พวกคุณเป็นอะไรกันครับ ไม่พอใจลุกครับ!! ลุกออกมาพูดข้างหน้าให้เพื่อนของคุณได้ยินครับ!!" เมื่อพี่ระเบียบองค์ลงก็ไม่มีใครกล้าเเม้จะปรืปากพูดออกมาได้แต่ส่งสายตาที่ไม่พอใจเล็กน้อยออกไป

"ผม เอ่อ ผม"

"อะไรครับ!! พูดให้ชัด ๆ และดัง ๆ ครับ!!"

"ผมนอนไม่พอครับ!!"

"ผมว่ามันไม่ใช่เหตุลที่ดีครับ นเมื่อกำหนดการของทางมหาลัยออกมาแล้วว่าวันนี้คือวันที่ต้องมารายงานตัวที่คณะ คุณที่ไม่รู้จักเตรียมตัวให้พร้อม เมื่อคุณทำงานแล้ว เหตุผมที่ว่าคุณนอนไม่พอสามารถทำให้คุณเสียโอกาสในหลาย ๆ ด้าน เหตุผลของคุณนั้นไม่สมเหตุสมผลเพราะฉะนั้น ต้องทำโทษครับ!! วิ่งรอบสนาม 10 รอบ ปฏิบัติ!!"เมื่อสิ้นเสียงของพี่ระเบียบ หยกก็ออกไปปฏิบัติตามสิ่งที่พี่ระเบียบปฏิบัติโดยไม่โต้แย้งใด ๆ ทั้งสิ้นเพราะรู้ว่าตนนั้นผิด ที่จริงไม่ใช่ว่าหยกนอนไม่พอแต่หยกเผลอหลับมากกว่า และดันฝัน เรื่องนั้น อีกด้วย

.

.

.

.

.

.

อีกด้านหนังของสนาม

"หึ! มึงไปเรียกไอ้เหี้ยเอก มาชะหลังจากจบประชุมเชียร์" หารู้ไม่ว่ามาแตะต้องบุคคลที่ไม่ควรมาแตะต้อง เพราะว่าบุคคลนั้นเป็นเหมือนเก้วตาดวงใจ

.

.

.

"ในที่สุดเราก็พบกัน อินจาด้า"

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

จะเอ๋! หลังจากทีดองไว้นาน ลืมแต่งต่อเลย 555

ข้าน้อยสมควรตายยย ยอมรับผิดละจ้าาา T T

เอ๋ ใครคือ คนที่ช่อว่า เอก น้าาาาาา ลุ้น ๆ 

คุยกันได้ที่ทวิตนะค่ะ @elimsmini 

อินจาด้า(giada)เป็นภาษาอิตาลีที่แปลว่า หยก นาจาาาา

ส่วยลูเซ่(luce)ในภาษาอิตาลีเช่นกัน แปลว่า แสงสว่าง -3-

ไม่แน่ใจว่าคำอ่านมันอ่านว่ายังไงนะค่ะ

ถ้าผิดพลาดตรงไหนก็ขออภัยนะค่ะ T T 

เล่นแฮกแท้กนี้กันนน  #อินจาด้าของลูเซ่