จนกว่าคุณจะค้นพบ

การที่ฉันมายืนตรงนี้มันไกลเหลือเกิน ไกลเกินไปจากความคิดของฉัน แต่ด้วยเวลาที่มันจะต้องหมุนเวียนไปคำว่าไกลก็ไม่สามารถหยุดคำว่าใจต้องการได้ เด็กน้อยเดินกลับบ้านพร้อมปิ่นโตคู่ใจของแม่ที่จะใส่กับข้าวให้ไปโรงเรียนทุกวัน วันนี้กลับข้าวที่ใส่มายังแน่นเต็มเอียด เหมือนยังไม่ได้สัมผัสกับมือมาเลยแม้แต่น้อย ปันเป็นเด็กหญิงตัวเล็กผมยาวผิวขาวเหลือง หน้าตาคมจมูกโดงเหมือนแขก ตามแบบฉบับแม่ที่มีเชื่อสายนี้อยู่บ้าง รองเท้าเล็กๆก้าวสืบทีละเก้าที่ละเก้าตามทางถนนลาดยางเก่าๆนานๆทีจะมีรถผ่านสักคันหนึ่ง ปันมาซ้ายขวาเปิดฝาปิ่นโตออกเทข้าวและกับที่อยู่ข้างในออกหมด เหลือเพียงปิ่นโตเปลือยเปล่าเบาหวิว แล้วเดินกลับเข้าบ้านด้วยอาการเชื่องช้า ว่างกระเป๋าลงที่เก้าอี้ตัวเก่าที่คุ้นเคย แล้วเอาปิ่นโตไปเก็บไว้ในครัวรอการชะล่าง ปันเดินจูงวัวที่อยู่หลังบ้านเข้าไปในคอกของมันจัดการมัดเรียงกันเป็นแถวไว้ตามตอไม้ที่พ่อทำไว้ ปันทำอย่างนี้ทุกวัน จนเป็นภาพที่ตินชินตา กลิ่นกับข้าวเริ่มลอยมาตามลมทำให้ท้องเริ่มร้อง การยับยั้งชังใจชักเริ่มไม่เป็นผลทำให้เด็กน้อยเร่งการผูกวัวให้เสร็จเร็วๆแต่ด้วยจำนวนที่มีมากถึง 13 ตัวถ้าเที่ยบกับขนาดแล้ว ช่างเหมือนลูกวัวผูกแม่วัวก็ไม่ปาน ทำให้ความเร็วของเธอดูไม่เป็นผลดั่งใจเท่าใดนัก แสงเทียนถูกจุดขึ้นจากในบ้าน ตะเกียงๆเล็กๆส่องแสงเป็นเงารางๆมาแต่ไกล ปันกินข้าวเสร็จหรือยัง สำเนียงเสียงใสนี้เป็นที่คุ้นหูทุกวันทำให้ปันจำได้อย่างแม่นยำโดยไม่ต้องรอให้เห็นหน้า ใกล้แล้วค่ะ เสร็จแล้วค่ะ มัดดีๆนะเดี๋ยวมันจะไปกินข้าวของชาวบ้านเอา ค่ะแม่ เด็กน้อยตอบพร้อมวิ่งฝ่าความมืดมายังตะเกียนน้อยที่ส่องแสงรอค่อยอยู่ แล้วเดินตามผู้เป็นแม่ด้วยความเร็ว แสงตะเกียงยกขึ้นสูงพร้อมกับคำพูดของผู้เป็นแม่ ลูกล้างเท้าล้างมือก่อนขึ้นบ้านนะ ตะเกียงน้องส่องแสงรำไรให้ปันพอมองเห็นขันเงินน้อยๆที่ลอยวนอยู่ในตุ้มเล็กๆข้างๆเชิงบันได ขึ้นมาเร็วลูกเช็ดเท้าด้วย ปันทำตามอย่างว่าง่าย หลายครั้งที่เขามักดื้อกับผู้เป็นแม้ แต่ด้วยเสียงท้องที่ร้องทำให้เขาเชื่อฟังและทำตามทุกอย่าง บันไดไม้เก่าๆเอียงช้ายขวารองรับอุ้งเท้าน้อยๆที่ก้าวสืบตามแม่ไปได้อย่างเหมาะ สามสีเก้าเสียงบันไดครวญครางการเหมือนเป็นการส่งสัญญานการมาถึง พ่อและพี่สาวหันมองเล็กน้อยแต่ไม่ได้มีเสียงอันใด ปันนั่งลงเงี่ยบๆข้างแม่ ใช้มือน้อยๆเช็ดกระโปรงนักเรียน