ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : คู่แข่ง
ไรต์เตอร์กลับมาอัพแล้วค่ะ
หลังจากที่ห่างหายไปนาน
เเหะๆๆๆๆ คาดว่าคงมีคนแช่งไรต์เตอร์อยู่แหงๆ เนื่องจาก
......ทำไมต้องทำร้ายน้องแก้วผู้น่ารักด้วย...
ไรต์เตอร์ขอตอบว่า..ไม่มีเหตุผลค่ะ
อาจจะเป็นเพราะว่า อะไรๆที่คุณไม่รู้ อาจจะอยู่ในตอนต่อไปก็ได้นะคะ555 หรือไม่ก็อยู่ในตอนท้ายๆ เอิ๊กๆๆๆ
......................................................................
"ไอแก้ว ดูทำหน้าทำตาเข้า เป็นอะไรอีกล่ะแก"
�� สาวผมทรงหัวหอมมองหน้าเพื่อนสนิทที่เอาแต่ถอนหายใจเฮือกๆ เเต่อีกฝ่ายกลับตอบมาด้วยการส่ายหน้าเพียงเล็กน้อย
แล้วจะให้ทำยังไงได้ล่ะ เธอก็ไม่ใช่ผู้รู้จะสามารถหยั่งรู้ใจคนได้ซะด้วย
"ไม่เป็นไรหรอก โอ๊ะ ... นั่น"
คนตัวสูงยิ้มกว้างแล้วรีบวิ่งไปที่วัตถุบางอย่างตกอยู่
ก็ตรงที่เธอแยกย้ายกันไปเรียนกับพวกพี่ๆ แล้วก็นางฟ้าของเธอนั่นแหละ�
ก่อนจะก้มลงเก็บขึ้นมา แล้วนึกอะไรได้
......................................
"ยัยฟาง จะไปนั่งกับพวกฉันมั้ยเนี่ย"
นี่ก็คงเป็นอีกคนที่วันนี้ดูเหม่อๆ มีนเขย่าตัวฟาง
คิดจะลากไปด้วย ก็ไร้เรี่ยวแรงจะดึง
ตัวก็ใช่ว่าจะเล็ก เฮ้อ
"เอ้า "แฟน"อีกคนของแกมาแล้วน่ะ"
คนตัวขาวกระแทกคำสำคัญให้เจ้าตัวหันไปมองบุคคลที่พึ่งจะก้าวเข้ามาในห้องเรียนแล้วก็รีบเดินมาหาเธอในทันที
พร้อมช่วยถือกระเป๋าในมือที่ยัยแจมเพื่อนซี้พึ่งจะดันคืนมาให้��
"งั้นพวกฉันไปก่อนก็แล้วกันนะ เิชิญแกสวีทกันให้มีความสุขก็แล้วกัน"
�มีนดึงเเขนเเจมให้ตามมาอย่างเข้าใจกัน
..ก็เวลาเเบบนี้ คนรักกันเขาก็คงอยากจะอยู่ด้วยกันอยู่แล้ว
ส่วนไอ้ตัวแสบของพวกเธอ ถ้าไม่รู้เรื่องนี้ ก็ปล่อยให้มีความสุขไปก่อนดีซะกว่า...
"ฟางครับ เป็นอะไรรึเปล่า ดูซึมๆนะ"
�ป๊อปปี้ยกมือขึ้นทาบที่หน้าผากของอีกฝ่่าย
ที่ยิ้มกว้างขอบคุณในความห่วงใยที่เขามีให้
"ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะป๊อป เราไปนั่งกันดีกว่าค่ะ"
�ฟางจับมือของป๊อปปี้แล้วจูงกันเข้าไปยังที่นั่งข้างหน้า
ที่ประจำของพวกเธอสองคน
โดยไม่รู้สักนิด ไม่รู้เลยว่ามีอีกคนมองตามไปอยู่�
อีกคนที่ยืนหลบอยู่หน้าประตู
คนที่มองตามเข้าไปทางประตูกระจก
คนที่...คิดว่าคงไม่สามารถเข้าไปเป็นส่วนเกินในที่ประจำของพวกเธอได้
"เป็นอะไรไปเเจม"
�มีนสะกิดคนที่นั่งหน้าเอ๋อจ้องไปที่ประตู�
เอ้า อ้าปากเข้าไป เดี๋ยวแมลงวันก็เข้าปากกันพอดี
นี่ๆเองสาเหตุที่ทำให้แกเอ๋อ เพราะกินแมลงวันเยอะเกินไป
"แก้ว"
พูดแค่นั้นมีนก็หันไปมองตาม
พบเด็กที่ยืนตาแป๋วอยู่หน้าประตูแล้วหันหลังเดินไปอย่างช้าๆ
ก้มหน้าก้มตามองแต่พื้น
"ออกไปกันเร็วแจม"
........................................................
"เจ็บ"
คำนี้คำเดียวที่คนตัวสูงสามารถพูดได้
คำอื่นไม่หลุดออกมาจากปากอีกแล้ว
ก้มลงมองหนังสือในมือที่ตั้งใจว่าจะเอามาให้คนในห้อง
เพราะกลัวว่าจะไม่มีหนังสือเรียน
แต่ก็ทำให้ได้เห็นอะไรเด็ดๆ
ไม่น่าล่ะถึงได้ไม่รัก ไม่น่าล่ะถึงได้ไม่ใส่ใจ
ก็สิ่งที่เธอต้องการทุกอย่างน่ะ นางฟ้าของเธอมีให้อีกคนไปหมดแล้วนิ่
คงต้องใช้เวลาทำใจเป็นวันเลยล่ะ กว่าจะกลับมาไล่ตามนางฟ้าของเธอได้อีก
เฮ้อ ยิ่งคิดยิ่งจุก
"แก้ว หยุ๊ด"
สองสาววิ่งเข้ามาขวางหน้าอย่างฉับพลันพร้อมอาการเหนื่อยหอบ
สองสาวที่คอยอยู่เคียงข้างเธอมาตลอด
ญาติของเธอนั่นเอง
"แก้วฝากหนังสือไปให้พี่ฟางหน่อยสิพอดีว่าแก้วกลัวอาจารย์น่ะ
แก้วเลยไม่เข้าไปดีกว่า พี่มีนกับแจมก็ไปเรียนเถอะ น้องแก้วไม่เป็นไรสักหน่อย"
น้องเล็กประจำบ้านฉีกยิ้มกว้างให้กับพวกี่ๆ เพื่อความสบายใจของพวกเขา
แล้วยื่นหนังสือให้ ก่อนจะรีบเดินออกไป
ไปจากตรงนี้ ไปก่อน แล้วพรุ่งนี้ เธอจะไม่ถอย
พรุ่งนี้เธอจะกลับมาสู้เหมือนเดิม
ถึงคนๆนั้นจะมีดีแค่ไหน แต่ก็มีเรื่องนึงที่เธอสู้ได้ อาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ
เเค่คำๆเดียวที่ทำให้อยากสู้ต่อ� น้องแก้วรักพี่ฟาง
.............................................................
"กลับบ้านกันเถอะ"
�วันนี้ดูเฟย์จะรีบร้อนซะเหลือเกิน ไม่รู้เป็นเพราะอะไร
นี่เป็นความคิดของแก้ว แต่ก็ต้องรู้สาเหตุเมื่อญาติของเธอเดินมา
....นั่นแน่ ชอบยัยเผือกแหงๆเลย ฮิ้วๆ............
"ใครวะนั่น"
แต่เสียงอุทานก็เรียกให้แก้วหันไปมองอีกรอบ
หน้ายาวๆที่เดินตามแจมมาแบบนั้น
จะเป็นใครไปได้
"ไอ้เขื่อน"
นายเสี่ยวนั่นชอบตามตื๊อแจมประจำ ใครจะจำไม่ได้
แหม เดินตามติดเชียว กล้าดียังไงมาทำให้เฟย์หงอย�
เเบบนี้ต้องให้ซุปเปอร์ฮีโร่เคลียร์แล้วคร๊าบ พักเศร้าชั่วคราว
"แจม แก้วจะกลับบ้าน พี่มีนรีบไปสตาร์ทรถเหอะ นะ แก้วเบื่อ โห้ย เบื่อหน้ายาวๆง่ะตัวเอ๊ง"
ทำท่าสะดีดสะดิ้งเด้งตัวเกาะหนึบให้กระเด็นไป แล้วล็อกแขนแจมให้ติดหงัก โดยแจมเองก็ดูจะพอใจมากซะด้วย
"ใช่ๆ แจมก็อยากกลับบ้าน เบื่อเหมือนกัน รีบไปกันเถอะเนอะ"
"เดี๋ยวสิครับแจม"
รู้สึกถึงเเรงโน้มถ่วงของมือ ก็มีหน้ายาวๆที่แจมเบื่อมาเกาะแจมเอาไว้นั่นเอง
หนอย แกอย่ามาแต๊ะอั๋งญาติฉันนะเว่ย ตายซะเถอะไอ้หน้ายาว
"เปี้ยง แอ่ก"
เสียงแรกคือเสียงถีบ ส่วนเสียงที่สอง เป็นของคนที่นอนกองอยู่กับพื้น
ไม่ต้องถามก็คงรู้ว่าฝีมือใคร
"อย่ามาจับแจมนะ� ไม่รู้จักละอายบ้างเลยรึไง
เกรงใจกันบ้างสิ แฟนแจมยืนหัวโตๆอยู่ตรงนั้นน่ะ ไม่เกรงใจแฟนแจมหน่อยรึไง
ไอเฟย์ก็ เอ้า นิ่งเข้าไป เห็นมั้ยว่าแฟนแจมเขาโกรธจนทำอะไรไม่ถูกแล้ว โอ้ หน้าแดงด้วย โกรธมากแหงๆ"
อยู่ดีๆคนที่ยืนเศร้าอยู่ก็ต้องหน้าแดง ไม่ใช่เพราะโกรธเเต่...
ไอ้แก้ว แกพูดอะไรออกมาเนี่ย เขินนะเว่ย
""แจม ถ้าอยากสลัดมัน ทำตามที่แก้วคิดไว้ซะ ไม่งั้น เหอะๆๆๆ แก้วไม่ช่วยแล้วจะหาว่าไม่เตือนนะ"
ก้มลงกระซิบข้างหูคนตัวขาวเจ้าเสน่ห์ให้อีกฝ่ายพยักหน้าก่อนจะเปลี่ยนเป้าหมายใหม่ รีบพุ่งไปควง
น้องหัวเบิ้ม หรือ น้องเอ๋อสอง
"กรี๊ด เฟย์คะเฟย์ขา มันไม่ได้เป็นอย่างที่ตัวเองคิดนะ
เค้ากับไอ้หน้ายาวนี่ไม่ได้เป็นอะไรกันเลยนะตัวเอ๊ง อย่าโกรธเค้านะเบ่บี๋"
ยิ่งทำก็ยิ่งสร้างความปวดร้าวระรานใจให้ชายหนุ่ม โถ เจ็บทั้งก้นกบทั้งหัวใจเลยมั้งน่ะ
"เค้าไม่โกรธตัวเองหรอกที่รัก ก็เค้ารู้อยู่ว่าตัวเองน่ารัก ต้องมีคนมาหลงเยอะเป็นธรรมด๊า แต่เค้ารู้ว่ายังไงตัวเองก็มีแต่เค้าอยู่แล้วล่ะ โฮะๆๆ
นี่ ไอ้คุณหน้ายาว อย่ามายุ่งกับแฟนฉันนะเว่ย ไม่รู้รึไงว่าฉันน่ะ เทควันโดสายดำนะ ถ้ามายุ่งกับแจมอีก
ก็เตรียมใจไปนอนอยู่ในโลงได้เลย ไปเถอะจ้ะที่รัก"
ดาราเจ้าบทบาทตีบทกระจายกระเจิง จนแก้วใจต้องแอบหันไปขำคนเดียว�
อะไรของม๊าน� ไปแสดงหนังกันเถอะพวกแกน่ะ�
ไอ้หัวเบิ้ม แกจะสมหวังแล้วนะเว่ย ดีใจด้วย
"ซียูนะคะ เดี๋ยวน้องแก้วใจจะไปซื้อน้ำใบบัวบกมาให้กิน โอเค๊"
คนตัวสูงโบกมือหยอยๆตามหลังคู่รักประจำปีขึ้นรถไป โดยมีนเองที่ขึ้นไปดูเหตุการณ์รออยู่บนรถก็นั่งหัวเราะเอิ๊กอ๊ากอย่างถูกอกถูกใจ
"โอ้ รักกันดีจริงเลยวุ้ย คนโสดอิจฉา555"
ขึ้นมาถึงคุณพี่ตาตี่ก็ปล่อยมุกให้คนที่เกาะกันอยู่รีบคลายแล้วเด้งออกจากกัน
ส่วนแก้วเองก็อาสานั่งเบาะข้างคนขับซะ
ปล่อยคู้่รักกำมำลอให้เขาอยู่ด้วยกันไป
"เอ่อ..."
เอ๋อแหลกกันทั้งคู่ หน้าแดงแล้วหันไปคนละทาง จ้องกระจกแล้วยิ้มให้กระจก
ส่วนแจมก็เขินหนักทุกตีอยู่กับเบาะของเจ๊ตี่
โอ๊ย ทีเมื่อกี๊พวกแกเล่นกันไปได้ แล้วพวกแกจะมาลงอะำไรกับเบาะรถฉัน
"แจม หยุดเลยนะแก แกเขินก็เขินไปสิ ไปตีน้องเฟย์นู่น อย่ามาระบายกับรถเว่ย"
ว๊ากกกแตกแล้วก็ต้องขำอีกรอบเมื่อเฟย์กับแจมยิ่งเขินหนักไปกว่าเดิม
ส่วนกามเทพตัวดีก็ยิ้มแย้มอย่างร่าเริง
พรุ่งนี้น้องแก้วก็จะสู้ต่อเหมือนกัน
พี่ฟางรอก่อนนะ น้องแก้วไม่ยอมแพ้ง่ายๆหรอก
แก้วใจ ไฟท์ติ้ง
หลังจากที่ห่างหายไปนาน
เเหะๆๆๆๆ คาดว่าคงมีคนแช่งไรต์เตอร์อยู่แหงๆ เนื่องจาก
......ทำไมต้องทำร้ายน้องแก้วผู้น่ารักด้วย...
ไรต์เตอร์ขอตอบว่า..ไม่มีเหตุผลค่ะ
อาจจะเป็นเพราะว่า อะไรๆที่คุณไม่รู้ อาจจะอยู่ในตอนต่อไปก็ได้นะคะ555 หรือไม่ก็อยู่ในตอนท้ายๆ เอิ๊กๆๆๆ
......................................................................
"ไอแก้ว ดูทำหน้าทำตาเข้า เป็นอะไรอีกล่ะแก"
�� สาวผมทรงหัวหอมมองหน้าเพื่อนสนิทที่เอาแต่ถอนหายใจเฮือกๆ เเต่อีกฝ่ายกลับตอบมาด้วยการส่ายหน้าเพียงเล็กน้อย
แล้วจะให้ทำยังไงได้ล่ะ เธอก็ไม่ใช่ผู้รู้จะสามารถหยั่งรู้ใจคนได้ซะด้วย
"ไม่เป็นไรหรอก โอ๊ะ ... นั่น"
คนตัวสูงยิ้มกว้างแล้วรีบวิ่งไปที่วัตถุบางอย่างตกอยู่
ก็ตรงที่เธอแยกย้ายกันไปเรียนกับพวกพี่ๆ แล้วก็นางฟ้าของเธอนั่นแหละ�
ก่อนจะก้มลงเก็บขึ้นมา แล้วนึกอะไรได้
......................................
"ยัยฟาง จะไปนั่งกับพวกฉันมั้ยเนี่ย"
นี่ก็คงเป็นอีกคนที่วันนี้ดูเหม่อๆ มีนเขย่าตัวฟาง
คิดจะลากไปด้วย ก็ไร้เรี่ยวแรงจะดึง
ตัวก็ใช่ว่าจะเล็ก เฮ้อ
"เอ้า "แฟน"อีกคนของแกมาแล้วน่ะ"
คนตัวขาวกระแทกคำสำคัญให้เจ้าตัวหันไปมองบุคคลที่พึ่งจะก้าวเข้ามาในห้องเรียนแล้วก็รีบเดินมาหาเธอในทันที
พร้อมช่วยถือกระเป๋าในมือที่ยัยแจมเพื่อนซี้พึ่งจะดันคืนมาให้��
"งั้นพวกฉันไปก่อนก็แล้วกันนะ เิชิญแกสวีทกันให้มีความสุขก็แล้วกัน"
�มีนดึงเเขนเเจมให้ตามมาอย่างเข้าใจกัน
..ก็เวลาเเบบนี้ คนรักกันเขาก็คงอยากจะอยู่ด้วยกันอยู่แล้ว
ส่วนไอ้ตัวแสบของพวกเธอ ถ้าไม่รู้เรื่องนี้ ก็ปล่อยให้มีความสุขไปก่อนดีซะกว่า...
"ฟางครับ เป็นอะไรรึเปล่า ดูซึมๆนะ"
�ป๊อปปี้ยกมือขึ้นทาบที่หน้าผากของอีกฝ่่าย
ที่ยิ้มกว้างขอบคุณในความห่วงใยที่เขามีให้
"ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะป๊อป เราไปนั่งกันดีกว่าค่ะ"
�ฟางจับมือของป๊อปปี้แล้วจูงกันเข้าไปยังที่นั่งข้างหน้า
ที่ประจำของพวกเธอสองคน
โดยไม่รู้สักนิด ไม่รู้เลยว่ามีอีกคนมองตามไปอยู่�
อีกคนที่ยืนหลบอยู่หน้าประตู
คนที่มองตามเข้าไปทางประตูกระจก
คนที่...คิดว่าคงไม่สามารถเข้าไปเป็นส่วนเกินในที่ประจำของพวกเธอได้
"เป็นอะไรไปเเจม"
�มีนสะกิดคนที่นั่งหน้าเอ๋อจ้องไปที่ประตู�
เอ้า อ้าปากเข้าไป เดี๋ยวแมลงวันก็เข้าปากกันพอดี
นี่ๆเองสาเหตุที่ทำให้แกเอ๋อ เพราะกินแมลงวันเยอะเกินไป
"แก้ว"
พูดแค่นั้นมีนก็หันไปมองตาม
พบเด็กที่ยืนตาแป๋วอยู่หน้าประตูแล้วหันหลังเดินไปอย่างช้าๆ
ก้มหน้าก้มตามองแต่พื้น
"ออกไปกันเร็วแจม"
........................................................
"เจ็บ"
คำนี้คำเดียวที่คนตัวสูงสามารถพูดได้
คำอื่นไม่หลุดออกมาจากปากอีกแล้ว
ก้มลงมองหนังสือในมือที่ตั้งใจว่าจะเอามาให้คนในห้อง
เพราะกลัวว่าจะไม่มีหนังสือเรียน
แต่ก็ทำให้ได้เห็นอะไรเด็ดๆ
ไม่น่าล่ะถึงได้ไม่รัก ไม่น่าล่ะถึงได้ไม่ใส่ใจ
ก็สิ่งที่เธอต้องการทุกอย่างน่ะ นางฟ้าของเธอมีให้อีกคนไปหมดแล้วนิ่
คงต้องใช้เวลาทำใจเป็นวันเลยล่ะ กว่าจะกลับมาไล่ตามนางฟ้าของเธอได้อีก
เฮ้อ ยิ่งคิดยิ่งจุก
"แก้ว หยุ๊ด"
สองสาววิ่งเข้ามาขวางหน้าอย่างฉับพลันพร้อมอาการเหนื่อยหอบ
สองสาวที่คอยอยู่เคียงข้างเธอมาตลอด
ญาติของเธอนั่นเอง
"แก้วฝากหนังสือไปให้พี่ฟางหน่อยสิพอดีว่าแก้วกลัวอาจารย์น่ะ
แก้วเลยไม่เข้าไปดีกว่า พี่มีนกับแจมก็ไปเรียนเถอะ น้องแก้วไม่เป็นไรสักหน่อย"
น้องเล็กประจำบ้านฉีกยิ้มกว้างให้กับพวกี่ๆ เพื่อความสบายใจของพวกเขา
แล้วยื่นหนังสือให้ ก่อนจะรีบเดินออกไป
ไปจากตรงนี้ ไปก่อน แล้วพรุ่งนี้ เธอจะไม่ถอย
พรุ่งนี้เธอจะกลับมาสู้เหมือนเดิม
ถึงคนๆนั้นจะมีดีแค่ไหน แต่ก็มีเรื่องนึงที่เธอสู้ได้ อาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ
เเค่คำๆเดียวที่ทำให้อยากสู้ต่อ� น้องแก้วรักพี่ฟาง
.............................................................
"กลับบ้านกันเถอะ"
�วันนี้ดูเฟย์จะรีบร้อนซะเหลือเกิน ไม่รู้เป็นเพราะอะไร
นี่เป็นความคิดของแก้ว แต่ก็ต้องรู้สาเหตุเมื่อญาติของเธอเดินมา
....นั่นแน่ ชอบยัยเผือกแหงๆเลย ฮิ้วๆ............
"ใครวะนั่น"
แต่เสียงอุทานก็เรียกให้แก้วหันไปมองอีกรอบ
หน้ายาวๆที่เดินตามแจมมาแบบนั้น
จะเป็นใครไปได้
"ไอ้เขื่อน"
นายเสี่ยวนั่นชอบตามตื๊อแจมประจำ ใครจะจำไม่ได้
แหม เดินตามติดเชียว กล้าดียังไงมาทำให้เฟย์หงอย�
เเบบนี้ต้องให้ซุปเปอร์ฮีโร่เคลียร์แล้วคร๊าบ พักเศร้าชั่วคราว
"แจม แก้วจะกลับบ้าน พี่มีนรีบไปสตาร์ทรถเหอะ นะ แก้วเบื่อ โห้ย เบื่อหน้ายาวๆง่ะตัวเอ๊ง"
ทำท่าสะดีดสะดิ้งเด้งตัวเกาะหนึบให้กระเด็นไป แล้วล็อกแขนแจมให้ติดหงัก โดยแจมเองก็ดูจะพอใจมากซะด้วย
"ใช่ๆ แจมก็อยากกลับบ้าน เบื่อเหมือนกัน รีบไปกันเถอะเนอะ"
"เดี๋ยวสิครับแจม"
รู้สึกถึงเเรงโน้มถ่วงของมือ ก็มีหน้ายาวๆที่แจมเบื่อมาเกาะแจมเอาไว้นั่นเอง
หนอย แกอย่ามาแต๊ะอั๋งญาติฉันนะเว่ย ตายซะเถอะไอ้หน้ายาว
"เปี้ยง แอ่ก"
เสียงแรกคือเสียงถีบ ส่วนเสียงที่สอง เป็นของคนที่นอนกองอยู่กับพื้น
ไม่ต้องถามก็คงรู้ว่าฝีมือใคร
"อย่ามาจับแจมนะ� ไม่รู้จักละอายบ้างเลยรึไง
เกรงใจกันบ้างสิ แฟนแจมยืนหัวโตๆอยู่ตรงนั้นน่ะ ไม่เกรงใจแฟนแจมหน่อยรึไง
ไอเฟย์ก็ เอ้า นิ่งเข้าไป เห็นมั้ยว่าแฟนแจมเขาโกรธจนทำอะไรไม่ถูกแล้ว โอ้ หน้าแดงด้วย โกรธมากแหงๆ"
อยู่ดีๆคนที่ยืนเศร้าอยู่ก็ต้องหน้าแดง ไม่ใช่เพราะโกรธเเต่...
ไอ้แก้ว แกพูดอะไรออกมาเนี่ย เขินนะเว่ย
""แจม ถ้าอยากสลัดมัน ทำตามที่แก้วคิดไว้ซะ ไม่งั้น เหอะๆๆๆ แก้วไม่ช่วยแล้วจะหาว่าไม่เตือนนะ"
ก้มลงกระซิบข้างหูคนตัวขาวเจ้าเสน่ห์ให้อีกฝ่ายพยักหน้าก่อนจะเปลี่ยนเป้าหมายใหม่ รีบพุ่งไปควง
น้องหัวเบิ้ม หรือ น้องเอ๋อสอง
"กรี๊ด เฟย์คะเฟย์ขา มันไม่ได้เป็นอย่างที่ตัวเองคิดนะ
เค้ากับไอ้หน้ายาวนี่ไม่ได้เป็นอะไรกันเลยนะตัวเอ๊ง อย่าโกรธเค้านะเบ่บี๋"
ยิ่งทำก็ยิ่งสร้างความปวดร้าวระรานใจให้ชายหนุ่ม โถ เจ็บทั้งก้นกบทั้งหัวใจเลยมั้งน่ะ
"เค้าไม่โกรธตัวเองหรอกที่รัก ก็เค้ารู้อยู่ว่าตัวเองน่ารัก ต้องมีคนมาหลงเยอะเป็นธรรมด๊า แต่เค้ารู้ว่ายังไงตัวเองก็มีแต่เค้าอยู่แล้วล่ะ โฮะๆๆ
นี่ ไอ้คุณหน้ายาว อย่ามายุ่งกับแฟนฉันนะเว่ย ไม่รู้รึไงว่าฉันน่ะ เทควันโดสายดำนะ ถ้ามายุ่งกับแจมอีก
ก็เตรียมใจไปนอนอยู่ในโลงได้เลย ไปเถอะจ้ะที่รัก"
ดาราเจ้าบทบาทตีบทกระจายกระเจิง จนแก้วใจต้องแอบหันไปขำคนเดียว�
อะไรของม๊าน� ไปแสดงหนังกันเถอะพวกแกน่ะ�
ไอ้หัวเบิ้ม แกจะสมหวังแล้วนะเว่ย ดีใจด้วย
"ซียูนะคะ เดี๋ยวน้องแก้วใจจะไปซื้อน้ำใบบัวบกมาให้กิน โอเค๊"
คนตัวสูงโบกมือหยอยๆตามหลังคู่รักประจำปีขึ้นรถไป โดยมีนเองที่ขึ้นไปดูเหตุการณ์รออยู่บนรถก็นั่งหัวเราะเอิ๊กอ๊ากอย่างถูกอกถูกใจ
"โอ้ รักกันดีจริงเลยวุ้ย คนโสดอิจฉา555"
ขึ้นมาถึงคุณพี่ตาตี่ก็ปล่อยมุกให้คนที่เกาะกันอยู่รีบคลายแล้วเด้งออกจากกัน
ส่วนแก้วเองก็อาสานั่งเบาะข้างคนขับซะ
ปล่อยคู้่รักกำมำลอให้เขาอยู่ด้วยกันไป
"เอ่อ..."
เอ๋อแหลกกันทั้งคู่ หน้าแดงแล้วหันไปคนละทาง จ้องกระจกแล้วยิ้มให้กระจก
ส่วนแจมก็เขินหนักทุกตีอยู่กับเบาะของเจ๊ตี่
โอ๊ย ทีเมื่อกี๊พวกแกเล่นกันไปได้ แล้วพวกแกจะมาลงอะำไรกับเบาะรถฉัน
"แจม หยุดเลยนะแก แกเขินก็เขินไปสิ ไปตีน้องเฟย์นู่น อย่ามาระบายกับรถเว่ย"
ว๊ากกกแตกแล้วก็ต้องขำอีกรอบเมื่อเฟย์กับแจมยิ่งเขินหนักไปกว่าเดิม
ส่วนกามเทพตัวดีก็ยิ้มแย้มอย่างร่าเริง
พรุ่งนี้น้องแก้วก็จะสู้ต่อเหมือนกัน
พี่ฟางรอก่อนนะ น้องแก้วไม่ยอมแพ้ง่ายๆหรอก
แก้วใจ ไฟท์ติ้ง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น