คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : 10คนบ้านนี้...ภารกิจขจัดแฟนเก่า
10 คนบ้านนี้...ภารกิจขจัดแฟนเก่า
“นัมจุน!!^o^//”
จู่ๆผมก็รู้สึกถึงอาการที่เรียกว่าคิ้วกระตุกเมื่อผู้หญิงที่ยืนอยู่หน้าบ้านหันมาเรียกคนข้างตัวผม อืมมมม ไม่รู้สิ ปกติถ้าเป็นเห็นผู้หญิงสวยๆอย่างนี้ผมจะวิ่งเข้าใส่ทันทีเลยนะ(อย่างกรณีน้องเยอึนเป็นต้น) แต่ผู้หญิงคนนี้ให้ความรู้สึกที่ไม่ชวนให้เข้าใกล้ซักนิด... ดูก็รู้ว่าเธออันตราย
“ใครวะ” ผมหันไปถามนัมจุนทันที
“ซูจอง” นัมจุนตอบทั้งๆที่ดูเหมือนจะตกใจไม่แพ้กัน “แฟนเก่าผมอ่า”
“แฟนเก่ามึง? แล้วมาทำไมวะ”
“จะไปรู้อ๋อฮยอง เลิกกันไปตั้งนานละ เธอเป็นคนบอกเลิกผมเองด้วยซ้ำ...” นัมจุนดูจะหัวเสียไม่น้อย และยังไม่ทันได้พูดอะไรต่อ แม่สาวคนนั้นก็วิ่งมาทางนี้ซะก่อน
“ซูจองตามหานัมจุนตั้งนาน คนที่คณะบอกว่าบ้านนัมจุนอยู่นี้ รู้มั้ยคะว่าตลอดเวลาที่เราไม่เจอกัน ซูจองคิดถึงนัมจุนแค่ไหน” เอิ่มมมมมมมมมมมมมมมม แม่คู๊ณณณณณณณณณณ คิดถึงขนาดต้องเอานมมาเบียดกันเลยหรอ? ตอบ!!
“อ่า ครับๆ” นัมจุนตอบได้เพียงเท่านั้นแล้วหันมาส่งสายตาขอความช่วยเหลือจากผม
“เคลียร์ไปละกันนะ กูเข้าบ้านก่อน” เหอะๆๆ โทษทีนะไอ้น้อง แต่ในกรณีนี้พี่จำเป็นต้องชิ่งว่ะ อีกอย่างมันก็ไม่ใช่ปัญหาของผมซะหน่อย ถ้าจะให้แนะนำวิธีของผมคือปฏิเสธไปอย่างตุ๊ดๆแน่นอนว่าไอ้นัมจุนคงไม่ทำหรอก
“อ้าว แล้วนัมจุนฮยองล่ะครับ” เข้ามาในบ้านก็เจอมักเน่ไลน์สามคนนอนกินบ้านกินเมืองอยู่ที่น้องนั่งเล่น
“คุยกะสาวอยู่ข้างนอก” พอผมตอบไปอย่างนั้น เด็กแสบทั้งสามก็ตาโตทันที แน่นอนว่าสิ่งที่พวกมันทำเป็นอย่างต่อไปคือ... เปิดหน้าต่างไปสาระแน= =
“เหยดดดดดดดดด สวยซะด้วยว่ะ” แทฮยองพูดพลางเลียปาก
“หุ่นน่าเซี๊ยเป็นบ้า” จีมินบรรยายจนตาถลน
“นมงี้แทบจะชนหน้านัมจุนฮยองอยู่ละ” จองกุกว่าจบก็ปาดน้ำลาย
ผัวะ! ผัวะ! ผัวะ!
ตามมาด้วยเสียงตบหัวเรียงตัวจากฝ่ามือของอิโฮปที่(พยายาม)ทำตัวกร่าง
“พวกมึงเสือ.กไรเรื่องชาวบ้าน”
ดีมากโฮซอกมึงเป็นพี่ มึงควรห้ามน้อง
“ทำไมไม่ชวนกูด้วย คิดว่ากูจะพลาดอ๋อ”
เกือบละโฮป มึงเกือบดีละ= =
“เชี่.ยละ!!” แต่เมื่อนางได้ส่องหน้าต่างเท่านั้นแหละ คำอุทานแสนไพเราะก็หลุดออกมาจากปากทันที และไม่ต้องรอให้ใครถาม เพราะมันรัวความกระจ่างมาให้แล้ว “นั่นมันอดีตเมียไอ้นัมจุนนี่ คบกันตั้งแต่ม.ปลาย เพิ่งมาเลิกตอนจะขึ้นปีสองเนี่ยแหละ เหยดดดดดดดด แม่.งกลับมาทำไมวะ ตอนมันมาขอเลิกอิห้อย กูนี่แทบจะจุดพลุฉลอง”
“ทำไมอ่าฮยอง นูน่าคนนั้นเขาแย่มากเลยอ๋อ” แทแทถามอย่างสงสัย
“ไม่แย่เลยมั้ง แม่.งไปนอนกับตัวผู้มากี่คนแล้วก็ไม่รู้ระหว่างที่คบไอ้นัมจุนอ่า พอรู้ว่านัมจุนรู้เรื่องแม่.งก็ชิงบอกเลิกซะก่อน เพราะกลัวเสียหน้า ที่มาหานัมจุนคงเพราะอยากกลับมาเอาของเก่าล่ะมั้ง ดูเสนอตัวเหมือนพร้อมจะถวายกายทุกเมื่องั้นแหละ”
“เลวจริงๆ” จองกุกพูดหน้าเอือมๆโดยมีจีมินพยักหน้ารับเป็นลูกคู่
“อย่างนี้ต้องเจอซักหน่อยแล้ว...”
“ยุนกิฮยอง!!” ยุนกิที่โผล่มาจากไหนไม่รู้พูดขึ้น ไอ้คำพูดไม่เท่าไหร่ แต่หน้ามึงเนี่ยไปก่อนละยุนกิ ทำอย่างกับผู้หญิงคนนั้นแย่งผัวมึงไปงั้นแหละ
“มึงจะทำไรว่ะ” ผมถาม ยุนกิไม่ตอบแต่เดินออกไปหาสองคนที่ยังคุยกันไม่เสร็จอยู่หน้าบ้าน ไม่ใช่สิ! เรียกได้ว่าซูจองอะไรนั่นพูดคนเดียวส่วนนัมจุนก็ได้แต่ทำหน้าเอือม ยุนกิเข้าไปคุยอะไรนิดหน่อย แต่ทำให้ซูจองดีใจจนออกนอกหน้า ในขนาดที่นัมจุนทำหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก สักพักยุนกิก็เดินกลับเข้ามาในบ้าน พร้อมกับนัมจุนและแขก(ที่ถูกรับเชิญโดยมินยุนกิแต่เพียงผู้เดียว คนอื่นไม่รู้ไม่เห็น)
“จินฮยอง ไปทำอาหารเร็ว วันนี้จะมีแขกมากินข้าวกับเราด้วย” มันบอกผม แล้วตรงเข้ามากระซิบ “ฮยองไม่ต้องทำหน้าโง่ เอ้ย หน้างงหรอก เดี๋ยวที่เหลือผมจัดการเอง” ถ้าผมฆ่ามนุษย์หน้าเต่าตรงหน้านี้ตาย กรมคุ้มครองสัตว์จะจับผมม่ะ= =
“ม้าหมูลิงจอบ!!” บอกผมเสร็จ ก็หันไปสั่งพวกที่เหลือต่อ “พวกมึงรู้ใช่ม่ะว่าต้องทำไงต่อ”
“ครับฮยอง!!” และพวกมันก็รับคำอย่างขันแข็ง แถมสีหน้าก็ไม่ต่างจากยุนกิเมื่อกี้นี้เล้ยยยยยย
กูถามพวกมึงจริงๆเถอะ... นัมจุนเป็นผัวพวกมึงอ๋อ?
ระหว่างที่รอผมทำอาหาร พวกที่เหลือก็ไปนั่งรอข้างนอกกัน พวกเด็กแสบต้อนรับซูจองอย่างอบอุ่น อบอุ่นซะจนน่าขนลุก= = ตอนนี้พวกมันยังไม่แผลงฤทธิ์ครับ ไม่อยากจะคิดเล้ยยยยยยว่าถ้าพวกมันสร้างเรื่องขึ้นมาจริงๆแฟนเก่านัมจุนจะเป็นยังไง
“โอ๊ยยยยยยยยยย” นั่นไง!! ได้เรื่องจนได้
ผมรีบวิ่งออกจากครัวทันทีที่ได้ยินเสียงร้องของจีมิน ออกไปก็เห็นจีมินที่ล้มไปนอนตรงพื้น ซูจองที่ยืนอยู่ใกล้ๆทำสีหน้าช็อค ในขณะที่อีกสามคนที่เหลือกำลัง...
...กลั้นขำ?
“เกิดอะไรขึ้น” นัมจุนวิ่งออกมาจากห้องนอนในสภาพชุดนอนแล้วถาม มันคงเพิ่งอาบน้ำเสร็จ อ่า เข้าใจละ แค่มองหน้าอิม้าที่พยายามอย่างมากในการเก็บฟัน ผมก็พอจะรู้ละ...
ร้ายจริงๆนะพวกมึง
“เอ่อ นัมจุนคะ...”
“นัมจุนฮยอง” ยังไม่ทันที่ซูจองจะได้พูดอะไร จีมินก็แทรกขึ้นมาก่อน พูดด้วยน้ำเสียงน่าสงสารจับใจ= = แสร้งเป็นผู้เคราะห์ร้ายได้อย่างแนบเนียน “เค้าเจ็บอ่า...ซูจองนูน่าทำไมต้องใจร้ายกับผมด้วยล่ะครับ”
“เกิดอะไรขึ้นเนี่ย”
“จีมินแค่ถามซูจองนูน่าว่ากลับมาหานัมจุนฮยองทำไม ทั้งๆที่เป็นฝ่ายทิ้งฮยองเอง แต่ซูจองนูน่ากลับโกรธ แล้วก็...” คราวนี้หน้าที่ป้อนคำเท็จจึงตกเป็นของแทฮยอง
“ใช่ครับ ซูจองนูน่าไม่ฟังอะไรเลย ดูสิ ขนาดจีมินฮยองเตี้ย เอ้ย ตัวเล็กขนาดนี้ ยังทำกันได้ลงคอ” จองกุกก็มีหน้าที่ใส่สีตีไข่
“ไม่ใช่นะคะ คนพวกนี้ใส่ร้าย ซูจอง” และแม่หญิงซูจองก็ติดกับของพวกเด็กๆจนดิ้นเร่าๆ เรียกร้องขอความเป็นธรรมจากนัมจุน แต่หารู้ไม่ว่า นอกจากนัมจุนจะไม่สงสารแล้ว ยังน่าสมเพจกว่าเดิมอีก นัมจุนทำหน้างงนิดหน่อย แต่พอหันไปเห็นโฮซอกที่อยู่ฝ่ายเตี๊ยมเท่านั้นแหละ
“อ่า ซูจองครับ ผมอยากจะบอกซูจองไว้ก่อนว่าจีมินน่ะ เป็นโรคกระดูกเปราะ ดูสิครับ คุณก็เห็นว่าสรีระของมันขาดแคลเซียมแค่นั้น น้องชายผมเขาบอบบางน่ะครับ แต่จะเอานิ้วไปสะกิด กระดูกซี่โครงก็แทบจะหักสลายกลายเป็นจุลลินทรีย์ในดินเลย”
เออ เอาเข้าไปนะพวกมึง สีหน้าซูจองจะช็อคค้างเลยเปลี่ยนเป็นงงแทน
“อ่า แต่ซูจองยังไม่ได้ทำอะไรน้องจีมินเลยนะคะ-0- เราก็คุยกันปกติ เด็กพวกนี้ยังบอกอีกว่าคุณเป็น ..ก.....”
“ไม่ต้องแก้ตัวหรอกครับคุณซูจอง” ยุนกิตัวต้นเรื่องแทรกขึ้นมา “ไปกินข้าวกันเถอะครับ”
ว่าแล้วมันก็เดินนำทุกคนเข้าไปในครัว โดยที่ไม่ได้ถามผมซึ่งเป็นคนทำซักคำว่าเสร็จรึยัง= =
“เมื่อก่อนตอนเราคบกันอยู่ นัมจุน ชอบบังคับให้ซูจองเรียกว่าจุนนี่ด้วยแหละค่ะ โฮ๊ะๆๆๆๆ” แต่คนหน้าด้านก็ยังหน้าด้านอยู่วันยันค่ำ ซูจองหงอยได้แค่แปปเดียวก็กลับมาทำท่าอวดเบ่งใส่อีก
“หรอครับ ผมก็อยากลองเรียกนัมจุนแบบนั้นบ้างจัง แต่ทุกวันนี้เรียกที่รักตลอดเลย โฮ๊ะๆๆๆๆ” ประโยคของโฮซอกไม่ใช่แค่ซูจองหรอกครับที่ตกใจ...แม่.งทำตกใจกันทั้งโต๊ะ= = มึงไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นก็ได้นะอิโฮป
“นัมจุนฮยอง ทานนี่เยอะๆสิครับ” เหอะๆ จากโฮซอกก็มาถึงคิวของแทฮยอง
“นัมจุนคืนนี้มานอนห้องกูม่ะ” ยุนกิพูดเรียบๆ
“นัมจุนฮยอง เค้าอยากได้หมวกใบใหม่อ่าฮยองซื้อให้เค้าน้า” ตามมาด้วยจีมินที่เข้าไปเลียแข้งเลียขา
“นัมจุนฮยอง วันหลังอาบน้ำด้วยกันอีกป่าว” จองกุกถามพร้อมส่งสีหน้าเชิญชวน(??)
O[]o;;; <<< ซูจอง
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด หยุด!! พอได้แล้ว!!! คนบ้านนี้มันเป็นเกย์เป็นหมดเลยรึไงกัน ตอนแรกที่เด็กพวกนี้บอกว่าคุณเป็นเกย์ซูจองก็ไม่เชื่อหรอกนะคะ แต่ตอนนี้... กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด><” ในที่สุดคุณซูจองก็ทนไม่ไหว ลุกขึ้นมากรี๊ดบ้านแตกจนแทบอุดหูไม่ทัน
“จะว่างั้นก็ได้ครับ ที่นั่งๆกันอยู่นี่เมียผมทั้งนั้น” ปิดท้ายด้วยคำยืนยันสถานะจากนัมจุน
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดด” และนางก็กรี๊ดแล้ววิ่งออกจากบ้านไป ตามแบบฉบับนางร้ายละครแทกุกที่พวกเราดูกันบ่อยๆ
“สงสัยต้องไปตรวจหูซะหน่อยแล้ว กรี๊ดซะแก้วหูแทบจะออกมามูลวอร์ด” อิแทบ่น
“ตรวจหูเสร็จก็ไปกรวดน้ำให้นางต่อ” ยุนกิพูดอย่างเอือมๆ
เหอะๆๆ แสบจริงๆเด็กบ้านนี้
พวกมึงไม่ปฏิเสธแบบตุ๊ด แต่พวกมึงแกล้งเป็นเกย์กันทั้งบ้าน…
ทำไมผมรู้สึกสงสารซูจองจัง= =
.....................
เอิ่ม... นั่นแหละค่ะ ตอนนี้แอบฟินเบาๆ
ช่วงนี้นังไรท์ไม่ว่าจะแต่งอะไรมันก็จะกลายเป็นแนวนี้ทุกที
ยิ่งแต่งยิ่งรู้สึกว่าพวกนางจะไม่ค่อยเหลือความเป็นชาย5555
เรื่องราวของผู้หญิงยังไม่จบเพียงเท่านี้ ตอนหน้าพบกับยุนกินะฮับ
...นอกเรื่องเดียวกัน... บังทันปล่อยเทลเลอร์แล้วแกรรรรร!! กรี๊ดดดดดดด
มาแบบไม่ทันตั้งตัวเลย5555 เมื่อคืนไรท์นั่่งรอเผื่อว่าจะปล่อยอะไรมาอีก
แต่ก็...กริบ เฮ้อ ทำไม บฮ.กวนตีนเช่นนี้ โฮกกกกกกกก
พอเถอะ5555
ขอบคุณทุกเม้นท์(อ่านหมดนะเออ) ทุกวิว ทุกโหวต ทุกคนที่กดเฟบนะงับ
ตอนต่อไป!!
ฝากหลานกูหน่อยนะ
.
.
.
พวกผมปฏิเสธได้ที่ไหนกัน
.
.
.
โซฮีเกลียดม้าตัวนี้!!
หุหุหุหุหุหุหุหุหุหุ
ปล.(ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่อง)ยุนกิแรปเด็ดมาก
ปล.2(ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องอีกอ่ะแหละ)หลงยุนกิมาก
ปล.3(ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องเช่นกัน)อยากเห็นหน้าบังทันมาก
ปล.4(ไม่เกี่ยวกับฟิคอยู่ดี)บฮ.กวนตีนมาก โฮกกกกกกกกก
ปล.5ไรท์เตอร์สวยมาก ถุ้ย!
เจอกันเมื่อชาติต้องการค่าาาาา
ความคิดเห็น