ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : EP.3กิจกรรมการเลือกชมรม
[เช้าวันรุ่งขึ้น]
คุณตื่นขึ้นมาในเช้าเวลาตี5 คุณไม่รอช้าคุณก็ไปทำธุระส่วนตัวทั้งอาบนํ้า แต่งตัว และกินข้าวเช้าเพื่อเตรียมตัวพร้อมสำหรับวันเปิดเรียนไม่สิ...วันเปิดกิจกรรม?
และเมื่อคุณทำธุระส่วนตัวเสร็จ คุณสวมชุดนักเรียนเป็นชุดสำหรับห้องพิเศษ เป็นชุดสีดำ มีผ้าคลุม(?)ด้านหลังบางๆซะด้วย พร้อมกับสร้อยรูปไม้กางเขน...
เมื่อคุณเสร็จธุระแล้ว คุณก็เดินไปที่ประตูเพื่อออกมาจากห้องพักของคุณ แต่เมื่อคุณเปิดประตู คุณก็พบกับร่างของโครงกระดูกที่แสนคุ้นเคย...
เฟลแซนส์
"อะ[ชื่อคุณ]เสร็จแล้วเหรอ พอดีเลยกำลังจะเคาะประตูเรียกเลยน่ะ~~"เฟลเอ่ยทักทายคุณพลางเหงื่อไหลนิดๆ
"เคาะประตูสำหรับคุณคือการทุบประตูน่ะสิคะ..."คุณพูดอย่างรู้ทัน
"โธ่~~~ ไม่เอาน่า[ชื่อคุณ] งั้นเราไปกันเถอะ เดี๋ยวเจ้าพวกนั้นรอ"เฟลพูด แต่พอเฟลพูดถึงเจ้าพวกนั้นเฟลก็เปลี่ยนสีหน้าเป็นไม่สบอารมณ์(ไม่)หน่อยๆ คุณสงสัยนิดนึง แต่คุณก็รู้ว่าคนๆนั้นหมายถึงใคร แต่ทำไมเฟลถึงดูไม่พอใจด้วย
"อืม...งั้นไปกันเถอะ"คุณพูด เฟลพยักหน้าก่อนที่เขาจะจับมือของคุณแล้วพาเทเลพอตไปที่โรงเรียน...
[เมื่อมาถึง]
คุณและเฟลได้มาถึงที่โรงเรียนแล้วเรียบร้อย มันชั่งวุ่นวายเหลือเกิน เพราะมีแต่คนที่แลดูเหมือนกำลังวิ่งวุ่นหาอะไรบางอย่าง คุณเลิกคิ้วเล็กน้อย
"มีอะไรกันงั้นหรอน่ะเฟล?"คุณเอ่ยถามเพื่อนสนิท
"วันนี้มีการเลือกชมรมและการสร้างสัมพันธมิตรน่ะ"เฟลตอบ คุณพยักหน้าเข้าใจ แต่ทำไมต้องสร้างสัมพันธมิตรด้วย? สำหรับคุณแล้วคุณมันชั่งไร้สาระมากๆ เพราะว่าสำหรับคุณแล้วมีเพื่อนมันไม่ได้ช่วยอะไรให้ดีขึ้นเลย..
"งั้นเหรอ..."คุณพูด
"งั้นเราไปกันเถอะ~~"พูดจบ เฟลก็ทำการฉุดกระชากลาก(?)คุณไป คุณถอนหายใจกับนิสัยของเฟลมากๆ คุณก็พอเข้าในว่าเขานั้นมาจากโลหที่แสนโหดร้ายน่ะนะ แต่แบบนี้มันอย่างกะลากหมูลากหมาเลย
"ไงพวก~"เสียงของบุคคลที่คุณรู้จักดังขึ้น แซนส์เดินเข้ามาทักทายพวกคุณ แต่เฟลกลับชักสีหน้าไม่พอใจใส่แซนส์ ทำไมต้องอารมณ์ไม่ดีใส่กันด้วย? เป็นเพื่อนกันไม่ใช่หรอ? นั่นคือสิ่งที่คุณสงสัย
"มีอะไรไอกระดูกขี้เกียจ"เฟลเอ่ยทักเพื่อนของเขาด้วยนํ้าเสียงที่แลดูไม่สบอารมณ์อย่างมาก
"อะไรกันเล่าเพื่อน~ ฉันแค่มาทักทายนะ~~ แล้วนิเลือกชมรมกันรึยัง~?"แซนส์เอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม...ที่ยิ้มอยู่แล้ว(?)
"ยังว่ะ กำลังจะพาลอสไปเลือกชมรมน่ะ"เฟลพูดพร้อมกับจับข้อมือของคุณแน่นขึ้นราวกับว่าจะไม่ยอมปล่อยคุณให้หลุดยังไงยังงั้น คุณก็พอเข้าใจว่าเฟลนั้นเป็นคนยังไง แต่คุณไม่นึกเลยว่าพอไม่ได้เจอกันนานเฟลจะเป็นห่วงคุณมากขนาดนี้ทั้งๆที่ถ้าเป็นเมื่อก่อนล่ะก็คงทำตัวซึนเดเระน่ะ(?)
"งั้น---"
"ฉันขอไม่เลือก..และไม่เข้าชมรมไหนทั้งนั้นค่ะ"คุณพูดจบก็แกะมือของเฟลออกแล้วเดินออกไป
"ลอส~~ รอด้วย~~~~!!"เฟลพูดพร้อมกับรีบวิ่งตามคุณไป...
เอ๋? ทำไมคุณถึงไม่เลือกชมรมล่ะ?
ทำไมคุณถึง..ไม่เข้าชมรม??
คำตอบง่ายๆ...
มันไม่ได้ช่วยทำให้คุณกลับมามีความรู้สึกได้ไงล่ะ...
แล้วคิดเหรอ?..
ว่าจะมีคนยอมให้คุณอยู่คนเดียวตลอดไป?
ซึ่งคุณไม่รู้ตัวเลยว่ามีคนแอบจับตาดูคุณมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว ภายในฝูงชน(?)นั้นมีชายหนุ่มคนหนึ่งที่แอบมองคุณที่เดินออกไปพร้อมกับเฟลที่วิ่งตามคุณ ชายหนุ่มคนนั้นเงียบแล้วเอ่ยขึ้นเบาๆว่า...
"เธอไม่ควรที่จะอยู่คนเดียวตลอดไปนะ...[ชื่อคุณ]"
_____________________________________________________________________
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น