ลำดับตอนที่ #12
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : EP.8อย่าเล่นกับไฟ...ไม่สิ...'มัจจุราศ' [100%]
คำเตือน
ไรท์ขอเปลี่ยนชื่อของสเว๊ปดรีม เป็น ดรีมสเว๊ปนะจ้ะ เพราะว่ามันจะมีตัวละครตัวนึงที่เหมือนดรีมสเว๊ปแต่ชื่อสลับกัน--
"คุณนี่มันไม่เจียมตัวเลยนะคะ..."
_____________________________________________________________________
หลังจากที่พวกคุณเดินออกมาจากเหตุการณ์ตอนนั้น คุณก็รีบผละออกจากแขนของดรีมสเว๊ป แล้วเฟลก็เข้ามากอดคอของคุณพลางหัวเราะ
"นี่ยัยลอส! เธอพูดตอกหน้าไอหมอนั่นได้ดีมากๆเลยว่ะ!!"ดูเหมือนว่าเฟลจะชอบมากๆจนขนาดหัวเราะออกมา
"หึ..แน่นอน..แต่ยังไง..คนอย่างหมอนั่นมันไม่ควรประมาทเด็ดขาด เกิดหมอนั่นแอบอัดคลิปแล้วเอาไปแชร์ลงเฟสลงข่าวจะเป็นเรื่อง เพราะหมอนั่นน่ะทำทุกๆอย่างเพื่อชื่อเสียงและตัวเองทั้งนั้น..."คุณพูดด้วยนํ้าเสียงเรียบนิ่ง
"นั่นสินะ...แต่ไม่ต้องห่วงหรอกนะลอส~~ ถ้าหมอนั่นยังตามมารังควานอีกล่ะก็ฉันจะแฉมันเอง~"ดรีมสเว๊ปบลูหรือบลูโรสกล่าวด้วยรอยยิ้มสดใส
"ขอบคุณ...แต่ยังไม่ต้องแฉหรอกค่ะ เพราะดิฉันยังอยากจะเล่นสนุกกับหมอนั่นอยู่ค่ะ"คุณพูดเสียงเรียบ ใช่..คุณคิดแผนเอาไว้แล้ว
แผนนี้คือคุณจะให้บลูโรสนั้นเป็นคนถ่ายคลิปแล้วคุณน่ะจะจัดฉากว่าคุณกำลังจะถูกโจเรนข่มขืนและคุณจะจัดฉากว่าคุณพยายามอย่างมากเพื่อไม่ให้เขาทำเรื่องตํ่าๆอีก
แต่คงไม่ต้องหรอก เพราะโจเรนมันดันเผยนิสัยแท้ๆตัวเองตอนอยู่โรงเรียนแห่งนี้แล้วนิ?
อย่างงี้..ก็ง่ายหน่อย
"คุณบลูโรสคะ ดิฉันอยากให้คุณช่วยอะไรหน่อยน่ะค่ะ"คุณหันไปพูดกับบลูโรสหรือดรีมสเว๊ปบลูนั่นเอง
"อะไรหรอครับลอสจัง~~"บลูโรสพูดด้วยรอยยิ้มขี้เล่น
"ฉันอยากให้คุณ...คอยจับตาดูพฤติกรรมของโจเรน แล้วจากนั้นก็ถ่ายคลิปเอาเอาไว้..."คุณพูด แน่นอนที่คุณกล้าพูดเพราะคุณสัมผัสได้ว่าโจเรนไม่ได้อยู่แถวนี้ แน่นอนว่าโจเรนไม่รู้จักคุณดีพอ...
"แน่นอน~~"บลูโรสทำตามคำขอของคุณ คุณยิ้ม(เสแสร้ง)ออกมาก่อนที่พวกคุณจะเดินไปที่โรงอาหาร...
[ณ โรงอาหาร]
ตอนนี้พวกคุณเดินมาถึงโรงอาหารเป็นที่เรียบร้อยแล้ว พวกคุณแยกย้ายกันไปซื้อของที่จะทาน แต่เฟลบอกว่าให้คุณนั่งรอก่อนแล้วเอ่ยถามว่าคุณจะทานอะไรเพราะเฟลจะไปซื้อให้ คุณจึงบอกไปว่าคุณอยากจะทานสปาเกตตี้กับไก่ทอดและนํ้าส้ม แล้วเฟลก็รีบวิ่งไปซื้อมาให้คุณ...
แต่ในระหว่างที่คุณกำลังนั่งอ่านหนังสือเพื่อรอพวกเฟลกลับมา จนกระทั่ง...
"[ชื่อคุณ]~"เสียงที่ดูนุ่มนวลและอ่อนโยน แต่มันโคตรตอแหลมากๆสำหรับคุณ แน่นอนว่าคุณรู้ว่าเขาคือใคร...
"ชื่อของดิฉันคือ ลอส กรุณาเรียกให้ถูกด้วยค่ะ รู้มั้ยว่าการเรียกชื่อผิดบ่อยๆมันบ่งบอหได้ดีว่าคุณเป็นคนที่ไร้มารยาทแค่ไหน เพราะคุณเรียกชื่อดิฉันผิดมาเป็นรอบที่3แล้วนะคะ คุณโจเรน คาลีเวอร์"
_____________________________________________________________________
30%
ต่อ
_____________________________________________________________________
ใช่...คนที่อยู่ตรงหน้าของคุณก็คือ โจเรน คาลีเวอร์ นั่นเอง ให้ตายสิ ยังไม่เจียมตัวสินะอิห่านี่
"อ-อ่า ขอโทษนะครับ พอดีหน้าตาของคุณมันคล้ายๆคุณ[ชื่อคุณ]น่ะครับ ฮะๆ"ดูเหมือนว่าโจเรนจะหน้าเสียเล็กน้อย แต่คุณไม่สน
"หน้าตาคล้ายๆแล้วมันหนักหัวคุณหรอคะคุณโจเรน? อีกอย่างนะดิฉันเคยเตือนคุณแล้วนะคะว่าอย่าเรียกชื่อฉันผิดๆอีก"คุณตอบกลับด้วยนํ้าเสียงไร้เยื่อใย เพราะคุณไม่อยากจะคุยกับผู้ชายสารเลวนี่
"ฮะๆ ขอโทษนะครับ ว่าแต่คุณทานอะไรรึยังครับ? ให้ผมไปซื้ออะไรมาให้มั้ยครับ?"โจเรนพูดพร้อมกับยิ้มหวานโปรยเสน่ห์ให้คุณ....เหมือนกับที่มันเคยโปรยสาวๆนั่นแหล่ะ...
"เฟลไปซื้อมาให้แล้วค่ะ ไม่ต้องมาลำบากถึงมือคุณหรอกค่ะ"คุณตอบกลับด้วยเสียงเรียบนิ่งก่อนที่คุณจะหันไปสนใจตัวอักษรของหนังสืออีกครั้ง คุณเหลือบสังเกตุเห็นว่ามือของโจเรนนั้นกำแน่นมากๆเพราะความเจ็บใจ แต่คุณสนหรอ? เหอะ! คุณสมนํ้าหน้าเขามากกว่า
"อ่า...ถ้าอย่างงั้นผมขอนั่งทานกับพวกคุณด้วยจะได้มั้ยครับ"โจเรนเอ่ยถาม คุณรู้สึกรำคาญไอหมอนี่ขึ้นมาแล้วล่ะ
"ไม่ค่ะ คุณไปหากลุ่มเพื่อนของคุณซะเถอะค่ะ เพราะดิฉันไม่อยากจะนั่งกับหมาป่าอย่างคุณ"คุณตอกกลับไป
"โธ่เว้ย! ยัยบ้านี่! คนเขาอุตส่าห์พูดดีๆนะยังมาเล่นตัวอีกหรอ!!!"แล้วความอดทนของโจเรนก็หมดลง คุณมองโจเรนด้วยแววตาเรียบนิ่งเฉย
"แล้วยังไง? แล้วดิฉันได้ขอให้คุณมาพูดคุยและทำตัวสนิทสนมหรอคะ? และอีกอย่างดิฉันไม่อยากจะสนิทกับ 'คนที่ชอบทานสตอเบอร์รี่และกินอ้อย' หรอกนะคะ"คุณตอบกลับพร้อมกับเผยรอยยิ้มร้ายบางๆ
"เธอ!!!"
*ตุ้บ!!*
โจเรนตบโต๊ะเสียงดังจนทำเอาคนรอบข้างต่างหันมามองกันด้วยความตกใจและสนใจ แต่คุณก็แสร้งเป็นตกใจ
"อะไรของคุณคะคุณคาลีเวอร์? ถ้าคุณไม่ได้เป็นคนชอบกินสตอเบอร์รี่กับอ้อยก็อย่าร้อนตัวสิคะ"คุณตอบ
"เธอ!!! กล้ามากนะที่มาว่าคนอย่างฉัน!!"โจเรนพูดในขณะที่มือกำลังจะเข้ามากระชากแขนของคุณ แต่ก่อนที่มือของเขาจะมาจับคุณ ตัวของโจเรนก็ถูกเหวี่ยงออกไปให้ห่างจากคุณด้วยพลังของใครบางคน...
*แวบ! ตึ้ง!!*
อั้ก!!
ซึ่งมันจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากเฟลผู้ที่ชอบเข้ามาปกป้องคุณจากพวกผู้ชายขี้ม่อทั้งหลาย(?)นั่นเอง ดูเหมือนว่าตอนนี้เฟลจะโกรธมากๆ
"อย่าเอามือที่มีแต่กลิ่นขี้หมาของแกมาแตะต้องตัวเพื่อนฉันเฟ้ย!!!"เฟลพูดด้วยนํ้าเสียงแห่งความโทสะก่อนที่เขาจะปล่อยตัวของโจเรนแล้วรีบเข้ามาหาคุณ
"ลอส! ไม่เป็นอะไรนะ!? ไอหมาบ้านั่นมันทำอะไรเธอรึเปล่า!?"เฟลเอ่ยถามคุณด้วยท่าทางที่ดูเป็นห่วงคุณจนแสดงออกนอกหน้าอย่างเห็นได้ชัด
"ไม่หรอกเฟล เจ้าหมาป่าวิปริตนั่นไม่ได้ทำอะไรฉันหรอก"คุณตอบกลับไปด้วยท่าทางนิ่งสงบ
"ค่อยยังชั่วหน่อย"เฟลพูดก่อนจะหันมาทางโจเรนด้วยแววตาที่ไม่เป็นมิตร
"แก!! แกรู้มั้ยว่าฉันเป็นใคร!! ถึงได้กล้ามาทำกับฉัน!!!"โจเรนตะโกนออกมาด้วยความโกรธ
"เอ้า! มาถามกูกูจะไปรู้กับมึงปะว่ามึงเป็นใคร ถามตัวเองละกันว่ามึงเป็นใคร เป็นเพียงแค่หมาป่าหน้าโง่ๆที่คอยเกาะแกะพวกผู้หญิงไปทั่วแท้ๆ ยังจะกล้ามาถามกูว่ามึงเป็นใครอีก? จะให้กูตอบใช่มั้ย? ได้! มึงก็คือ 'ไอหมาป่าขี้นก' ไง!!"
"แก!!!"
คุณมองการปะทะฝีปากของทั้งคู่ ก่อนที่สายตาของคุณจะเหลือบไปเห็นว่าบลูโรสได้ยกกล้องขึ้นมาแอบอัดคลิปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ซึ่งน่าจะถ่ายตั้งแต่ที่เฟลนั้นเข้ามาช่วยคุณ คุณแอบยิ้มในใจก่อนที่คุณจะเริ่มเล่นละคร...
"ฮึก...เฟล..."คุณเอ่ยขึ้นพร้อม(แสร้ง)ร้องให้ออกมา จนเฟลที่หันมาแล้วพบนํ้าตาของคุณเขาก็ตกใจ
"ล-ลอส!? ธ-เธอเป็นอะไร? ย-อย่าบอกนะว่าไอหมาป่านั่นมันทำอะไรเธอ!!?"เฟลเอ่ยถามขึ้น
"ใช่....ไอโจเรนนั่นมันทำร้ายลอสน่ะสิ!! ทำร้ายตั้งแต่เมื่อวานแล้วด้วย! แผลของลอสยังไม่หายเลย!"คราวนี้มีมาเวล(DS!Nightmare)เข้ามาสมทบบทด้วย
"จริงหรอลอส!!"เฟลเอ่ยถามขึ้น
"ฮึก...ม-มาเวล..ฮึก ย-อย่าเชื่อคุณมาเวลนะคะ ฮึก...เขาไม่ได้ทำ"คุณก็ยังคงเล่นละครต่อไป
"ลอส!! บอกทุกๆคนไปเลยสิว่าเธอโดนไอหมาป่าเวรนี่ทำน่ะ!! มันใช้กรงเล็บข่วนแขนของลอสด้วย!!!"มาเวลพูด ทำให้เฟลตกใจแล้วรีบเข้ามาดูแขนของคุณก่อนที่เขาจะจับแขนของคุณแล้วถลกขึ้นเผยให้เห็นว่า...
มีรอยข่วนจริงๆด้วย...
"ลอส...ทำไมเธอถึงไม่บอกฉัน!!"
"ฮึกๆ เฟล ฟังฉันก่อนนะ ฮึก มันไม่ใช่อย่างที่---"
"ตอบความจริงกับฉันมาลอส!!!"เฟลเอ่ยขึ้น คุณมองแววตาของเฟลคุณก็รู้ทันทีว่าเขาเองก็ร่วมแสดงละครด้วยเช่นกัน
"ฮือ ฉันขอโทษเฟล ฉันแค่ ฮึก ไม่ต้องการให้พวกนายเป็นห่วงฉัน"คุณพูดแล้ว(แสร้งบีบ)นํ้าตาไหลออกมา จนทำเอาคนรอบข้างต่างมองด้วยความสงสารแล้วมองโจเรนด้วยความรังเกียจมากยิ่งขึ้น
"ฮ-เฮ้ย!! ฉันยังไม่ได้ทำอะไรยัยนี่เลยนะ!!!"โจเรนพูดแล้วหน้าซีดมากๆในตอนนี้
"แล้วจะมีใครมาทำลอสได้ล่ะ!? ก็มีแค่แกคนเดียวในโรงเรียนนี้เท่านั้นแหล่ะที่พยายามบังคับให้ลอสสนิทกับแกและบังคับให้ลอสทำเรื่องตํ่าๆกับแก!!!"เฟลพูดด้วยความโมโหและเล่นบทเป็นพระเอกใจร้อนนิดหน่อยเมื่อเห็นคนที่ตนรักบาดเจ็บเพราะชายชั่วตรงหน้า
"ฉันไม่ได้ทำนะ!! ยัยนี่มันสำออยและใส่ร้ายฉัน!!!"โจเรนพูด
*ผัวะ!!*
"กล้าดีนี่!! ที่มาบอกว่าลอสของฉันใส่ร้ายแกน่ะ!!!"เฟลพูดพร้อมกับเข้าไปชกหน้าของโจเรนเข้าเต็มแรง จนทำให้โจเรนล้มลงไปกับพื้นแล้วมองเฟลด้วยแววตาเอาเรื่องและโกรธแค้น
"แก!!!!"โจเรนเอ่ยขึ้นมาแล้วภาพลักษณ์องความเป็นพระเอกี่ไม่สู้คนของพี่แกก็หลุดหายไป โจเรนลุกขึ้นแล้วจะพุ่งไปชกหน้าเฟลคืน
"หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะครับ..."
เสียงของผู้ที่มีอำนาจมากในโรงเรียนชายล้วนแห่งนี้ ซึ่งจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากดรีมสเว๊ป จนโจเรนหยุดการกระทำ
"คุณมิสคาลีเวอร์ครับ ผมไม่อยากจะเชื่อเลยนะครับว่าคุณนั้นจะกล้าทำได้แม้กระทั่งผู้หญิงน่ะครับ"ดรีมสเว๊ปเอ่ยด้วยนํ้าเสียงเรียบนิ่งและเย็นชา
"ไม่ใช่นะ!! ฉันไม่ได้ทำอะไรเธอเลยนะ!!! ยัยลอสนั่นมันทำตัวเองต่างหาก!!!"
*ผัวะ!!*
"ปากดีนักนะแก!!! ชักอยากจะรู้แล้วสิว่าปากโสโกครกของแกจะไปใส่ร้ายคนอื่นอีกได้มั้ยถ้าหากโดนฉันชกหนักกว่านี้!!!"เฟลกล่าวด้วยความโทสะก่อนที่เขาจะชกหน้าของโจเรนเข้าไปอีกดอก
"คุณเฟลครับ กรุณาอย่าใช้ความรุนแรงภายในโรงเรียนครับ ้าคุณยังทำอีกผมจะหักคะแนนนะครับ"ดรีมสเว๊ปพูด(แสดงละคร) เฟลที่ได้ยินแบบนั้นก็ดูเหมือนจะมีท่าทีที่ไม่สบอารมณ์มากๆแต่...
"พอเถอะเฟล...ถือว่าฉันขอนะ..."คุณพูดพร้อมกับเดินเข้าไปจับแขนของเพื่อนรักของคุณเพื่อเป็นการขอร้อง เฟลที่เห็นแบบนั้นเขาก็เริ่มใจเย็นลงมาบ้างก่อนที่เขาจะยอมหยุดแต่โดยดี...
แค่คุณเท่านั้นน่ะนะ...
"ส่วนคุณนะครับมิสคาลีเวอร์ คุณทั้งทำร้ายมิสมาโรเวก้า และยังมาขู่บังคับคุณมิสมาโรเวก้าอีก ผมจะขอหักคพแนนจิตวิสัยของคุณนะครับ"ดรีมสเว๊ปพูด
"เฮ้ย!! แต่ฉันยังไม่ทันได้ทำอะไรยัยนี่เลยนะ!!! และถ้าแกหักคะแนนฉันล่ะก็!! ฉันจะบอกพ่อให้มาจัดการแกแน่!!!"โจเรนพูด
"ก็เอาสิครับ~ เพราะว่าผมเองก็มีหลักฐานด้วยนะครับ~~"บลูโรสพูดพร้อมกับชูกล้องขึ้นมาทำให้โจเรนนั้นหน้าซีด
"ช-ชิ!! ฝากไว้ก่อนเถอะ!!!"พูดจบโจเรนก็เดินออกไปด้วยท่าทางไม่พอใจและแค้นมากๆพร้อมกับพรรคพวกของโจเรน
"ไม่เป็นไรนะลอส!?"แซนส์เอ่ยถามคุณด้วยความเป็นห่วง
"ไม่ค่ะ..."คุณตอบกลับไป
"ให้ตายสิ! เจ้านั่นมันยังไม่เข็ดอีกหรอ"พาพี้พูดขึ้น
"แบบนี้ผมยอมไม่ได้นะ! มิว! แฮ่! แฮ่!!"บลูพูด
"ชั่งเถอะค่ะ เรารีบมาทานข้าวกันเถอะค่ะ เดี๋ยวจะไม่ทันเข้าเรียนนะคะ"คุณพูดพร้อมกับทุกๆคนที่เริ่มเข้ามานั่งทานข้าวด้วยกัน ในการทานอาหารครั้งนี้ดูเหมือนว่าพอคุณกินเลอะนิดๆเฟลก็จะเอาผ้ามาเช็ดปากให้คุณแล้วกล่าวตักเตือนแบบดุคุณนิดๆ ส่วนบลูนั้นจะป้อนคุณและขอให้คุณลองชิมทาโก้ที่เขาสั่งซึ่งคุณเองก็ทานมัน ตามด้วยสงครามบนโต๊ะอาหารเรื่องการป้อนคุณ...
อะไรวะเนี่ยเจ้าพวกนี้
นั่นคือสิ่งที่คุณคิด
_____________________________________________________________________
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น