Teach me สอนรักหนุ่มเย็นชา Intro

Teach me สอนรักหนุ่มเย็นชา Intro #ฟิคนยช





'เเบคๆ ขอโทษน้ะที่มาสาย' ผมรีบขอโทษเเบคเพราะผมมาสายเเบบนี้2ครั้งเเล้ว ทั้งๆที่เป็นคนนัดเเท้ๆ

'ไม่เป็นไรลู่หาน อีกอย่างบ้านนายไกลจากที่นี่ด้วย ทีหลังนัดใกล้ๆบ้านนายก็ได้น้ะ นายจะได้ไม่ลำบาก'


คนนี้ชื่อบยอน เเบคฮยอนเป็นเพื่อนสนิทของผม ส่วนผมชื่อ ลู่หาน เสี่ยว ลู่หาน วันนี้ผมนัดเเบคกี้มาเลี้ยงกระต่ายหลัง รร

'นี่ลู่หาน นายรู้ข่าวครูคนใหม่ยัง' แบคหันมาทำหน้าสงสัยใส่ผม

'ครูคนใหม่?' เอ๊ะ โรงเรียนเรามีครูคนใหม่ด้วยเหรอ

'ใช่...ครูคนใหม่ รู้สึกจะชื่อ เซฮุน นี่แหละ'

'อ้อเหรออ' เขาจะเข้ามาสอนวิชาอะไรน้ะ...

ผมกับเเบคเดินคุยกันจนมาถึงกรงกระต่ายหลังโรงเรียน

'เเบคๆ..!! กรงกระต่ายเปิดอยู่' ผมตกใจเเล้วชี้ไปที่กรงกระต่าย

'เห้ย!! ลู่หาน นายไปเช๊คกระต่ายในกรงที เดี๊ยวฉันไปเรียกนักการมา'

ผมรีบวิ่งไปเช๊คกระต่ายในกรงแล้วก็พบว่ามีกตายหายไป 2 ตัว

กระต่ายให้พี่ 2 ตัวผมจะไปหาที่ไหนหลังโรงเรียนนี้ก็ใกล้กับป่าซะด้วย

'เอ่อ...ขอโทษนะครับ'

ผมได้ยินเสียงคนเรียกผมจากด้านหลัง เเล้วก็ผมว่าเป็นชายหนุ่ม สูงสัก180ได้มั้ง เเต่ประเด็นคือในมือเขามีกระต่ายอยู่2ตัว

'ครับ? เอ๊ะ?!! นี่คุณคุณขโมยกระต่ายไปใช่ไหมเอาคืนมาเดี๋ยวนี้เลยนะ ไม่งั้นผมจะไปบอกนักการภารโรง'

'เดี๋ยวครับใจเย็นๆผมไม่ได้ขโมยกระต่ายไป ผมเเค่มาให้อาหารมันแล้วมันก็หลุดไป ผมเลยวิ่งไปตามมันกลับมา'

'เเล้วคุณมีสิทธิอะไรมาให้อาหารที่นี่?!!' ผมพูดด้วยความโกรธ เพราะบางทีผมก็คุมอารมณ์ไม่อยู่ เเล้วถ้าเกิดใครมาดูกล้องวงจรปิด ผมเเละเเบคก็จะโดนตัดคะเเนนเเน่ๆเพราะพวกเราเป็นเวรเเละรับผิดชอบให้อาหารกระต่าย

.

.

.

ให้ตายเถอะนักการหายไปไหนกันหมดเนี่ยยยย เเย่จิงๆเลย ป่านนี้กระต่ายในกรงคงถูกลู่จับกินหมดเเล้วล้ะมั้ง- -

'ละ....!! อาจารย์เซฮุน!!!!!!!!'

'ห้ะ..??!' เสี่ยวลู้ทำหน้าเอ๋อๆในผม

'เอ่อ...อาจารย์เซฮุนมาทำอะไรที่นี่ครับ??'

'อ้อ พอดีผมมาเช็คเอกสารนิดหน่อยเเล้วนักการภารโรงเขาฝากให้ผมช่วยดูเเล กรงกระต่ายเเล้วเดี๊ยวเขาจะกลับมา เเต่ผมกลับทำมันหลุดไปตั้ง2ตัวแหน่ะ เเต่ผมก็เจอแหละล้ะครับ คุณบยอน เเบคฮยอน'

'เอ่อ..อ้อครับๆ'

.

.

.

นี่อะน้ะอาจารย์เซฮุน!!!!!!

ฉึบ!

'โอ้ยยยยย' อยู่ดีๆผมก็โดนกระต่ายกันซะงั้น TTผมคิดว่าเราคงผูกมิตรได้เเล้วน้ะ

'เสี่ยวลู่ เป็นไร??' แบคถามผมด้วยความเป็นห่วง

'กระต่ายมันกัดอ่ะTT เราจะตายมั้ยแบค...?' ผมทำตาอ้อนวอนในเพื่อนของผม

'ฮ่าฮ่าฮ่า' ร่างสูงที่อยู่ข้างหลังเเบคก็หัวเราะ

'อาจารย์ครับ-3- ขำอะไร' ชิ ไม่ช่วยยังไม่ให้เกียรติ์กันอีก

'ลู่หานหน่ะไม่ตายหรอก เเต่คนที่จะตายคือ คุณบยอนน้อยน้ะครับ' อยู่ก็มีเสียงผู้ชายขึ้นมา

เป็นเสียงของใครกันทำไมเเบคถึงต้อง ตัวสั่นด้วย?!

----------------------------------------------------

talk: อันนี้ก็เป็นฟิคเรื่องเเรกของไรท์เองแฮะๆ
พอดีว่าไรท์ปิดเทอมเลยว่างมากกกกก
ก็จะพยามมาอัพบ่อยๆเเล้วกันเนอะ ถ้าผิดพลาด ตกหล่นอะไรก็ขอโทดน้าาาาา
เเท๊ก #ฟิคนยช ด้วยน้ะฮ้าบบบบบบเหมียวหง่าว พุยพุย