ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Hello Thaialnd
ณ สนามบินสุวรรณภูมิ
ท่ามกลางผู้คนนับร้อยนับพันที่เดินสวนกันไปมาในสนามบิน ยังมีชายผู้แสนสง่า 6 นายเดินเฉิดฉายออกมาจากสนามบิน
บัง ยงกุก ผู้ที่ดูภูมิฐาน(?) กระชับทิกเกอร์ในอ้อมแขนจากนั้นก็เดินตรงไปข้างหน้า เขาเดินตรงไป ตรงไปด้วย
มาดมั่นและพูดกับพนักงานด้วยสำเนียงอังกฤษว่า
มาดมั่นและพูดกับพนักงานด้วยสำเนียงอังกฤษว่า
"พี่ครับ แท็กซี่เรียกที่ไหน " พนักงานจึงตอบว่า
"เลี้ยวซ้ายตรงไปอีกนิด"
เมื่อได้รับคำตอบเขาจึงนำทางน้องๆไปหาแท็กซี่และขึ้นไปทันที พร้อมกับยื่นแผนที่ให้เพื่อไปยังโรงแรมที่พัก
"ยงกุกอ่า ฉันหิวข้าว ชานหิวข้าวแล้ว"ฮิมชานพูดและเผยอปากอย่างเซ็กซี่ และแอบคว้าทิกเกอร์ออกจากยงกุกโยนไปทางอื่น
"ไม่นะ อย่าโยนลูกฉัน"ยงกุกรีบคว้าทิกเกอร์น้อยกลอยใจกลับมาทันที
"บ้าจริงพี่ชาย อย่าทะเลาะกันสิ"แดฮยอนพูดขึ้นมาหลังจากที่ปาดซีซีครีมยี่ห้อลิงขบลำไยบนหน้าเสร็จเรียบร้อย
"ฮอดแล้วเด้อ หล่อคือลุงเดี๋ยวลดราคาให้เด้อ"ลุงแท็กซี่สะบัดผมเส้นบางอันน้อยนิดแล้วหันมาพูดกับชายทั้ง 6 คน
"ลุงพูดไรวะ ภาษาฝรั่งเศสอ่อ"จุนฮงสบถออกมา
"ถึงโรงแรมแล้ว"มุน จงออบ พูดหน้านิ่งกระชับกระเป๋าสะพายลายเขียดแล้วเปิดประตูรถคนแรก หลังจากพวกเขาก็เดินขึ้นห้องพักที่จองไว้ทันที
"โห ห้องนี้จัดได้ลงตัวจัง พี่ยงกุกนี่เข้าใจเลือกนะ"ยองแจ ตาโตด้วยความตื่นเต้นหลังจากเห็นสไตล์ของ
ห้อง ผนังห้องที่เคลือบด้วยกระดาษลายมิกกี้เม้าส์ ดอกไม้แห้งที่ติดกระจก กระรอกอบแห้งโงกๆที่ห้อยตัวประหนึ่งว่าเป็น
จาพนม ไหนจะนาฬิกาห้อยข้างฝาลายกล้วยหอมนั่นอีก โอ้ววว โดนใจยองแจไปเต็มๆ -_-''
ห้อง ผนังห้องที่เคลือบด้วยกระดาษลายมิกกี้เม้าส์ ดอกไม้แห้งที่ติดกระจก กระรอกอบแห้งโงกๆที่ห้อยตัวประหนึ่งว่าเป็น
จาพนม ไหนจะนาฬิกาห้อยข้างฝาลายกล้วยหอมนั่นอีก โอ้ววว โดนใจยองแจไปเต็มๆ -_-''
"หิวข้าวๆ โว้ย หิวข้าว"ฮิมชานแหกปากดังลั่นทั่วห้องเมื่อท้องน้อยๆของเขาเรียกร้องอาหารเสียเหลือเกิน
' ป้าบ '
ยงกุก ฟาดตุ๊กตายางลงบนหัวฮิมชานเผื่อเขาจะสงบสติได้บ้าง
"เก็บของเสร็จแล้วก็ไปหาอะไรกินเถอะ มาพักผ่อนทั้งทีเต็มที่หน่อย"แดฮยอนพูดในขณะที่สะบัดกางเกงในสีเขียวเรืองแสงตัวโปรด
"นี่มันกางเกงในฉันนี่"ยงกุกตกใจโยนทิกเกอร์ไปฟาดดั้งจุนองแล้วถลาไปคว้ากางเกงในจากแดอยอน
"อ้าวเหรอ ผมเห็นสวยดีน่าจะเข้ากับผมเลยหยิบมา"
"พอๆ ไปกันได้แล้วอีกนิดพี่ฮิมชานจะแดกขอบเตียงแล้วนะ"จงออบพูดแล้วดึงฮิมชานออกจากเตียงนอนของห้องพัก
ไม่นานพวกเขาทั้งหมดก็เดินลงมาหาอาหารกิน และได้เลือกร้านสุดหรูที่เซเลบเท่านั้นจะได้กิน
'ส้มตำลาบแซ่บ ป้าแหมบคนเดิม'
'ส้มตำลาบแซ่บ ป้าแหมบคนเดิม'
"เดี๋ยว ฉันมานะไปเซเว่นแปป" ยงกุก ขอตัวไปเซเว่นปล่อยให้เพื่อนๆคนอื่นโดยเฉพาะฮิมชานนั่งจ้องลาบเลือดดิบๆด้วยความหิวกระหาย
เมื่อมาถึงเซเว่นยงกุกเลือกของที่อยากได้แล้วถือไปคิดเงินแต่จะถึงดันมีป้าคนหนึ่งในชุดลายเสือแหวกข้างกระเสือก
กระสนตัวเข้ามาแซงหน้าเขาด้วยความไวแสง
กระสนตัวเข้ามาแซงหน้าเขาด้วยความไวแสง
'อ้าว แซงกูเหรอ'
ยงกุกคิดในใจ แต่ไม่ได้โวยวายเพราะคิดว่าคงไม่นานก็คิดเงินเสร็จ แต่ป้าคนนั้นกลับยืนเลือกของหน้าเค้าท์เตอร์ต่ออีกโดยไม่สนใจใยดีเขา
ไม่สนสักนิดว่าน้ำสตอเบอรรี่ในมือยงกุกแม่งโคตรเย็นเลย ยงกุกถือไว้จนมือชาหมดแล้ว และป้าแกก็ยังใช้ก้นอันมโหฬาร
ขวางกั้นพื้นที่ไว้อีกด้วย ยงกุกเห็นเช่นนั้น จึงตระหนักในใจและพูดด้วยโทนเสียงอันทุ้มต่ำว่า......
ขวางกั้นพื้นที่ไว้อีกด้วย ยงกุกเห็นเช่นนั้น จึงตระหนักในใจและพูดด้วยโทนเสียงอันทุ้มต่ำว่า......
"แม่งเอ้ย...มนุษยป้า"
-------------------------------------------------------------------------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น