ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : มนุษย์ป้ามหาปะลัย
หลังจากยงกุกต้องผจญกับมนุษย์ป้าที่เซเว่นเขาก็หลุดออกมาได้และเดินกลับมาหาเพื่อนๆที่ร้านลาบทันที
เมื่อมาถึงก็เห็นฮิมชานตักลาบเลือดอย่างหิวกระหายทางด้านแดฮยอนก็จกส้มตำปลาร้าอย่างเอร็ดอร่อย
"พวกนายคงหิวสินะ" ยงกุกพูดแล้วมองเพื่อนอย่างน่าเอ็นดู ?
"พี่ไปไหนทำไมนานจัง" จุนฮงถามหลังจากที่ยงกุกหายไปนาน
"พอดีไปเซเว่น แล้วไปเจออีป้าที่ไหนไม่รู้แซงคิวพี่"ยงกุกพูดด้วยความเคียดแค้นแล้วกระดกน้ำสตอเบอรี่ในมือ
"ฉันว่าฉันยังไม่อิ่มว่ะ สั่งเพิ่มปะ"แดฮยอนพูดขึ้นเมื่อส้มตำตรงหน้าหมดไป
"เอาเลยๆ เดี๋ยวผมสั่งให้" ยองแจลุกขึ้นแล้วเตรียมจะเดินไปสั่งแต่มีบางอย่างที่พุ่งมาด้วยความไวแสงพุ่งชนจน
ยองแจเซ สิ่งนั้นหันมาฉีกยิ้มให้ยองแจ จากนั้นยงกุกจึงแหกปากขึ้น
ยองแจเซ สิ่งนั้นหันมาฉีกยิ้มให้ยองแจ จากนั้นยงกุกจึงแหกปากขึ้น
"อีป้าาาาาาาาา" ยงกุกตาโตเมื่ออีป้าคนเดิมในเซเว่นมาอยู่ตรงนี้และได้แซงคิวอีกครั้ง
"ใครวะพี่ ใช่ป้าที่เจอในเซเว่นปะ" จุนฮงสะกิดยงกุก
"เออดิ ใช่เลยอีป้านี่แหละ" ยงกุกจ้องมองมนุษย์ป้าที่ยืนสั่งอาหารไม่เกรงใจใคร เมื่อเห็นดังนั้นทุกคนจึงตัดสินใจ
ออกมาจากร้านไม่กินต่อ
"ไม่กินก็ได้ยังไงที่โรงแรมก็น่าจะมีอาหารเนอะ"จงออบพูดปลอบใจเพื่อนๆ
"แต่ก็สู้อาหารนั่นไม่ได้นี่ มีแต่สเต๊ก สปาเก็ตตี้ อะไรไม่รู้ ไม่หรูหราเอาซะเลย " ฮิมชานหน้างอด้วยความผิดหวัง
"เอ้อ เห็นว่าแถวนี่มีที่เที่ยวสวยๆนี่น่า เราลองไปกันดูมั้ย" จุนฮงชักชวนทุกคนแล้วโชว์รูปในมือถือให้ทุกคนดู
"เอาสิ เรามาเที่ยวกันอยู่แล้วนี่" ยองแจพูดสนับสนุน แล้วทุกคนก็ลงความเห็นว่าจะนั่งรถเมล์ไป และพวกเขาจึง
เดินไปรอรถที่ป้ายรถเมล์ เมื่อรถมาถึงทั้ง 6 คนก็ลุกขึ้นเดินไปขึ้นรถ แต่ทันใดนั้น ฝูงมนุษย์ป้าต่างรุมแห่กันมา
เบียยดแย่งขึ้นหน้าตาเฉยยังไม่ทันได้ขึ้นรถก็แล่นผ่านหน้าพวกเขาไปซะแล้ว
เบียยดแย่งขึ้นหน้าตาเฉยยังไม่ทันได้ขึ้นรถก็แล่นผ่านหน้าพวกเขาไปซะแล้ว
"อีกแล้วเหรอวะ"ยงกุกผู้มีอดีตเลวร้ายกับมนุษย์ป้า สบถออกมาด้วยความโมโห
"เฮ้ยมาอีกคันแล้ว"จงออบชี้ แล้วพวกเขาก็รีบวิ่งขึ้นรถ หลังจากจ่ายค่ารถทุกคน ก็งีบหลับไปด้วยความอ่อนล้า
เวลาผ่านไปกว่า 2 ชั่วโมง กระเป๋ารถเมล์ก็ปลุกพวกเขาขึ้นเพราะว่ามันสุดสายแล้ว
"น้องๆ ตื่นเร็วสุดสายแล้วครับ"
"เฮ้ พวกนายตื่นๆลงเร็ว" ทุกคนค่อยๆลืมตาแล้วทยอยลงจากรถ ฮิมชานเดินไปพูดไปว่าอยากเห็นที่เที่ยวแล้วหลัง
จากที่จุนฮงบอกว่ามันดูหรูเมื่อทุกคนลงมาครบรถเมล์แล่นออกไปก็พบว่ารอบตัวนั้น คือ ป่า ต้นไม้ ทางลูกรัง!!!!
"นี่มันคืออะไร จุนฮงไหนบอกว่าสวยไงวะ" ฮิมชานหันหน้าไปถามเมื่อพบว่ามันไม่ใช่อย่างที่คิดไว้
จากที่จุนฮงบอกว่ามันดูหรูเมื่อทุกคนลงมาครบรถเมล์แล่นออกไปก็พบว่ารอบตัวนั้น คือ ป่า ต้นไม้ ทางลูกรัง!!!!
"นี่มันคืออะไร จุนฮงไหนบอกว่าสวยไงวะ" ฮิมชานหันหน้าไปถามเมื่อพบว่ามันไม่ใช่อย่างที่คิดไว้
"ผมไม่รู้ ว่าแต่เมื่อกี้รถสายไร"
"ไม่รู้แต่ดูเหมือนจะนั่งรถมาผิดนะ เพราะอีป้านั่นแน่ๆ แย่งเราขึ้น" ยงกุกพูดขึ้นแล้วเกาหัวอย่างโมโห
"นั่นป้ายอะไร"ยองแจชี้ที่ป้ายไม้เก่าๆตรงหน้า แล้วค่อยๆสะกดทีละตัว ตามที่เคยได้เรียนภาษาไทยมาบ้างนิดหน่อย
"บ้าน...หนอง....อี.....แหก....ลั้ล....ลา..." เมื่อได้ยินดังนั้นทุกคนจึงประสานเสียงกันว่า
"ชิบหายละ"
ติดตามต่อตอนหน้า..........................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น