ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : INTRO'
-If I choose dream You waiting for me?-
ถ้าผมเลือกความฝัน คุณจะรอผมได้ไหม?
-If I choose love You will stay with me forever, right?-
ถ้าผมเลือกความรัก คุณจะอยู่กับผมตลอดไปได้ไหม?
-Whether you choose? I promise I will love you forever-
ไม่ว่าคุณจะเลือกอะไร ผมสัญญาว่าผมจะรักคุณตลอดไป
--------------------------------------------------------------------
.... ณ School Of Performing Arts Seoul ....
'นี่! นาย' ผมได้ยินเสียงทุ้มของคนหนึ่งที่กำลังส่งเสียงเรียกใครบางคนอยู่ แต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรกับเสียงนั้นสักเท่าไหร
'ย่าห์! นี่นาย' หลังจากที่ผมกำลังนึกอะไรอยู่เรื่อยเปื่อย ผมก็สะดุ้งขึ้นมาด้วยความตกใจ เพราะไอเสียงที่ผมเคยได้ยินนั้น ได้ผ่านเยื่อแก้วหูของผมด้วยระดับเดซิเบลที่รุนแรง มันจึงทำให้ผมต้องหันหน้าไปมองไอคนที่ส่งเสียงนั้นด้วยความสงสัย
'นายมานั่งซื่อบื้อ อะไรอยู่ในห้องห่ะ? นายควรไปเข้าส่ะ เกะกะลูกตาจริงๆเลย' น้ำเสียงที่ผมคุ้นเคยนั้นดังขึ้นมา ในขณะที่ผมกำลังจะอ้าปากเอ่ย คำพูดบางประโยคออกไป แต่! เอ้ะ นี่ไอตาคนนั้น มันกำลังไล่ผมอยู่หรือป่าวน่ะ?
หลังจากที่ผมกำลังใช้สมองทั้งหมดที่ผมมีนั่งครุ่นคิดอยู่ ผมก็เปร่งเสียงที่บ่งบอกถึงความอยากรู้ อยากเห็นออกไป 'นี่ นาย กำลังไล่ผมหรอ ?' (o.o') แต่สิ่งที่ผมได้กลับมาก็คืออ อ
.
.
.
.
.
.
.
ความเงียบสงัด ที่มาพร้อมกับลมเย็นเฉียบพัดผ่านมาปะทะกับหน้าของผมเข้าอย่างจัง มันทำให้ผมรู้สึกประมาณว่ากำลังเดินอ้างว้าง ปล่าวเปลี่ยวคนเดียวในป่าช้า ? เอ้ะ นี่ผมคุยกับตัวเองหรอว่ะ --' ผมใช้สายตาน้อยๆของผมชำเลืองมองไปตรงไอตาขี้เก็กคนนั้น แต่เขากลับนั่งนิ่งเฉย ราวกับว่าได้ยินเสียงนกเสียงกาส่งเสียงอยู่ หน๋อยยย!!!! นายกล้ามากน่ะ ที่ทำกับผมแบบนี้ ไอตาขี้เก็กบ้าเอ้ยย ผมพึมพำกับตัวเองเบาๆ
ก็ได้ งั้นผมไปก็ได้ ผมตัดสินใจลุกขึ้นมาจากเก้าอี้ พร้อมกับทำเสียงดัง เอะอะโวยวาย เพื่อที่จะเรียกร้องความสนใจจากไอตานั่น แต่ทว่า.. มันกลับได้ผลแฮะ ไอตาขี้เก็กนั้นหันมามองผมพร้อมกับสายตาที่ดูทะเล้น กับริมฝีปากที่เสยะยิ้มออกมาได้รูปพอดี แต่กลับว่าไอตานั้นหันกลับไปทำหน้านิ่งเฉยเหมือนเดิม
'แล้วนายไม่ลงไป เข้าแถวหรือไง?' ผมใช้วิชากำลังภายใน? กลั้นลมหายใจเฮือกสุดท้าย แล้วถามออกไป ด้วยความเกร็งสุดขีด
'ไม่' โอเค้! คำเดียวรู้เรื่อง ไปก็ได้ ผมก้าวเท้าเดินออกมาจากห้องพร้อมกับเสียงกริ่งที่ดังขึ้นพอดี
--------------------------------------------------------------------
[จงซอก พาร์ท]
นายขี้เก็กคนนั้นมันเป็นใครกันน่ะ กล้ามากน่ะ ที่ทำกับผมแบบนี้ กล้ามากน่ะ ที่ตะโกนใส่หูผม กล้ามากน่ะ ที่ไม่ตอบคำถามผม กล้ามากน่ะ ที่ไล่ผม กล้ามากน่ะ ที่เสยะยิ้มใส่ผม นายนี่มันกล้ามากจริงๆ =="
แต่ว่าไปนายนั่น มันก็หล่อใช่เล่น หุ่นก็ดี เสียดายก็ไอตรงนิสัยของไอตานั่น แต่ยังไงก็เถอะ ถ้าไอตานั้นกล้าทำกับผมแบบนี้อีกหล่ะก็ นายเจอดีแน่!!!!
--------------------------------------------------------------------
[อูบิน พาร์ท]
เหอะ ผู้ชายหรอนี่ ผมก็พึ่งจะเคยพบเคยเห็นก็คราวนี้เนี้ยแหละ ผู้ชายประสาอะไรกันจะหน้าหวาน ผิมสวย หุ่นเพรียวสลิม อย่างกับฟผู้หญิงยังงั้นแหละ แต่ก็ตลกดี คนบ้าอะไรของมันว่ะ พูดมากชะมัดเลย
-/-
--------------------------------------------------------------------
TBC.
สำหรับอินโทก็จบไปแล้วน่ะจ่ะ เป็นยังไงกันบ้าง? ถ้าอยากจะให้ไรเตอร์แก้ไขตรงไหน ก็บอกมาได้เลยน่ะ ^^
ไปอ่านกันต่อเลยดีกว่าๆ
ไปอ่านกันต่อเลยดีกว่าๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น