ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    FIC > My Dearest < [WOO BIN x JONG SUK]

    ลำดับตอนที่ #1 : INTRO'

    • อัปเดตล่าสุด 16 เม.ย. 57





    -If I choose dream You waiting for me?-
    ถ้าผมเลือกความฝัน คุณจะรอผมได้ไหม?






    -If I choose love You will stay with me forever, right?-
    ถ้าผมเลือกความรัก คุณจะอยู่กับผมตลอดไปได้ไหม?






    -Whether you choose? I promise I will love you forever-
    ไม่ว่าคุณจะเลือกอะไร ผมสัญญาว่าผมจะรักคุณตลอดไป





    --------------------------------------------------------------------
       
       .... ณ School Of Performing Arts Seoul ....
              
            'นี่! นาย' ผมได้ยินเสียงทุ้มของคนหนึ่งที่กำลังส่งเสียงเรียกใครบางคนอยู่ แต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรกับเสียงนั้นสักเท่าไหร

             'ย่าห์! นี่นาย' หลังจากที่ผมกำลังนึกอะไรอยู่เรื่อยเปื่อย ผมก็สะดุ้งขึ้นมาด้วยความตกใจ เพราะไอเสียงที่ผมเคยได้ยินนั้น ได้ผ่านเยื่อแก้วหูของผมด้วยระดับเดซิเบลที่รุนแรง มันจึงทำให้ผมต้องหันหน้าไปมองไอคนที่ส่งเสียงนั้นด้วยความสงสัย

              'นายมานั่งซื่อบื้อ อะไรอยู่ในห้องห่ะ? นายควรไปเข้าส่ะ เกะกะลูกตาจริงๆเลย' น้ำเสียงที่ผมคุ้นเคยนั้นดังขึ้นมา ในขณะที่ผมกำลังจะอ้าปากเอ่ย คำพูดบางประโยคออกไป แต่! เอ้ะ นี่ไอตาคนนั้น มันกำลังไล่ผมอยู่หรือป่าวน่ะ?

               หลังจากที่ผมกำลังใช้สมองทั้งหมดที่ผมมีนั่งครุ่นคิดอยู่ ผมก็เปร่งเสียงที่บ่งบอกถึงความอยากรู้ อยากเห็นออกไป 'นี่ นาย กำลังไล่ผมหรอ ?'  (o.o')  แต่สิ่งที่ผมได้กลับมาก็คืออ อ
         .
         .
         .
         .


         .
         .

         .

          ความเงียบสงัด ที่มาพร้อมกับลมเย็นเฉียบพัดผ่านมาปะทะกับหน้าของผมเข้าอย่างจัง มันทำให้ผมรู้สึกประมาณว่ากำลังเดินอ้างว้าง ปล่าวเปลี่ยวคนเดียวในป่าช้า ? เอ้ะ นี่ผมคุยกับตัวเองหรอว่ะ --' ผมใช้สายตาน้อยๆของผมชำเลืองมองไปตรงไอตาขี้เก็กคนนั้น แต่เขากลับนั่งนิ่งเฉย ราวกับว่าได้ยินเสียงนกเสียงกาส่งเสียงอยู่ หน๋อยยย!!!!  นายกล้ามากน่ะ ที่ทำกับผมแบบนี้ ไอตาขี้เก็กบ้าเอ้ยย ผมพึมพำกับตัวเองเบาๆ

           ก็ได้ งั้นผมไปก็ได้ ผมตัดสินใจลุกขึ้นมาจากเก้าอี้ พร้อมกับทำเสียงดัง เอะอะโวยวาย เพื่อที่จะเรียกร้องความสนใจจากไอตานั่น แต่ทว่า.. มันกลับได้ผลแฮะ ไอตาขี้เก็กนั้นหันมามองผมพร้อมกับสายตาที่ดูทะเล้น กับริมฝีปากที่เสยะยิ้มออกมาได้รูปพอดี แต่กลับว่าไอตานั้นหันกลับไปทำหน้านิ่งเฉยเหมือนเดิม 
       
           'แล้วนายไม่ลงไป เข้าแถวหรือไง?' ผมใช้วิชากำลังภายใน? กลั้นลมหายใจเฮือกสุดท้าย แล้วถามออกไป ด้วยความเกร็งสุดขีด

            'ไม่' โอเค้! คำเดียวรู้เรื่อง ไปก็ได้ ผมก้าวเท้าเดินออกมาจากห้องพร้อมกับเสียงกริ่งที่ดังขึ้นพอดี



    --------------------------------------------------------------------

    [จงซอก พาร์ท]
        
          นายขี้เก็กคนนั้นมันเป็นใครกันน่ะ  กล้ามากน่ะ ที่ทำกับผมแบบนี้ กล้ามากน่ะ ที่ตะโกนใส่หูผม กล้ามากน่ะ ที่ไม่ตอบคำถามผม กล้ามากน่ะ ที่ไล่ผม กล้ามากน่ะ ที่เสยะยิ้มใส่ผม นายนี่มันกล้ามากจริงๆ =="
          แต่ว่าไปนายนั่น มันก็หล่อใช่เล่น หุ่นก็ดี เสียดายก็ไอตรงนิสัยของไอตานั่น แต่ยังไงก็เถอะ ถ้าไอตานั้นกล้าทำกับผมแบบนี้อีกหล่ะก็ นายเจอดีแน่!!!!

    --------------------------------------------------------------------

    [อูบิน พาร์ท]

            เหอะ ผู้ชายหรอนี่ ผมก็พึ่งจะเคยพบเคยเห็นก็คราวนี้เนี้ยแหละ ผู้ชายประสาอะไรกันจะหน้าหวาน ผิมสวย หุ่นเพรียวสลิม อย่างกับฟผู้หญิงยังงั้นแหละ แต่ก็ตลกดี คนบ้าอะไรของมันว่ะ พูดมากชะมัดเลย
    -/- 

    --------------------------------------------------------------------
    TBC.

     
    สำหรับอินโทก็จบไปแล้วน่ะจ่ะ เป็นยังไงกันบ้าง? ถ้าอยากจะให้ไรเตอร์แก้ไขตรงไหน ก็บอกมาได้เลยน่ะ ^^ 
    ไปอ่านกันต่อเลยดีกว่าๆ 

     
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×