คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ความผิดที่ไม่ผิด
" ลิซ่า !! โจมตีปลีกขวา ไรอัน ปลีกซ้าย " เทโลเมีตะโกนบอก ท่ามกลางศึกสมรภูมิ ในอวกาศ ยานอวกาศ หลายร้อยลำ จอดเรียงราย ในดาวไลเบส ซึ่งักรวาล เอทเตสได้ทำกำลังพลเข้ามาจอดพักบริเวณนี้ไว้เรียบร้อยแล้ว
ตูม .. ตูม !!! ตูม !! เสียงระเบิด ณ จุดต่างๆที่วางแผนไว้ดังขึ้น กองเสบียงของฝ่ายตรงข้ามได้พังทลายไปละส่วน แต่แล้ว
ฟิ้ว พุสีแดงเลือดถูกยิงขึ้นจาก จุดใดจุดหนึ่งในที่แห่งนี้พร้อมกับการปรากฏตัวของ
" ฮ่าฮ่าๆๆ " เสียงหัวเราะของคนกลุ่มหนึ่งแม้ว่าจำนวนไม่มากเท่าไรแต่เสียงนั้นทำให้คนที่สู้อยู่เหล่านี้ หยุดสู้และมองไปทางต้นเสียงที่เกิดขึ้น
" ห่า!!! จีฮัดสีเลือด " 1 ในทหารของเอพิเจสตะโกนดังขึ้นอย่างผวา ทำให้คนอื่นๆต่างหวั่นผวา ไปกันหมด
" อาจารย์ เฟร์ ช่วยรับช่วงต่อผมที ผมจะไปจัดการกับพวกจีฮัดก่อน " ไรอันตะโกนพลางวิ่งไปหาพวกกลุ่มจีฮัด เนื่องจากถ้าปล่อยไว้แบบนี้ ทำให้ทหารหาญเหล่านี้ เป็นทหารขาญ อย่างช่วยไม่ได้ ถ้าไม่คิดที่จะทำอะไร มีหวังแผนการเริ่มแรก ล้มเป็นแน่
อาจารย์เฟร์ฟันดาบเลเซอร์ใส่ทหารของเอทเตสแล้วหันไปมามองไรอันและพูดขึ้น " เดี๊ยว " แต่ไม่ทันเสียแล้วริวได้วิ่งเข้าไปปะทะกับกลุ่มพวกจีฮัดตัวคนเดียวซะแล้ว
" อาจารย์โทเลมี ช่วยตามไปช่วยไรอันหน่อยจะได้หรือไม่ " เฟร์ตะโกนบอกโทเลมีอย่างช่วยไม่ได้เพราะตัวเองก็ติดพันกับกลุ่มศัตรูที่มีมากมายเหลือเกินทั้งของตัวเองและของริว
โทเลมีได้ยินดังนั้นจึงหันไปถามต่อ " แล้วไรอันไปอยู่ไหนละ เฟร์ "
" โน้นไงกลุ่มจีฮัดสีเลือด ไรอันกำลังไปปะทะอยู่คนเดียว " เฟร์ตะโกนบอกพลางแตะเข้าสีข้างของทหารฝ่ายเอทเตสคนหนึ่ง และพลิกตัวหลบดาบของทหารอีกคนที่ตามมาติดๆ
" ว่าไงนะ " โทเลมี อุทาน พลางใช้พลังจิตผลักศัตรู ให้ออกห่างจากตัวเอง
" เฟร์ฝาก ทางนี้ด้วยนะ " โทเลมี ร้องบอกพลางเคลื่อนตัวเข้าไปปะทะกับกลุ่มจีฮัด แล้ว
" อะไรกันคนมีตั้งเยอะแยะ ทำไมต้องมาฝากฉันคนเดียวด้วยยะ แค่ 2 ชุดก็แย่แล้ว ไหนจะมาอีกชุดอีก เดี๋ยวก่อนเถอะ รอให้เสร็จงานนี้ก่อนนะ ฉันจะเล่นพวกนี้ให้เจ็บเลย " เฟร์ตะโกนด่ากลับ พลางใช้ความโกรธมาลงกับทหารที่กำลังดาหน้าเข้ามาหา
ฮ่าฮ่าฮ่า เจ้าเก่งมากที่กล้าเข้ามาปะทะกับจีฮัดสีเลือกนี้ ข้าดิวส์ หัวหน้ากลุ่มจีฮัดแผนกไลเปส ขอชื่นชมเจ้า
ดิวส์ พูดจบก็ชักดาบเล่มใหญ่พอควรสีเงิน พุ่งเข้าใส่ไรอัน โดยที่ไรอันไม่ทันตั้งตัว โครม
ดาบเลเซอร์ของไรอันกระเดนออกจากมือ พร้อมๆกับร่ายกายที่ลอยลิ่ว ห่างจากจุดที่ปะทะหลายเมตรเลยทีเดียว
" ไรอันเจ้าเป็นยังไงบ้าง " โทเลมีร้องถามขึ้นพลางหันไปมองดิวส์ และสลับกับมองไรอัน ซึ่งกำลังบาดเจ็บค่อนข้างสาหัสเพราะจากการสู้รบก่อนหน้ากับกลุ่มทหาร และก็ กับพลังประหลาดของดิวส์
" ผมไม่เป็นไรคับ " ไรอันพูดขึ้นพลางกระอักเลือดเลือดดำออกมา
" ฮ่าอ๋าๆ เกง่นิทนพลัง อสูรbump ได้เนี่ย ปกติแล้วคนอื่นโดนเข้าไป แล้วตายคาที แต่เจ้าร็สึกว่าไม่เป็นอะไรมากนิ " ดิวส์ ร้องขึ้น
ไม่ทันไร โทเลมีก็ พุ่งตัวเข้าปะทะกับ ดิวส์ อย่างรวดเร็ว
" ไอมารร้าย เจอเพลงดาบข้า หน่อยเป็นไง เพลงดาบ กาฟรัง " โทเลมีตะโกนบอก
เคร็งๆๆๆๆๆ
เสียงดาบปะทะกันสนั่น ทั่วฟ้า อย่างไม่ขาดสาย
" อินเซกต้า ซัมมอน " ดิวส์ตะโกนร่ายเวทมนต์ สาดกลับ โทเลมี พร้อมกับการปรกำตัวของแมลงหลากหลายชนิดที่พลุก ขึ้นมาจากพื้นดิน พุ่งตรงเข้าหาโทเลมี อย่างกระหาย เหมือนว่าไม่ได้กินอาหารมานานนับปี
" บาราส ไฟเออร์ คอมมิกส์ " โทเลมีก็ร่ายเวทย์ใส่กลุ่มแมลงโหดหิวกระหาย เวทย์ลูกบอลไฟ พุ่งเข้าใส่กลุ่มแมลงอย่างไม่ขาดสาย เหมือนฝนที่โหมกระหน่ำ
ตูม!! เสียงระเบิดจากการใช้เวทย์ ควันคลุ้งกระจาย ต่างฝ่ายต่างจองรอเชิงซึ่งกันและกัน
" เป็นไปได้ยังไงกัน แมลงพวกนี้ " โทเลมีร้องอย่างตกใจ
" แน่ซิ แมลงพวกนี้เป็นแมลงปีศาจ " ดิวส์บอกพลางยิ้ม เหี้ยม
แมลงปีศาจพวกนี้ก็คลืบคลานเข้าถึงตัวโทเลมีแล้ว ซึ่ง เธอเองก็ไม่มีเรียวแน่แล้ว แรงเหืกสุดท้ายได้ใช้ไปกับเวทย์มนต์ที่หวังจะทำลายพวกแมลงและพวกดิวส์ ไปให้หมด ในคราวเดียว
" อ๊ากกๆๆๆ " เสียงโทเลมีร้องดังขึ้นอย่างเจ็บปวด พวกแมลงปีศาจได้เข้ามากัดกินเลือดเลือดของเธอเรียนร้อยแล้ว เลือดสีแดงฉาน พุ่งกระชูด กระจายไปตามพื้น
" อ๊ากกๆๆๆ !!!!! " เสียงร้องอย่างไม่หยุดหย่อนของเธอทำให้ไรอันผู้ที่สลบหลังจากที่พูดจบตอนนั้นได้มีสติสะตัวกับเขาขึ้นมานิดหน่อย
แต่ วาบบบบๆๆๆๆๆ
แสงสว่างปาดตาปรากฎขึ้น พร้อมกับร่างๆหนึ่ง ก้าวออกมา
" เมทาโล เมมรอย มินเมกม้า " เสียงเวทย์แห่งความมืด พุ่งตรงเข้าหาโทเลมี แมลงปีศาจพวกนั้นก็สลายหายไปในพลิบตาเดียว พร้อมกับแสงสว่างที่ค่อยๆ ดับลง
" อาจารย์โทเลมี เป็นอย่างไรบ้างครับ " ริวเดินเข้าไปแล้วถามขึ้นพลางจะใช้เวทย์รักษา
"ไม่ต้องหรอก มันเกินจะเยียวยาแล้วละ อาจารย์ขอให้เธอลงมือฆ่าฉันเถอะนะ อย่าให้ข้าต้องเจ็บปวดจากแมลงไปมากกว่านี้เลย ขอบใจเธอที่มาช่วยนะ อย่าบอกใครนะว่าฉันให้เธอข้าฉันอะ ขอให้เธอจงยึดถือความดีของเธอเอาไว้ ไม่ว่าเธอจะเป็นใคร หรือเป็นอะไร " โทเลมีพูดพลางยิ้มให้กับริว
" ครับอาจารย์ แต่อาจารย์ไม่ต้องห่วง อาจารย์จะไม่เจ็บปวดอะไรเลย " ริวพูดขึ้น โดยที่โทเลมีก็พยักหน้ารับคำ
" เมท มอ มี มอส " แสงเวทย์สีดำ แสงจ้า เข้าปกคลุมร่ายโทเลมี และร่ายของเธอก็หายไปพร้อมๆกับแสงสีดำนั้น
" ริวนายทำอะไรอะ นายทำยังงี้ได้ยังไงอะ " ไรอันตื่นเข้ามาสติครบสมบูรณ์ ตะโกนถามขึ้นพร้อมๆ น้ำตาไหลพราก
" แกเป็นใครกันแน่ ใช้เวทย์มืดได้อย่างคล่องแคร่ว และไม่มีจิตสังหารอีก " ดิวส์ถาม
" แกไม่จำเป็นต้องรู้หรอก เพราะรายที่จะตายต่อไปคือแก " ริวพูด พร้อมกับหยิบดาบที่ตกพื้นขึ้นมา และพุ่งเข้าใส่ ดิวส์
เคร็ง เสียงดาบปะทะกับ อย่างรุนแรง ดิวส์ ผลักริวกระเดนถอยหลัง และ " ไฟเออร์ เดสทรอย " เวทย์ไฟ ทำลายล้างสีแดงสว่างจ้า ลูกใหญ่ ถูกร่ายออกจากปากของดิวส์พุ่งเข้าใส่ ริว ซึ่งตอนนี้เสียหลักอยู่
" มาโม มาเมีย " ม่ายสีดำก็ปรากฏขึ้นคลุม ไฟทำลายล้าง จนจางหายไปก่อนจะถึงตัวของริว พร้อมๆกับพวกๆจีฮัดสีแดงได้หายตัวไปเรียบร้อยแล้ว
ริวกำลังจะไล่ตามต่อแต่แล้ว " เอกซ์ดีคอมมิกส์ " เวทย์โจมตีสีเขียวหมายจะฆ่าริว ถูกร่ายขึ้นจากเฟร์พุ่งตรงเข้าหาริว โดยทันที แต่เวทย์พลางไป ทำให้แขนของริวได้รับบาดเจ็บสาหัส พร้อมๆกับร่างของริวได้ทรุดตัวลง
" บอกมาแกฆ่า โทเลมีทำไมกัน " เฟร์ตะโกนถามด้วยความโมโหขณะที่มือที่ถือไม้กายสิทธิ์ สั่นอย่างบอกไม่ถูก
" ข้าไม่จำเป็นต้องบอกท่านหรอก " ริวตอบกลับพร้อมกับ หยิบ ไม้กายสิทธิ์ของโทเลมีขึ้นมาใช้
" มี มอ มเท " เวทย์มืด ดูดพลังเวทย์สีดำแดงพุ่งตรงเข้าหาเฟร์
" สะเต ลิม่า " เฟร์ อาจารย์พูดใช้เวทย์มือหนึ่งก็สะกดเวทย์ของ ริวได้อย่างสบาย
" เวทย์มนต์มืดนิ แกไปฝึกมาจากไหน " เฟร์ตะโกนถาม
" เหมือนเช่นเคย ผมไม่จำเป็นต้องบอก " ริวพูด
ขระที่ริวพูดขึ้น ไรอันก็ถือดาบเดินตรงเข้ามาหาริวซึ่งตอนนี้ยุ่งอยู่กับการสนทนากับเฟร์อยู่
และ อึก เสียงสันดาป จองไรอันกระทบที่ท้ายทอยของริว โดยทันที
" ไรอัน ทำแบบนี้ทำไม " ริวถามขึ้น ขระที่ยังมีสติอยู่
" ฉันต้องการคำตอบจากปากนาย ที่ศาล " ไรอันบอก พลางริวล้มตัวลงนอนอย่างไม่รู้เรื่อง
ความคิดเห็น