คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : บทที่ 6 | ราชั้นสูงบนรูปสลักปูนปั้น (6-1)
ราั้นสูบนรูปสลัปูนปั้น
YK6-1
นานแ่ไหนแล้วที่ารประุมสภาอันน่าเบื่อหน่ายยัำเนิน่อไป แทบไม่นึเลย นอาประุมานลุ่มโรเรียนแล้ว ะ้อมาเ้าร่วมารประุมอื่นๆ ที่น่าเบื่อไม่แพ้ัน
.
.
.
“พระเ้าเฟลมมัสเ้าะ”
“อะฮึ มีไร”
ผมรีบปาน้ำลาย แล้วเยหน้าึ้นาโ๊ะประุม เสียเยียบเย็นอเนโบรเนียเือไป้วยวามโรธ
“รีบๆ สรุปารประุมสิ เพะ”
“อ่า ั้นเหรอ เป็นอันว่า สิ้นสุารประุมเพียเท่านี้”
“-แ่นี้”
“อบใทุนที่มาร่วมประุม”
“ออภัยะอมนรีและสมาิสภาทุท่าน หม่อมันะอล่าวสรุป..”
อัรเสนาบีสาวุเมมอ้อนหน่อยๆ ่อนะสาธยายเนื้อวามารประุมที่ผมไม่ไ้ั้ใฟัเลย อย่าน่าเบื่อหน่าย
“..โรารมนาม TSP ไ้ำเนินมาถึั้นที่สี่ หาแ่ประสบปัหา ในพื้นที่ป่าไม้ และประานบาส่วนยัาวามรู้วามเ้าใในารใ้าน..”
“ฮ้าว~ ้ะๆ รับทราบๆ”
“แล้วพระอ์ะทรอนุมัิให้ำเนินั้น่อไป หรือเห็นวระลอานไว้เพะ”
“ห๊า ว่าไนะ”
“หม่อมันราบทูลพระอ์ว่า..”
เนโบรเนียพูเื้อยแ้ว่อไป หารู้ไม่ว่า เนื้อหาในำพูมันทะลุออาหู ออาหัวผมไปหมแล้ว
“พระเ้าเฟลมมัสเ้าะ”
“เราอ..อเวลารุ่นิสัพันึ”
“หม่อมันเรว่าะไม่มีเวลามานานั้น ยัมีโรารอีมามายรออนุมัิอยู่ พระอ์..”
“พอ!! พอทีเถอะ”
ผมหลุเหวี่ยลาสภาไปะั้น แบบนี้ะเหมาะสมับำแหน่ษัริย์หรือ“ถ้าเ้าเห็นียัไ็ามนั้น -อัว”
ผมเินออาห้อประุมมาอย่านหมอาลัยายอยา อุส่าห์หนีเรียนมาทำาน ันมาเอานแปลๆ อย่าารปรออาาัร
“ูท่าะสนุมาเลย ฮึๆ”
“เหรอ อ์หิ อีราิ..”
สาวน้อยผมบลอน์ผูและสอ้า้วยริบบิ้นาวเหลือบทอ แ่ายุเรสระโปรทรบัลลูนสีทอแนุ๊าประับมุาว แลามอ่อนโยนเหมือนเ้าหิในนิทาน หาแ่สวมรอเท้าอาาศ เผยนิ้วเท้าเล็บอบบาีเียว
“รอพระบาทหายหรือพะยะ่ะ”
“ิ!! พวนาำนัลอห้า หารู้ไม่ว่า ้าแพ้หนัสัว์ เท้า้าสวมไ้แ่แ้ว หรืออัมีเท่านั้น อนเป็น.. หาสวม่ายแท้ๆ”
“ฮะฮะ วะฮะฮ่า เ็ะไม่มี”
“บัอา ว่าใรยะ ฮุ ฮ่ะ เหอๆ”
อีราินีัวน้อยหลุหัวเราะาม เธอสะบัหน้าหันหลัให้ แล้วระโปีนึ้นไปนั่บนรูปปั้นแ่ พระนาุนไม่เบา ึ้นไปบนที่สูราวสามเมร แล้วยันั่แว่าเล่น
“โอ่ยๆ เี๋ยวลมาหรอ”
“ห๊า ว่าไนะ”
“บอว่าเี๋ยวลมา”
“นี่ๆ เ้าน่ะ มาาโลอื่นสินะ อยารู้เรื่ออเ้า เอ้ย โลอเ้า เล่าให้้าฟั..”
**********
ความคิดเห็น