ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ฉันจะเป็น Killer
" แปลมาเราไม่พบเื้อลูีเมียเลยรับ " หมอพูพราูใบผลารรว
" ั้น เราลับันไ้แล้ว ใ่มั้ย " ฮาเนะถามหมอ้วยวามสสัย
" าม ปิ็ลับไ้เลยรับ "
" ั้นอัว่อนนะ " สึบาิลุออไปอย่ารวเร็ว
" ัน ะ ไป สอบ แล้ว น้าาาาาา" สึบาิะโนลั่นลาหอนาฬิา
"ใเย็นๆ ่อนสิ เฮ้อวิ่ามแทบไม่ทัน "ฮาเนะที่วิ่ามมาหอบัวโยนและลไปนั่ับพื้นเรียบร้อย
" ันหายแล้วนะ ราวนี้ะไปสอบ ะไ้เป็น killer แล้ว" สึบาิพูอย่าภาภูมิใ
" ถ้าสอบผ่านอะนะ " ฮาเนะเริ่มประ
" ันะสอบให้ผ่านอยู "
"ันะรอ "
"ผม็ะอยู" าเสะแทรึ้นมา
" หือ "สึบาิอุทานและหัน้าย หันวา
" อะไรหรอ "ฮาเนะเริ่มสสัย
" ไม่มีอะไร"
( าเสะนาย เียบไป่อนนะ )
( ้าบ ทราบแล้ว้าบ )
"อือ หลับสบายีั"
"ื่นแล้วหรอ"าเสะทั
"ยัไม่ื่นมั้ เฮอะ "สึบาิประ
่า เสียน้ำาฝับัว
"เหวอ" สึบาิอุทาน
"ใหรอ ผนึรอน่ะ" าเสะทัอย่ารู้ทัน
"นายรู้ไ้ไ" สึบาิถามอย่าล้าๆ ลัว ๆ
"็ันเห็นไ " าเสะอบอย่า่ายๆ
" าเสะนาย มัน นาย มัน าเสะะะะะะะะะะะะะะ" สึบาิร้อเสียั
สึบาิร้อเสียหล อาบน้ำเย็น อย่ารวเร็ว
"สึบาิ มันเย็น น้าาาาาา" าเสะร้อเสียหล
สึบาิไม่สนใ รีบออาบ้านอย่ารวเร็ว
"สึบาิ มีอะไรหรอ"
"ไม่มีอะไร ไม่มีอะไร ไม่มีอะไรทั้นั้น" สึบาิรีบเินให้พ้นๆาสายาทุู่
"สึบาิ" ไม่มีเสียอบ
"สึบาิ" ็ยัไม่มีเสียอบ
"อาราิ สึบาิ เป็นอะไร "
"นายอยารู้หรอ"สึบาิถาม
"อือ อยารู้สิ"
"นายเป็น ผู้าย แล้ว" สึบาิพูหน้าแ่ำ
"แล้ว อะไรหรอ "
"ะให้เห็นั้นอาบน้ำมัน มัน "
"เห็นเธอ อาบน้ำ แล้ว ทำไม เหวอออออ"
ทุอย่าเ้าสู่วามเียบอีรั้
" สึบาิ " เียบ
"สึบาิ" เียบ
" เธอลืมระเป๋า" าเสะบอเธอ
"หาาาาาาาา ม่ายยยย"
ทำไมวันนี้มันวุ่นวายอย่านี้
" ั้น เราลับันไ้แล้ว ใ่มั้ย " ฮาเนะถามหมอ้วยวามสสัย
" าม ปิ็ลับไ้เลยรับ "
" ั้นอัว่อนนะ " สึบาิลุออไปอย่ารวเร็ว
" ัน ะ ไป สอบ แล้ว น้าาาาาา" สึบาิะโนลั่นลาหอนาฬิา
"ใเย็นๆ ่อนสิ เฮ้อวิ่ามแทบไม่ทัน "ฮาเนะที่วิ่ามมาหอบัวโยนและลไปนั่ับพื้นเรียบร้อย
" ันหายแล้วนะ ราวนี้ะไปสอบ ะไ้เป็น killer แล้ว" สึบาิพูอย่าภาภูมิใ
" ถ้าสอบผ่านอะนะ " ฮาเนะเริ่มประ
" ันะสอบให้ผ่านอยู "
"ันะรอ "
"ผม็ะอยู" าเสะแทรึ้นมา
" หือ "สึบาิอุทานและหัน้าย หันวา
" อะไรหรอ "ฮาเนะเริ่มสสัย
" ไม่มีอะไร"
( าเสะนาย เียบไป่อนนะ )
( ้าบ ทราบแล้ว้าบ )
"อือ หลับสบายีั"
"ื่นแล้วหรอ"าเสะทั
"ยัไม่ื่นมั้ เฮอะ "สึบาิประ
่า เสียน้ำาฝับัว
"เหวอ" สึบาิอุทาน
"ใหรอ ผนึรอน่ะ" าเสะทัอย่ารู้ทัน
"นายรู้ไ้ไ" สึบาิถามอย่าล้าๆ ลัว ๆ
"็ันเห็นไ " าเสะอบอย่า่ายๆ
" าเสะนาย มัน นาย มัน าเสะะะะะะะะะะะะะะ" สึบาิร้อเสียั
สึบาิร้อเสียหล อาบน้ำเย็น อย่ารวเร็ว
"สึบาิ มันเย็น น้าาาาาา" าเสะร้อเสียหล
สึบาิไม่สนใ รีบออาบ้านอย่ารวเร็ว
"สึบาิ มีอะไรหรอ"
"ไม่มีอะไร ไม่มีอะไร ไม่มีอะไรทั้นั้น" สึบาิรีบเินให้พ้นๆาสายาทุู่
"สึบาิ" ไม่มีเสียอบ
"สึบาิ" ็ยัไม่มีเสียอบ
"อาราิ สึบาิ เป็นอะไร "
"นายอยารู้หรอ"สึบาิถาม
"อือ อยารู้สิ"
"นายเป็น ผู้าย แล้ว" สึบาิพูหน้าแ่ำ
"แล้ว อะไรหรอ "
"ะให้เห็นั้นอาบน้ำมัน มัน "
"เห็นเธอ อาบน้ำ แล้ว ทำไม เหวอออออ"
ทุอย่าเ้าสู่วามเียบอีรั้
" สึบาิ " เียบ
"สึบาิ" เียบ
" เธอลืมระเป๋า" าเสะบอเธอ
"หาาาาาาาา ม่ายยยย"
ทำไมวันนี้มันวุ่นวายอย่านี้
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น