คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : อาชีพในฝัน
แ๊ แ๊ๆ ั๊ๆๆๆ ึ๊ๆๆๆๆๆ ิ๊๊อๆ
ิ๊๊อ
เสียเาะแป้นีย์บอร์และลิเมาส์ัสลับันไป
ท่ามลาเสียเ็มนาฬิาเินวนไปเรื่อยๆ นาทีแล้วนาทีเล่า เวลาผ่านไปั่ว้ามืน
เสียนั้นยัไม่เียบหายไป ในห้อเ่าเล็ๆ
ลาเมือหลวที่เหลือแ่แสไฟาโมไฟรโ๊ะทำานเท่านั้น
"เฮ้อ!! เป็นโปรแรมเมอร์มันเหนื่อย.." พรพรรแพรเอ่ยพรึมพรำับัวเอพลาหลับา
เอนหลับนพนัพิเ้าอี้ทำาน และเสียีย์บอร์และเม้าส์็เียบหายไป
พร้อมับารหลับสนิทอเธอเ่นัน
"Hello!! Hello!! Hello!! Hello!!"
เสียนาฬิาปลุัสนั่นห้อเ่าอโปรแรมเมอร์สาว
มือเล็ๆ อเธอรีบยื่นไปที่โทรศัพท์ที่ั้ปลุไว้พร้อมับปิ หลัานั้นเปลือาบาๆ
เริ่มประบันอีรั้
“ริ่ๆ ริ่ๆ ริ่ๆ” เสียโทรศัพท์ัึ้น
โปรแรมเมอร์สาวรีบลืมามและับโทรศัพท์ทันทีพร้อมอุทาน้วยวามใ
“แม่เ้า... สายแล้วววววววววววว”
“ายห่าหล่ะวันนี้ มีประุมเ้า้วย โอ้ยีวิันะรอไหมเนี่ย”
พูเสร็พรพรรแพรไม่รอ้ารีบลุาเ้าอี้ทำาน วิ่เ้าห้อน้ำ
อาบน้ำ แ่ัว รีบออาห้อไปึ้นรถไฟฟ้า
เมื่อเธอมาถึที่ทำานรีบึ้นลิฟ์ไปยัั้นที่ 85 ห้อประุมลอยฟ้า อาารเพรลา
เพื่อนำเสนอานที่เธอพึ่ปั่นเสร็เมื่อืนหมาๆ มือน้อยๆ อโปรแรมเมอร์สาว่อยๆ
เปิประูห้อประุมบานให่เ้าไป สายาเธอแอบส่อมอเ้าไป้านใน
ผู้ร่วมประุมำนวนมา นั่ฟัประุมโปรเใหม่อบริษัท
ึ่หน้าที่ารนำเสนอานและ Demo ัวอย่าระบบานใหม่ในวันนี้ือเธอ
“แพรเ้าไปไ้แล้ว” เสียนุ่มๆ ทีุ่้นหูมาระิบ้านหลัพรพรรแพร พร้อมมือให่ๆ
ที่เป็นัวแทนอวามอบอุนอเธอ
เปิประูให้พร้อมับยิ้มและสบาับโปรแรมเมอร์สาว้วยวามเอ็นู
“่ะ หัวหน้า” พรพรรแพรรีบบปารับำและเินนำหัวหน้าหนุ่มให่ เ้าไปในานประุมนำเสนอระบบานใหม่
“รับผมและโอสา่อไปเราะไ้พบับระบบานใหม่อบริษัทเรานะรับ
ที่ไ้รับารพันาระบบโยโปรแรมเมอร์สาวมือหนึ่อบริษัทเรา”
เสียพิธีรบนเวทีประุมล่าวนำเพื่อเิเธอึ้นนำเสนอระบบาน
“ยิ้มไว้นะ ุนายื่นสาย”
เสียหัวหน้าหนุ่มพูไปพลาหัวเราะ
มือ้าหนึ่ับบ่าไหล่โปรแรมเมอร์สาวสร้าำลัใให้ลูน้อเป็นอย่าี
“ร่า ุหัวหน้าที่เารพ” พรพรรแพรหันมามอหน้าหัวหน้า
้วยสายา้อนนิหน่อย แล้ว้าวเินไปยัเวที
.........................ารนำเสนอระบบานใหม่ผ่านไป้วยี..............
เสียปรบมือให้ำลัใโปรแรมเมอร์สาวัระหึ่มทั่วห้อประุม
พร้อมับำมอประธานบริษัท
“ผมีในะที่บริษัทเรามีโปรแรมเมอร์มือีแบบนี้อยู่”
“อบุ่ะ
อบุทุำม และำิ ในวันนี้นะะ ิันเป็นเพียพนัานัวเล็ๆ นหนึ่
ึ่มีวามั้ใะเป็นโปรแรมเมอร์ที่ี และะั้ใทำระบบานใหม่นี้ให้ีที่สุ
สำหรับทุนในบริษัทเรา่ะ อบุ่ะ” หลัาพูบพรพรรแพรไ้มอบไม์ให้ับพิธีรและัวเธอเินยิ้มแ่มาหาหัวหน้าผู้ใีอเธอ
รอยยิ้มที่มุมปปริึ้นมาเล็น้อยาใบหน้าอันเียบรึม
และำเอ่ยเพื่อมลูน้อสาว
“เ่มา”
และทั้สอ็เินออาห้อประุมับไปยัห้อทำานอเา ึ่อยู่บนั้น
86 อาารเียวันนี้
ฝ่ายออแบบและพันาระบบ
“แพร บ่ายนี้อห้อประุมเล็ให้หน่อยนะ”
“ไ้่ะหัวหน้า”
เสียทุ่มสั่านผ่านหน้าออมพิวเอร์ 3 อ ้านหน้าหัวหน้าานหนุ่มให่
โยที่สายาอหัวหน้าหนุ่มไม่ไ้มอมาที่ลูน้อเลยแม้แ่น้อย
“หัวหน้า่ะ หัว้อประุมในารอใ้อะไรี่ะ”
“ประุมทบทวนระบบานใหม่ละัน”
“ไ้่ะ” พรพรรแพรรับปารีบบันทึระบบอห้อประุม และ้มหน้า้มาเียนโปรแรม่อไป
“ป่ะ ิน้าวัน” สิ้นเสียหัวหน้าหนุ่มให่
็มีมือยื่นมาปิออมพิวเอร์โปรแรมเมอร์สาว พรพรรแพรหันวับไปมอหน้าหัวหน้าเอ็้วยเสียะอว่า
“หัวหน้า มันไม่บลูป ลับมาะเียนยา”
พูบเธอ็เปิหน้าออมพิวเอร์และเียนโปรแรม่อไป
“ั้นไปรอที่ั้นล่านะ”
“โอเ่ะ เี๋ยวามไป่ะ”
ั้นล่าออาาร
ายหนุ่มหุ่นผอมสู แผ่นหลัว้าให่
ผิวสีแทนำลัยืนูบุหรี่บริเวทีู่บุหรี่และมอไปที่้นไม้ ้วยวามสบายใน
“ะูนอิ่มแทน้าวไหม่ะ ุหัวหน้า”
“แม้ ถ้ามันอิ่มแทน้าวไ้ริๆ ็ีสินะ”
“ประ่ะ”
“อ้าวหรอ อืมน่ารู้ว่าไม่อบนูบุหรี่ ยเว้นไว้นหนึ่นะ”
พรพรรแพรไ้แ่มอหน้าหัวหน้าที่เารพ พลาิในใว่า
หัวหน้าือนเียวในีวิเลยนะที่แพรมอว่าูบุหรี่ไ้ ทำอะไรที่แพรไม่อบไ้
โยที่แพรยอมรับไ้เสมอมา
สัพัหัวหน้า้อหน้าโปรแรมเมอร์สาวแล้วยมือมาวาไป้ายทีวาที่อหน้าโปรแรมเมอร์สาวพร้อมเรียื่อ
“แพร แพร แพร”
“็มีนเียวนี่หล่ะ่ะที่่าน้อยแล้ว”
สอนลูน้อับหัวหน้าเินเีย้าันไปิน้าว อย่าสนิทสนม
มอบามุม็ไม่่อยะเหมือนหัวหน้าับลูน้อเท่าไหร่..
ความคิดเห็น