แค้นซ่อนรัก

ลำดับตอนที่ #5 : แค้นซ่อนรัก 4

Tono

    หลังจาเกิดเรื่องวันนั้นกันก็เอาแต่หลบหน้าผมและไม่คุยกับผมเลยเกือบหนึ่งอาทิตย์ ผมถามอะไรก็ไม่ค่อยจะตอบถึงตอบก็พูดสั้นๆแล้วรีบเดินหนี ผมไม่รู้จะทำยังไงดี แต่วันนี้แหละผมจะต้องคุยกับกันให้รู้เรื่องและเข้าใจผมให้ได้

“กัน” เสียงทุ้มเอ่ยเรียกชื่อของร่างบางพร้อมกับดึงมือของเล็กไว้ก่อนที่เขาที่กำลังจะเดินหนี

“มีอะไรครับ” ร่างบางตอบเสียงเรียบๆก่อนที่จะหันหน้าไปทางอื่น

“คือผมอยากขอโทษคุณกันเรื่องกวางนะครับ ผมไม่รู้จริงๆว่ากวางมาได้ยังผมต้องขอโทษคุณกันด้วยนะครับที่กวางหาเรื่องคุณ” ชายหนุ่มพูดขอโทษจากใจจริงพร้อมกับส่งสายตายอ้อนวอนให้คนตรงหน้ายกโทษให้

“ผมยกโทษให้ก็ได้ครับ แต่คุณสัญญาได้รึเปล่าว่าจะไม่เกิดเรื่องอย่างวันนั้นกับผมอีก” กันถามภาคินขึ้นเพื่อความแน่ใจว่าจะไม่เกิดเรื่องขึ้นอีก

“ได้ครับผมสัญญาว่าจะไม่มีเรื่องอย่างนั้นอีกครับ” นิ้วเรียวสองนิ้วโชว์ขึ้นมาเป็นการสัญญาว่าจะไม่เกิดเรื่องอีก

เมื่อกันเห็นการกระทำของภาคินถึงกับอดกลั้นหัวเราะไม่ได้ ท่าทีช่างเหมือนกับเด็กที่ทำความผิดแล้วสำนึกได้ว่าจะไม่ทำอีกต่อไป

“ตงลง คุณสัญญาแล้วนะ” กันพูดไปอมยิ้มไป ทำเอาภาคินยืนเกาหัวอย่างเขินอายในการกระทำของตัวเอง

“งั้นผมขอตัวไปทำงานก่อนนะ” ภาคินยิ้มให้กันอย่างเขินอายแล้วเดินออกไป

“นายตกหลุมพรางฉันแล้ว….ภาคิน!!” กันเผยยิ้มอย่างชั่วร้ายก่อนจะกลับไปโต๊ะทำงานของตัวเอง

บ้านของกัน

  ร่างเล็กลุกจากเตียงของพี่ชาย ศีรษะเล็กๆสะบัดไปมาเพื่อไล่ความง่วงออกไป แล้วเดินเข้าห้องน้ำเพื่อทำธุระส่วนตัวให้เรียบร้อย ก่อนลงมาหน้าบ้านเพื่อสูดอากาศบริสุทธิ์ในยามเช้า เกือบหนึ่งอาทิตย์แล้วที่นทย้ายเข้ามาอยู่กับกัน แต่เพราะช่วงนี้ที่บริษัทของกันมีงานยุ่งเลยทำให้กันไม่มีเวลาพาน้องสาวไปไหนมาไหนตามที่อยากจะไป เลยทำให้นทต้องอยู่บ้านอย่างเบื่อๆเพราะไม่รู้จะทำอะไร

“นี่ยายบ๊องเห็นพี่กันบ้างไหม” คำทักทายในยามเช้าจากหนุ่มข้างบ้าน ทำเอานทถึงกลับเสียอารมณ์ขึ้นมา

“ไม่รู้ ถึงรู้ฉันก็ไม่บอกนายหรอก”

“นี่เธอ ฉันถามเธอดีๆนะอย่ามากวนได้มั้ย”

“ก็นายอยากกวนฉันก่อน”

“เออๆ ก็ได้ฉันขอโทษ แล้วเธอจะตอบได้ยังว่าพี่กันไปไหน”

“ฉันไม่รู้ฉันก็เพิ่งตื่นเมื่อกี้นี่เอง”

“โธ่ไอ้เราก็คิดว่าจะรู้ หลอกให้ยืนคุยอยู่ตั้งนาน”

“อ้าวพูดอย่างนี้หาเรื่องนี่หว่า นายจะเอายังไงว่ามา”

“ฉันไม่เอายังไงหรอก ฉันแค่อยากกวนประสาทเธอเล่นๆเท่านั้นแหละยังบ๊อง 5555” ร่างสูงรีบวิ่งเข้าบ้านทันทีปล่อยให้ร่างเล็กยืนอ้าป้าค้างเพราะไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาด่า

“อะๆไอ้บ้า   ไอ้โรคจิต อย่าให้ถึงทีฉันก็แล้วกัน!!”  

………………………………………………………………………………………………………………….

สั้นเนอะ!! (ตามเม้น) แถมออกทะเลไปไกลเลย  แต่ยังไงไรท์ก็จะดึงกลับมาให้จงได้ 555 ไรท์ขอสัญญาว่าไรท์จะปรับปรุงให้ดีกว่านี้

(ปล. ไม่ต้องรักมากขอแค่รักน้อยๆแต่รักนานๆนะค่ะ จุ๊บจุ๊บ)