คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ลำดับตอนที่ 2
โตโน่
ผมลืมตาขึ้นมาอย่างสลึมสะลือ ที่นี่ที่ไหนเนี๊ย ผมมองไปรอบๆแล้วมันเป็นเป็นห้องสีเนื้อดูแล้วสะบายตา ดูจากการตกแต่งห้องแล้วน่าจะเป็นห้องของผู้หญิง เฮ้ยยย เดี๋ยวทบทวนความจำก่อน ตอนแรกผมกำลังจะกลับบ้านไปหาริวจิ แต่ผมถูกรถชน 0_O หรือว่าผมจะตายแล้ว ไม่จริงๆๆ
" อ้าวคุณฟื้นแล้วเหรอ" เสียงอันนุ่มนวลพูดขึ้น
" คุณเป็นใคร " ผมพูดแล้วหันไปก็ต้องอึ้ง นี่มันผู้หญิงหรือว่าผู้ชายเนี๊ย
" ผมชื่อริทครับ ผมขับรถชนคุณน่ะต้องขอโทษด้วยน่ะ " ห๊ะ ! ผมงั้นแสดงว่าต้องเป็นผู้ชาย ผู้ชายไรว่ะเนี้ยทำไม ทั้งตัวเล็กบอบบางอย่างกับผู้หญิง แถมยังหน้าหวานมากกก อีกต่างหาก
" คุณเป็นผู้ชายเหรอ??" ผมถามอย่างสงสัย
" ก็ใช่น่ะสิ " ไอ้หน้าหวานพูดแล้วทำหน้าใสซื่อ
" เออ จะยังไงก็ช่าง ผมจะกลับบ้านล่ะ " ผมพูดแล้วทำท่าจะลุกขึ้น
" เดี๋ยวๆ คุณกินยาก่อนสิ " ไอ้หน้าหวานพูดแล้วยื่นยาประหลาดที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อนมาให้
" ยา อะไร " ผมถามอย่างไม่ไว้ใจ
" กินๆไปเหอะ ผมไม่เอายาอันตรายอะไรมาให้คุณกินหรอก อ่ะ " ไอ้หน้าหวานพูดแล้วยื่นยานั่นให้ผม
ผมจึงหยิบมากินอย่างกล้าๆกลัวๆ อึก .... อึก .... อึก
หวูบบบบ ฟึบ อยู่ๆทุกอย่างรอบๆตัวผมก็เปลี่ยนไป ทุกอย่างมันดูใหญ่ขึ้น (มาก) แม้กระทั่ง คนตัวเล็ก ที่ผมน่าจะอุ้มได้สบาย( >///< ) เมื่อกี้ก็ตัวใหญ่มาก จนตัวผมสามารถกระโดดไปอยู่บนฝ่ามือเค้าได้ มันเกิดอะไรขึ้นเนี๊ยยยยย
" เย้ ! ในที่สุดริทก็สามารถปรุงยาตัวนี้ได้แล้ว เย้ เย้ เย้ " นั่นไงดีใจใหญ่ ลองมองมาที่ฉันสิ ว่าตอนนี้ฉันเป็นไง
" นี้ ไอ้เตี้ย( เปลี่ยนสรรพนามเร็วมาก) แกทำอะไรกับฉันนนนนนนนนน ทำไมฉันถึงเป็นแบบนี้รีบทำให้ฉันกลับมาเป็นเหมือนเดิมเดี๋ยวนี้ " ผมตะโกนจนเสียงแหบ
" อ่าาา ริทขอโทษครับ ริทจะรีบเอายาแก้ให้พี่เดี๋ยวนี้ " แล้วไอ้ เตี้ย ก็วิ่งออกไป เฮ้อ ทำไมซวยอย่างนี้
" มาแล้วครับ" ไอ้เตี้ยวิ่งมาอย่างเริงร่า พร้อมกับแก้วยาในมือ
" เฮ้ยยยยย " เฮ้ยยย ไม่ต้องงงหรอกครับว่าเฮ้ยอะไร หายะนะ มาถึงแล้ว ก็ไอ้เตี้ยน่ะสิ วิ่งมาแล้วสะดุดสายไฟ ทำยาหกหมดเลย
" ทำยังไงดีๆๆๆๆๆๆ" ไอ้เตี้ยลุกขึ้นมาวิ่งกระวนกระวาย ที่จริงควรเป็นฉันมากกว่าที่ควรกระวนกระวาย
" ก็ทำยาใหม่สิ " ผมเสนอ
" จำไม่ได้ " ไอ้เตี้ยพูดแล้วทำหน้าเหมือนจะร้องไห้
" เวรเอ้ยยยยยยยย " ผมตะโกนขึ้นมา
" ฮื่อๆๆๆๆๆ" ต่อด้วยเสียงร้องไห้ของไอ้เตี้ย ผมมากกว่าน่ะที่ควรร้องไห้ ( เวรก๊ำ เวรกรรม เลียนเสียงชิกเกน )
" แล้วมันไม่มีทางแก้เลยเหรอ " ผมถามเสียงอ่อนเพราะไม่อยากให้ไอ้เตี้ยมันร้องไห้ไปมากกว่านี้
" มันก็มีแต่มันต้องใช้เวลาเพราะริทจะต้องไปศึกษา และ หาอะไรต่อมิอะไรมาปรุงซึ้งมันยากมาก " ไอ้เตี้ย อธิบาย แล้วผมจะทำยังไงต่อไปล่ะเนี๊ยยยยย
กัน
ความคิดเห็น