Unnie I Love You [ Apink x You ] [Yuri]

ลำดับตอนที่ #3 : นี่มันนางฟ้าชัดๆ

"นี่มัน 5 โมงกว่าแล้วนะพี่ ทำมั้ยพี่อึนจียังไม่มาอีกอะ"ฮายองเงยหน้าขึ้นมาจากโทรศัพย์แล้วถามฉัน

"ไม่รู้ดิ  พี่บอกแล้วว่าให้กลับไปก่อนก็ไม่เอา ไม่งั้นป่านนี้นัมจูมันคงจะได้นอนหนุนหมอนนุ่มๆแทนหนุนหนังสือเล่นหนาๆแข็งๆแบบนั้น"ฉัน

พูดพลางมองนัมจูที่หลับฟลุบลงไปกับโต๊ะโดยใช้หนังสือรองหัวไว้ พวกคุณเชื่อมั้ยว่าพวกเรามานั่งกันก้นยังไม่ทันติดเก้าอี้เลยนัมจูมันก็สามารถ
หลับได้ภายในพริบตาเลยละ

"แจ๊บๆๆอือ..พิซซ่าของฉานนนน"นั้นมันมีละเมอด้วยละ แถมยังมีน้ำใสๆไหลออกมาจากปากมันเป็นของแถมด้วย - -''
"แง่มๆๆ.."อะ ขยับตัวแล้วแหะ
"ไงคะเจ้าหญิงได้ฤกษ์ตื่นแล้วหรอคะ"ฉันพูดกันนัมจูที่ลุกขึ้นมาทำหน้างัวเงีย

"ยังหรอกๆฉันยังนอนไม่อิ่มเลย แต่มันหิวอะเลยต้องตื่น"ดูๆมันพูดนี่ถ้าไม่หิวคงไม่ตื่นใช่มั้ยเนี่ย อยากรู้จริงๆว่ามันไปอดหลับอดนอนมาจาก

ไหนถึงนอนได้นอนดีแบบนี้

"แล้วนี่พี่อึนจียังไม่มาอีกหรอวะ"
"เออดิ"ฉันพูดอย่างเซ็งๆ
"เห้ยๆๆๆนั่นๆๆ"จากที่นัมจูมันงัวเงียๆอยู่ เหมือนมันเห็นอะไรสักอย่างตรงทางเข้าประตูโรงเรียน ทำให้มันตื่นเต็มตาเลยหละ
"อะไรของแกนัมจู"ฉันที่นั่งหันหลังให้กับประตูถามมัน อะไรมันจะน่าตื่นเต้นขนาดนั้นวะ - -??
"นั้นดิพี่เป็นอะไรของพี่อะ"ฮายองที่นั่งอยู่ข้างๆนัมจูถามขึ้น แต่ตามันก็ยังไม่ละจากโทรศัพย์- -' นี่ก็อีกคนจะติดเกมไปป่ะ
"ฮายองๆ 12 นาฬิกา ตรงทางเข้าโรงเรียนอย่างแจ่มอะ"นัมจูพูดพลางตีแขนฮายองเพื่อเรียกให้ดู
"ไหนๆๆโอ้โห!!..แจ่มจริงๆด้วยอะพี่ สวยงามมากค่าาาา*v*"เมื่อฮายองมองไปตามตำแหน่งที่นัมจูบอก มันก็ทำหน้าเหมือนเด็ก(โข่ง)อยาก

ได้ของเล่นยังไงยังงั้น

"อะไรของพวกแก 2 คนวะ ไหนมันจะแจ่มแค่ไหนขอดูหน่อย"ว่าแล้วฉันก็หันกลับไปดูเพราะอยากรู้ว่าผู้หญิงแบบไหนที่ทำให้ไอ้พี่น้องสอง

ตัวนี้ที่ปกติชอบคนละสไตล์เป็นได้ถึงขนาดนี้ และพอหันกับไปเท่านั้นละ.......

"ไงอึ้งเลยอะดิ"นัมจูมันถามฉันที่ยังมองไปอยู่
"เออ อึ้ง..อึ้งมากเลยด้วย นี่พวกแก 2 คนเปลี่ยนมาชอบแบบนี้แล้วหรอวะ"
""อะไรของพี่พวกเราก็ชอบแนวแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้วนะ"
"หรอ??? ตั้งแต่คบกันมาฉันคิดมาตลอดว่าพวกแกชอบแนวน่ารักๆ สวยๆ ใสๆ นี่ฉันคิดผิดมาตลอดเลยงั้นหรอ..."มาถึงตอนนี้ฉันมอง

หน้านัมจูกับฮายองที่กำลังมองหน้ากันงงๆอยู่

"ความจริงคือ พวกแกชอบผู้หญิงตัวกลมๆเตี้ยๆผิวคล้ำๆผมยุ่งๆใส่แว่นหนาเตอะแบบนี้เองหรอกหรอ..ฉันขอโทดที่เข้าใจผิดมาตะ...

แปะๆ"ฉันยังพูดไม่ทันจะจบ ทั้งนัมจูแล้วก็ฮายองก็ลุกขึ้นมาตบหัวฉัน..นี่ฉันทำอะไรผิดวะ T T??

"มาตบหัวฉันทำไมกันวะ...มันเจ็บนะฉันทำอะไรผิด"
"ผิด...ผิดที่แกมีสมองแต่ไม่รู้จักคิดๆๆๆบ้างห๊ะ"ว่าแล้วนัมจูมันก็เอานิ้วมาจิ้มๆๆๆตรงหน้าผากฉัน
"นี่พี่คิดไปได้ไงเนี่ยว่าพวกเราชอบแบบนั้น..โอ๊ย!!ฮายองปวดเฮด..เฮ้อออออ"ฉันมองฮายองที่ทึ้งผมตัวเองพร้อมกับสายหัวไปมา
"อ้าวววว.ก็พวกแกบอกเองนี่"
"เฮ้อ...ฉันไม่ได้หมายถึงคนที่แกบอกนั้นเว้ย ฉันหมายถึงคนที่อยู่ข้างๆนั่นต่างหาก ที่ยืนคุยอยู่กับพวกรุ่นพี่กลุ่มนั้นอะ...เอาดูๆๆดูดีๆ

เลย"นัมจูมันจับหัวฉันหมุนให้ไปมองตามที่มันบอก ซึ่งพอฉันมองไปตำแหน่งที่นัมจูบอกเท่านั้นแหละ..........................พระเจ้า*0*...................................................ค้างสิครับท่าน

"อ้าปากค้างแบบนี้แสดงว่าไม่ผิดคนแล้วละพี่"
"เป็นไงทีนี้แจ่มยัง"นัมจูสะกิดถามฉัน
"นัมจูแกหยิกฉันทีดิ"ฉันยื่นแขนไปให้นัมจู
"อะไรของแกวะ"ถึงจะว่าแบบนั้นแต่มันก็หยิก
"โอ้ยๆๆ...เจ็บ แสดงว่านี้ฉันไม่ได้ฝันอยู่ใช่ป่ะ"ฉันหันมาถามมัน 2 คน
"จะให้ฉันตบหัวพี่พิสูจน์อีกทีมั้ยละ...แล้วนี่พี่เป็นไรเนี่ย"
"นัมจู ฮายอง หรือว่าพวกเราอยู่บนสวรรค์วะ"
"สวรรค์บ้าสวรรค์บออะไรของแก"
"ก็..ฉันว่าฉันเจอนางฟ้าวะ...นั่นมันนางฟ้าชัดๆ"ฉันพูดออกมาราวกับคนเพล้อๆก็จะไม่ให้ฉันเพล้อได้ไงละ ก็ภาพที่ฉันเห็นนะคือ ผู้หญิง

รูปร่างผอมบาง หน้าตาสวย ยิ่งปากนะสีชมพูบางเห็นแล้วอยากจะจุ๊บสักที่ ไหนจะผมหน้าม้าที่เข้ากันได้ดีกับหน้าเรียวๆนั่น โดยรวมแล้วถือว่า
เค้าดูดีมากๆเลยละ

"ท่าจะหนักนะแกเนี่ย"นัมจูส่ายหน้าไปมา

"เฮ้ยๆพี่...เค้ามองมาทางพวกเราด้วยอะ"ฮายองมันบอก ซึ่งฉันก็เห็นแล้วละก่อนที่เค้าจะมองมาทางพวกเรา เหมือนเค้าถามอะไรรุ่นพี่

กลุ่มนั้นสักอย่างทำให้หนึ่งในนั้นชี้มาทางพวกเรา

"อะๆนั้นเค้าเดินมาทางนี้ด้วยวะ"นัมจูมันตีฉันกับฮายอง
"เออๆฉันเห็นแล้วไม่ต้องตี"
"เห้ยๆเค้าเดินมาทางพวกเรานี่หว่าาพี่"ฮายองว่าเมื่อเห็นผู้หญิงคนนั้นเดินใกล้เข้ามา.....ใกล้เข้ามา.........จนในที่สุด.......ก็มาหยุดอยู่

ตรงหน้าฉัน แถมยังส่งยิ้มให้ฉันอีก

"เราใช่ จอง มินจี รึป่าวจ๊ะ"เค้าถามฉัน.....ว้าวเสียงเพราะชะมัดเลยอะเสียงขึ้นจมูกหน่อยๆๆ....ออมม่าหนูอยากได้คนนี้อ่าาาาา
"เอ่อ..."เค้าครางออกมาเมื่อไม่ได้รับคำตอบแล้วมองไปทางอีก 2 ชีวิตข้างหลัง
"เออ...แปปนะคะ"นัมจูพูดก่อนจะ เพี้ยๆ
"ตบหัวฉันอีกแล้วนะ คิม นัมจู เดี๋ยวสมองฉันฝ่อขึ้นมาจะทำไง"
"ก็ใครใช้ให้แกค้างเหล่า พี่เค้าถามแกนะนั้น"
"เออวะ..ขอโทดนะคะที่เสียมารยาท"ฉันหันมาบอกกับพี่เค้า..เออ พึ่งสังเกตุแหะว่าพี่เค้าใส่ชุดมหาลัยเดี๋ยวกับพี่อึนจีเลยอะ
"ไม่เป็นไรจ๊ะ^^ ว่าแต่เราใช่มินจีรึป่าวละ"โอ้ยๆๆพี่เค้าจะยิ้มอะไรบ่อยๆเนี่ย
"ชะ..ใช่คะ มีอะไรรึป่าวคะ"
"ถ้าใช่...งั้นป่ะกลับบ้านกัน อึนจีให้พี่มารับเราแทนนะ"

.
.
.
.
.
.

ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้
 

"ถ้าอย่างงั้นพี่ช่วยไปรับน้องสาวฉันที่โรงเรียน AP หน่อยได้มั้ยอะ"
"ได้สิกี่โมงอะ"
"ตอนนี้เลยน้องฉันเลิกตั้งแต่ 4 โมงแล้ว"
"นี่มัน 5 โมงแล้วนะ ทำไมไม่บอกให้เร็วกว่านี้ละป่านนี้น้องเธอไม่รอตายแล้วรึไง"
"ง่าาาา..ก็ฉันไม่คิดว่ามันจะนานขนาดนี้นี่"
"โอเคเดี๋ยวฉันไปรับแทนละกัน"
"งั้นนี่คะกุญแจบ้าน ฝากไปส่งที่บ้านด้วยนะพี่ จำได้ใช่มั้ยว่าบ้านฉันอยู่ไหน"
"อืม..จำได้ แค่นี้ใช่มั้ยงั้นฉันไปละ"
"ฝากด้วยนะพี่"

.
.
.
.
.
.

กลับมาปัจจุบัน

"เออใช่..พี่ชื่อ โชรง นะ ปาร์ค โชรง เป็นรุ่นพี่ของอึนจี"
"อันยองคะ/ค่าา"พวกเราทั้ง3คนก้มหัวโค้งให้พี่เค้า
"นี่ คิม นัมจู กับ โอ ฮายอง เพื่อนฉันคะ"ฉันแนะนำไอ้2 ตัว นั้นให้พี่เค้ารู้จัก
"อันยองจร้า  แล้วเรา 2 คนกลับยังไงละพี่ไปส่งมั้ย"โอ้...สวยแล้วยังใจดีอีกอะ><
"ไม่เป็นไรคะ พวกเราเอารถมาคะ พี่พาไอ้มินมันกลับเถอะคะเย็นมาแล้ว"นัมจูบอก
"อืมงั้นเรากับกันเถอะมินจีอ่าาา"
"คะ....งั้นฉันกลับก่อนนะ พวกแกก็กลับดีๆๆละแล้วเดี๋ยวดึกๆจะโทรไปหา...แล้วก็อีกอย่างนึง นัมจูแกขับรถดีๆละอย่าขับเร็วนะเว้ย"ฉัน

บอกก่อนจะเดินออกมา

ในรถพี่โชรง
"นี่เราอยู่กับอึนจีที่บ้านนี้นานรึยังอะ"
"ก็พึ่งย้ายมาเมื่อต้นเทอมนี้เองคะ แต่ก่อนฉันอยู่กับพ่อแม่ที่อีกบ้าน แต่บ้านหลังนั้นมันไกลจากโรงเรียนเลยย้ายมาอยู่กับพี่อึนจีอะคะ"
"ถึงว่าพี่ก็ไปบ้านอึนจีบ่อยๆทำไมไม่เคยเจอเราเลย แล้วนี่จะซื้ออะไรไปกินมั้ยท่าทางอึนจีจะเสร็จดึกด้วย"
"ไม่เป็นไรคะในตู้เย็นยังมีของที่พี่อึนจีซื้อไว้อยู่"
"แล้วพี่โชรงรู้จักพี่อึนจีมานานรึยังอะคะ"
"ก็นานแล้วนะ มีอะไรรึป่าว"
"ป่าวคะ ฉันแค่สงสัยเพราะฉันว่าฉันรู้จักเพื่อนพี่อึนจีแทบทุกคนไม่ว่าจะพี่โบม พี่นาอึนแต่ทำไมฉันไม่เคยเจอพี่น่าาาาา"
"นี่ไงก็เจอกันแล้วนี่ไงหึ"พี่เค้าว่าแล้วก็เอื่อมมือมายี้หัวฉัน
"อะ...ถึงบ้านเราแล้ว"หว่า...ถึงเร็วชะมัดเลย
"ขอบคุณที่มาส่งนะคะ"ฉันลงจากรถ
"นี่ให้พี่อยู่เป็นเพื่อนจนกว่าอึนจีจะกลับมั้ย"
"มะ..ไม่ดีกว่าคะฉันว่าพี่เหมือนดูเพลียๆนะพี่กลับไปพักผ่อนเถอะคะ"
"อืมมม...งั้นล็อกบ้านดีๆนะพี่ไปละ"
"พี่คะ......"ฉันเรียกพี่โชรงก่อนที่พี่เค้าจะปิดกระจกรถ
"ว่าไงหรือว่าเปลี่ยนใจจ๊ะ^^"ยิ้มๆอีกแล้ว
"ป่าวคะ แต่....ฉันขอเบอร์พี่หน่อยได้มั้ยคะ"อ๊ากกกก.....พูดออกไปแล้ว
"ได้สิ ทำไมจะไม่ได้เอาโทรศัพย์มาสิ"ฉันส่งโทรศัพย์ให้พี่โชรงทันที
"อะ.....มีอะไรก็โทรหาพี่ได้นะถ้าอึนจีไม่ค่อยว่าง"จะโทรไปบ่อยๆๆเลยละอิอิ
"คะ..กลับบ้านดีๆๆนะคะ"
"จร้า^^ หวังว่าหลังจากนี้พี่คงจะได้เจอเราบ่อยๆนะ  ฝันดีนะ"
"ฝันดีคร้าาาา บายยย^^"ฉันยืนโบกมือให้พี่โชรงก่อนที่พี่เค้าจะขับรถออกไป.................อ๊ากกกกกก ฝันดีแน่ฉันคืนนี้

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ตัวอย่างตอนต่อไป

"มินจีอ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาา  นี่มันอะไรห้ะ"
"กะ......ก็ผลสอบไงคะพี่"ฉันก้มหน้าหลบสายตาพี่อึนจีที่จ้องหน้าฉันอย่างกับจะฆ่าฉันแหนะT T
"ก็รู้ว่าผลสอบแต่ทำไมคะแนนวิทย์มันแย่ขนาดนี้ห้ะะะ วิชาอื่นก็ดีอยู่หรอก"
"ก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้นนี่คะพี่ฉันได้ตั้ง 1 แหนะ นัมจูมันยังได้แค่ 0.5 เองอ่าาา"
"แล้วทำไมฮายองถึงได้ตั้ง 99.99 คะแนนฮะ"
"โห่...พี่ก็รู้ว่าฮายองมันอัจฉริยะ นี่ฉันกับนัมจูตั้งใจหรอก พวกเราทำหลบข้อถูก ถ้าให้ทำจริงๆๆได้เต็มไปแล้ววแหะๆๆ ^^''' "
"อ๋อ....หรอ หลบข้อถูกหรอเก่งเนาะจาก100ได้1เนี่ย ^^** "
"พี่จะหาคนมาสอนพิเศษเรา เอานัมจูมาเรียนด้วยยยย เข้าใจมั้ย"
"ไม่เอาอะพี่ฉันไม่อยากเรียนนนนนนน"
"จะเรียนไม่เรียน - -* "อ่า..ทำมั้ยพี่อึนจีแผ่ไอเย็นได้ด้วยอ่าา Y Y
" เรียนก็ได้ค่าาาาาา"

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

******จบอีกตอน อาจจะยาวไปหน่อยนะ เป็นกำลังใจให้ไรด์ด้วย อย่าพึ่งเบื่อกันก่อนละ
ตอนต่อไปฝากติดตามด้วยนะค่า เรื่องจะเป็นไงต่อ

 

 (อย่าลืมเม้นกันเยอะๆๆนะจ๊ะ)