ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ดูดกลืน
หลัาบิับัวเอสัพั หยาเฟย็ออมา้านอำหนั เาทะยานร่าลาหุบเาพยั์
หลัาทะยานมาไ้ประมา หนึ่้านธูป
็ไ้ลิ่น่าฟันและาวเลือ ึทะยานร่าไปู
ปรา นำนวนหนึ่สวมใสุ่สีำ ปัลวลายพยั์สีาว ำลัเ่น่าอาราวาน
ส่วนพวที่าว่าถู้ามาุ้มรออาราวานนั้น ไ้ายหมแล้ว ส่วนผู้หิถูับมัมืใว้ ไปเป็นทาสที่ะาย่อไป นแ่และนราพวุสีำลายพยั์ ไม่ปล่อยไว้มัน่าหม
ภายในาบอพวมัน มีนายำนวนมา าบถูย้อม้วยโลหิสีแาน น่าหวาหวั่นพรั่นพรึ มาบูล้าแร่ นผู้ที่มอเิิหวาลัว
" อย่า่า้าเลย ้าะให้อมี่าับท่านทุอย่า ไ้โปรปล่อยพว้าไปเถอะ "
ายราในลุ่มาราวาน ล่าว้วยน้ำเสียอ้อนวอน่อ นในุสีำลายพยั์สีาว โยหวัว่าะถูปล่อยไป
" เหอะ ใหนเลย้าะไว้ีวิเ้าทำไมเล่า? เ้าิว่าปู่อเ้านนี้โ่ั้นหรือ ถ้าปู่ปล่อยเ้าไป เ้าะไป้านมาสัหารปู่เป็นแน่ "
ายในุสีำลายพยั์สีาว เอ่ยอบ้วยน้ำเสียเย้ยหยัน
ายราไ้ยินันั้นยิ่หน้าาีเียว เผยใบหน้าบิเบี้ยว มอูหน้าาหน้าเลีย ะมอายในุสีำลายพยั์สีาว เหวี่ยาบฟันใส่ลำอัวเอ
เสียั "ับ"
หัวอายราหล่นลพื้น เลือาลำอพวยพุ่สู่ท้อฟ้า ล้ายพิรุเลือโปรยปรายสู่ผืนิน
หิสาวนาหนึ่ ถูับมัมือมัเท้า เห็นายราถู่าาย่อหน้า่อา็ร้อไห้ เอ่ยว่า " เ้าพวนั่ว เหุใพวเ้าถึทำับท่านปู่อ้าเ่นนี้ พวเ้ามันสารเลว พวเ้ามันเป็นพวั้น่ำ..........เอาท่านปู่อ้าืนมาเี้ยวนี้ ฮือๆ เ้าพวนั่ว "
ายในุสีำลายพยั์สีาว ้าวเท้าเ้ามา้าหน้าอผู้หินนั้น มืออเาบลบนแ้มอนา นเป็นสีแ
นาถ่มเลือออมาพร้อมับฟันสอี่ ้อมอาย้านหน้า ้วยแววาิัและหวาลัว
ายในุสีำลายพยั์สีาว เอ่ยว่า " นััวี เห็นทีปู่นนี้ ะ้ออบรมนิสัยอเ้าสัหน่อย ่อนที่ะนำไปายให้พวนรวย ฮ่าๆ "
เอ่ยบระานาออมา นิ้วมือหนาีเสื้อผ้าให้าอย่า่ายาย
หิสาวรีร้อ้วยวามหวาลัว " ่วย้วยใร็ไ้่วย้า้วย "
นอื่นๆที่ถูับ ไ้ยิน่าอยาะออไป่วย แ่อย่าไร็าม
พวเาย่อมรู้ีถึวามโหเหี้ยมอพวมันและวามอ่อนแออนเอ
ึทำไ้แ่หลับา และทนฟัเสียรีร้ออันเวทนา
าอันโหร้าย ทารุอันบ้าลั่ อนในุำลายพยั์สีาว
หิสาวนานั้น หลัารีร้อ้วยวามเ็บปว ที่หว่าาอนา็เ็มไป้วยเลือเเละน้ำสีาว
ร่าอนาสั่นเทา มอูายที่ทำับนา้วยวามเ็บปว ในในึสมเพที่นเออ่อนแอึเป็นเบี้ยล่า
ายในุสีำลายพยั์สีาวที่เสพสมนพอใ็เะร่าอนาลอยละลิ่ว มอูร่าอนา้วยวามสมเพ หัวเราะฮ่าฮ่า เอ่ยว่า " หาใรปาีเหมือนนััวีนี่อีละ็ ปู่ะัาร ให้สาสมเลยีเียว " เอ่ยบ็หัวเราะ ฮ่าฮ่า
นที่ถูับ ่า้มหน้า ปิปาเียบ้วยวามหวาลัวว่าะเป็นราย่อไป
หยาเฟยปปิพลั ึ่ยืนูอยู่บนนไม้ หาไ้มีระใอยาะ่วยไม่?
หยาเฟย มอูารทำานอนาหุบเาพยั์อนเออย่าเย็นา พลาิไป "เ้าพวนี้ฝีมือ็ัว่าใ้ไ้ และที่ถูใือ วามโหหี้ยมอพวมัน ในโลนี้ ผู้อ่อนแอย่อมเป็นไ้แ่ทาส ให้ผู้แ็แร่เหยียบย่ำไปเท่านั้น "
หลัานั้น พวายในุสีำลายพยั์สีาว นอทุอย่าออารถม้าหม และับยัใส่แหวนมิิ
านั้นพวเา ับผู้หิ 20 นที่มัใว้ ทะยานร่าออไปนหม เหลือทิ้ไว้แ่ศพออาราวาน
หยาเฟยสัมผัสว่าพวมันนั้น ไปไลมาเเล้ว
ึระโลมายืนใลาศพ อลอาราวานที่ายลิ่นาวโลหิฟุ้ระายไปทั่วอาาศ
หยาเฟย มอูศพอาราวาน้วยแววาเรียบเย หลัามอนทั่ว นับำนวนศพนในอาราวาน ไ้ทั้หมประมา 50 ศพ
" เหมาะแ่ารที่้าะทลอูลืน พลัวิานั"
หยาเฟย พู้วยเสียแผ่วเบา แ่แฝไป้วยวามระหายน่าหวาลัว ออร่าทมิฬ่อยๆ ออมาาัวอเา ออร่าทมิฬ่อยๆืบลานเ้าไปไล้ๆศพที่าย
ร่าอศพทั้หม ถูออร่าทมิฬปลุม านั้นไม่นาน ศพเหล่านั้น ่อยๆถูออร่าทมิฬูเ้าไปเหลือเพียแ่ระู เหมือนับว่าออร่าทมิฬที่หยาเฟย ปล่อยออมา ะูลืนเลือและเนื้อที่ายนเหลือแ่ระูเเละเสื้อผ้า
หลัาออร่าับเ้าไปในร่าอหยาเฟย
ปั"" ปั ""
เสียัในหัวอยาเฟยสอรั้
ระับอเาเพิ่มึ้นอี 2 ระับาลมปราั้นรวบรวมระับ 1 เป็นลมปราั้นรวบรวม ระับ 3
หยาเฟยยิ้มออมา และเลียลิมฝีปาอย่าระหายเลือ
" ไม่เลว ไม่เลว "
ปาล่าวออมาอย่าีใ และยิ้มอย่าปีศาร้าย
หลัาเลื่อนระับ ร่าอเา็ับสิ่สปรออมา เาึทะยานร่าออไป้นหาแม่น้ำลำธาร
สัพั็มอเห็นลำธาร ป่าไม้เียวีโยรอบ เสียสายธารน้ำไหล น้ำใสนเห็น้อนหินฝูปลาแหวว่าย ให้บรรรยาาศผ่อนลาย เหมาะแ่ารนั่ิบา
หยาเฟยไม่มัวมวิวทิวทัศน์ ถอุออ แล้วลไปว่ายน้ำในลำธาร ในลำธารมีฝูปลาน้อยให่มามาย แ่ละัวมีนาและสีแ่าันไป นับเป็นภาพอสิ่มีีวิามประารหนึ่
หลัาว่ายน้ำล้าสิสปรออหมแล้ว ึึ้นมา แสแสาส่อลมา ระทบที่ร่าายอเา
เผนให้เห็น ล้ามเนื้อที่แน่นเป็นปึ ผิวาวเปล่ปลั่ เรือนผมยาวสยายสีำเาาม วาสีแุโลหิน่าหวาหวั่น
หลัาที่เารอบรอร่านี้ ูเหมือนร่านี้ะ่อยๆเปลี่ยนไปทีละนิ
เาเอาุใหม่ออมาาแหวนมิิ หลัาสวมุใหม่เสร็ ึเอ่ย้วยน้ำเสียมริบว่า
" พวเ้าาม้ามา มีธุระอะไร "
นที่ถูเอ่ย เมื่อรู้ว่าัวว่าถูรวพบึออมา เผยให้เห็นร่านสามน.....
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น