คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : 9เดือนที่รอคอย
ที่เธอรอ่อยำลัใล้เ้ามานถึวัน
นี้ือวันที่14 ุมภาพันธ์ 2025
ทีู่าโทรศัพท์อเธอ เธอั
ุไว้ให้เ็ไว้อย่าละ10ัว
เธอแทบอใรอเ็ไม่ไหว
"ลูใล้ะเิแล้วนะ อืม~"
เธอลูบท้อที่ให่ึ้นทำให้เธอเิน
ลำบาเอามาๆ ่วหลัเธอให้ร่า
อน่วยพยุหรือให้อุ่มบ่อยๆ เพราะ
เธอเินไม่่อยไหวแล้ว
"พวเธอเริ่มทำให้แม่เินไม่ไหวันแล้วนะ~"
ึ
"โอ๊ย นอนิ้นันริพวเธอเนีย"
หลินยิ้มอย่ามีวามสุลูบท้ออย่า
อ่อนโยน เธอรอมานานมาเพื่อรอ
เวลาพวเ้าลืมาูโล ที่
แสนมหัศรรย์แห่นี้ อยาเห็นาร
เริเิบโอพวเาอยา
ให้พวเาเรียเธอว่าแม่ในสัวัน
หลินน้ำาอาบไหลร้อยยิ้มริ่ม
มันันให้ทำเธอามึ้นไม่ไ้แย่ล
เลยไออบอุ่นอบอวลในห้อแห่นี้
"รู้ไหมแม่รอ ลูๆ มานานเหลือเิน
แม่อยาเอลูเหลือเิน"
หลินยัลูบท้อเบาๆ เ็เริ่มยับ
ิ้นสู้มือเธอแล้ว ใล้ำหนลอ
อีไม่นานแล้ว เธอยัลูบท้อ
อเธอ่อ
ร่าอนเินเ้ามาทำารพยุร่า
หลินและอุ้มลไป้าล่าทันที
อนนี้เป็นอนเ้า เาเรียมอาหารเ้า
ไว้เรียบเรียบอนวาหลินไว้เ้าอี้
อย่าระมัระวั ว่าเิมเพื่อไม่
ให้สะเทือนมาเินไป อนยิบ
ับนูนนี้วาอย่าเป็น ระเบียบ
และไปอยู่้าหลัหลินเพื่อรอ
หลินินเสร็
หลินับ้อนัินอย่า้าๆ เป่า
ให้มันหายร้อนและินลไปอย่า
ใเย็น
ฟูว ฟูว
เสียเป่าและิน้าๆอหลินยั
่อเรื่อยๆ้าๆ อนออไป้านอ
ัารัห้าให้น้ำวัวหย
และเ้ามารับหลินึ้นไปพัที่
ห้อ อนออาห้อไปทำาน
่อผ่านไปหลายั่วโมและ
เรียมอทำลอไว้เพื่อ
ยามุเิน
โอ๊ย
เสียัในบ้านอนรีบนำน้ำร้อน
ที่้มไปึ้นไป้าบนไปที่ห้อ
อหลินทันที เาโยนเือ
และมัไว้ให้หลินไว้ับและ
เริ่มทำลอลิ่นสมุนไพร
อบอวลในห้อที่เรียมไว้
ใหุ้แม่ผ่อนลาย
"อืม อืม อืมม"
เสียทำลอัมาไม่หยุ
หลายั่วโม แ่เ็ในท้อ
เธอไม่มีวี่แววะลอออ
มาเลย
"ลู๋า แม่ทรมานเหลือเิน"
เสียวามเ็บปวอหลินั่อเนื่อ
วามเ็บปว เินำบรรยายแทบ
ทำให้หลินแทบสิ้นสิ เธอพยาม
เบ่ลออนนี้เธอแทบะาใ
เธอเริ่มเ้าใวามรู้สึแม่อเธอ
ว่าว่าะเิเธอมาะอยานาไหน
อืมมมมม!
อุแว้
เสียที่ไ้ยินทำให้หัวใหลินอบอุ่นใ
เ็นแรเิมาแล้ว อนรับเ็
และทำวามสะอาัสายสะือ
เ็นแรอเธอือเ็ผู้าย
อนวาเ็ที่เีย้าๆหลิน
หลินเพลีย แ่เธอยับไปหอมแ้ม
เ็ทารน้อยอเธอ
เ็น้อยร้อเพียรั้เียวและ
นอนหลับ เธอยิ้มอ่อนเพลีย เธอ
เริ่มทำารเบ่ลอลูนสุ
ท้ายแ่รั้นี้ไม่่ายเหมือนเ็
าย ผ่านไปหลายั่วโมเ็
น้อยนเล็่อยออมาในที่
สุ
อุแว้ อุแว้
เ็นนี้เิมาร้อเสียัทันที
ไม่มีถ้าว่าะหยุร้อ หลินแม้ะ
เพลียมาแ่เธอรับลูสาวเธอ
มาาอนที่ทำวามสะอาา
รละัสายสะือหมแล้ว รับมา
และเปิหน้าอให้เ็สาวื่มนม
เมื่อเ็สาวไ้ินนม็เียบลทันที
" ไ ลอมาหิวเลยนะเ้าัวเล็
อแม่"
เธอพู้วยเสียวามเพลีย มอ
ลูสาวัวน้อยอเธอและหลับไป
ทั้อย่าัน
อนอุ่มเ็น้อยห่อผ้าว่าไว้ใล้ๆ
ร่าหลัอเาและพี่ายเ็น้อย
เาัระเบียบทำวามสะอา
ห้อล้าราบ่าออไป
และห่มผ้าให้ร่าหลิน่อน
ปิห้อและออไปเียบๆ เพื่อ
ให้ร่าหลัเาไ้พัเพราะเารู้
ีว่าร่าหลัเพลียหนันาไหน
"เ้าัวน้อยรู้ไหมว่าทำแม่ัวเอ
เหนื่อยนาไหน"
อนยิ้มแย้มแ่มใสที่ผ่านไป้วย
ีเาออไปทำาน้านอให้
เรียบร้อยและลับมาทำวาม
สะอาบ้าน่อ และ็่ำไม่มี
ถ้าว่าร่าหลัะื่นมีไ้แ่รอ
อนเ้าละัน (^ - ^)
เ้าวันใหม่
หลินื่น้วยวามอ่อนเพลียเธอ
ยิบยาาแหวนึ้นมาิน อาาร
เ็บปวหายไปวามเพลียหาย
ไปเธอฟื้นัวแล้วเธอหันไปหาลู
น้อยที่อยู่้า้ายเธอ เ็ทั้สอ
ยัหลับอยู่เ็น้อยเธอน่ารัมา
ทำเอาเธออใเอาหน้าไปหอมแ้ม
น้อยเ็ทั้สอไม่ไหว
อุแว้ อุแว้
"วา~ แม่ทำพวหนูื่นหรอลู หืม"
หลินยเ็ทั้สอเปิหน้าอ้วย
พลัยเสื้อึ้นเ็ทั้สอ้วย
สัาาูนมาหลิน
ทันที
"น่ารัันริๆเลย ุ๊บ"
หลิอใไม่ไหวับวามน่ารั
อเ็ๆ เธอูบหน้าผานละ
ุ๊บ เ็ายเอามือมาับแ้ม้วยท้า
ทีที่น่ารัและูนมอเธอ่อ
ส่วนทาเ็สาวินนมแ่ลับ
ยับมือมาับหน้าอเธอบีบเล่นหน้า
อเธอ ึไปมา
"น่ารัเินไปลู หนูโไม่มีนสวย
หล่อเท่าลูแล้วละ "
วันแห่วามสุะเริ่มาวันนี้
เป็น้นไป รอบรัวที่าหาย
และารรออยที่ยาวนานวาม
สุใฝ่ฝันมาลอไ้เริ่ม้นแล้ว
"แม่รัลูๆ นะ"
.
.
.
.
.
.
.
ิามอน่อไป.....
ฝนหนัมาเลยที่นี้อนอนพั
ละลับมาาานมาพิมพ์นิยายเลยเพลีย
ามุมแม่หลินะสลบามละ บ๊ายบาย
ความคิดเห็น