Romantic in the rain รักที่มากับสายฝน BB,SNSD,2NE1

ลำดับตอนที่ #9 : Romantic in the rain_ใครกันที่อยู่ในหัวใจ 100%

© Tenpoints!

Romantic in the rain



ใครกันที่อยู่ในหัวใจ
----------
 

สมาชิกบิ๊กแบงคนอื่นๆ กลับมาในช่วงเย็น ทุกคนดูจะเป็นห่วงพี่ใหญ่ของวงมากที่สุด ทุกคนรู้ว่าท็อปเป็นพวกที่ป่วยยาก ถ้าป่วยที ก็ป่วยหนักเอาเรื่อง วันนี้จียง ดูจะไม่มีสมาธิในการทำงานเลยสักนิด เขาเป็นห่วงท็อป หรือว่า รู้สึกหวง ผู้จัดการคนสวยของท็อปกันแน่ 


จียงแง้มเปิดประตู เข้าไป


พี่ใหญ่ของวง นอนซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่มผืนหนา โดนมีคนตัวเล็กกว่ากอดเขาเอาไว้


จียงมีสีหน้าเรียบเฉย เขาเก็บอารมณ์ไม่พอใจเอาไว้ข้างใน เดินออกมาอย่างเงียบๆ


" ไอ้จี พี่ท็อปเป็นไงบ้าง " ยองเบเพื่ิอนรักของจียงเอ่ยถามออกมารวมทั้ง สมาชิกคนอื่นๆที่มีสีหน้าอยากรู้เช่นกันว่าพี่ใหญ่ของเขาอาการดีขึ้นหรือยัง


" นอนพักอยู่น่ะ ค่อยยังชั่วแล้วมั้ง " จียงบอกปัดๆ


" แล้วพี่มิยองล่ะฮ่ะ " แดซองถามบ้าง

" อยู่ข้างใน "

" แล้ว........  " ซังรีง กำลงจะถามต่อ 


" ฉันจะออกไปสูบบุหรี่ " จียงบอกอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์นัก แดซองกับซังรีคงคิดว่าจียงอารมณ์ไม่ค่อยดี เพราะงาน แต่สำหรับยองเบเพื่อนรักของ แล้ว เขารู้ว่าจียงเป็นอะไร





ควันบุหรี่ถูกพ่นออกมา ควันสีขาวลอยคุ้งไปทั่วบริเวณ จียงยืนอยู่ริมระเบียงของห้องพัก ทอดสายตามองไปยังท้องฟ้าสีเทาเบื้องหน้า บรรยากาศที่แสนอึมครึม อีกไม่นาน ฝนคนจะเทลงมาเป็นแน่ เขาไม่ค่อนชอบบรรยาการแบบนี้เอาเสียเลย 


ความคิดหนึ่งแวบเข้ามาในหัวสมองของเขา



" ถ้าเกิดสองคนนั้นตกหลุมรักกันล่ะ บางทีเขาอาจจะไม่ได้เธอกลับคืนมา "

มันก็แค่ความคิดหนึ่งที่แวบเข้ามาในหัวสมองของเขาเท่านั้น จียงน่ะแค่คิดมากไป เขาบอกพี่ท็อปไปแล้วว่าเขาจะจีบเธออีกครั้ง พี่ใหญ่ของวงควรจะรู้ว่าต้องทำยังไงบ้าง  




" พี่ชายน่ะ ไม่จีบผู้หญิงคนเดียว กับน้องชายหรอก "










ดวงตาคมค่อยๆลืมขึ้น อาการป่วยของเขาเริ่มดีขึ้นถึงจะยังรู้สึกปวดหัวเล็กน้อยก็เถอะ เมื่อวานเขาเล่นน้ำฝนนานไปหน่อย ก็เลยนอนป่วยแบบนี้  ท็อปรู้สึกเหมือนกับมีบางสิ่งบางอย่างกอดเขาเอาไว้



มิยองยังคงกอดเขาอยู่



" นี่เด็กน้อย กอดฉันจนกว่าฉันจะหลับนะ " 
ท็อปยิ้มบางๆให้เธอ เขาบอกให้เธอกอดเขาไว้จนกว่าเขาจะหลับ แต่ตอนนี้กลายเป็นเธอที่หลับสนิท แถมยังกอดเขาแน่นเลย ท็อปกำลังทำบางสิ่งบางอย่างใบหน้าของเขาค่อยๆโน้มลงมาหาเธอ จมูกโด่งสัมผัสเข้าที่แก้มบาง ท็อปกำลังขโมยหอมแก้มบางๆของคนที่หลับอยู่ ใบหน้าของเขาขึ้นสี เพราะจู่ๆก็รู้สึกเขินขิ้นมาเองซะงั้น ทั้งๆที่เป็นคนขโมยหอมแก้วเธอเอง
 




ตอนนี้หัวใจของเขามันเต้นแรงเป็นบ้าเลย เหมือนจะหลุดออกมาเลย ตอนที่ได้สัมผัสแก้มบางๆของเธอ



" เด็กบ้าเอ๋ยขโมยหัวใจเขาไปจนได้ "




" อือ...." เสียงครางของเธอทำให้เขาต้องผละออกอย่างลุกลี้ลุกรน

" ตื่นแล้วหรอ......." เสียง แหบทุ้มพูดออกมาใบหน้าคมดูตื่นๆ........



ร่างบางค่อยๆลืมตาขึ้น



" นี่พี่ค่อยยังชั่วแล้วใช่ปะ"  มือบางแตะไปที่หน้าผากของคนที่นั่งอยู่ข้างๆเธอ  ตอนนี้ท็อปกำลังหน้าแดง หูแดง แดงไปหมดทั้งหน้าแล้ว 


" ตัวไม่ร้อนแล้ว.....สิ..... "





ที่ทำไปเพราะหน้าที่หรือเปล่า................
ช่วยทำเพราะความรู้สึกด้วยสิ...............








" นี่พี่ท็อป เป็นอะไรเนี่ย นั่งตัวแข็งเป็นหินไปได้ ดูสิหน้าพี่แดงด้วย " คนที่นอนอยู่พูดแซวออกมา



" นี่ก็......ฉัน.....ป่วย.....นี่น่า....." ท็อปทำหน้าเหลอหลาใส่เธอ จนคนที่นอนหัวเราะขำออกมา







ท็อปกลับมาทำงานกับพวกน้องๆของเขาได้เหมือนเดิม และเจ้าตัวก็ดูจะร่าเริงขึ้น ตั้งแต่หายป่วย คอย แกล้งคอยหยอก ทีมงานคนนู้นคนนี้ที คนที่โดนหนักสุดๆคงจะเป็นคังแดซอง น้องชายตาตี่ของเขา ที่จะโดนพี่ชายตัวโต แกล้งแย่อยู่เรื่อย 


ตั้งแต่มาทำงานที่ญี่ปุ่น เขาดูจะมีความสุขมากกว่าครั้งไหนๆ ถึงแม้ว่าเรื่องของภาษาที่จะไม่กระดิกเลย เวลาไปออกรายการที ก็รู้สึกนอยด์ที่พูดไม่ค่อยจะได้เหมือนคนอื่นสักที  แต่ท็อปก็ได้กำลังใจจากเธออยู่เรื่อย ถึงแม้เธอจะบ่นออกมาซะมากกว่า แต่อย่างน้อยเขาก็ดีใจ นะที่มีเธออยู่ข้างๆ



" นี่พี่ท็อป ตั้งใจทำงานหน่อยสิ " คนตัวบางยืนปัดฝุ่นจากเสื้อเขา 
" อือ...นี่นั่งอยู่ตรงมอนิเตอร์น่ะ คอยดูฉันก็ล้วกัน " คนตัวสูงพูดอย่างอารมณ์ดี ส่งสายตาขี้เล่นตลอด



" ไม่เอาเบื่อฉันจะออกไปข้างนอกแล้ว " มิยองพูดขำๆ
" นี่เบื่อฉันหรอ......โหยเสียใจนะเนี่ย........" แกล้งงอแง ใส่เธอ
" 555555 " คนตัวเล็กหัวเราะออกมา มิยองทำไม้ทำมือว่าเธอจะออกไปสูบบุหรี่ข้างนอก ไม่อยากรบกวนคนที่เขาไม่สูบบุหรี่ในสตูดิโอ 



" นี่อย่าสูบให้มันมากนักล่ะ " พูดเตือนเธอ ออกมา
" ที่พี่ล่ะ....... " มิยองพูดย้อนกลับมาบ้าง
" เด็กดื้อ......." แกล้งขยี้ผมเธอเบาๆ



" พี่ท็อปอ่ะ.....ผมยุ่งหมดแล้ว.....ฉันจะฟ้องพี่เท็ดดี้ " แยกเขี้ยวใส่เขา





ท็อป ระบายยิ้มออกมา มิยองเป็นผู้หญิงที่ตรงกันข้ามกับผู้หญิงในสเปค เขาเลย เขาชอบผู้หญิงหวานๆ พูดจาเพราะๆ แต่คนตัวเล็กตรงหน้ากลับไม่ใช่เล่ยสักนิด เธอออกจะห้าวๆเหมือนผู้ชาย อาจเป็นเพราะตอนเด็กๆเธออยู่กับพวกพี่ๆวันไทม์มากไปหน่อย 




ใบหน้าหวานๆนั้นแสนดื้อดึง ร้ายกาจ แค่มีความจริงใจซ่อนอยู่ข้างในเขาสัมผัสได้







ที่ญี่ปุ่น ฝนตกทุกวัน
หัวใจของเธอก็ชุ่มชื้นขึ้นทุกวัน
แล้วใครกันล่ะที่ทำให้หัวใจชุ่มชื้นแบบนี้
พี่ท็อป หรือ จียง  ล่ะ 



พี่ใหญ่บิ๊กแบง คอยหยอดคำหวานๆมาให้อยู่เรื่อย ไม่ใช่สิ ลีดเดอร์ของวงก็ คอยหยอดคำหวานๆมาให้อยู่เหมือนกัน แถมยังแสดงตัวชัดเจนว่าจีบเธอ ต่างกับพี่ใหญ่ ที่แค่หยอดแต่ไม่เคยบอกว่าจีบ 




ร่างบางปล่อยควัน บุหรี่สีเทาออกมา ท่ามกลาง บรรยากาศยามค่ำคืนค่อนๆเย็น อาจเป็นเพราะฝนที่ตกไปก่อนหน้านี้แล้ว อากาศทั้งเย็นทั้งชื้น ทีมงานเดินขวักไขว่ ไปมา บางคนก็ยิ้มมาให้ ทักทายกันบ้าง เหมือนกับความเคยชินไปแล้ว  เธอไม่เคยถือตัวว่าตัวเองเป็นน้องสาวประธานบริษัท เลยสักครั้ง


" มิยองน่ะเป็นแค่ผู้จัดการศิลปืนคนหนึ่งเท่านั้น และวันหนึ่งเธอก็ต้องไปจากที่นี้ "


" กลับไปทำในสิ่งที่เธอรัก "





" มันไม่เหมาะกับเธอเลยนะ บุหรี่นั่นน่ะ " เสียงของจียง ดังมาทางด้านหลัง เขาเองก็คราบบุหรี่อยู่ในปากเหมือนกัน หย่อนตัวนั่งลงข้างเธอ 


ร่างบางได้แต่ยิ้มออกมาไม่ได้พูดอะไร


" อากาศไม่ได้หนาวขนาดนั้น ไม่ต้องสูบหรอก " มิยองเคยบอกว่าเธอสูบมันเพื่อแก้หนาว  จียงเอ่ยเตือนเธอออกมา เขารู้ดีว่าเธอคงไม่ฟัง ผู้หญิงคนนี้ดื้อรั้นจะตายไป


" นายเองก็เหมือนกัน " เธอยิ้มบางๆกลับมาให้


" ดื้อจริงๆ....... " จียงขยี้ผมเธอ เบาๆ อย่างมั่นเขี้ยว 








" มิยอง  "

" อือ "



" เราสองคนจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้มั๊ย " จียงถามอย่างมีความหวัง



" ฉันน่ะใจแข็งจะตาย.....ฉันถึงไม่มีใครมานานหลายปีแล้วไง " มิยองระบายยิ้มออกมาให้กับจียง 


" ตอนนี้ไม่มีใครอยู่ในหัวใจใช่มั๊ย แม้แต่พี่ท็อปก็ไม่ได้อยู่ในใจเธอใช่มั๊ย "


" ไม่มีใครทั้งสิ้น " ไม่รู้ว่าทำไมถึงเธอต้องโกหกความรู้สึกของด้วยเอง ไม่มีใครอยู่ในใจจริงๆอย่างงั้นหรอ หัวใจของเธอ มันด้านชาขนาดนั้นเชียว เพราะแค่อยากให้จียง เลิกล้มความพยายามที่จะกลับไปเหมือนเดิม อย่างนั้นสินะ



ความเงียบเข้าครอบคลุม คนทั้งสอง มีเพียงควันบุหรี่สีเทา ที่ถูกปล่อยออกมา 



" คบกันเถอะ " จียงเอ่ยทำร้ายความเงียบเขาหันมายิ้มให้เธอ




เขาปล่อย.......เธอไปอีกไม่ได้จริงๆ






" จียงฉัน........ " หัวใจของเธอมันเต้นแรงอีกแล้ว 



" ยังไม่ต้องตอบตอนนี้ก็ได้..............ฉันจะรอคำตอบนะ "  









จียงเดินหายเข้าสตูดิโอไป



 


แล้วในตอนนี้ ใครกันที่อยู่ในหัวใจ
เธอรักผู้ชายสองคนพร้อมกันไม่ได้หรอก



แบบนั้นน่ะ มันเห็นแก่ตัวที่สุด



ขอบคุณสำหรับคอมเม้นนะค่ะ :)