คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Romantic in the rain_ฝนที่เริ่มจะตก100%
Romantic in the rain
ฝนที่เริ่มจะตก
--------
ฉันกลับมาบ้านเกิดอีกครั้ง นานแล้วที่ไม่ได้กลับมา มัวแต่ทำนู่นทำนี่ จนบางทีหลงลืมคนที่นี้ไป ไม่ใช่ว่าไม่คิดถึงซะหน่อย ฉันเติบโตท่ามกลาง คนเหล่านั้น ท่ามกลางเสียงเพลง ที่พวกเขาร้องและแต่งขึ้นมา กลายเป็นน้องสาวที่พวกเขารัก และเอ็นดู
" ไม่รู้ว่าจะจำกันได้หรือเปล่า "
เดินเข้าบริษัทไปอย่างเงียบๆ ไม่มีใครรู้หรอกว่าฉันจะมาวันนี้ทั้งที่บอกว่าจะมาพรุ่งนี้ ที่นี่ดูเปลี่ยนไปเยอะเลย แต่บรรยากาศ ยังเหมือนเดิมมองผ่านประตูกระจกใส ภายในห้องอัดของใครบางคน พี่เท็ดดี้ นอนซุกอยู่ ตัวบนโซฟา เขากลายมาเป็นโปรดิวเซอร์ นักแต่งเพลง มือหนึ่งของค่าย
วันไทม์จึงกลายเป็นความทรงจำ
มีศิลปินใหม่ๆในค่ายเกิดขึ้นเยอะคนเก่าแยกย้ายกันไปเกือบหมด ถ้าเป็นเมื่อก่อน จะเห็นพวกพี่ๆวันไทม์ นั่งอัดกันอยู่ในห้องอัดเล็กๆ ส่งเสียงโวยวาย ค่อยมีพี่เพอร์รี่ ยืนบ่นอยู่เรื่อยๆ พี่เล็กซี่ ยืนชี้นิ้วแกล้ง พวกเด็กฝึกหัด ให้ทำนู่นทำนี่ บางทีก็ต่อปากต่อคำกับพี่คอมีบ้าง ถึงจะทะเลาะหรือว่าเถียงกันแค่ไหนแต่ใครๆก็รู้ว่าสองคนนี้ซี้กันขนาดไหนส่วน พี่ดงอุคก็ซ้อมเต้นจนเหงื่อโซก เหม็นไปหมด แกล้งกอดคนนู้นคนนี้ที ผู้ชายหมายเลขเจ็ดที่แสนใจดี เต้นเก่งอีกต่างหาก
“ ตอนนี้เหลือใครบ้างนะ ”
บิ๊กแบง พี่คอมี พี่ดงอุค และพี่ๆวันไทม์ที่ผันตัวเองไปทำเบื้องหลัง
เดินไปห้องซ้อมเต้น แอบมองรอดผ่านกระจกใส ไป ทูเอนี่วัน เกิร์ลกรุ๊ป ชื่อดังของค่อย ตอนนี้พวกเธอกำลังโด่งดังตามรุ่นพี่บิ๊กแบงแล้ว ฉันเองก็คอยติดตามผลงานของพวกเธอ โดยเฉพาะ ลีแชริน คนที่เป็นทั้งลีดเดอร์ ทั้งแร็ปเปอร์ เธอทั้งสวยทั้งเก่งเป็นสาวมั่น ที่มากไปด้วยความสามารถ ดีใจที่มีคนเก่งๆอยู่ในค่าย
เดินต่อไปเรื่อยๆ
บิ๊กแบงกำลังซ้อมเต้นอยู่เหมือนกัน ตอนนี้พวกเขาโด่งดังไปทั่วโลก แฟนๆรักพวกเขามาก ในตอนนี้มีใครกันบ้างนะ ซึงรี แดซอง ยองเบ และก็พี่ท็อปที่ยังหล่อเหมือนเดิม เต้นเก่งกว่าเดิมหรือเปล่าหรือว่าโดนพี่แจวุคบ่นบ่อยๆแน่เลย แล้วจะออกกำลังกายบ้างไหม จำได้ว่าตอนที่อยู่ที่นี้ เขามีปัญหาด้านน้ำหนัก กินนิดหน่อยก็น้ำหนักขึ้นแล้ว เขากลายเป็นแร็ปเปอร์ที่สาวๆหลายๆคนคลั่งใคล้ หลงรัก
" พี่จะจำฉันได้หรือเปล่านะ พี่ท็อป "
ตั้งแต่มายังไม่เห็นเขาเลย จียงกลายเป็นทั้งรีดเดอร์ของวงบิ๊กแบง เขามีชื่อเสียง โด่งดัง เป็นที่ยอมรับของทุกคน ใครๆก็ต่างพากันชื่นชมในตัวเขา ความสามารถของเขา จียงในตอนนี้จะเป็นคนยังไงบ้างนะ จะยังเหมือนเดิมหรือเปล่า ยังขี้เหวี่ยงขี้วีนอยู่บ่อยๆ หรือเปล่า แต่คงทำงานหนักเหมือนเดิมสินะ แล้วกำลังใจที่สำคัญของจียงจะเป็นผู้หญิงแบบไหนกันนะ แต่ที่แน่ๆ เธอต้องสวย ต้องน่ารัก ต้องเก่งแน่ๆเลย และบางที จียงอาจจะหลงรักเธอหัวปรักหัวปรำไปแล้วก็ได้
"ถ้าเขามีคนที่รัก ฉันก็ดีใจด้วย "
ประตูห้องท่านประธานบริษัทวายจี ถูกเปิดออก มันไม่ได้ ถูกล็อคเอาไว้ และใครบางคนกำลังหัวเราคิกคักพูด ด้วยน้ำเสียงน่ารัก กับๆ ภรรยาคนสวยที่โทรมา หมดกันท่านประธานที่เคารพ ถึงได้โดนพวกศิลปิน ในค่ายเอาไปล้อเลียนออกสื่อแบบนั้น
" ขอโทษนะค่ะ คุณยาง อยู่ไหม ค่ะ " แกล้งแหย่ไป
" ผมเนี่ยแหล่ะ คุณยาง " เขาหันตามเสียงเรียกที่ดูจะคุ้นหูเหลือเกิน
" ไอ้เด็กบ้าาาา " สวมกอดน้องสาวอย่างคิดถึง
" กอดแน่น เกินไปแล้ว ตาแก่ " หัวเราะใส่พี่ชายจนตาหยีไปหมดแล้ว
" หน่อย เรียกฉันตาแก่ " ทำหน้ายู่ใส่น้องสาว ไม่กลัวเสียภาพพจน์เลย
" คิดถึงพี่นะ "
พูดอ้อนพี่ชายที่ยิ้มจนแก้มจะปริแล้ว เราสองคนอายุห่างกันยี่สิบกว่าปี แต่ทำเหมือนกับว่าอายุเท่ากัน เขาเป็นพี่ชายที่เข้าใจทุกอย่าง เป็นเหมือนเพื่อนที่สามารถคุยกันได้ทุกเรื่อง
" มิยอง พี่ให้เธอ เป็นผู้จัดการให้ ท็อปนะ "
" อือ แต่แค่ชั่วคราวนะ "
ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าการเป็นผู้จักการส่วนตัวเขาต้องทำอะไรบ้าง ไม่รู้ว่าจะดูแลเขาได้ดีแค่ไหน แค่รับผิดชอบให้ดีที่สุดแล้วกัน อย่างน้อยก็แค่ชั่วคราว
" เริ่มงานพรุ่งนี้เลยแล้วกันพี่ใจร้อน ฮ่าฮ่า "
วันนี้ท่านประธานเรียกสมาชิก วายจีแฟมิลี่ มาประชุมกันแทบทุกคน บอกว่ามีเรื่องหลายเรื่องที่จะแจ้งให้ทุกคนทราบ บิ๊กแบงจะเริ่มทำอัลบั้มใหม่ที่ญี่ปุ่น จียงกับท็อป จะเริ่มทำยูนิตที่ สมาชิกคนอื่นจะมีงานเดี่ยวสาวๆทูเอนี่วัน จะคัมแบล็คอัลบั้มใหม่ที่เกาหลี สมาชิกคนอื่นๆจะได้ออกรายกายวาไรตี้ ทำโซโล่อัลบั้ม รวมทั้งโปรเจค ลับที่ยังตัดสินใอยู่ และสุดท้าย ท็อปจะมีผู้จัดการส่วนตัวคนใหม่
" มิยอง น้องสาวฉัน จะมาเป็นผู้จัดการส่วนตัวให้นาย " ท่านประธานยิ้มกว้างออกมา
หญิงสาวร่างบางในเสื้อเชิ้ตสีขาว เดินเปิดประตูเข้ามา โค้งทั้งทายกับทุกคน
" โตขึ้นเยอะเลยนะ เด็กผู้หญิงผมสั้นคนนั้นคงหายไปแล้ว "
" กลับมาตอนไหนเนี่ย " พี่เท็ดดี้สวมกอดเธออย่างคิดถึง สองคนนี้สนิทกันอย่างกับอะไรดี
" ห่าเท็ดดี้ ขอกอดมันบ้างดิ " เสียงของพี่คุช ดึงพี่เท็ดดี้ ออกห่างจากเธอ
จำได้ว่า ตอนนั้น เวลาที่สามคนนี้รวมตัวกัน บริษัทแทบจะแตก เพราะความแสบของพวกเขา
ทุกคนต่างพากันทักทายเธอรวมถึงตัวผมด้วย จียงที่นั่งนิ่งอยู่ ก็ลุกไปทักทายเธอด้วย ท่า ทางของจียงดูแปลกไป รู้มาบ้างว่าสองคนนี้เคยคบกัน แต่ก็เลิกกันไป ไร้ซึ้งเหตุผล
บางทีจียงอาจจะมีเหตุผลแต่แค่ไม่ได้พูดออกมาเท่านั้น
ทุกคนกับไปซ้อมกันหมดแล้ว ผมเองก็กำลังจะเดินออกไปเหมือนกัน
" พี่ท็อป รอด้วยสิ " เธอเรียกชื่อผม เธอค่อยกึ่งวิ่งกึ่งเดินตามผมมา
" จะไปไหนอ่ะ "
" ไม่รู้ดิ " ท่าทางของผมดูเก้ๆกังๆ ตอนนี้ผมกำลังประม่าเธอ
"นี่พี่ ต่อไปนี้ ฉันต้องดูแลพี่นะ มีอะไรก็บอกมาได้ อยากใช้อะไรพี่ก็ใช้นะ ห้ามคิดว่าฉันเป็นน้องสาวประธานบริษัทแล้วจะทำอะไรไม่เป็นนะ " เธอยิ้มกวนๆให้ผม
" ฮ่าาาาาาาาาา " หัวเราะออกมา เธอจะดูแลผมได้หรอ
" พี่ก็คอยดูแล้วกัน " ท่าทางของเธอดูจริงจัง
ตลอดทางเดิน เธอพูดไม่หยุด ถามถึงคนนู้นบ้างคนนี้บ้าง เราสองคนกำลังทำความสนิทสนมกัน อย่างน้อยก็ต้องทำงานด้วยกัน แต่ไม่รู้ว่านานแค่ไหน บางทีชีวิตในตอนนี้ของผมอาจจะไม่เงียบเหงาอีกต่อไป
"นี่มิยอง อยู่อังกฤษ ทำไร "
" ทำงานดิ "
"งานอะไร " ผมถามเธอออกไปเพราะคิดว่าเธอแค่ ไปเรียนอยู่เฉยๆ
" ฉันเป็นศิลปิน ทำงานศิลปะ พี่เนี่ยไม่รู้อะไรเลย เคยสนใจใครบ้างเนี่ย "
คนตัวบางบ่นออกมาเสียงดัง ผมหัวเราะกับท่าทางเอาเรื่องของเธอ หัวเราะในรอบหลายวัน ที่แสนเหนื่อยล้า
" ไว้พี่มีเวลาว่างฉันจะพาพี่ไปดูสตูดิโอเขียนรูปกับแกลเลอรี่ของฉันนะ ที่นั่นวิเศษมาเลยนะขอบอก "
" ขี้อวดชะมัดเลย " แกล้งแซวเธอ
" ย่าห์ " เธอส่งเสียงดัง ทำหน้างอเหมือนเด็กน้อยที่ถูกขัดใจ หน้าตางอไปหมดแล้ว
เราสองคนเดินคุยไปเรื่อยๆตลอดทางเดิน หน้าหวานๆกับเสียงหัวเราะใสๆของเธอกำลังทำให้ผมหวั่นหัวใจขึ้นมา รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก เหมือนหัวใจกำลังชุ่มชื้น
อดจะแปลกใจไม่ได้ที่จู่ๆ เธอก็ตัดสินใจเป็นผู้จัดการให้พี่ท็อป นานแล้ว ที่ไม่ได้เจอกัน นับตั้งแต่วันที่ตัดสินใจ เลิกลากันไป เธอทนคบผู้ชายที่นิสัยแย่ๆแบบผมไม่ได้ การเลิกลากันไปจริงเป็นสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเราสองคน แยกย้ายไปทำสิ่งที่ตัวเองต้องการ เธอในตอนนี้ดูเปลี่ยนไปเยอะเลย
" อยากได้เธอคืนมาต้องทำยังไง " แค่เกิดอาการหวงของเก่าขึ้นมา
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นนะค่ะ อย่าลืมติดตามอ่านตอนต่อไปนะค่ะ
ความคิดเห็น