คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ความจริงเริ่มกระจ่าง
ในห้องของ Karry
“ จีนงั้นหรอจะว่าไป คุณพ่อ ก็เป็นคนจีนนี่นา เกิดอะไรขึ้นกันอยู่ดีดี ทำไมถึงเกิดอยากพาเราไปจีนกัน ทั้งที่ครั้งก่อนเราถามอะไรเกี่ยวกับจีนคุณพ่อก็เอาแต่เงียบ ”
( Karry เดินไปหยิบเอาโทรศัพท์พร้อมเปิดไลน์แล้วพิมพ์ไปหาคุณพ่อว่า )
Karry : คุณพ่อ คราวนี้คุณพ่อต้องบอกความจริงผมนะ
หวัง จองกุก : เรื่องอะไรล่ะลูก ?
Karry : ก็เรื่องที่จะไปจีนไงครับ ผมไม่เชื่อหรอกว่ามันคือธุระธรรมดา มันต้องมีลับลมคมใน แน่ๆ
หวัง จองกุก : หื้อ....เก่งเหมือนกันจริงๆ ลูกนี่ เอาเถอะมันคงถึงเวลาแล้ว มาหาพ่อที่ห้องสิ่ พ่อจะเล่าให้ฟัง
ณ ห้อง หวัง จองกุก
หวัง จองกุก : มาแล้วหรอ ลูก มานี่สิ่
( Karry เดินไปหาพ่อที่โต๊ะทำงาน )
หวัง จองกุก : รอพ่อแปปนึงนะ พ่อมีไรให้ดู
Karry : ????
หวัง จองกุก : ลูกเห็นใครในรูปบ้าง
Karry : มี ผม คุณพ่อ แล้วก็ผู้หญิงที่ถ่ายคู่กับคุณพ่อ แล้วก็...ทารก สองคน ครับ
หวัง จองกุก : อืม....ลูกอยากรู้จักคนไหนก่อนล่ะ
Karry : อืม........ผู้หญิงที่ถ่ายรูปคู่กับคุณพ่อครับ
หวัง จองกุก : หึหึ...คนนี้นะหรอ แม่ของลูกไง หวังจีมิน
Karry : ( Karry อึ่ง ) แ...ต...แต่ ผมคิดว่าคุณแม่เสียไปแล้วนี่ครับ...แ...ถ..ม...แถมคุณพ่อก็ไม่เคยพูดถึงเลย มันหมายความว่ายังไงกันครับ
( หวังจองกุกเริ่มน้ำตาคอเบ้า )
หวัง จองกุก : พ่อผิดเอง...ฮึก....พ่อพากลูกมาจากแม่เมื่อ14ปีก่อน ตอนนั้นพ่อกับแม่ทะเลาะกัน...ฮึก...พ่อเลยบอกแม่ไปว่า “ ถ้างั้นเราคงเดินไปด้วยกันไม่ได้ เราหยุดความสัมพันธ์ ไว้แค่นี้เถอะ หวังจีมิน ส่วนลูกคนโตฉันจะเลี้ยงเอง ” แล้วพ่อก็เดินไปอุ้ม Karry มาพร้อมกับลูบหัวหวังหยวน....ฮึก
Karry : ( Karry เริ่มน้ำตาคาเบ้า ) เออ.....คุณพ่อครับ...รูปเด็กสองคนนี้ ผมคือคนซ้ายใช่มั้ยครับ
หวัง จองกุก : อืม...ใช่
Karry : แล้วคนข่างๆผมล่ะครับ
หวัง จองกุก : หืม...เด็กคนข้างๆลูกคือน้องชายฝาแฝดของลูก เป็นน้องลูก 1 นาทีล่ะนะ หึหึ
Karry : เห๊ะ!! น้องฝาแฝด...ผมไม่เคยรู้เลยนะว่าผมมีน้อง แถมยังเป็นฝาแฝดอีก
( ในใจของจุนไค กำลังยิ้มดีใจเพราะเค้าคิดว่าตัวเองนั้นเป็นลูกคนเดียว แต่ที่จริงแล้วเขากลับมีน้อง แล้วอีกอย่างเค้าก็ได้รู้ว่าเค้ายังมีคุณแม่อยู่ )
เออ....คุณพ่อครับ เล่าเรื่องคุณแม่กับน้องให้ผมฟังหน่อยสิ่ครับ
หวัง จองกุก : อืม...แม่ของลูกน่ะ เป็นผู้หญิงที่น่ารักแล้วก็อ่อนโยน เป็นคนที่ทำอะไรก็ดีไปซะทุกอย่าง แต่วันนั้นเราทะเลาะกันเรื่องผู้ใหญ่ ก็คือคุณตากับคุณยายลูกไม่ชอบพ่อน่ะ เราเลยมีปากเสียงกัน พ่อก็เลย.....ฮึก...พาลูกมา อเมริกา นี่แหละ ส่วนน้องของลูก เป็นเด็กขี้แยมาก ทั้งที่เป็นฝาแฝดแท้ๆ แต่กับไม่ค่อยแข็งแรง แล้วก็ร้องไห้เก่งมาก ส่วนลูกเป็นเด็กไม่ค่อยร้องไห้ แถมยังแข็งแรงมาก วันที่หมอให้ออกจากโรงพยาบาล นองของลูกต้องเข้าตู้อบ เพราะร่างกายไม่ค่อยแข็งแรง ลูกก็เลยได้ออกมาก่อน
หมดแล้วมั้งเรื่องของน้อง เพราะตอนนั้นเรื่องลูกทั้งสองยังไม่ค่อยมีเพราะยังเป็นทารก
มีอะไรข้องใจอีกมั้ย
Karry : เอ่อ..คือ...พ่อครับน้องผมชือ...หยวน...ใช่มั้ยครับ
หวัง จองกุก : รู้ได้ไงพ่อ..ยังไม่ได้บอกเลย
Karry : ก็เห็นพ่อพูดไปเมื่อกี้....ก็เลยปะติดปะต่อเอาน่ะ
หวัง จองกุก : ฉลาดได้แม่จริงๆแต่ร่างกายได้พ่อ หึหึ น้องของลูกน่ะ ชื่อจีนเขาชื่อว่า王源 หวังหยวน ชื้ออังกฤษ เขาชื่อ Roy Wang น่ารักใช่มั้ยล่ะ แม่เป็นตั้งให้เลยนะ
Karry : งั้นผมมีชื่ออังกฤษว่า Karry Wang แล้วชื่อจีนผม มีรึป่าวครับพ่อ
หวัง จองกุก : มีสิ่ ...เขียนยากด้วย 王俊凯 หวัง จุนไค แม่เป็นคนตั้งล่ะ ^_^
Karry : หวัง จุนไค เพราะดีจัง คุณพ่อ....ผมชักอยากรีบไปจีนซะแล้วล่ะ
หวัง จองกุก : รีบเข้านอนซะ เราจะได้ไปสนามบินแต่เช้า
Karry : ครับ
..................................................................................................................................
คือ..หายไปนานกลับมาแล้วนะ พอดีมันติดสงกรานอ่ะครับ แฮะๆ
จุนไคจะไปจีนแล้วนะอย่าลืมติดตามนะครับ ^_^
ความคิดเห็น