Secret Garden

ลำดับตอนที่ #2 : #2 โลกใหม่

จู่โจม 
ใช้ฉันให้เป็นประโยชน์เถอะ
-----
บทที่ 2

สายตาแอบเจ็บหน่อยๆแฮะ.. เอาเถอะ อย่างน้อยก็สนุกพอ
"เอาเถอะ จะรังเกียจยังไงก็ได้ ฉันไม่สนหรอก ยังไงๆ ก็แค่อย่าเข้ามาขวางแล้วกัน ถ้าพวกคุณยังอยากรอดอยู่"
"..." ทั้งสามคนได้แต่เงียบ และจ้อมมองมาที่เราอย่างหวาดระแวง
"อ๊า... ถ้าไม่ไว้ใจกันละก็ จะให้ฉันไปก็ได้นะ.."
"อะ ไม่ อยู่ช่วยพวกเราเถอะ" ชายหนุ่มที่ฉันเคยตกหลุมรักพูดอย่างกลัวๆ
"ฮืมมม.. ถ้าอย่างงั้น ก็เป็นอันตกลง ถ้าพวกคุณมาขวางฉันเมื่อไหร่ละก็.. ฉันคงต้องปล่อยพวกคุณละนะ"อ่าห์... กลายเป็นลูกอกตัญญูแล้วสิน้าา.. แต่ก็แค่ขู่ ใครจะไปทิ้งจริงๆ ขืนไม่ขู่มีหวัง โดนขวางเราจะตายเองเปล่าๆ.. หาข้อมูลต่อซักหน่อยดีกว่า.. 

อาหาร.. ยังมีพอ ซัก 4-5 อาทิตย์เห็นจะได้ ไม่สิ.. นับคนมาเพิ่มอีกคน ก็คงเหลือ 3-4 เห็นจะได้ อืม.. ว่าแต่ไอ้พวกนี้มันมาจากไหนเนี่ย? ข่าวหรือประกาศอะไรไม่มีเลยหรือไง

"หนูจะออกไปอีกรอบนึง.. ยังไงๆก็ห้ามส่งเสียง และห้ามออกไปข้างนอก มีอะไรก็โทรหาแล้วกัน หนูจะรีบกลับมา"ฉันคว้าไม้เบสบอลคู่ใจเดินออกจากห้องไป ปล่อยให้พวกเค้านินทาอย่างหวาดกลัว

แปลก.. แปลกมากๆ ข้าวในเว็บหรือในทีวีก็ไม่มี..
แถมยังดูเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น..
ไอ้สิ่งแปลกปลอมที่เจอก็มีตั้ง 4 ชนิด.. นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย..
แล้วไอ้เจ้าพวกนี้ไม่เห็นจะคุ้นหน้าเลย..
ซอมบี้แบบในหนังมันต้องโดนกัดแล้วเป็นสิ .. แต่นี่ยังไม่เห็นใครที่เหมือนจะรู้จักอยู่แถวๆนี้เลย
ต้องเดินสำรวจดูอีกหน่อยแฮะ.. อะ เดี๋ยวสิ จะมองๆไป บางบ้านก็เปิดอยู่นี่นา.. ท่าทางจะต้องเข้าไปดู

"แอ๊ดดด.." แง้มประตูอย่างเบาๆเริ่มจากบ้านแรก 
ข้างในเหมือนจะไม่มีใครอยู่.. แต่รถยังอยู่นี่นา.. แถมบ้านนี้ไม่น่าตายแฮะ พี่แกเป็นตาลุงนักกล้ามวัย 26 ชิงแช้มป์เมื่อเดือนที่แล้วชนะมา.. เอ..
อะ!! นั่นมัน ซอมบี้สด อี๋! ตาลุงนั่นโดนกินไปซะแล้วบ้าจริง.. ถ้าได้มาช่วยจะแหล่มแท้ๆ.. 
"ผัวะ" อ๊าาา เผลอฆ่าซอมบี้สดซะแล้ว ความรู้สึกสนุกในอกนี่มันอะไรกันเนี่ย ฮื้อออออออ สุดยอดไปเลย เอาละไปต่อดีกว่า..