ฺดนตรีสื่อรัก วุ่นนักนายตัวแสบ <3

ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ 1 ชีวิตที่เปลี่ยน

บทที่ 1

ชีวิตที่เปลี่ยน..
�

"ฉันมองไปทางไหนก็มีแต่ผู้คน "..
"วุ่นวาย และ สับสน "...
ฉันละเบื่อซะจริงๆ ..

�

� � � � �สวัสดีค่ะ มัวแต่บ่นกับสภาพผู้คนที่เยอะแยะ และแอบร้อน -w-" ฉัน "สิริภากรณ์ " เพื่อนๆเรียกฉันว่า " แคท "
เป็นคนที่ชอบแมวเอามากๆ เพิ่งสอบเข้าเรียนได้เมื่อไม่นานมานี้เองค่ะ ดูเหมือนว่าวันนี้ทุกอย่างจะวุ่นวายและร้อน ไปซะทุกอย่าง ขอย้ำนะค่ะ ! ว่าร้อน ! .. ร้อน !แ้ล้วก้ร้อนค่ะ !!! ..
วันนี้ในโรงเรียนที่ฉันเพิ่งจะเข้าเรียน ก็จัดกิจกรรมปฐมนิเทศ ละเลยพฤติกรรม -*- ฉันคิดว่ามันก็ดีนะ มีอาหารให้พร้อม มีกิจกรรมให้เล่น หาพี่รหัส - น้องรหัส แต่เสียอย่างเดียว คือ กิจกรรมมันกลางแจ้ง !! แล้วมันร้อนบรรลัยมากเลยค่ะ - -"�
ฉันไม่คิดหรอกว่าฉันจะได้เข้ามาในโรงเรียนนี้ .. ติดอยู่ที่ว่า .. แม่ !!!�
" สอบเข้าโรงเรียนนี้ให้ได้นะลูก "..
"อ่านหนังสือสอบบ้างรึยัง ? " ..
"เป็นไงติดมั้ย ลูก ? "..�
ทุกอย่างที่แม่กดดัน และสั่งมาให้ฉัน น้อมรับที่จะทำให้แต่ไม่เต็มใจสักเท่าไหร่ -..-" พอเถอะ เรื่องครอบครัว ฉันละเซ็งงง !!!
" อีแคท !!!!! " แม่เจ้า ??? เสียงปรอทแตกแบบนี้ จะเป็นใครไปได้นอกจาก ..�
" มึงไปอยู่ไหนมาอีคิว ? " ฉันถามด้วยความหงุดหงิด �"ไปหาผู้ชายมา >< อ๊ายย !!! หล่อมากเลยแก รุ่นพี่ตรงนู้นน่ะ " -w-"
จะมีสักวันมั้ย ? ที่เพื่อนกระเทยสุดสวยของฉันจะเลิกมองหาผู้ชายแล้วคบจริงๆจังๆ .. ?? หรือมันจะไม่มีใครคบว่ะ ? - - "�
คิว หรือ นายธนพล ชื่อมันแมนมากจนฉันต้องขนลุก -..-" ที่มันชื่อคิว เพราะพ่อมันตั้งให้เหมือนนักฆ่า แต่ - - " มันกลับไปเปลี่ยนเป็นคิวตี้ซะล่ะ
" น้องๆ ! รีบๆเดินเร็วๆสิ จะได้ไปลอดซุ้ม " พี่ค่ะ ? ไอ่ลอดซุ้มที่ว่าเนี่ย มันซุ้มมือที่กดหลังเอาไว้ให้ก้มๆนี่ค่ะ !!!
ตี๊ดดด ติ้ดด ตี๋ ~ ต๊อก ต๊อก ต๊อก ..
เสียงอะไรน่ะ ? .. มาจากไหนกันนะ ? ..
ก่อนจะเข้าซุ้มมือ (ที่ท่าทางร้อนและปวดหลังเอามากๆ ) ฉันเหลือบไปเห็นผู้ชายคนนึง เขานั่งเป่าอะไรก็ไม่รู้ ในวงดุริยางค์ของโรงเรียน .. ผิวขาว เนียน มีสันจมูกที่โด่งเอามากๆ สาวๆที่นั่งใกล้ๆเค้า ทนไปได้ไงเนี่ย >< เพอร์เฟค ซะขนาดนี้ .. แต่ยกเว้นความสูงนะ �แม้ความสูงของเขาจะสั้นไปนิด แต่เอาให้หัวใจใครหลายๆคนที่จ้องละลายไปตามกันเลยทีเดียว ... อ๊ะ ! .. เขามองมาทางฉันด้วย ! >//<�
" น้องงง !!!!! " รุ่นพี่คนนึง หน้าดำเคร่งเครียดกับการทำพิธีลอดซุ้มมือ หันมาตะวาดใส่พวกเราที่กำลังจะเข้าซุ้ม�
แต่ .. ใครจะว่าอะไร ตะโกนแบบไหน ฉันก็ไม่สนใจ ตอนนี้ฉันไม่สนใจว่าการลอดซุ้มจะปวดหลังแค่ไหน ภายในใจยังคงคิดถึงรอยยิ้มนั่นที่เขาส่งมาให้ฉัน .. คนอะไร น่ารักจริงๆเลย >< !�

� � � � �
� � � � � ผ่านไปหลายวันของการเปิดเรียน .. คาบสุดท้ายของวันศุกร์ " มึงง นี่ๆ มึงเห็นไหม " เธอ(?) วิ่งมาหาฉันด้วยสีหน้าลุกลน ราวกับที่โรงเรียนจะมีคอนเสิร์ต SJ อย่างงั้นแหละ! " มีไรอ่ะ ? กูนั่งอยู่แค่เนี้ย วิ่งไม่จำเป็นต้องวิ่งมาก็ได้ เดินมาก็ถึง " ฉันมองหน้าพร้อมกับขมวดคิ้ว "ก็คาบสุดท้ายของวันนี้ไง ! มีชุมนุมด้วยแหละแก เขาบอกว่า น้องๆอย่างเราต้องไปร้องเพลงเชียร์ " เฮอะ ! เชียร์อะไรอีกละ .. ฉันเบื่อ -*- มองออกไปที่ระเบียงทางเดิน อ๊ะ ! .. ผู้ชายคนนั้น .. คนที่เขายิ้มให้ฉันเมื่อวันปฐมนิเทศ .. เขารีบจะไปไหนกันเชียว เดินช้าๆให้ฉันหน้าอีกหน่อยก็ไม่ได้ ชื่อก็ไม่รู้จัก ห้องก็ไม่รู้ เบื่ออออ !!!
%$@#%^#$%&#%^&* เสียงทั้งหอประชุม ระงมไปด้วยพี่ๆสตาฟ (พี่เมื่อวันปฐมนิเทศนั้นแหละ ) "น้องค่ะ นั่งหลังตรงค่ะ! " บ้างก็ " น้องค่ะ จัดแถวให้ตรงสิค่ะ ! " โอ๊ยย !! ร้อนก็ร้อน คนก็เยอะ อึดอัดจริงง ทำไมเด็กที่เพิ่งเข้ามาใหม่ต้องทำแบบนี้ด้วยนะ ! ..
ประกาศ ! ประกาศ ! น้องๆคนไหนสนใจ และมีความสามารถพิเศษ ในการเล่นดนตรีของวงดุริยางค์ของโรงเรียน ลุกขึ้นมาได้เลยนะครับ พี่รออยู่ที่ข้างๆหอประชุม
พรึ่บบ ! ฉันลุกขึ้นคนแรกเลย " มึงจะไปไหนอีแคท ? " คิวตี้มองหน้าฉันด้วยความสงสัย " กูจะไปเล่นดนตรี ตรงนี้มันร้อน ไปทำอะไรที่มันสบายกว่านี้เถอะ ผู้ชายหล่อๆมีเยอะนะมึง " หูตาและร่างกายของเพื่อนสาวของฉันพร้อมลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว กับคำว่า "ผู้ชายหล่อๆ " ที่ฉันเพิ่งหลุดปากบอกไปตะกี้ .. " ไปมึงไปกัน กูอยากเจอผู้ชายยย ~ " เอาว่ะ ! อย่างน้อยฉันก้มีเพื่อนไปร่วมชะตากรมมด้วยคน !�

� � � � �พอเดินขึ้นมาที่ห้องวงดุริยางค์ ก็เจอ.. คนนั้น .. คนที่เค้าส่งยิ้มมาให้กับฉัน >///< อ๊ะ ! นี่มีคนอื่นในรุ่นเดียวกับฉันมาด้วยเรอะ ! เอาเถอะ ถือว่าสร้างมิตรใหม่�
" เอา มึงให้น้องๆ นั่งตรงนี่ " �พี่พี ดูท่าว่าจะเป็นคนคุมทุกอย่างของวงนี้เอาไว้�
" เออ ! กูรู้แล้วไอ่คุณชายพีรณ์ " นี่พี่ค่ะ ช่วงนี้คุณชายมาแรงหรอค่ะ ? -..-"�
เอาล่ะ พี่ชื่อพีนะครับ �พี่จะให้น้องๆดูก่อนว่า ถ้าน้องเข้ามาเล่นดนตรีแล้วน้องจะต้องทำอย่างไรบ้าง เอาล่ะ .. " Set Up !! " ทุกคนในวงนั่งหลังตรง แต่เด็กๆอย่างพวกฉันกลับนั่งนิ่ง งง �? ว่าเกิดอะไรขึ้น มันคือคำสั่งอะไรกัน�
น้องครับ เข้ามาเพื่อเล่นดนตรี และสิ่งที่ชอบนะครับ พี่บอกไว้อย่างนึงว่า " รักกันอย่างพี่น้อง ดูแลกันเหมือนครอบครัว และที่สำคัญ ดูแลเครื่องดนตรีเท่าชีวิต " น้องเข้ามาแล้ว ถ้าน้องออกไปพี่จะไม่ให้น้องกลับเข้ามาอีกเลย !�
... อ้าว ? ชิบล่ะ เอาไงดีว่ะ จะอยู่ หรือจะลงไปฟังพี่สตาฟโหดๆ ดีว่ะ .. แต่คนนั้นเขาอยู่วงนี้นี่น่า .. เอาล่ะ !! ได้เวลาลองอะไรใหม่ๆ แล้วล่ะ สิริภากรณ์ ..�
�