คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Hunho-You are my angel
โอเซฮุน-เพราะสำหรับผมแล้ว ความรัก คือการทำอะไรให้กับคนที่เรารัก เพื่อให้เรามีความสุขที่สุด
แสงแดดยามเช้าส่องมากระทบสองร่างที่นอนกอดนัวเนียกันอยู่บนเตียงขนาดคิงไซต์ ร่างบางและร่างแกร่งนอนกอดกัน
ราวกับแทบจะหลอมรวมกันเป็นร่างเดียวกัน คนตัวสูงกว่าลืมตาตื่นก่อน ริมฝีปากสวยฉีกยิ้มบางเมื่อพบว่ามีร่างบางที่เขาแสนหวงแหนนอนอยู่ในอ้อมกอดของเขา คิมจุนมยอน ที่เป็นยิ่งกว่าดวงใจของเขา... โอเซฮุน
“อื้มมมม....”
ดวงตาสวยค่อยๆลืมตาขึ้นมา และเปลี่ยนเป็นรูปสระอิเมื่อพบว่าร่างสูงที่นอนกอดตนอยู่โน้มตัวลงมามอนิงคิส
จุ้บบบ
“อรุณสวัสดิ์ครับ นางฟ้าของผม”ใบหน้าหล่อยิ้มกว้างต้อนรับการตื่นของนางฟ้าน้อยของเขา
“อา เซฮุนอ่าตื่นนานแล้วหรอ ทำไมไม่ปลุกเราเลย” ดวงตาใสแป๋ว มองไปยังคนรักด้วยแววตาสงสัย
อา.. ทำไมช่างน่ารักน่าฟัดซะขนาดนี้เนี่ย คิมจุนมยอน
“ถ้าปลุกผมจะเห็นนางฟ้าของผมแอบน้ำลายยืดหรอครับ?”ความจริงแล้วนางฟ้าของเค้านะไม่ได้นอนน้ำลายยืดหรอก
เค้าก็แค่อยากจะแหย่นางฟ้าของเค้าเล่นเท่านั้นเอง ก็คนมันหมั่นไส้ในความน่ารักนิหน่า
“ย๊า เซฮุนอ่า เราไม่ได้นอนน้ำลายยืดซะหน่อยนึงนะ”ริมฝีปากสีเชอร์รี่ยู่เข้าหากัน จุนมยอนทำหน้างอเล็กน้อย
ก็เขานะไม่ได้นอนน้ำลายยืดซะหน่อยนึงนะ โอเซฮุน คนมั่วนิ่ม!
จุ้บบบ
จูบอีกแล้วววว จุนมยอนหัวใจเต้นแรง แค่ตอนเช้าวันนี้เค้าจูบเราไปสองรอบแล้วนะ โอเซฮุน นอกจากมั่วนิ่มแล้วยังหื่นกามอีกก
“เซฮุนเอาเปรียบเราตลอดเลยอะ" ก็เซฮุนอะ เอะอะอะไรก็จูบๆๆๆ เห็นเค้าเป็นอะไรกันเนี่ย ไม่ใช่ว่าจุนมยอนไม่ชอบนะแต่เค้าเขินต่างหาก เขินจบแทบจะเอาหน้าแทรกดินอยู่แล้ว และคำตอบที่เซฮุนตอบกลับมามันยิ่งทำให้เค้าอยากเอาหน้าจุ่มไหตายเลยทีเดียว
“ก็ฮยองของผมทั้งน่ารัก นุ่มนิ่มและหวานขนาดนี้ จะให้ผมทนไหวได้ยังไงหละครับ”พูดคำหวานๆยังไม่พอ
ยังส่งยิ้มหล่อๆที่ไม่ค่อยมีใครจะได้เห็น แต่รอยยิ้มนั้น มันเป็นของคนตัวเล็กคนนี้คนเดียว...
วันนี้คิมจุนมยอนสวมเสื้อแบบยืดแบบสบายๆ เสื้อยืดสีชมพูกับกางเกงสามส่วนถ้าเป็นคนอื่นใส่มันงจะดูชาวบ้านปกติมาก
แต่สำหรับจุนมยอนแล้วแค่นี้ก็เพียงพอเพราะ เสื้อยืดสีชมพูมันทำให้ผิวขาวๆของจุนมยอนยิ่งดูมีออร่าเข้าไปใหญ่ ความจริงแล้วเขา
อยากจะแต่งหล่อมากกว่านี้้แต่เพราะโอเซฮุนคนหื่นกามทำให้เขาต้องรีบร้อนในการแต่งตัว
“วันนี้จะไปเที่ยวกัน ให้เวลาอาบน้ำสิบนาที ถ้าฮยองยังอาบไม่เสร็จผมจะไปอาบให้นะ”
เจ้าเด็กบ้า เจ้าเด็กเอาแต่ใจ ชิส์ เผด็จการชะมัด :P
“วันนี้เราจะไปไหนกันหรอ เซฮุน?” ร่างขาวถามอย่างสงสัยก็ทางนี้นะเค้าไม่คุ้นเคยเลยนะ โอเซฮุนจะเอาเขาไปขายหรือป่าวเนี่ย TT
“มันเป็นความลับ ฮยองนอนไปก่อนเถอะ ถึงแล้วเดี๋ยวผมจะปลุกนะ”ร่างสูงหันไปมองร่างบางที่กำลังทำหน้าตาแตกตื่น
ก่อนที่ร่างสูงจะปล่อยหัวเราะออกมา
“ฮยองไม่ต้องกลัวหรอก ผมไม่เอาฮยองไปขายที่ไหนหรอกนะ อย่างฮยองเค้าไม่ซื้อหรอก อ้วนจะตาย”
เซฮุนมองจุนมยองออกทุกอย่างจริงๆ
“ย๊า เซฮุน นายหยิกเราทำไมเนี่ย”มือขาวบ่นออดแอด พลางเอามือลูบแก้มตัวเองปอยๆ
เซฮุนนะเซฮุน ว่าเราอ้วนยังไม่พอยังมาหยิกแก้มกันอีกชิ จำเอาไว้เลยนะ
สายตาคาดโทษส่งไปให้คนรักของตนเองที่กำลังขับรถ คิมจุนมยอนนั่งเด็กโอเซฮุน ดวงตาคมเฉี่ยวมีเสน่ห์ จมูกโด่งเป็นสัน ปาก
เป็นกระจับที่แดงเป็นธรรมาติใบหน้าเรียวยาว ลับเข้าพอดีกับผมสีเทา อา..เซฮุน ทำไมนายมันหล่อจังเลย
จุนมยอนก็นอนมองคนรักของตนเองจนเผลอหลับไป
“ตื่นได้แล้วครับนางฟ้าของผม”ร่างสูงกระซิบปลุกนางฟ้าตัวน้อยที่นอนหลับตาพริ้มอยู่ในความฝัน
ในความฝันคงจะมีความสุขมากสินะจุนมยอน...
หาดทรายสีขาวกับน้ำทะเลสีครามสะท้อนแสงแดดยามเย็น ที่นี้เป็นหาดทรายส่วนตัวของตระกูลโอมีเพียงไม่กี่คนที่จะได้เข้ามาเหยียบที่นี่ ณ เวลานี้ ที่หาดทรายไม่มีใครเลย นอกจากคู่รักคนตัวสูงและคนตัวขาว
“อา ถึงแล้วหรอเซฮุน”คนตัวขาวลืมตาขึ้นมองใบหน้าคนรักก่อนจะหันไปมองรอบตัว
ใบหน้าเต็มไปด้วยคำถามว่าเซฮุนพาเขามาที่ไหนกันและเหมือนคนรักของเขาช่างรู้ใจเขาเพราะก่อนที่จุนมยอนจะเอ่ยปากถาม
เซฮุนก็ชิงตอบคำถามเสียก่อน
“ที่นี่หาดส่วนตัวของผมเองครับ ”จู่ๆคนตัวเล็กก็เงียบไป เอ๊ะหรือคนตัวเล็กจะไม่ชอบทะเลกันนะ แต่เปล่าเลย
เพราะหลังจากที่เซฮุนมองหน้าคนตัวเล็กอย่างงงๆ คนตัวเล็กก็อุทานออกมา
“หาดส่วนตัวหรอ ทะเลหรอ วา” ร่างเล็กลอดตัวผ่านแขนแกร่งของคนตัวสูงที่โอบเขาอยู่เมื่อครู่ ก่อนจะกระโจนลงจากรถและวิ่ง
ไปที่ชายหาดอย่างรวดเร็ว ดวงตาเป็นประกายทันทีเมื่อเท้าเล็กได้สัมผัสกับน้ำ
ร่างเล็กหันมาฉีกยิ้มน่ารักให้กับร่างสูงที่นั่งอยู่บนรถ
“ย๊า โอเซฮุน นายไม่มาเล่นด้วยกันหรอมาเร็วเจ้า น้ำใสน่าเล็กมากเลยอะ” แต่ไม่ทันได้เดินไปลากคนตัวสูงมาลงน้ำ
คิมจุนมยอนก็กระโจนลงน้ำเสียก่อนแล้ว
“หวา น้ำใสมากเลยอะ ทรายก็ขาววว อ๊ะ นั่นปลาการ์ตูนนนนนน”คิมจุนมยอนวิ่งไล่จับปลาในน้ำเหมือนกับเด็กๆ
ถ้าไม่บอกก็ไม่มีใครรู้หรอกว่าจุนมอนนะแก่กว่าโอเซฮุนตั้งเยอะ
โอเซฮุน นั่งมองคนตัวขาวของตนวิงเล่นไปมาในน้ำ ฮยองของเจานี่เด็กจริงๆอายุปูนนี้ยังมาทำตัวง้องแง้งอีก
แต่ก็นั่นละสิ่งที่ทำให้ เขาตกหลุมรักคิมจุนมยอน
2ปีที่แล้ว
โอเซฮุนเดินชนกับผู้ชายคนหนึ่งที่ทางเงอะงะสวมแว่นหนาเตอะเป็นนิ้วตอนแรกเค้ากะจะเอาเรื่องเด็กผู้ชายคนนั้นแล้ว
แต่พอผู้ชายคนนั้นเงยหน้าขึ้นมาแค่นั้น เค้าก็เข้าใจความหมายของคำว่ารักแรกพบ....
นั่นมันอาจน่าขำแต่เมื่อก่อนคนอย่างโอเซฮุนไม่เคยคบกับใครเกิน1เดือนเลย เพราะเขาหนะ ทั้งหล่อ รวย และเพอร์เฟค
แต่เมื่อพบกับคิมจุนมยอนแล้ว เขาตกหลุมรักจนโงหัวไม่ขึ้นเลยทีเดียว หลังจากนั้นเราก็รักกับนางฟ้าตัวขาวคนนี้มาตลอด
โอเซฮุนกำลังนั่งย้อนความหลังเงียบๆอยู่คนเดียว จุนมยอนเห็นโอเซฮุนนั่งเหม่อยิ้มอยู่คนเดียว
เลยอยากจะแกล้งเจ้าเด็กนี่ซะหน่อย คนตัวเล็กย่องอ้อมหลังคนตัวโตอย่างเงียบๆหวังจะไปทำให้คนตัวโตกว่าตกใจเล่น
อิอิ เซฮุนคราวนี้หละนายได้หลุดเก๊กแน่ แต่แทนที่โอเซฮุนจะโดนรังแกกลับเป็นคนตัวเล็กซะเองที่โดนคนตัวสูงกว่ากอด
“โอเซฮุน แบร่! ย๊า ปล่อยยยยเรานะ”คนตัวเล็กดิ้นไปมาในอ้อมกอดของโอเซฮุน แต่เพราะเซฮุนแรงเยอะกว่าคนตัวเล็กมาก
เลยดิ้นยังไงก็ไม่หลุด แต่ใช่ว่าคนตัวเล็กจะยอมที่ไหนกันละ จุนมยอนทั้งดิ้นทั้งเอามือทุบแขนเซฮุน แต่ร่างสูงก็ไม่ยอมปล่อยเขาอยู่ดี ใช่ว่าเขาเจ็บแต่เพราะถ้าคนตัวเล็กไม่ยอมหยุดดิ้นเขาก็ลวนลามไม่ได้ละสิ เห็นทีคนตัวสูงต้องทำให้คนตัวเล็กหยุดดิ้นซะแล้ว
“ถ้าฮยองไม่หยุดดิ้นผมจะ ปล้ำฮยองตรงนี้ละ” เหมือนมีสวิทช์จุนมยอนหยุดดิ้นทันที เจ้าเด็กดื้อเซฮุนทำเขาเขินอีกแล้วละสิ
ใบหน้าขาวซุกลงในอกของร่างสูงผมสีแดงที่เปียกน้ำทะเลทำให้เสื้อยืดสีน้ำตาลของเซฮุนเปียก ความชื้นของเสื้อทำให้เห็นอกแกร่ง
คนตัวขาวยันตัวเองขึ้นหวังจะมองหน้าคนรัก แต่สายตาของเราดันไปปะทะกับอกของเซฮุนพอดี คราวนี้ แก้มของจุนมยอนแดงพอๆกับสี
ผมของเขาเลย
เซฮุนเห็นฮยองที่รักทำท่าทางเงอะงะ ก็อยากจะแกล้งเอาคืนสักหน่อย
ฟอดดดดดดดดดดดดดดดดด
คิมจุนมยอนกำลังจะอ้าปากว่าคนที่เพิ่งขโมยหอมแก้มเขาไป
“อะไรกัน ฮยองเดี๋ยวนี้ฮยองเป็นคนหื่นกามแล้วหรอ”
คนถูกกล่าวหาจ้องหน้าเซฮุนอย่างกับจะกินเลือด แต่ในสายตาของคนอื่นแล้วมันเหมือนลูกแมวขู่ซะมากกว่า
“ชิ นายมันหลงตัวเอง ชะ ชั้นไม่ได้มองอะไรสักหน่อย”
ฮยองปากแข็งอย่างนี้ต้องแกล้งอีกสักหน่อย หน้าหล่อยื่นเข้าไปใกล้เจ้ลูกแมวน้อยที่กำลังขู่อยู่ที่ตักของตัวเอง
“แน่ใจหรอฮยอง”
“นะ แน่ใจ เซฮุนนายเอาหน้าออกไปไกลๆชั้นหน่อยสิ”แต่ถึงจะพูดอย่างนั้นก็เถอะ เจ้าเด็กตัวแสบก็ยังไม่ยอมเอาหน้าออกไป
แถมยังมาดมๆที่แขนของเขาอีก
“ไม่ออก ฮยองหอม”3 2 1 คิมจุนมยอนระเบิดตายแล้ว
“ฮยอง นี่มันก็สองปีแล้วนะที่เราคบกัน”
“เราผ่านอะไรด้วยกันมามากมาย และตอนนี้ฮุนก็แน่ใจแล้วว่าฮยองคือคนที่ใช่สำหรับฮุน”
“ฮุนเป็นคนที่พูดไม่เก่ง ฮุนเป็นเด็กดื้อ เอาแต่ใจตัวเอง ชอบทำให้ฮยองหงุดหงิด และปวดหัว”
“แต่ฮุนรักฮยองนะ รักมากที่สุดในโลกเลย”
ร่างบางเงียบและไม่พูดอะไร ในตอนนี้ขอบตาแดงเริ่มหลั่งน้ำตาออกมา เพียงเพราะคำพูดไม่กี่คำของเด็กดื้อ
“ฮยอง แต่งงานกับผมนะ”
ตอนนี้ปีกของผมได้ถูกนางฟ้าตนนี้ถอดออกไปแล้ว ผมไม่สามารถบินไปไหนได้อีก
แม้จะสูญเสียความเป็นนิรันดร์ แต่คุณคือความนิรันดร์ของผม...
ปล.ฟิคเรื่องนี้ไรเตอร์เอามารีไรต์อีกรอบเพราะว่าอยากจะรวมๆให้อยู่ที่เดียวกับเรื่องอื่นๆ นะคะ:)
ความคิดเห็น