ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : yes or no?
ในนาทีที่ลุ้นระทึก สาวน้อยหน้าใสที่มีนามว่า 'นัม' กำลังลังเลใจที่จะเล่นคอมของตัวเอง ที่ตั้งตระหง่านอยู่เบื้องหน้า
สาวน้อยมือสั่นระริก ใจเต้นตุบตับ หายใจไม่ทั่วกระเพาะ&ลำไส้ เธอกลืนน้ำลายอึกสุดท้ายอย่างยากลำบาก
"ฉะ...ฉันต้องทำได้" เธอพูดกับตัวเอง พลางปาดเหงื่อที่เริ่มไหล
นิ้วเรียวเล็กเลื่อนไปที่ปุ่้มเปิด/ปิดคอมอย่างช้าๆ ด้วยความหวาดผวาเธอเลยสโลเล็กน้อย เอาล่ะ! ฉันต้องทำได้
จิตใต้สำนึกของเธอพุ่งกระฉูด ดูเหมือนจะมีกำลังใจมากขึ้นที่จะกดปุ่มสยองโลกนั่น (เกินไป)
"yes or no" เธอพึมพำเป็นภาษาปะกิด(อังกฤษ)ออกมา สงสัยจำมาจากเรื่อง yes or no อยากรักก็รักเลย แน่นอน
ด้วยความที่ไรเตอร์เริ่มรำคาญในพฤติกรรมของตัวละคร ไรเตอร์จึงกลั่นแกล้งตัวละครอย่างไม่ได้เจตนา (เหรอ?)
โดยการเขียนให้เก้าอี้เลื่อนที่นัมนั่งอยู่ เกิดอาการเลื่อนเองเหมือนผีผลัก (ป้าดดด) ทันใดนั้นเอง สิ่งที่ไม่คาดฝัน
ก็เกิดขึ้นกับนัม แต่ว่าสิ่งนั้นไรเตอร์คาดฝันไว้ก่อนแล้ว
คลิก!
"...!!!"
ตู้มมมมม!!!?
"รถชนกันจ้า! รถชนกันจ้า!" เสียงเอะอะดังมาจากข้างนอก นัมที่นั่งนิ่งสะท้านไปทั้งตัว พลางกุมหัวใจอย่างเหนื่อย
หอบ เธอตัวสั่นระริก สายตาปะทะกับจอคอมที่ยังมืดสนิท เธอคิ้วขมวดขึ้นมาทันใด เหตุฉไนทำไมหน้าจอคอม
ถึงไม่เปิด ทำไมกัน? เธอคิด พลางนั่งมองหน้าจออย่างผวาเล็กน้ิอย
"อ๋ิอ เราลืมเปิดนี่เอง" นัมจึงเอื้อมมือไปเปิดหน้าจอ เธอมองมันด้วยความตื่นเต้น หน้าจอเริ่มฉายแสง เหมือนกับ
ตอนนี้ที่หัวใจของนัมกำลังเบิกบาน!? แต่ความรู้สึกนั้นกลับสลายลง เมื่อไฟในบ้านดับลงอย่้างกระทันหัน
"จะ...จบกัน" นี่คือคำสุดท้ายของนัมในตอนนี้
สาวน้อยมือสั่นระริก ใจเต้นตุบตับ หายใจไม่ทั่วกระเพาะ&ลำไส้ เธอกลืนน้ำลายอึกสุดท้ายอย่างยากลำบาก
"ฉะ...ฉันต้องทำได้" เธอพูดกับตัวเอง พลางปาดเหงื่อที่เริ่มไหล
นิ้วเรียวเล็กเลื่อนไปที่ปุ่้มเปิด/ปิดคอมอย่างช้าๆ ด้วยความหวาดผวาเธอเลยสโลเล็กน้อย เอาล่ะ! ฉันต้องทำได้
จิตใต้สำนึกของเธอพุ่งกระฉูด ดูเหมือนจะมีกำลังใจมากขึ้นที่จะกดปุ่มสยองโลกนั่น (เกินไป)
"yes or no" เธอพึมพำเป็นภาษาปะกิด(อังกฤษ)ออกมา สงสัยจำมาจากเรื่อง yes or no อยากรักก็รักเลย แน่นอน
ด้วยความที่ไรเตอร์เริ่มรำคาญในพฤติกรรมของตัวละคร ไรเตอร์จึงกลั่นแกล้งตัวละครอย่างไม่ได้เจตนา (เหรอ?)
โดยการเขียนให้เก้าอี้เลื่อนที่นัมนั่งอยู่ เกิดอาการเลื่อนเองเหมือนผีผลัก (ป้าดดด) ทันใดนั้นเอง สิ่งที่ไม่คาดฝัน
ก็เกิดขึ้นกับนัม แต่ว่าสิ่งนั้นไรเตอร์คาดฝันไว้ก่อนแล้ว
คลิก!
"...!!!"
ตู้มมมมม!!!?
"รถชนกันจ้า! รถชนกันจ้า!" เสียงเอะอะดังมาจากข้างนอก นัมที่นั่งนิ่งสะท้านไปทั้งตัว พลางกุมหัวใจอย่างเหนื่อย
หอบ เธอตัวสั่นระริก สายตาปะทะกับจอคอมที่ยังมืดสนิท เธอคิ้วขมวดขึ้นมาทันใด เหตุฉไนทำไมหน้าจอคอม
ถึงไม่เปิด ทำไมกัน? เธอคิด พลางนั่งมองหน้าจออย่างผวาเล็กน้ิอย
"อ๋ิอ เราลืมเปิดนี่เอง" นัมจึงเอื้อมมือไปเปิดหน้าจอ เธอมองมันด้วยความตื่นเต้น หน้าจอเริ่มฉายแสง เหมือนกับ
ตอนนี้ที่หัวใจของนัมกำลังเบิกบาน!? แต่ความรู้สึกนั้นกลับสลายลง เมื่อไฟในบ้านดับลงอย่้างกระทันหัน
"จะ...จบกัน" นี่คือคำสุดท้ายของนัมในตอนนี้
ตอนแรกมาก็เหมือนกับว่า ไรเตอร์จะเล่นมุขแป้กนะรีดเดอร์ =///=)
ใช่มะ? ใช่มะ?
ใช่มะ? ใช่มะ?
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น