คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Bad to meet you.
ตอนที่ 1
Bad to meet you.
อากาศตอนกลางคืน เวลา 23.30 น. ณ โซล คงไม่ใช่บรรยากาศที่ใครๆจะมานั่งเล่นเรื่อยเปื่อยแบบไร้โค๊ทขนสัตว์หรือเสื้อตัวหนาๆ แต่กลับเป็นเวลาที่หน้าอยู่สำหรับคนในร้านหมูกระทะแห่งหนึ่งในฮงแด ที่ทั้งร้านมีแค่สองคน..
“ฉันว่าร้านนี้ยังไม่ค่อยเท่าไหร่เลยอ่ะโยดา ฉันว่าร้านอื่นน่าจะอร่อยกว่านี้ ถ้าไม่ติดว่าใกล้บ้านอ่ะนะ”
ตอนนี้ฉันนั่งอยู่ในร้านหมูกระทะที่รสชาติไม่ค่อยภิรมย์สำหรับฉันสักเท่าไหร่ ฉันนั่งอยู่ในร้านด้วยเสื้อกล้ามครึ่งตัว หรือ ชุดออกกำลังกายนั้นแหล่ะ ฉันใส่เสื้อคลุมอดิดาสสีแดงสดและกางเกงสปอร์ตขายาว ฉันแต่งตัวแบบนี้คงไม่ต้องบอกนะคะว่าไปไหนมา คงเป็นไปไม่ได้ที่จะไปเดินห้างมา
“หรืออาจจะเป็นแค่พี่ยังไม่หิวเท่านั้นเองแหล่ะ ดีแล้วแหล่ะจะได้ไม่อ้วน”
ฉันนั่งกับน้องชายลูกเพื่อนพ่อ เราสนิทกันตั้งแต่เด็กอาจจะเป็นเพราะเราอายุห่างกันไม่มาก ‘ชยอล’ หมอนั่นพูดพร้อมกับเอามือมาลูบท้องเบาเบา
“ฉันออกกำลังทุกวัน อาหารก็ควบคุมนะมั้ง บางทีอาจจะเป็นเพราะฉันอดข้าวเย็นไปบ่อยใช่มั้ยชยอล?”
“ฮะฮะฮะ มั้งนะครับ”
โอ้พ่อแม่ลูก พระเจ้าช่วยกล้วยตากแห้ง มีผู้ชายเดินเข้ามาในร้านสองคนหล่อมากหล่อจริงๆคนแรกนี่หน้าตาบอกบุญคนที่สองนี่สูงโปร่ง ปากอวบอิ่ม เงิงบานเท่าจานดาวเทียม.. แต่ก็ได้แค่หล่อนั้นแหล่ะๆ สู้คนที่ฉันชอบไม่ได้สักคน ก็งั้นๆ
Kris’s part.
“หูย ไอ้เงิง ผู้หญิงโต๊ะนั้นแจ่มว่ะ แต่ดั๊นมากับแฟน”
ตอนนี้ไอ้มหากำลังกระซิบกระซาบข้างหูผม แล้วชี้น้อยๆไปที่ผู้หญิงคนนั้น
“ชานยอล รุ่นน้องปี 2”
“น้องผู้หญิงคนนั้นหน่ะหรอ”
ตอนนี้ไอ้มหามันมองหน้าผมแบบงงๆ ผมเลยโบกหัวมันไปเบาเบา
“ไอ้สัส กูหมายถึงผู้ชาย ผู้หญิงจะมาชื่อชานยอลหรอ บักโง่!! ไม่แปลกเลยที่โดนหวยแดก”
ไอ้มหามันลูกหัวตรงที่ผมโบกมัน
“มึงรู้จักผู้หญิงคนนั้นมั้ย ? ”
“ลี แชริน รุ่นน้องปี3”
ไอ้มหามันทำตาโตเหมือนถูกหวยแดก ตอนนี้มันก็โดนหวยแดกอยู่สินะ
“ละ..แล้วเขารู้จักมึงมั้ย ?”
“ไม่ว่ะ”
ไอ้เลว ไอ้มหา มันโบกหัวผม แต่มันแรงมากครับ หัวผมแทบหลุดออกจากบ่า ไอ้นิสัยไม่เข้ากับหน้าตา ไอ้มหาบาปหนา!
“ไอ้เหี้ย ทำเป็นรู้มากนะมึง ไปหาที่นั่งไป ! ”
ไอ้มหามันตบกบาลผมอีกรอบนึง ผมอยากจะปั๊ดเหนี่ยวมันสักสองสามรอบ ผมกับไอ่มหาเดินเข้ามาโต๊ะที่ว่างอยู่ แต่มันก็ว่างทั้งร้านหน่ะแหล่ะครับ ห้าทุ่มแล้วใครจะมานั่งกินหมูกระทะ คงมีแต่พวกผมกับรุ่นน้อง พวกผมเลยเลือกไปนั่งโต๊ะที่ติดกับโต๊ะน้องแชริน จู่ๆก็มีเด็กหัวบลอนน้ำตาลเดินเข้ามาหาโต๊ะของนายหูกางกับน้องCL
CL’s part
อะ..อ้าว ชานยอลคงนัดน้องคนนี้มาแหง มิน่าทำไมถึงอยากให้ฉันมานักมาหนา แผนสูงนะครับ ได้เงินยัดมาเท่าไหร่กัน -.-
“สวัสดีครับแชรินนูน่า”
โถ่วเด็กมันน่ารัก ‘มาร์ค ต้วน’ หลานรหัส ฉันก็ไม่รู้เพราะความบังเอิญหรืออะไรฉันได้ชานยอลเป็นน้องรหัสเป๊ะ !
“อ้าวไม่สวัสดีพี่รหัสนายหน่อยหรอ น่าบูดหูกางเป็นโยดาแล้วนั่น”
ตอนนี้น้องมาร์คมองหน้าฉันแทบจะลากกลับไปกินที่บ้าน พูดแล้วขนลุก ว่าไปแล้วฉันเคยโดนสารภาพรักมาแล้วหน่ะสิ เมื่อสามวันก่อนมั้งนะ ไม่ได้จำ ไม่สำคัญ
“อะแฮ่ม ข้ามหัวกันเลยนะนายน้องรหัส”
“แหม ฮยองครับนานๆทีน่า”
ตอนนี้ชานยอลจิกหัวน้องมาร์คออกไปก่อนที่ฉันจะหันไปมองพี่เงิงคนนั้น หืม พอฉันมองไปพี่เขาหันไปทางอื่น แอบมองคนสวยแน่ๆเลย หลังจากที่ปล่อยให้น้องกับหลานรหัสตีกัน ฉันเลยปลีกตัวเดินมาหาของกินเพิ่ม พอฉันลุกพี่หน้าบุญเยอะก็ลุกมาหาของกินเหมือนกันพอดี แหม ฉันปรายตามองผู้ชายใส่เสื้อยืดม่วงเข้มกับกางเกงสีม่วงอ่อนบวกกับรองเท้าสีม่วงไนกี้สีม่วงเข้มแล้วผิวขาวเป็นเคมีที่เข้ากันจริงๆ
“สวัสดีครับ”
บางทีก็งงอ่ะ แชรู้นะว่าแชสวยเซ็กซี่ไรงี้ แต่แบบรุกรวดเร็วทันใจอลังการด้านล้านดวง ผัดกระเพราน่ากินมาก (?)
“ชื่อ ลี แชริน นิเทศฯ ปีสามสินะ”
เอ่อผู้ชายสมัยนี้ขี้อ่อยยิ่งกว่าผู้หญิงอีกหรอเนี่ย ต้องว่าไงดีล่ะ แบบ
‘เห้ย ! ชั๊ยคร่ะ >_<’
‘อืม’
ตอบไงดีไม่เคยโดนผู้ชายอ่อยอ่ะ ที่สุดจริงๆก็มาขอเบอร์ไม่มาเยอะอะไรแบบนี้ ทำไมคนหน้าบุญเยอะต้องทำตันตัณหากลับ วู้ว -.-
“อ๋อมั้งคะ”
“อ๋อพี่ชื่อเฉินนะ คิม จงแด วิศวะปี4”
บอกแล้ววววววว ผู้ชายสมัยนี้หน้ากลัวยิ่งกว่าอีกัวน่า
“อ๋อค่ะ ไม่ได้ถามอ่ะค่ะ สวัสดีค่ะ”
บางทีคำพูดหักหน้าควรเก็บไว้ใช้ตอนจำเป็นจริงๆโดยเฉพาะกับพวกผู้ชายหน้าม่อ
Chen’s part
กูเงิบครับ นี่กูว่ากูก็หล่อหน้าตาก็ดี คนที่ชื่ออะไรนะ แบมแบมหรอ มาร์คหรอ โอ้ยสู้ผมไม่ได้สักคนๆ แต่ดันจีบผู้หญิงไม่ติด ทั้งๆที่จีบเป็นร้อย แม่งติดหมด กูยอมเลยคนนี้ เด็ดมากยิ่งได้ยากกูยิ่งอยากได้
“เป็นไงมั่ง”
บักเงิงบานมันถามเหมือนจะเยาะเย้ย เดี๋ยวกูเอาหน้าแข้งบักเสี่ยวลู่ฟาดหน้า นะมึงนะ
“เยาะเย้ยหรอมึง ใจหมาว่ะสัส จริงๆเลยกูว่าสวยนะ ถ้าไม่ติดว่าสวนจนกูเงิบ -.-”
บักเงิงบานมันพลิกหมูทั้งกระทะแล้วคีบทั้งหมดใส่จานมัน นั่งแดกแล้วมองหน้ากูคือมึงคิดอะไรอยู่ ? กูเข้าใจครับว่ามึงเลี้ยงแต่ให้กูกินบ้างกูได้ ไอ้ใจทราม
CL’s part
หลังจากที่ชานยอลและฉันได้กินหมูกระทะบุฟเฟ่ 299-. จนเกินคุ้ม พวกเราพากันเสิ่นไปนั่งชมวิวอยู่แม่น้ำฮัน นั่งนับดาวจ่ะ โรแมนซ์ที่สุด..
“พี่”
อยู่ดีดีก็เรียกพี่ โอ้ยอีบ้าโยดา ทั้งๆที่ไม่เคยเรียกแบบนี้ แบบเฮ้ยพี่ไรเงี้ย
“ห๊ะ? นายเรียกฉันหรอ นายกินดินประสิวมากไปรึเปล่า ฉันบอกแล๊ว! ร้านนี้ไม่แซบ”
ฉันได้แต่ทำหน้างงๆ ชานยอลมองหน้าฉันแล้วระเบิดเสียงหัวเราะ เหมือนคนบ้า จับไปอยู่ศรีธัญยาได้แบบไม่ต้องสงสัย..
“พี่ครับผมว่าเราเป็นพี่น้องกันนานเกินไปแล้วนะ”
ห๊ะ ? หมอนั่นพูดอะไรนะ จะเลิกเป็นพี่น้องกันหรอ ฉันจะฟ้องพ่อนาย ให้ตัดหัวไปเสียบอยู่สะพานแม่น้ำฮัน ! นายไม่ดูแลฉันแล้ว !
“ผมชอบพี่หน่ะครับ”
อาการเป็นยังไงบอกหมอสิ ?
“คบกันนะครับ”
…!!!...
Kris’s part
ผมนั่งอยู่ในรถกับไอ้มหา พวกเรากำลังตะลอนทัวร์ไปยังแม่น้ำฮัน ตอนนี้ไอ่มหานอนหลับไปแล้วครับ ตอนหลับนี่หมาเหมือนมัคทายก ไม่มีคนมาทำบุญที่วัด หลับแล้วครับ ไอ้ใจบาป
“คร้อก..ฟี้ คร้อก..ฟี้”
จากร้านหมูกระทะจนถึงตอนนี้ หน้ายัยหมวยผมทองยังติดตาอยู่เลย เหี้ยแม่ง เอ๊ะ!! ลี แชริน ลีแชริน คุ้นๆว่ะ ลี แชริน ลีแชริน
“ลู่หาน !”
ผมตะโกนดังมาก ราวกับตัวเองกำลังเล่นหนังอินเดียที่ตะโกนตรงหน้าผาแกรนด์แคนยอนประมาณนั้นๆ
“เหี้ยไรสัส! ตะโกนหาพ่อง”
นี่กูควรถีบมันลงจากรถมั้ยครับ รถกู ดีออก
“บักเงิง! เหม่อหา! กูถามลู่หานทำไม - - ”
เอาอีกนะครับที่มันโบกหัวผม มันไม่ควรจะมาอยู่บนรถแล้วครับ แต่ไหนก็ถึงแม่น้ำฮันแล้ว ลงไปสูดอากาศดีกว่า
ปั๊ก ปั๊ก
เสียงปิดประตูรถของผมตามด้วยมหา มันยังตะโกนตามมาหลอกหลอนผมครับ ไอ่งัว
“บักเงิง นี่มึงจะบอกกูได้รึยังลู่หานทำไม? มันทำผู้หญิงท้องอีกแล้วหรอว่ะ ?”
“ปากหมาสัสๆเลยอ่ะมึง เดี๋ยวกูจับหน้าแข้งบักเสี่ยวลู่เตะปากมึง ”
“เออ แล้วแม่งไรว่ะ?”
“อยู่บ้านเดียวกับแชริน”
“หือ?”
ตอนนี้มันเบิกตากว้างเหมือนหมาได้กระดูก มหาแม่งเหี้ย แย่ๆๆ
“ก็เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว คณะนิเทศซ้อมหลีดใช่ป่ะ กูชวนพวกมึงแล้วเราพากันไปดูอ่ะ แล้วเห็นน้องผมทองคนนึงคุยกระหนุงกระหนิงกับไอ่จัดฟันหน้าบานๆอ่ะที่ชื่อฮุนๆอะไรนั่นหน่ะ บักเทามันเลยบอกขิวพวกแก๊งวินเนอร์กับพวกก๊อทเจ็ดอ่ะมึง ลู่หานมันเลยชี้ไปที่น้องผมทองอ่ะมึง แล้วมันบอกว่าเนี่ยญาติกู เดี๋ยวกลับบ้านไปเด่ะจัดการ ข้อหากิ๊กกับคู่อริหริเงี้ยยยยย พวกเราก็แบบเออน่ารักหว่ะ อะไรแบบนี้”
มหาทำหน้าเหมือนคนแก้ลอการิทึมได้อะไรประมาณนี้
“ที่กูบอกจะไปดูพี่บอมใช่ป่ะคนสอนหลีดอ่ะๆ”
ด้วยความหมั่นไส้ทั้งปวง ตบหัวมันไปแรงๆทีนึง
“ไปบ้านเสี่ยวลู่กัน” J
CL’s part
หลังจากที่เค้นชานยอลจนหมดไส้หมดเปลือก นางรับสารภาพว่าลู่หานอปป้าสั่งมา พวกแก๊งวินเนอร์กับแก๊งก๊อทเซเว่นจะได้ไม่ต้องมายุ่ง แหม มันน่าเอากามาเหยียบหน้า อุ้ยท่ดๆ แค่นี้มันก็เยอะเกินละ
“ลู่หานอปป้า!”
“อะไร”
เห็บมันเงียบๆ หวงน้องเหมือนหวงกระดูกง่อวววว
“ไปสั่งชานยอลทำอะไร?”
“ฮะฮะ ให้ไอ้เด็กนั่นเป็นไม้กันหมาเฉยๆ”
“ห๊ะ?”
ไม่ต้องถามสภาพหน้าตอนนี้นะคือสตั้น คือดี คืองาม
“แกก็รู้ว่าพี่ไม่ชอบแก๊งก๊อท7กับวินเนอร์”
ฉันพอจะเข้าใจนะคะว่าสองแก๊งนั้นพึ่งเปิดตัวแก๊งก็ชิงหัวใจสาวในมหาลัย ส่วนใหญ่ก็มีแต่รุ่นน้องปีสองกับปีหนึ่งทั้งนั้นแหล่ะค่ะสองแก๊งนี้
“แล้วไงอ่ะ ? กลัวตกอับอ่ะดิ”
“ก็พี่ไม่ชอบ ที่มันมาหยามแก๊งพี่โดยการจีบแก!”
ดูเหตุผมมัน..
ดิ๊ง..ด่อง
ใครมาบ้านตอนตีสอง โรคจิตหรืออะไรยังไง แต่เพื่อนพี่ลู่ก็มาบ่อยอยู่นะ แค่ไม่สนใจ
-.-
“แกขึ้นไปนอนเถอะ เผื่อพวกก๊อท7มา”
ดูพี่แกว่า ใครจะมาจีบผู้หญิงตอนตี2 ว่าแล้วก็ไม่สนใจเดินเข้าห้องนอน พอเปิด
ตั๊ก
ทำไมมีผู้ชายสองคนนั่งมองหน้าเรา ผมบลอนน้ำตาลกับผมเงิน โหย พลาดละ
“พะ..พวกนาย มาทำอะไร ?”
จะเรียกอาการว่ายังไงดี อึ้งกิมกี่ หรืออะไรเลือกมาดิ๊ !
Kriss’s part
ตอนนี้ผมกับเฉิน ได้มาอยู่ที่หน้าบ้าน ไม่หรือจะเรียกคฤหาสต์ดี แต่ทำไมผมเห็นรถมินิคู๊ปเปอร์สีดำอยู่หน้าบ้าน เสี่ยวลู่กับแลมโบหนิ - -
“ว่างำวก แล้ว เอ๊ะ.. นั่นรถใคร ?”
“บ้านมึงนะครับ สัส”
“มามา เข้ามาก่อน”
ไอ่มหาแม่งชอบทำหน้างง น่าจะจับยัดลงส้วมมากบักห่านี่ มาก็ออกจะบ่อย เห็นเปลี่ยนเฟอร์นิเจอร์ทุกเดือนทำเป็นอึ้ง แต่ทั้งบ้านอยู่แค่สองคน แม่บ้านอีกเป็นสิบ บอดีการ์ดอีกเป็นร้อย ไม่ต้องสงสัยครับพ่อมันเป็นเจ้าพ่อรายใหญ่ในฮ่องกงแหล่ะครับ พ่อของมันคือ ‘ยาง ฮยอนซอก’
“บ้านมึงโคตรใหญ่”
“พวกมึงมาถึงนี่ตอนตีสองอีกต่างหากมีห่าไร ? แมวตายหรอสัส”
เหตุผลไรดี บอกมาหาน้องสาวเดี๋ยวแม่งโดนต่อยหน้า โดนหน้าแข้งฟาดปากพร้อม ยิ่งแม่งใหญ่ๆอยู่ หน้าแข้งกับต้นขาครับๆ
“มาหาน้องมึงอ่ะ”
อ้าวกูจะโดนเตะมั้ยหนิไอ่สัส มองหน้ากูแบบจะฆ่ากูอยู่ๆเรียกบอดีการ์ดมาเอาสปาตาสับเป็นคริสสับเฉินสับละทำไง
“เดี๋ยวนี้แรดนะ หาผู้หญิงถึงบ้าน ไม่รู้นอนยังพึ่งมาถึงเมื่อกี้”
พอมันพูดจบมันก็หันไปหาแม่บ้าน
“ช่วยตามลงมาทีนะครับ”
“ค่ะคุณหนู”
สักพักก็ได้ยินเสียงใสใสแล้ว คิดแล้วฟิน
“เออ”
จ่ะหวานมาก หวานที่สุดเห็นเสี่ยวลู่บอก แชรินไม่ชอบแม่บ้านคนนี้ เพราะ เสี่ยวลู่ชอบเต๊าะแม่บ้าน (?)
“สวัสดีค่ะ”
น้องศรีแอ๋วเดินลงมานั่งข้างๆเสี่ยวลู่แล้วก็กระซิบอะไรสักอย่าง แล้วเสี่ยวกูก็กดฮีโร่ตอลเลอร์กริ๊งๆสายตรงถึงบอดีการ์ด
“พี่เยซองครับผมรีเควสบอดีเจ๋งๆสัก 3-4 คน พี่ทงเฮ พี่ซีวอน พี่ท๊อบ พี่ซึงรี แล้วก็พี่นะครับ มาหาผมตอนนี้ครับ ครับ ครับ เอ้อ คุยกันไปก่อนนะ เฉินมากับกู”
ทิ้งกูอีกนะสัส รักกูมาก
“พวกเขาไปไหนกันครับน้องแช ?”
CL’s part
“พวกก๊อทเจ็ดเข้ามาในห้องหน่ะ เออ พี่ใช่คนที่แอลเจอป่ะร้านหมูกระทะ ขำดีนะ”
“ห๊ะ?”
“ผู้ชายอ่อยผู้หญิงก็เป็น เหอะ เหอะ”
ทำไมผู้หญิงต้องปากหมา เดี๋ยวตบเลย เดี๋ยวๆ ตบด้วยปากนะเดี๋ยวๆ
“ก็เพื่อนคุณมาแนะนำตัวแอลซะเงิบ เอ้อ ขอโทษนะที่พูดไม่เพราะ พูดแต่กับแค่คนสำคัญอ่ะ บาย อ่ะละก็ Bad to meet you นะคะ”
Kriss’s part
พวกหน้าสวยๆหนิไว้ใจไม่ได้เลย แม่งปากหมาสัสๆ ถ้าไม่ติดว่าสวยต่อยนานละ หลังจากนั้นน้องก็กดโทรศัพท์ ได้ยินว่าโทรหาใครก็ไม่รู้ ฮุนฮุน อะไรสักอย่าง
ตุ้บ
ตั้บ
“ก่อนจะดูแลน้องสาวกู ดูแลตัวมึงเองให้ได้ก่อน ทำตัวแบบนี้จะปกป้องน้องสาวกูยังไง อย่าทำตัวกร่างให้มากไอ่พวกเด็กเมื่อวานซืน! พวกมึงก็แค่ตัวเกาะดูดเงินจากพ่อแม่นั้นแหล่ะ สัส!”
บักตีนกาเวลามันโกรธนี่ตรงตามันเหมือนกากำลังกระพือปีก เอ้ย ท่ดๆ หน้ากลัวสัสๆ
75%
-TALK-
แง่ง กว่าจะพิมเสร็จ TyT เล่นซะค่ำเหมือนกันวันหน้าๆจะมาแต่งบอร์ดให้นะคะ วันนี้อาจเบลอๆบ้าง เพราะง่วงมาก อาจมีคำผิดต้องขอประทานอำภัยด้วยนะคะ ฝันดีค่ะ :)
แท็ก #พี่คริสน้องแช
ฝอยกัน @xxxxqazvgy
รักการคิดพล๊อตเรื่อง สนุกกับการคิดพล๊อตเรื่อง แต่ขี้เกียจเขียน แค่อยากถ่ายทอด ♥
ความคิดเห็น