ชีวิตไพลอทของฉันกับคุณที่มีเดธแฟลกรายล้อม

ฉันได้เป็นไพลอทหญิงคนแรกของหน่วยรบพิเศษ อื้อ เป็นคนขับหุ่นยนตร์รบสู้กับพวกต่างดาว

ยาที่พวกเขาฉีดให้มันทำให้ฉันรอดชีวิตจากโรคร้าย แต่ถึงจะรอด  ร่างกายก็เกิดปฏิกริยาต่อต้านอ่อนๆได้ทุกเมื่อ

ฉันอาจจะยืนอยู่แล้วขาหลุดออกจากร่าง ซวยหน่อยก็บังคับคอนโซลสู้กับต่างดาวแล้วมือดันร่วงหล่นจากข้อมือตกมาที่หน้าตัก

นี่ยังไม่รวมถึงการอาเจียนนะ พวกคนในหน่วยคงจะสงสารเลยเตรียมถุงพลาสติกให้ฉันอ้วกใส่ได้ทุกเมื่อตอนฉันขับหุ่นรบออกไปสู้น่ะ

ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมตัวเอกของพวกการ์ตูนแนวหุ่นรบถึงเป็นผู้ชาย

ก็เพราะผู้หญิงอย่างเรามีอารมณ์ที่อ่อนไหวกว่าน่ะซิ แล้วการที่เห็นเลือด เห็นความตายนับไม่ถ้วนก็ทำให้เราเสียสติได้ง่ายๆ 

พวกผู้หญิงน่ะ ควรจะดำเนินเรื่องอยู่ในเรื่องที่มีความแฟนตาซีจ๋า โรงเรียนเวทย์มนตร์อะไรแบบนั้น

แต่ตัวฉันกลับมาอยู่ในนิยายสายไซไฟ ที่มีระเบิดตู้มต้าม เลือดสาดกระจาย คนตายเป็นเบืออยู่ใต้เท้า

ชีวิตของฉันนี่มันตลกร้ายจริงๆ คิดตอนจบอย่างที่ตัวเองได้แต่งงานกับหนุ่มหล่อใช้ชีวิตแบบแฮปปี้เอนดิ้งไม่ออกจริงๆแฮะ

คุยกับนักเขียน 

ยังไม่อัพค่ะ ตอนนี้อัพหลักอยู่แค่เรื่องตระกูลขังรัก แต่ช่วงนี้อยู่ในช่วงหม่นหมองกับไลฟ์

บวกกับวันวาเลนไทน์ (เกี่ยว?) ก็เลยมาเปิดเจิมเรื่องนี้ที่ นางเอกคู่กับพระเอกคนเดียวสักที .จุดพลุ

เป็นเรื่องเกี่ยวกับหุ่นรบ แต่มันไม่ใช่หุ่นรบใสๆหัวใจสี่ดวง ไม่เลย อยู่ในมือของไรท์มันต้องมีเลือด แสดงความสยองของพวกเอเลี่ยนออกมา 

แต่ช้าแต่ความสยองของเอเลี่ยนก็น่าจะทดแทนด้วยเสน่ห์ของตัวละคร และความสัมพันธํ์ของพระนาง (รึเปล่านะ) 

ถึงแม้พลอตมันจะโหว่มากตอนนี้ แต่เราคิดตอนจบของเรื่องออกแล้ว (งงไหม ฮา อย่าถือสาหัวสมองของไรท์) 

หากติดตามเรื่องนี้ ขอเตือนเหล่ารีดที่เน้นสุขนิยมว่าจะไม่ได้จบแบบแฮปปี้สุดๆ เราจะเน้นไปตามเนื้อผ้าและความเป็นจริงของโทนเรื่อง

แต่มันจะจบดีในแบบของมันค่ะ ขอฝากเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกของรีดด้วยนะคะ แล้วเจอกันเมื่อ...เอ่อ...โชคพาให้เรามาพบกันค่ะ