จะมีที่ยืนให้สมบัติของรัฐบาลที่ล้มเหลวไหมคะ

             

ตอนที่เปิดผลตรวจสุขภาพตัวเอง มันเหมือนวันหวยออกแล้วฉันถูกรางวัลที่หนึ่ง

ร่างกายของฉันสามารถปรับเข้าได้กับเทคโนโลยีด้านพันธุกรรมที่รัฐบาลผลิตออกมา

ฉันเข้าร่วมโปรเจค สมบัติของชาติทันที ผลทดลองสำเร็จ ฉันได้กลายมาเป็นอาวุธสงคราม 

สิทธิของรัฐบาลมีให้มากมายตั้งแต่สากกะเบือยันเรือรบ อยากมีคอนโดหรูเหรอ หาให้ อยากได้เงินไปถลุงเล่นเหรอ จัดไป

ฉันไอค่อกแค่กเป็นรอบที่ล้านแปดหลังจากบินกลับมาจากสงครามที่อยู่ออกไปไกลหลายพันกิโลเมตร 

ถอนหายใจออกมาขณะคิดว่า ถ้าหาให้ได้ทุกอย่าง ช่วยหาเครื่องในใหม่ให้ฉันได้ไหม 

มันทำงานหนักเสียจนช้ำเลือดช้ำหนองหมดแล้วมั้งเนี่ย 

จะมีที่ยืนให้สมบัติของรัฐบาลที่ล้มเหลวไหมคะ

"ฉันเก่งกว่านาย หน้าตารูปร่างก็ดีกว่านาย เงินฉันก็มีเยอะกว่านาย แล้วนายมีอะไรให้ฉันควรสนใจ?"

ฉันอยากจะกลับไปตบกะโหลกตัวเองตอนนั้นที่มั่นหน้านัก แต่พอนึกถึงสิ่งที่อีกฝ่ายตอบกลับก็หลุดหัวเราะคิก

ชายวัยสิบห้าอ้วนท้วมสมบูรณ์ หน้าตาซื่อๆจืดสนิท ตอบฉันกลับมาเสียงฉะฉาน

 "เรื่องของความรู้สึก! ผมมั่นใจว่าผมรักคุณมากกว่าผู้ชายคนไหน!"

คุยกับนักเขียน 

ยังไม่อัพนะคะแปะพลอตไว้เฉย 

เป็นพลอตที่เน้นชีวิตของนางเอกค่ะ ตั้งแต่เด็กจนโตกลายมาเป็นอาวุธสุดท้ายของรัฐบาล 

เรื่องนี้เน้นความรักในหลายรูปแบบค่ะ รักแบบคนรักก็ใช่ รักแบบครอบครัวก็ใช่ (ที่จริงเราอยากเน้นอันนี้หลักๆเลยล่ะฮา)

ตอนแรก เราแค่อยากถ่ายทอดชีวิตของเรา แต่คิดว่าถ้าเขียนอย่างนั้น คนคงไม่ค่อยสนใจ อ่านน้อย ประมาณว่าไม่น่าประทับใจ

งั้นเอาแบบนี้ดีกว่า มันแมสกว่า จินตนาการบรรเจิดต้องมาค่ะ เรามาแนวถนัดเขียนแฟนตาซีแล้ว55555555555

 และเรื่องนี้ไม่ได้เขียนเอามันส์อย่างเดียว แต่เขียนเพราะมันจะได้กลายเป็นความทรงจำ ที่เราวัยนี้ได้ถ่ายทอดออกมา  

ขอบคุณสำหรับกำลังใจและการติดตามค่ะ