ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Suju{Host [VS] Host โฉดกำลังสอง}[super junior_Yaoi]

    ลำดับตอนที่ #5 : [5]:inTo the King 's chess host club_หิวเอ๋อ+การวางแผน[100%]>w

    • อัปเดตล่าสุด 15 ม.ค. 51







    <Siwon>


    หึๆๆๆ

    คึๆๆๆ

    หุๆๆ

    ฮ่าๆๆ

    วุฮ่ะ ว่ะ ฮ่าๆๆๆๆ


    ครับ…นั่นคือเสียงหัวเราะของชายหนุ่มสุดหล่อนามว่าชอย ซีวอน

    รูปหล่อ…พ่อรวย
    .
    .

    ใจดี…มาดแมน
    .
    .

    …เพอร์เฟคสุดๆ
    .
    .
    .
    .


    อืม…ไม่เห็นต้องทำหน้าเอือมผมกันแบบนั้นก็ด้ายยยยยย>{}<
    .
    .

    ……ผมยอมรับครับ ว่าตอนนี้ผมมีความสุข หึๆๆ

    เพราะผม ประกาศสงครามกับเหล่าโฮสคลับราชินีได้สำเร็จแล้ว…

    ว่ะฮ่าๆๆๆ
    .
    .
    .
    .

    =___=” ทำไมต้องทำหน้าบุญไม่รับแบบนั้นครับ…
    .


    เอ่อ….
    ..
    .
    .
    .
    .
    งั้นผมสารภาพก็ด้ายยยยยยยTTT@TT
    .
    .
    .


    เพราะชายหนุ่มรูปหล่อนามชอย ซีวอนคนนี้เกิดอยากม่อสาวครับ>___<!!!!
    .
    .

    แต่สาวที่ไหนก็ไม่ดูเร้าใจเท่าแม่นางคนที่มัดเกล้าสีน้ำตาลขึ้นบนหัว…

    ….น่ารัก เชิดๆ เปรี้ยวๆ ดูแล้วมันช่างเสี่ยวหัวใจดวงน้อยๆนี่เป็นยิ่งนัก….

    ปากร้าย เลว ขี้วีน เริ่ด ดูมุมไหนก็ไม่ดี…แต่ทว่า…

    ก็คนมันหลงเค้าไปแล้ว!!!รักแรกพบ ว่ะ ฮ่ะๆๆๆ

    …แต่ดูจากลักษณะโดยรวมของเธอแล้ว

    ถ้าผมไปม่อตรงๆ ผมคงโดนฆาตกรรมอำพรางหมกศพสุดหล่อให้อนาจจิตเป็นแน่แท้..

    ถ้าม่อไม่ได้!!!ก็เป็นศัตรูกันซะเลย!!!

    …ตามเสต็ปนิยายหวานแหวว โฮ้วววว…

    ทะเลาะกันจนก่อเกิดเป็นความรัก

    คิดได้ไงเนี่ย!!!ฉลาดจริงๆเลยผม  แหมๆ คนหล่อก็แบบนี้แหละ หึๆๆๆ

    คึๆๆๆ ฟึๆๆๆๆ

    ว่ะฮ่าๆๆ

    ฮ่าๆ

    ฮ่า…
    .
    .
    .
    .

    //=___=*//

    ผมเหลือบมองขนไหล่ตัวเองที่ลุกเกรียวจากสายตาสิ่งมีชีวิตลึกลับ??
    .

    …ใครหน้าไหนวะที่กล้ามองสุดหล่ออย่างเชว ชีววอน ด้วยสายตาแบบนี้= = +++!!!!

    “ไอ้คังอิน!!!แกจะมองใบหน้าอันหล่อเหลาเขย่าใจสาวแบบนั้นทำไม!!!”ผมแหกปากทันทีเหมือนหันไปเจอไอ้เพื่อนสนิท…ก….กรูขนลุก

    นะเฟ้ยยย-[]-

    ร่างหนาส่ายหน้าเบาๆแล้วทำสายตาจาปานจะกลืนกิน

    ….อ….อารายว้า…..

    กรูไม่อยากได้เพื่อนสนิท (คิดไม่ซื่อ) นะโว้ย….

    “แล้วเมิงจะมองข้ากระผมด้วยสายตาแบนั้นทำไม”ผมเอ่ยปากถามมันอีกครั้ง….กรูไม่ใช่อาหารนะโฟร้ย…มามองกรูด้วยสายตาอยากได้

    แบบนั้น….กรูเสียว….=___=”

    “…..หิว”

    ผมมองหน้ามันด้วยสายตาไม่น่าเชื่อ…มันมาจ้องผมด้วยเพราะว่ามันหิวข้าว…?

    “แล้วเกี่ยวอะไรกับกรู…=___=;;”ผมเอ่ยถามมันอีกครั้ง….

    ก่อนจะได้คำตอบที่ผมแทบจะฟาดหัวมันแทบไม่ทัน

    “ขอกินนายหน่อยดิ…”

    .
    .
    .
    .
    .
    .



    =[]=!!!!!!!!!!!!!!!!!!อร๊ากกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    .
    .
    .
    .
    .











    ---------------------------------------------------

    <Kyuhyun>


                                    “….”ผมดูดน้ำโค้กที่พึ่งไปแอบขโมยมาอย่างรวดเร็ว หลังจากจบการขนข้าวขนของ และการถูกกระทำทารุณใช้

    แรงงานคนหล่อจากบ้านไอ้พ่อคุณซาลาเปาเกาหลีและจากไอ้สุดหล่อไม่เสร็จนามชอย ชีวอนเรียบร้อยแล้ว...ผมก็มานั่งจุ่มแกร่วดูดน้ำ

    โค้กปื๊ดๆโดยมีหนังสดให้ผมดูอยู่ตรงหน้า ….ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ…ซีวอนดูอ่อนแอไปถนัดเมื่ออยู่กับหมีถึกบึกๆอย่างคังอิน…หึๆๆๆ=___, =


    //ภาพตรงหน้าที่ปรากฏแก่เพื่อนร่วมโลกคือภาพการละเล่นมวยปล้ำสาขาชิงแชมป์โลกระหว่างหนุ่มร่างหนาที่กำลังขึ้นคร่อมใครอยู่คนที่

    อยู่ด้านล่างอย่างน่าหวาดเสียว… แว่นสีรัตติกาลของคนข้างบนถูกคาบไว้ในปากหนาของคนด้านล่าง…แววตาที่สื่อออกมานั้นเปี่ยมไป

    ด้วยความตื่นกลัวและหวาดหวั่น…//


                                    “เฮ้ย!!!ไอ้ยาคู๊!!!แกช่วยชั้นหน่อยเด้!!!หมีบ้ามันจะปล้ำช้าน!!!!”รุ่นพี่ที่ผมไม่เคยไว้ใจตะโกนโวกเวกโวยวายอย่างน่า

    สงสาร…หืม…ทำตัวแบบนี้ไม่เคยโดนที่คังอินทำล่ะสิ…แน่ล่ะ..ผมเคยโดยเค้าทำมาแล้ว “หึๆๆๆๆ”


                                    “ไอ้คุด!!!แกจะหัวเราะทำเห้อะไรวะ ช่วยช้านหน่อยเด้!!!!”เสียงโวกเวกโวยวายนั้นตะโกนดังลั่นเมื่อซีวอนยังเห็นผม

    นั่งดูดน้ำโค้กอย่างสบายใจอยู่ที่เก้าอี้ตัวเดิม…แต่แหม…ฟังเสียงสั่นๆของซีวอนนี่เค้าน้ำดำก็ได้อารมณ์ไปอีกแบบเนอะ=@=


                                    “….”ร่างหนาที่กำลังกดคนข้างล่างให้นอนลงกับพื้นมองการกระทำอย่างไม่เข้าใจ…

                                    “อ๊ากกกกกกกก!!!!!!!!”ซีวอนร้องลั่นอย่างไม่น่าพึงพิรมณ์เท่าไหร่นัก…น่าสงสารเนอะ….

    .

                                    นี่ผมต้องช่วยเค้าใช่ไม๊เนี่ย…ฮ่าๆๆๆ

                                    “ผมจะช่วยพี่ก็ได้….แต่.....”แกล้งเอ่ยเสียงเบาแล้วกระตุ้นให้คนฟังใคร่รู้….
    .
    .

                                    ถ้าหล่อก็ต้องฉลาดใช่ไม๊ครับเฮียวอน…


                                    “พี่ต้องให้ผมออกไปลัลล้าตอนกลางคืนนะครับ แหม...พวกพี่ชอบให้ผมเฝ้าหอทุกทีเลย ผมล่ะสุดแสนจะช้ำ

    ใจ....”ผมเอ่ยแล้วแกล้งทำน่าน่าสงสารโดยมีไอ้คุณพี่ทำหน้าหล่อแบบหล่อไม่เต็มบาทไกล้ตายเต็มทีอยู่ภายใต้ร่างบึกๆของคังอิน 


                                    "ถ้าผมช่วยพี่......แล้วพี่ต้องเฝ้าหอแทนผมนะครับ..."



                                    แหม….ต่อให้เป็นใครก็ตาม…แต่ถ้าตกอยู่ภายใต้อารมณ์ของ’หมีเอ๋อ’ก็ซวยหมดนั่นแหละ


                                    …ไม่ใช่ว่าหมีมันโหดนะ…เพราะอ่านอารมณ์ไม่ออกต่างหาก=___,=b!!



                                    “เออๆๆๆยอมเฝ้าหอก็ได้=[]=!#$%^&*()^()!!!!!” พ่อสุดหล่อแหกปากตอบรับคำสัญญาของผม“แกก็รีบช่วยชั้นซะที

    ซิวะไอ้คุด!!!!”


                                    คร้าบ….คร้าบ…=___=”


                                    ….ผมไม่ว่าเปล่า…ก่อนจะปฏิบัติการกู้ชีวิตเจ้าเครื่องหุงต้มชนิดหนึ่งให้พ้นจากน้ำมืออสูรร้าย!!!>___<


                                    มันมีอาวุธ!!ที่เอาไว้กำราบปีศาจหมีควายโดยเฉพาะ!!!




    .                                ..…มันก่ะคือ!!!!


                                    คือ!!!


                                    คือๆๆๆๆ!!!


                                    แต่นนนนน แต้นนนนนนน!!!



    นมตราหนองโพหนึ่งกล่องและขนมปังใส้ไหลหนึ่งชิ้น…



                                    หึๆ=___,= U



                                    “โว้ยยยยยย เอ็งจะยืนชูนมหนองโพก็ขนมปังเหมือนไอ้มดแดงแปลงร่างอัดโช๊ะอีกนานไม๊ว๊ะ!!!บ้านเอ็งไม่มีนม

    หนองโพกินเรอะไงงงงงง!!!!!!”ชอย ซีวอนตะโกนขึ้นอย่างเหลืออด…ไอ้บร้า…เมิงเลิกเป็นไอ้มดแดงV3 แล้วมาช่วยกรูก่อนได้ไม๊ว๊ะ

    ะะะะะะ……(ก็ไม่มีน่ะสินะ เกาหลีนะโฟร้ย ไม่ใช่ ไทยแลนด์คิม)


                                    และเหมือนเพิ่งจะได้สติ…ผมรีบวิ่งเข้าไปช่วยซีวอนด้วยความเร็วสูง…โดยมีอาวุธ(หนองโพ+ขนมปัง)ในมือ …และ

    ยังไม่ลืมที่จะเปิดถุงขนมปังไปด้วย!!!



    แล้ว!!!!ก็!!!!




    ปากของปีศาจมารร้ายอ้ากว้างเมื่อผมเอาขนมเข้าไปไกล้…



    //งับ!!!//



    จบการรายงานข่าวจากสำนักงานข่าววาย…

                                    หนุ่มหล่อนามชอยชีวอนรอดฟ้นจากปีศาจนามว่าหมีคังได้ทันท่วงที…โดยมีมดแดงวี..…เอ้ย…คยูฮยอนหนุ่มผู้ใจ

    บุญ(?)ช่วยให้รอดพ้นมาอย่างหวุดหวิด….


                                    ร่างสูงของซีวอนลุกขึ้นแล้วมองคังอินที่กินขนมปังไส้ไหลกับนมหนองโพ นมโคแท้ๆ100%อย่างเอร็ดอร่อยด้วยความโมโห…


                                    เส้นเลือดดำเริ่มปุดขึ้นตรงเส้นขมับอย่างน่าหวาดกลัว..มือเรียวของข้างกำเข้าด้วยกันแน่น…ริมฝีปากถูกกัดเข้าด้วย

    กันเพราะอารมณ์ที่ปะทุดุเดือดอยู่ในอก…






    เอ้า…พี่ซีวอน…ใครผิดครับ…=[]=





                                    “ไอ้บร้าส์ ค๊างอิ๊น!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!=[]=!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”เสียงเกินระดับเดซิเบลของมะนุดมะนากรีดขึ้น “เอ็ง

    อยากกิน(ขนมปังของ)กูไม่บอกกก แสร๊ดดดดดดดดดดดดดด={}=!!!!!!!!!!!”




                                    แหมๆ พี่คังอินก็แบบนี้แหละครับ

                                    ปากหนัก…

                                    ….หนักจนอ้าไม่ขึ้นและพูดไม่เคยจะครบประโยคเหมือนคนติดอ่าง

    (ติดทำไมอ่าง มีทางหลีกอ่างแล้วก็เดินไปซิ)

                                    ฮ่าๆ ตะกี้ใครเถียงความคิดผมครับ=___=”ไอ้คนแต่งมุกฝืดแหงมๆ 
                                    
                                    ...ผมก็เคยโดนคังอินทำแบบนี้ล่ะครับ...พอได้กินข้าวผัดที่ผมถือไว้มันก็กลายเป็นปกติทันที...

                                    ผีบ้าแท้ๆ...พี่ผมแต่ละคน...มีที่เป็นผู้เป็นคนกับเค้าไม๊เนี่ย....

                                    เฮ่อ.....คนหล่อยิ่งคิดยิ่งกลุ้มครับ...

                                    เอาเถ๊อะ….คิดไปจะขับถ่ายไม่ออกเปล่าๆ=O=//เดี๋ยวผมจะได้ออกไปลั้นล้า ไม่ต้องเฝ้าหอนอนของผมกับเหล่าพวก

    พี่อย่างเดียวดายในยามรัตติกาลอีกแล้ว…

                                    เมื่อกี้ตอนจัดของเข้าชมรมก็ใช้ผมซะคุ้มเชียว…แหม…

                                    แต่ผมจะได้ออกไปลั้นล้าแล้ว  ฮิ้ววววว

                                    สาวๆขาวๆสวยๆจ๋า~

                                    รอพี่ก่อนน๊า….. 


                                    .
                                    .
                                    .
                                    .
                                    .
                                    .
















    -----------------------------------





    <Donghae>


                                     “....”รังสีปีศาจถูกปล่อยออกมาจากพี่ฮีซอลที่นั่งไขว่ห้างอยู่บนเก้าอี้สีแดงสดบุกำมะยี่ตัวโปรดของเจ้แก พร้อมกับ

    สายตาโรคจิตหน่อยๆที่ส่งออกมาพร้อมกับดวงตากลมๆที่แถบจะถลนออกมาจากเบ้า มือซ้ายถือปังตอสีเงินคมกริบแล้วถูกควงเล่นอย่าง

    น่าหวาดเสียว= =;;;






     
                                    ใครก็ได้มาช่วยผมที๊TTATT!!!



     
                                    ตอนนี้ผมไม่รู้จะหาคำไหนมาอธิบายความรู้ศึกอันหดหู่ ณ เวลาที่โดนท่านแม่นั้นขู่ฆาตกรรมได้ยิ่งกว่าคำนี้แล้ว...



                                     ท่านแม่ที่มีนามว่า คิม  ฮีซอล!!!
     



                                     พี่อีทึกนะพี่อีทึก...ไม่น่ามาประลองกันตอนนี้เลย....เฮ้อ...คนน่ารักละกลุ้ม>__<  ถ้าคนน่ารักๆแบบผมตายไปใครจะ

    รับผิดชอบ!!!!
     

                                     รู้เงี๊ยะ...ไปเรียนวิชาหายตัวจากศิษย์พี่เหม็นกุ่ยฉ่ายมาก็ดีหรอก=___=;

     
                                    “ว่าไง...นายมีอะไรจะบอกชั้นไม๊อีทึก”ท่านแม่ฮีหยุดการควงปังตอแล้วเอามาชี้อีทึกผู้นั่งคุกเข่าอยู่ข้างผมให้กะจิต

    กะใจคนที่อยู่ไกล้หัวใจวายเล่น



                                     “ชั้นขอโทษนะฮีซอล...”คนตาสวยประจำชมรมเอ่ยเล่นอ่อยแล้วก้มหน้าน้อยๆ...ฉับพลันนิ้วชี้เรียวก็ชี้มาทางผม

    อย่างสุ่ยๆ= =^ “ก็ดงเฮเค้าจะบางระจันค่าน้ำชาดาร์จีลิ่งของเราอ่ะ...”




                                    เอ้า...พูดงี้ก็สวยสิพี่ถึกกี้=@=+!#$%^(*(


                                     “อะไรกัน ค่าน้ำชานั่นเดี่ยวผมก็จ่ายคืนให้แล้ว”ผมส่งสายตาชิ้งๆให้กับที่ถึก “ที่เค้าออกมารำมวยจีนกับผมน่ะ 

    เพราะพี่เค้าไม่กล้ายอมรับว่าตัวเองถึกแล้วก็งกต่างหาก”

     

                                    “ไม่ต้องมาเถียงเลยลีดงเฮ!!นายมันเคยจ่ายเงินโดยไม่ทวงซะที่ไหนเล่า”

     

                                    บังอาจมาเถียงกับคนน่ารักอย่างผมเรอะ!!เรื่องไรคนแบบผมจะย๊อมมม

     

                                    “ก็ดีกว่าพี่น่ะแหละ งกยังไม่พอ ถึกยังไม่เจียม ยังเกล้งทำตัวเป็นนางเอกอีก  ปลาน้อยน่ารักอย่างผมล่ะ หมั่นไส้!!!!”


                                     “อึ้ย....ว่าไงนะไอ้ปลาทูเน่ากิโลละสี่วอน!!!”

     
                                    “ถึงปลาถูกเน่าก็ยังกิโลละสี่วอน พี่ทึกอ่ะ ขายมาครึ่งวอนใครยังไม่เอาเล้ยยย”

     
                                    “ไอ้น้องบร้า!!!!!!”หนอย...ยอมไม่ได้= =^

     
                                    “ดีกว่าผีบ้าอย่างพี่!!!!”

     
                                    “ไอ้เสืองงงงง”

     
                                    “เสืองแล้วไง พี่อ่ะสิประเทือง”ผมเถียงกลับหน้าด้านๆ

     
                                    “ย๊าก.....ใครว่าช้านเป็นปาเทืองงงงงง....ส...ง...=O=”......งืบ....”

     
                                    พี่อีทึกที่เริ่มกำลังจะขึ้นวรยุทธ์กับผมอีกครั้งหยุดตะโกนเมื่อถูกปังตอขวางกันระหว่างเราสอง...โดยสายตาจิก

    ทะลวงราวกับแทบจะจ้วงพวกผมให้ตายตรงนั้นถูกส่งมาจากคุณแม่ผู้แสนดีของพวกเรา...





                                     ...เอื้อก...= =”


                                     สาบานได้...เมื่อกี้ผมไม่ได้เริ่มนะ..


                                    แล้วคำว่าประเทือง....ผมก็ไม่ได้ว่าพี่ด้วยนะ=__=;


                                    ถ้าจะฆ่า ฆ่าทึกคเดียว โอเค๊!!!!!=V= b




                                     “ชั้น ไม่ ได้ สั่ง ให้ พวก แก แก มา กัด กัน ต่อ หน้า ชั้น”สำเนียงช้าๆชัดๆถูกส่งให้ไหลเข้าไปในสมอง ใบหน้า

    แสยะสยองที่ถูกกระตุกขึ้นบนใบหน้าทำเอาพวกผมขนลุกเกรียวได้ไม่น้อย..






                                     ครับ..


                                     ...พวกผม



     
                                    พนักงานในชมรมโฮสคลับทั้งหมด(5ชีวิต)นั่งล้อมรอบกายท่านแม่ที่ทำหน้าปอปจวกใส้บนเก้าอี้อย่างหวาดหวั่นกับ

    อนาคตอันไกล้


                                     มันจะมีพรุ่งนี้ต่อไปไม๊เนี่ย...=O=


                                     “ชั้นจะถือว่านี่เป็นอุบัติเหตุ”เสียงเย็นๆตามแบบฉบับเลื่อนไหลออกมาจากริมฝีปากคู่สวย”ถึงแม้ว่ากรอบรูปดอกลิลี่

    ของชั้นจะแตกก็ตามที...”...ถ้าฟังไม่ผิดเหมือนได้ยินเสียงกัดฟันกรอดๆด้วยแฮะ= =”



                                     “พวกนายสองคนต้องทำความสะอาดแทนฮยอกแจทั้งหมด....แล้วต้องเป็นเบ้แบบปฏิเสธไม่ได้ซักข้อหาของชั้น

    ด้วย”นางพญากระตุกยิ้มนางร้าย...ก่อนจะเอ่ยประโยคสุดท้าย


                                     “เข้าใจ...มั๊ยจ๊ะ...”ดวงเนตรวงแหวนหันมามองพวกผมเหมือนกับผมพวกไปลวมลามฮีบอมมี่ของเจ้แก 

    “หรือไม่ทำ...”ดวงตาถลนๆถูกเบิกอีกครั้ง พร้อมกับขนหน้าแข้งที่พร้อมใจกันลุกเกรียวอย่างพร้อมเพรียง=O=

     

                                    นายหญิงเล่นย้ำขนาดนี้ ....ก็คงมีแค่สองตัวเลือกสำหรับผมและนางฟ้าคานเงินข้างๆ

     


                                    กด1>ยอมรับข้อตกลง=ใช้ชีวิตต่อไปโดยมีนางพญากดขี่อย่างลำเค็ญเยี่ยงทาสรักในเรือนแค้นซัก4-5เดือน



                                     กด2>ไม่ยอมรับข้อตกลง=ใช้ชีวิตต่อไปในปรโลก โดยมีอิสรเสรีแต่ไร้ลมหายใจพร้อมๆกับกาโอเรนเจอร์

     
    แค่คิดก็คอตกแล้ว...ฮือ...

     ...ทำไมวันนี้ถึงได้โหดนักนะ...ทุกทีแค่โดนเตะพอสลบและไถเงินชื้อเครื่องประทินโฉมซัก5หมื่น6หมื่นวอน

     ครั้งนี้ถึงกับเอาชีวิต!!!อนาคตของรองเจ้าสำนักเหม็นต้นหอมจะต้องล่มสลายรึนี่!!!

     ไม่ !!!ไม่ !!!ไม่!!! ไม่!!!ม่ายยยยยยTT@TT

     เกิดมายังไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตนกับเค้าซักที มีแต่เป็นเครื่อง...อร๊ากกก ยังใช้ชีวิตไม่คุ้มเลยง๊า!!
     




                                     “ครับ...TTATT”ผมพยักหน้าพร้อมๆกับแม่นางเอกข้างๆอย่างอดปลงตกกับชีวิตบัดซบไม่ได้..




                                     ศิษย์พี่นะศิษย์พี่!!!ทำไมไม่ยอมสืบทอดและสืบปิ้ง,ย่างวิชาหายตัวแก่ข้ากันนะ!!!


                                     ....เจอหน้าศิษย์พี่เหม็นกุ่ยช่ายเมื่อไหร่แม่จะสับหัวให้แบะเลยนี่!!!

     
                                    แต่ก่อนที่ผมจะได้คิดอะไรประหลาดๆไปมากกว่านั้น ก็ถูกเสียงหวานๆแทบฆ่ามดตายดั่งเช่นDDTขัดขึ้นมาก่อน




                                     “ซองมิน..ชั้นได้ยินแว่วๆว่านายไปสืบเรื่องKing’s chessมาสินะ..”คนสวยเอียงคอพร้อมปังตอไปทางกระต่ายซอง

    มินที่บัดนาวเหงื่อเริ่มผุด”บอกชั้นหน่อยสิ...ได้ข่าวอะไรมาบ้าง...”





                                     กระต่ายตัวอวบๆมองนางพญาแล้วเอ่ยตอบเบาๆ แบบหวาดๆ

     


                                    “ครับ..”

     
                                    “ใครมันคิดจะปกครองราชินีกันนะ...”

     
                                    ว่าแล้วนางพญาก็ฉีกยิ้มในแบบที่เจ้าตัวคิดว่างดงามที่สุด แต่ในสายตาของผมและอีกหลายๆคนมันก็ไม่ต่างจาก

    รอยยิ้มจากยมทูต



     นึกออกไม๊??ยมฑูตน่ะ



     ...หน้าตาคล้ายๆยมฑูตลุคแห่งเดทโน้ตคน(ตน)นั้น..



     นั่นแหละ....รอยยิ้มของผู้ชายนามว่า คิม  ฮีซอล...



     “หึๆๆๆๆๆ”


    .

    .

    .

    .




                                     หัวเราะแบบนี้มีแผนแล้วชัวร์=___=;;;

     
                                    ปลาน้อยล่ะเครียด...เฮ้อ...


                                     แล้วเบ้(ชั่วคราว)อย่างเขาจะโดนอะไรบ้างง่ะเนี่ย???


                                     ไม่ต้องบอกก็รู้...พัดลมโอกาว่า...ผมต้องโดนเป็นผุ้ช่วยในการฆาตกรรมผู้ส่งการ์ดปริศนาเนี่ยแน่ๆ=O=


                                     ชาติหน้าชาติไหนก็อย่าให้ผมได้เกิดมาเจอกับฮีซอลอีก...สาบานจริงๆเถอะ..ให้ตาย...


                                     .....เฮ้อ....บัดซบจริงชีวิตฉัน


                                     ชาติหน้าอย่างน้อยขอขอเกิดเป็นแฮรี่ทำหม้อ(potter)ผู้ปราบจอมมารบูแล้วกัน=O=

    .
    .
    .
    .
    .
    .


     








    ?





    ------------------------100~แล้ว ฮิ้ววววว

     

    คนแต่ง แก่ๆ บ่นๆ...=^=


    ตอนนี้รู้สึกมึนๆเล็กน้อย...เอิ้กๆ

    ทั้งคังเอ๋อ...เอ๋อไปไม๊อ่ะเหอๆ

    ออกส่อคังวอนนิดๆ ทำเอาเครียด กร๊ากๆๆ>[]<*

    ไปไงมาไงเนี่ย สำนักเหม็นต้นหอม??ศิษย์พี่เหม็นกุ่ยฉ่าย??

    เดี๋ยวจากโฮสคลับก็ได้เป็นศึกชิงยุทธภพแทนซะร้อกก เหอๆ

    (ล้อเล่นคร๊า...เจ้ยังไม่อยากโดนฝัง ฮี่ๆๆ*)


    ต่อไปเป็นตอนแห่งการตอบคนแม้น...รักทุกคนที่ทั้งอ่านและคนเม้นมากมาย อิฮิ้ง~*

    มาเริ่มตอบกันตั้งแต่เม้นแรกเลยดีกว่าเนอะ?

    1.KaGuYa -ขอบคุณสำหรับคำชมนะก๊า ไก่น้อยแค่ข้างๆก็น่ารัก...ถูกแล้ว...ฮิ้ว...

    2.ต้นหลิวลู่ลม - ติดตามกันไปนานๆนะค๊า^0^

    3.lemoneko_oae - อันนี้ออกแนวน้อยใจ ?=w= เอิ้กๆ  เพราะว่าฮยอคเหมาะกับบทนี้นี่นา...แต่รับรอง มีบทเท่าเทียมคนอื่นแน่ๆ โฮ๊ะๆๆๆ เจ้ไม่ได้ลำเอียงนะกั๊บ?TTwTT"

    4.chast  - (ชื่อยูสเนมแอบเพราะนะเนี่ย?? หุๆ) มาต่อแล้วนะกั๊บ?? ขอบคุณที่เข้ามาอ่านแล้วเม้น ฮือTT^TTซึ้งใจคนเม้นทุกคนมากมาย สู้ๆเหมือนกันนะค๊า

    5.+= กาตุ่ย =+ - คังทึก?? โอ้....That's sure ...may be =O= แต่ต้องรอกันนิดส์  ส่วนเรื่องคุณอับดุล โฮ๊ะๆ ถามคุณไตรภพดีแล้วกับ เพราะอับดุลข้ารู้ข้าเห็น น่ากลัวออก= w = ว่าไม๊? ยิ่งเหมือนจะรู้จักกับตาฮี มันต้องบอกให้ตาฮีบอกว่าราชินีชนะชัวร์ เหอๆๆ

    6.ojamajo_chongwon - มีคนเห็นว่าฮา...โฮก ดีใจ นึกว่าฝืด=w= เรื่องกำลังภายในมันมาเองอ่ะ ไม่รู้มาจากไหน เหอๆ แอบงงในความมั่วของตัวเองเหมือนกัน?? เอิ้ก... อัพแล้วนะเคิ้บ..

    7.ต้นหลิวลู่ลม - นั่นสิเนอะ นึกว่าเป็นศึกชิงเจ้ายุทธ์ภพไปซะแล้ว  เหอๆ เริ่มไม่ค่อยแค่ใจว่านี่มันชมรมโฮสคลับในโรงเรียนแน่เร้อ??=___=;;; เหอๆๆ

    8.+= กาตุ่ย =+ - หมีเอ๋อ?? ถูกคร้าบ...แต่งเองแล้วยังชอบเลย...ชอบคนเอ๋อ..หลอกง่ายดี แกล้งง่าย หุๆๆ ข้าพเจ้าก็แม่ยกคังทึกเยี่ยงกันนะ ฮี่ๆๆ>w< V

    9.{\princess Q'ne/}- ชอบคุณที่เม้นค๊า...รักคนอ่านแล้วเม้น...กำลังใจพุ่งพรวดๆๆๆ โฮก..... ขอบคุณนะค๊า...

    10.=SUgar-frEE= - ตอนแรกก็ตั้งใจให้เค้าด่าๆๆ กันเหมือนกัน แต่ทำไมถึงออกมาแบบนี้ได้บล่ะนี่  เหอๆ แต่ละฝ่ายยังคงกบดาลคล้ายบินลาเดนไม่ออกมาเจอะกับอเมริกาซะที ชมรมคิง หล่อแค่รั่วอยู่แล้ว ตามเสต็ปคนแต่งบ้า เอิ้กๆ ขอบคุณที่ชมในหลายๆเรื่องนะเคิ้บ...รักคนเม้น จุ๊บๆ >3< V *เหลือบมองPs* คังโจ โฮ๊ะๆ พีคเหมือนกันเลยค่ะ คึๆๆ โดนใครก็ไม่รู้ไซโค=O=

    11.Nomine - จะเอาแบบหลอกล่อผู้ชายหรอค๊า..แหมๆ อย่าเพิ่ง...ตอนนี้เค้ายังเพิ่งแมน(?)กันอยู่ ใจเย็นๆ ผู้ชายมาหลงหรอ...เอนั่นสิเนอะ?=O=เคยคิดเหมือนกัน แต่นี่มันโฮสคลับ ผู้ชายเข้าไม่ได้ =__= แลยต้องพับโครงการไป แต่จริงๆก็ดีแล้วล่ะ..ถ้าให้ผู้ชายเข้าได้ด้วย...เดี๋ยวโฮสก็โดนปูจับกินซะหรอ เหอๆๆ=w=" ส่วนเรื่องรูป อยากรู้จริงๆหรอ? ถ้าอยากรู้ต้องเปิดคอร์ทสอน (?)กันเชียวนะเนี่ย แต่ถ้าอยากรู้เดี๋ยวทำให้ก็ได้ ฮุๆ


    ถึงคนอ่านทุกคน> 

    1.หุๆ เจ้รักคนเม้น+คนอ่านทุกท่านะก๊าบ จุ๊บๆ>3<"

    2.ใครยังเป็นนักอ่านเงาอยู่...เม้นกันด้วยก็ดีนะกั๊บ...เจ้ขอร้อง...>w< V ต่อให้เป็นนักอ่านเงา เจ้ก็รักนะเอ้อ!!

    3.ใครทันสังเกตุบ้าง? ว่าชื่อตอนแอบเปลี่ยนเล็กน้อย (ยกเว้นตรงคำว่า100%) เอิ้กๆ..ถายถูก ไม่มีอะไรจะให้หรอก เล่นกันขำๆ

    5.เม้นวันละนิดจิตแจ่มใส ...  เป็นสารอาหารชั้นดีต่อคนแต่งนะกั๊บ...

    6.เม้นแล้วเอสเจรัก ดงบังหลง FTเห็นแล้วปลง เพราะชั้นยังคงรักเธอ


    (เสี่ยววววว=O=^)

    Ps.ข้อสี่??

    + +
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×