คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : CHAPTER ☆ 2
CHAPTER ☆ 2
---- DH PART ----
หลังจากที่ผมเอาของของฮยอกแจขึ้นมาเก็บบนห้องเสร็จ ก็เดินลงไปข้างล่างเห็นพี่ฮานึลเล่นกับฮยอกแจอืม...ท่าทางก็คงจะเข้ากันได้ดีกว่าที่คิด แต่พอผมถามถึงมื้อเย็นก็ได้รับคำตอบแบบที่คิดไว้แล้วกลับมา
‘ถ้าแกอยากให้ครัวระเบิดฉันก็จะทำให้’
นั้นแหละ..อาหารมื้อเย็นของวันนี้เราเลยได้สั่งพิซซ่ามากินกันแทน ผมยังจำครั้งแรกและครั้งสุดท้ายของพี่สาวตัวเองตอนเข้าครัวได้ มันไม่ต่างจากสงครามโลกเท่าไหร่เลย รสชาติอาหารที่ทำก็บอกได้เลยว่า ..ของอย่างงี้ต้องลองเองครับ _ _
หลังจากนั้นพี่สาวผมก็ขอตัวเข้าห้องไปอ่านฟิคอะไรของพี่แกก็ไม่รู้ ส่วนผมที่ตอนนี้นอนอยู่บนเตียงแล้วก็รอฮยอกแจที่อยู่ในห้องน้ำ โดยการดูทีวีไปพรางๆ เล่นโทรศัพท์ไปเรื่อยๆ เสียงโปรแกรมแชทอย่างไลน์ดังขึ้นทำให้ผมต้องเข้าไปดูอย่างจำใจ
ดึ๊ง
SIWON
ทงเฮวันนี้สายรายงานกูมา
DONGHAE
อะไร?
HENRY
วันนี้ทำไมมึงกลับบ้านกับน้องฮยอกแจคนน่ารักด้ายยยยยย!!
DONGHAE
ก็พี่ทึกฝากให้ไปอยู่ด้วยไม่ได้มีไร
SIWON
มึงโชคดีเกินไปแล้วไอ้สาดดดด
DONGHAE
หื้ม?
HENRY
น้องเค้าดังจะตายยยยยย
แต่ปกติมีคยูฮยอนตามติดปานจะสิงร่างใครจะกล้าเข้าใกล้วะ
TTTTTTTTTTTTTTTTTT
SIWON
อย่าบอกว่ามึงไม่รู้จัก !!
DONGHAE
กูก็พึ่งรู้จักวันนี้แหละ
HENRY
แล้วอยู่บ้านมึงน้องเค้านอนห้องไหนวะ ?
DONGHAE
ก็.....
SIWON
ไอ่สึด อย่าลีลาดิ
DONGHAE
ห้องกู
พี่ฮานึลสั่งมาเว้ยยย
HENRY
SIWON
ไอ่ทงเหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห้
แกร๊ก!
เสียงเปิดประตูห้องน้ำทำให้ผมต้องวางมือจากโทรศัพท์มือถือปิดบทสนทนาไร้สาระที่ได้ยินเสียงแจ้งเตือนดังเป็นระยะๆ และหันไปมองคนตัวเล็กที่เดินออกมาจากห้องน้ำซึ่งมีไอน้ำลอยออก ฮยอกแจใส่ชุดนอนลายการ์ตูนน่ารัก ผมคิดว่าคงจะต้องไปขอบคุณคนที่ซื้อมาให้ร่างบางที่สักหน่อยซะแล้ว เพราะมันเป็นชุดที่ฮยอกแจใส่แล้วน่ารักมากจริงๆเลย
ผมลุกขึ้นและหยิบผ้าเช็ดตัวกับเสื้อผ้าจะเดินเข้าห้องน้ำ แต่ตอนที่เดินสวนกันกับฮยอกแจทำให้ผมได้เห็นผิวใสๆหลังอาบน้ำของอีกคนร่างบางได้ชัดเจน พร้อมกับกลิ่นสบู่หอมๆที่ผมใช้อยู่ประจำที่วันนี้รู้สึกว่าจะหอมกว่าทุกวันลอยมาตามลม ก่อนที่จะคิดอะไรไปมากกว่านี้ผมรีบเดินเข้าห้องน้ำไปสงบสติอารมณ์เคลิ้มแปลกๆที่เกิดขึ้น
อ่า.... รู้สึกถึงสิ่งที่อันตรายแปลกๆนะครับ สิ่งมีชีวิตที่ชื่อว่าฮยอกแจหน่ะ
------------------ Sleeping boy -------------------
ผมเดินออกจากห้องน้ำมาอย่างสดชื่นตอนแรกกะจะแกล้งคนตัวเล็กสักหน่อยแบบว่าออกมาแต่งตัวข้างนอกแบบพระเอกหนังอะไรประมาณนั้น แต่คิดไปคิดว่าไม่ดีกว่า ถ้าเกิดผมยั้งใจไม่ได้ขึ้นมามันจะลำบากเอา ไอ้พี่ทึกตามฆ่าล้างโคดผมแน่ไหนจะเจ้าคยูฮยอนอะไรนั้นอีก
ผมมองไปยังเตียงที่มีร่างบางของฮยอกแจนั่งกอดหมอนดูทีวีอยู่อย่าน่ารัก ซึ่งค่อนข้างจะผิดจากที่คิดไว้ผมนึกว่าฮยอกแจนะนอนแล้วเสียอีก ผมเดินไปนั่งลงที่ปลายเตียงมองผ้าเช็ดผมที่ถือมา ก่อนจะเช็ดผมที่เปียกโชกน้ำหยดเป็นทางให้แห้งพอไม่เป็นหวัด ก่อนจะล้มตัวลงนอนทันที
“นี้” ผมรู้สึกได้ถึงแรงกระตุกเล็กๆที่เสื้อ
“หืม?”
“เช็ดผมให้แห้งก่อนสิ”
ยักคิ้วมองฮยอกแจอย่างแปลกใจ คนขี้เซาที่ตอนนี้ถือผ้าขนหนูสีขาวที่ผมพึ่งเหวี่ยงไปไหนไม่รู้อยู่ในมือ นัยตาสีสวยฉายแววประกายสดใสที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อน ไร้ซึ่งความง่วงงุนเหมือนเมื่อตอนกลางวันแอบแฝงไปด้วยความแสบซนในแบบของเด็กตัวเล็กๆไว้ในนั้น
“นะ” ฮยอกแจทำหน้าอ้อนๆใส่ผม
“ไม่ละขี้เกียจเช็ด”
“เดี๋ยว ทงเฮไม่สบายนะ” ผมแอบขำกับท่าทางแสนงอนของคนตรงหน้า หน้ามุ้ยๆพร้อมกับยู่ปากนั้นน่าจับมาฟัดแก้มเสียจริง ให้ตายสิ
“ไม่เป็นไรหรอกน่า นอนเถอะ” และผมก็ยังคงแกล้งขัดใจคนตัวเล็กต่อไป
“เช็ดให้
นะ”
คำพูดที่มาพร้อมกับสัมพัสอุ่นๆของมือเล็กๆที่แขนกับแรงนิดๆ ทำให้ผมรู้ได้ว่าอีกคนคงคว้าแขนเอาไว้ อ่า... ดื้อจริงๆเลยน้า แต่...เป็นการเอาแต่ใจที่น่ารักชะมัด
“ก็ได้ๆ”
ผมว่าพรางยันตัวขึ้นมานั่งเหมือนเดิม ฮยอกแจยิ้มนิดๆก่อนจะลงมือเช็ดผมที่เปียกชื้นของเบาแรง กลัวอีกคนจะเจ็บทำให้ผมยิ้มออกมา รอยยิ้มที่คิดว่าอีกคนคงไม่เห็น และไม่รู้ว่าตัวเองน่ารักขนาดไหน เปลี่ยนจากเด็กหน้ามึนเป็นเด็กเอาแต่ใจปนไปด้วยความซนเล็กๆในตอนนี้ เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือเสียจนผมเกือบจะตั้งตัวไม่ทัน
....เอาจริงๆผมใจอ้อนตั้งแต่โดนทำท่าอ้อนใส่แล้วละ หึหึ
ผมปล่อยให้ฮยอกแจได้สนุกกับการเช็ดหัวผมเล่นไปเรื่อยๆ สัมพัสแผ่วเบากับกลิ่นหอมสดชื่นที่ลอยมาทำให้ผมรู้สึกเคลิ้มอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน คิดแล้วก็เอื้อมมือไปคว้ามือของอีกคนที่เช็ดผมอยู่ออกจากหัวตัวเองก่อนจะลุกขึ้นจากเตียง
มือฮยอกแจนุ่มนิ่มมากเลย TTTTTTTwwwwwwwwwTTTTTTT
“นอนกันเถอะ” ผมบอกแล้วก็เดินไปปิดไฟก่อนจะเดินกลับมาล้มตัวลงนอนอีกข้างของเตียงจัดการปิดไฟหัวเตียงห่มผ้าห่มขึ้นมาถึงคอ รู้สึกได้ว่าอีกคนกำลังนอนหันหน้ามาทางเดียวกัน ทำให้ผมไม่สามารถจะหันหน้าไปอีกทางได้
เสียงเครื่องปรับอากาศยังคงทำงานของมันไปเรื่อยๆ กับเสียงเข็มนาฬิกาที่เดินหน้าทุกๆวินาทีทำให้ผมรู้เลยว่าตอนนี้ผมกำลังนอนไม่หลับ และฮยอกแจก็คงจะนอนไม่หลับเช่นกันจากสังเกตจากการที่อีกคนขยับตัวไปมาเหมือนนอนไม่สบายตัวทำให้ผมต้องหันหน้ากับไปหาเจ้าเด็กหน้ามึน
“นอนไม่หลับหรอ ?” ผมถามคนที่อยู่ห่างกันเพียงเล็กน้อยแสงจากจันทรายามราตรีทำให้เห็นหน้าของอีกคนอย่างเลื่อนลางแต่กลับรู้สึกได้ถึงลมหายใจของคนที่อยู่ใกล้ชิดกัน
“อื้อ” ฮยอกแจพยักหน้างึกๆพร้อมกับส่งเสียงเบาๆให้ผมได้ยินในความมืด
“เล่นเกมกันมั้ย?”
ฮยอกแจทำหน้างงๆก่อนจะพยักหน้าตอบ ผมคิดว่ามันเป็นทางออกที่ดีกว่าให้เรามานอนจ้องหน้ากันแบบนี้ อีกอย่างผมก็ไม่ใช่คนที่มีภูมิต้านทานความโมเงล้แรงสูงแบบนี้ เป็นอะไรขึ้นมากลัวจะไม่มีคนมารับผิดชอบน่ะสิ :(
“แต่มีข้อแม้นะ” ผมยิ้มมุมปากในความมืด อยู่ดีๆจิตวิญญาณของทงเฮคนชั่วร้ายก็กลับคืนสู่ร่างทำให้ผมคิดอะไรดีๆออก
“อะไรอะ” อีกคนถามขึ้นเสียงใส
“ถ้าพี่ชนะฮยอกแจต้องเรียกพี่ว่าพี่ทงเฮนะครับ”
!!
------------------ Sleeping boy -----------------
หลังจากที่ทำข้อตกลงกับฮยอกแจเสร็จเรียบร้อย ผมก็ลื้อเกมที่อยู่ในตู้ออกมาให้ฮยอกแจเป็นคนเลือกไม่งั้นคงจะเหมือนกับว่าผมมัดมือชกอีกคนเกินไป เลยให้เจ้าตัวเลือกเกมเองจะดีกว่า
ตอนนี้ผมกับฮยอกแจกำลังแข่งเกมแข่งรถกันอยู่ เราตกลงกันว่าจะจะแข่งกันสามรอบสนามใครถึงเส้นชัยก่อนเป็นคนชนะตามกฏกติกาสากลธรรมดาๆ
พอเริ่มเกมผมก็รู้ได้เลยว่าฮยอกแจต้องฝีมือไม่ใช่เล่นๆ ดูจากรถสีฟ้าในจอโทรทัศน์ที่นำรถของผมไปไกล ก็ทำให้ผมต้องเร่งสปีดในโค้งของรอบที่สองให้ขึ้นมานำให้ได้ ผมบังคับรถพยายามจะแซงรถของฮยอกแจอยู่หลายครั้งแต่คนขี้เซากลับกันทางไม่ให้ผมแซงได้ทุกที ทำให้ผมเริ่มกังวลหากผมไม่ชนะเกมนี้ฮยอกแจคงจะไม่ยอมเรียกผมว่าพี่แน่ๆเลย
ใช่แล้ว... ผมพยายามหาทางให้เขาเรียกผมว่าพี่เองแหละ ก็ในเมื่อฮยอกแจเด็กว่าผมหนึ่งปี เด็กว่าเจ้าคยูฮยอนหนึ่งปี เด็กกว่าพี่ทึกสองปี ทำไมถึงไม่เรียกใครว่าพี่เลยสักคน? ก็แค่คิดว่าถ้าฮยอกแจยอมเรียกผมว่าพี่มันจะดีแค่ไหนกันนะ เหมือนเด็กตัวเล็กๆขี้อ้อนหรือเปล่า แต่ที่แน่ๆมันต้องทำให้ใจของผมพองโตมากว่าที่เป็นอยู่มากเลยทีเดียว
ตอนนี้กำลังจะเข้ารอบที่สาม จู่ๆรถของฮยอกแจก็ขับตรงๆไม่ปิดทางแซงของผมเอาซะง่ายๆ และผมก็ไม่ปล่อยให้โอกาศที่หลุดลอยไปอย่างไร้ค่า รีบบังคับรถของตัวเองให้ขึ้นนำกอ่นที่จะเหลือบไปมองอีกคนที่ตอนนี้แสดงท่าทีง่วงนอนเล็กๆออกมา
อ่า..ที่ยอมให้ผมแซงได้คงเพราะจะง่วงนอนละสินะ
ผมยังคงรักษาระยะห่างจากอีกคนเอาไว้ เพื่อกันคนตัวเล็กที่พยายามจะแซงขึ้นมานำหลายครั้งหลายครา ผมมองแผนที่ล่างจอบ่งบอกว่าเหลือเพียงโค้งเดียวเท่านั้นก่อนจะจบเกม ผมดริฟเข้าโค้งสุดท้ายทิ้งฮยอกแจซะไม่เหลือฝุ่นเข้าเส้นชัยอย่างสวยงาม
“ทงเฮ... ” ฮยอกแจขมวดคิ้วหันมามองผมก่อนจะทำหน้าอ้อนๆใส่ผม มันมาแล้วครับสกิลเทพของคนขหน้ามึน ฮยอกแจแอคแทคระดับสิบ!
“หืม?”
“แข่งอีกรอบนะ”
“...”
“นะ นะ น้าทงเฮ”
ผมมองอีกคนที่ตาปรือมองมายังผมด้วยความง่วงงุนเกือบถึงขึ้นสุดแน่นอนว่ามันต้องน่ารักสุดๆไปเลย แถมยังเจอลูกอ้อนของฮยอกแจเข้าไป อีทงเฮคนนี้จะเหลือหรอครับ?
แต่ว่างานนี้ผมไม่ยอมง่ายๆหรอกนะครับ :))
“ไม่เอาสิฮยอกแจผิดสัญญาหรอ” ผมแกล้งทำเสียงเข้มเหมือนจะดุใส่อีกคนจนฮยอกแจหน้าซีดไปนิดๆ
เฮ้ย! นี้ไม่ได้ตั้งใจจะดุจริงๆนะ หรือผมจะบังคับจิตใจเกินไป
มึงซวยแล้วไปทงเฮคำๆนี้ลอยวนในหัวผม ก็ดันไปบังคับอีฮยอกแจน้องรักพี่ทึกเชียวนะ ถ้าเจ้าตัวร้องไห้ไปฟ้องขึ้นมาเขาจะเป็นยังไงละเนี้ย อีกอย่างก็มีความรู้สึกว่าไม่อยากจะให้คนๆนี้เสียน้ำตาเพราะตัวเองเลยจริงๆ
“นี่... ขอโทษนะถ้าฮยอกแจไม่อยากเรียกก็ไม่เป็นไร” ผมว่าพร้อมกับทำหน้าเศร้าแล้วหันหน้าไปทางอื่น
“ไม่ใช่นะ!” ผมหันกลับมามองคนตัวเล็กที่ทำสีหน้ากังวล
“งั้นถ้าติดเอาไว้ก่อนเนอะ ฮยอกแจอยากเรียกตอนไนก็ค่อยเรียกโอเคมั้ยครับ?”
“อื้อ”
ผมส่งยิ้มเล็กๆที่คิดเอาไว้ว่ามันดูดีสุดๆในชีวิตวิจัยเองโดยผมเวลาเช็คเรตติ้งไปให้ฮยอกแจ ฮยอกแจพยักหน้าให้ผมก่อนจะยิ้มนิดๆกลับมาเหมือนกัน
โอ้...
ผมรู้สึกเหมือนโดนเฮดช็อตแบบจังเข้ากลางหน้าผาก
ผมลุกขึ้นยืนก่อนจะโดนฮยอกแจโจมตีไปมากกว่านี้เก็บเกมที่กระจัดกระจายเดินไปปิดไฟก่อนจะล้มตัวลงนอนข้างฮยอกแจอีกครั้งของค่ำคืนนี้ หยิบโทรศัพท์มาตั้งนาฬิกาปลุก เวลาที่แสดงเห็นเลขแอโรบิกบอกว่าขึ้นวันใหม่ไปแล้วทำให้รู้ว่าเราเล่นเกมกันนานแค่ไหนไม่แปลกฮยอกแจจะง่วงนอนแบบนั้น
ระหว่างที่ผมนอนคิดเรื่องราวของผมกับเด็กน้อยคนนี้ที่ได้มาเจอกันก่อนจะยิ้มออกมา บ้างทีผมก็คิดว่ามันคงเป็นเรื่องบังเอิญหรือเป็นพรมลิขิตกันแน่แต่ระหว่างที่นอนคิดก็ได้ยินเสียงแผ่วๆแต่กลับทำให้หัวใจผมเต้นแรงอย่างชัดเจนและฝันดีไปตลอดค่ำคืนนี้
“ฝันดีนะ พี่ทงเฮ”
“ฝันดีเหมือนกันครับตัวเล็กของพี่ทงเฮ”
----END DH PART----
------------------ Sleeping boy -----------------
ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ~~
เสียงจากนาฬิกาปลุกทำให้คนตื่นง่ายอย่างอี ทงเฮที่ต้องตื่นเช้าไปเล่นฟุตบอลกับเพื่อนๆแต่เช้าทุกๆวันเป็นปกติสะลึมสะลือต่อขึ้นมาปิดมัน ก่อนจะบิดขี้เกียจและอ้าปากหาวแบบไม่รักษาภาพพจน์ของหนุ่มหล่อที่สาวๆกรี๊ดกันทั้งเมือง ร่างหนาทำหน้ามึนๆก่อนจะรู้สึกถึงแรงขยับของก้อนกลมๆที่ขยับหัวของตนเองมาซบไว้ที่อกของเขา
ทงเฮยิ้มให้อีกคนที่เขาตื่นมาเห็นเป็นคนแรกของเช้าวันนี้ ปกติเขาจะตื่นมาเห็นคนหน้าตาดีคนหนึ่งในกระจกก่อนเสมอ แต่วันนี้กลับมาเจ้าของหัวกลมๆที่ทำท่าหลับสบายอยู่ซบอกของตน จนอดจะหมั่นเขี้ยวไม่ได้
คนที่ตื่นก่อนเห็นอีกคนนอนน่ารักน่าเอ็นดูจึงแอบสำรวจหน้าของอีกที่คนกำลังหลับอย่างถือวิสาสะ พร้อมกับเอานิ้วของตนเขี้ยขนตาลากลงมาถึงจมูกรั้น และปากช้าๆอย่างชอบใจ
ฮยอกแจที่รู้สึกสิ่งสิ่งที่ก่อกวนบนหน้าของตัวเอง ยู่หน้านิดๆก่อนจะพยายามหันหนี ทงเฮชักมือออกดุท่าทีของอีกคนมือฮยอกแจนิ่งไปทงเฮจึงเอานิ้วไปก่อนกวนคนตัวเล็กอีก คราวนี้ฮยอกแจที่เหมือนละเมองับเข้าที่นิ้วขอทงเฮเบาๆ ก่อนจะละเมอออกมา
“อ..ย่า อย่า..กวนฮุก...แจ..น..นะ..”
ทงเฮถึงกับหัวเราะออกมากับท่าที่แสนน่ารักของอีกคนที่เผลอละเมอออกมาแบบไม่รู้ตัว ว่าแล้วก็หันไปมองนาฬิกาที่บ่งบอกว่าของเขาไม่รีบคงต้องไปเรียนสายทั้งคู่เป็นแน่แท้ ทงเฮจึงขยับตัวเข้าไปใกล้ๆฮยอกแจก่อนจะกระซิบข้างหูพร้อมกับลูบหัวเบาๆตามที่รุ่นพี่บอกมาแบบเป๊ะๆไม่ได้หลอกฉวยโอกาศแต่อย่างใด(?)
“ฮยอกแจครับ...”
“..”
“ฮยอกแจ คนดีตื่นได้แล้วครับ” เมื่อเห็นอีกคนเริ่มได้สติขึ้นมาทีละนิด ทงเฮที่เห็นกอดเนียนใสใกล้ๆก็อดที่จะกดจมูกลงไปที่แก้มใสก่อนจะ ผละออกมาอย่างรวดเร็วทำให้คนที่พึ่งตื่นนอนมึนนิดๆกับสัมพัสที่ได้รับ
“งั้นพี่ไปอาบน้ำก่อนนะครับ”
ร่าหนาที่ทำตัวเป็นโจรขโมยหอมแก้มเด็กขี้เซาที่นั่งทำหน้ามึนอยู่บนเตียง บอกกับอีกคนด้วยสรรพนามที่คิดเองเออเองคนเดียวก่อนจะคว้าชุดกับผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไปเหลือไว้เพียงคนตัวเล็กที่หน้าขึ้นสีชมพูระเรื่อนิดๆเท่านั้น
------------------ Sleeping boy -----------------
เมื่อทงเฮเดินเข้าโรงเรียนมากับคนตัวเล็กในตอนเช้าโดยปราศจากเงาของคยูฮยอนหรือปาร์จองซู ทำให้เกิดประเด็นฮอตขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ร่างหนาเดินไปส่งฮยอกแจที่ห้องก่อนจะโบกมือลาพร้อมกับบอกว่าตอนเย็นจะมารับอย่างดิบดี
“ทงเฮทำไมมึงไม่บอกกูว่าจะมากับฮยอกแจกูจะแวะไปรับบบ” เมื่อกินอาหารกลางวันเสร็จเดอะแก๊งก็ขึ้นมานั่งเล่นบนห้องก่อนที่ซีวอนจะเปิดประเด็นพูดพรางทำสีหน้าเสียดายก่อนจะคาดโทษทงเฮเสียอย่างนั้น
“ค วาย เถอะครับเพื่อนบ้านมันไกลจะตามขนาดบ้านกูมึงยังบอกเปลืองน้ำมันเลยไอ่สัด” เฮนรี่หันมาแควะซีวอนก่อนจะหันไปเล่นเกมในมือต่อ ในขณะที่หูยังคงทำหน้าที่รอฟังต่อไป
“ทงเฮมึงรู้มั้ย กูโคตรปลื้มน้องฮยอกแจคนอะไรน่ารักชะมัด มึงรู้มั้ยมึงวาสนาดีมาก” ซีวอนบอกพรางทำหน้าเพ้อฝันถึงคนน่ารักคนนั้น
“หรอ” ทงเฮเอ่ยออกไปแค่นั้น
“เออดิวะ คนชอบน้องเค้าเต็มโรงเรียนแต่ไม่มีใครกล้าแสดงออกนะเว้ย แต่ก็ดีหน่อยที่มีไอ้คยูฮยอนกับพี่ทึกค่อยกันพวกมดปลวกที่มาแทะมาแตะนางฟ้าของกูออกได้” ซีวอนพูดด้วยน้ำเสียงที่ฟังดีโล่งอกและแค้นนิดๆในเวลาเดียวกัน
“เนี้ยกูเป็นแอดมินบ้านฮยอกแจเลิฟเวอร์ด้วยนะมึงดูๆๆๆ”
ซีวอนพูดอย่างติ้นเต้นก่อนจะหันโน๊ตบุ๊กที่มันแบกมาทุกวันมาหาทงเฮก่อนที่จะเห็นเว็ปที่มีรูปฮยอกแจแปะไว้ที่หน้าโฮมเพจ รวมถึงจำนวนสามาชิกและจำนวนคนเข้าชมที่มากมายมหาสารนั้นอีก
อย่าบอกนะว่าที่มันไม่ยอมช่วยเขาทำงานกลุ่มช่วงหนึ่งที่บอกว่ายุ่งเพราะมาเปิดเว็ปไซต์นี้นะ =__=
“กูว่ามึงเป็นเอามากอะซีวอน”
“ก็นั้นแหละมึงห้ามชอบน้องฮยอกของกูนะไอ้หมาทง” ซีวอนชี้นิ้วบอกทงเฮอย่างจริงจัง
“แล้วถ้ากูชอบละ?”
ทงเฮที่เห็นท่าทีของเพื่อนตัวเองก็นึกอยากแกล้งขึ้นมา ปกติซีวอนถึงจะชอบเช็คเรตติ้งแต่ก็ไม่ค่อยจะคลั่งใครจริงๆจังๆแบบนี้สักเท่าไหร่
“ห้ะ!”
“นีมึงชอบน้องเค้าหรอ หมาทง!! ”
“ไม่รู้สิ” ทงเฮทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ก่อนจะหันหน้าออกไปที่หน้าต่าง ไม่สนใจเสียงโวยวายของเพื่อนตัวเองที่ดังอยู่เนื่องๆ ไม่ได้คิดเลยว่าจะทำให้เพื่อนคนอื่นรำคาญ
ทงเฮหันไปเจอกับร่างเล็ก ๆของคนที่พึ่งเจอกันเมื่อเช้าเปิดประตูโรงยิมข้างๆตึกที่เขาเรียนอยู่เข้าไปอย่างเงียบเชียบทำให้ทงเฮต้องขมวดคิ้ว
เจ้าตัวเล็กไปทำอะไรละนั้น?
“ไอ้.. ไอ้ทงเฮ ไอ้ทงไห่คนทรยศศศศศศ”
ป๊าบ!
“มึงเงียบหน่อยดิกูเสียสมาธิ” เฮนรี่ที่เงยหน้าจากเกมหยิบสมุดแถวๆนั้ตีหัวซีวอนแบบไม่ยั้งแรงไปหนึ่งทีก่อนจะบอกด้วยหน้านิ่งๆแล้วหันไปเล่นเกมในมือถือต่อปล่อยให้เพื่อนทำหน้าจะแด กหัวตัวเองต่อไป
ไม่มีใครเข้าใจกูวววววววววววว
น้องฮยอกแจรรรรรรรรรรร TTTTTT
อาเมน _ _
------------------ Sleeping boy -----------------
โอ้ยยย จริงๆไม่ใช่คนที่จะแต่งไรแบบนี้ได้เลยนะอมกกกกกก TTTT
พิมพ์ผิดเยอะมากมาย เพราะโรงเรียนหยุดเลยสามารถปั่นฟิคได้เต็มทีฮิฮิฮิ
ความจริงมันยาวมากเลยขอตัดจบก่อน คือบุคคลิกทงเป็นแบบขี้แกล้งไม่แสดงออกเคนะ -.-
วันนี้เสนอคำว่า ‘ทงไห่คนทรยศ’ BY พี่ซีวอนㅋㅋㅋㅋㅋ
ฝอยแตกได้ที่ #ซลปบ เอาจริงเราชอบอ่านเม้นยิ่งเม้นยาวๆนะ แล้วก็มาเดินเล่นกันบ่อยๆนะทุกคน55555
ความคิดเห็น