ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Way Of My :: ทางเลือกของฉัน...ทำไมต้องเป็นเธอ

    ลำดับตอนที่ #2 : Way of my :: 2. (คนที่ไม่อยากเจอหน้า - -+)

    • อัปเดตล่าสุด 8 ก.ค. 52


                                                          
    2. (คนที่ไม่อยากเจอหน้า - -+)           

    Way of my :: ทางเลือกของฉัน...ทำไมต้องเป็นเธอ





    “กลับมาแล้วค่ะ” ยูริพูดด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย เมื่อกลับมาถึงบ้าน นึกแล้วยังแค้นไม่หาย กับไอ้บ้าเมื่อตะกี้ แหมชนนิดเดียวให้กราบตีน บ้ารึเปล่า - -+

                “ยูริ กลับมาแล้วเหรอลูก ไปไป ไปอาบน้ำแต่งตัว แม่เตรียมชุดไว้ให้แล้วนะ” ไม่ว่าเปล่ายังพลักลูกตนเองให้ขึ้นชั้นบนอีกต่างหาก เหมือนกับจะกลัวว่าลูกนั้นหนีไป

                “ค่ะแม่” ยูริตอบรับ จากนั้นก็ขึ้นไปชั้นบนเพื่อไปอาบน้ำแต่งตัวตามที่แม่บอกไว้ ไม่ใช่ว่าเค้าไม่อยากขัดคำสั่งแม่ แต่เพราะไม่มีทางเลือก เพราะดันเกิดมาผิดทาง เกิดมามีหน้ามีตาในสังคมที่ต้องใส่หน้ากากเข้าหากันอยู่ตลอดเวลา แน่นอนพ่อแม่ของเค้าก็เช่นกัน...

                ณ งานเลี้ยงวันเกิดของคุณชาย ตระกูลคิม

                “สวัสดีค่ะคุณหญิง แหมไม่ได้เจอกันตั้งนาน ดูสวยขึ้นนะคะเนี่ย ^^

                “แหมเธอก็ ชมกันเกินไปละ อะนี่ของขวัญวันเกิดของลูกชายเธอนะ แล้วอยู่ไหนละลูกชายเธอน่ะ”

                “อยู่โน่น นั่งสังสรรค์กับเพื่อนฝูงโน่นแหละ แหมทำอย่างกับไม่ได้เจอกันตั้งนาน เฮ้อฉันละอ่อนใจจริงจริง”

                “เอาน่า เด็กผู้ชายก็อย่างนี้แหละอย่าถือสาเลย” นี่คือประโยคสนทนาของพวกไฮโซคุณหญิงคุณนายที่ยูริต้องนั่งฟังทุกวันเพราะไปไหนไม่ได้ บางครั้งก็ต้องมานั่งฟังแม่บ่นถึงคุณหญิงโน้น คุณนายนี้จนแทบจะสามารถพูดได้ทุกคำแล้ว

                “ยูริ ^o^” เสียงหนึ่งเรียกยูริ ทำให้เธอต้องหันไปมองตามเสียงนั้น

                “อ้าวหนูยุนอา มางานนี้ด้วยเหรอ ดีจังเลยนะหนูยูริจะได้มีเพื่อนกับเค้าบ้าง” ด้วยความไวต่อปากของแม่ยูริทำให้เธอไม่ทันที่จะได้ทัก - -+

                “สวัสดีค่ะคุณแม่ ไม่ได้เจอกันตั้งนานนะคะ ^^” ยุนอาพูดอย่างอ่อนน้อม

                “จ้า ไปเอาหนูยูริไปอยู่ด้วยก่อนนะ เดี๋ยวยูริเค้าจะเหงาเอา”

                “ค่ะ คุณแม่ ไปยูริไปหาพี่ชายฉันดีกว่า” ว่าแล้วยุนอาก็ดึงตัวยูริไปทันทีเหมือนกับรู้ว่ายูริไม่อยากที่จะอยู่ตรงนั้นแล้ว

                “พี่ฮีชอล ดูสิยุนพาใครมา นี่เพื่อนของยุนเองชื่อยูริ” ยุนอาพูดขึ้นอย่างอารมณ์ดีแต่เมื่อพี่ชายที่ชื่อฮีชอลหันมา มันก็ทำให้ยูริต้องตะลึงไปชั่วขณะเลยทีเดียว

                ไม่ใช่เพราะสวย  ไม่ใช่เพราะหล่อ ไม่ใช่เพราะแต่งตัวดี แต่เพราะ...

                “นาย - -+/เธอ - -+”

                ขอโทษแล้วมันหายมั๊ยครับ คุณ! ผู้! หญิง!’ สามประโยคที่แดกดัน

                กราบตีนฉัน!’ ประโยคที่ดูถูก

                “มาทำอะไรที่นี่หะ” พี่ชายยุนอา หรือคิมฮีชอลพูดขึ้นอย่างเก็บอารมณ์

                “มางานวันเกิด - -+” ยูริตอบกลับด้วยน้ำเสียงเย็นชา

                “ที่นี่ไม่ต้อนรับเธอ!!!!

                “พี่ฮีชอล ทำไมพี่พูดอย่างนี้!!!!!” ยุนอาที่มองดูถึงแม้จะไม่ค่อยเข้าใจในสถานการณ์ แต่เมื่อพี่ชายพูดอย่างนี้กับเพื่อนตนเอง เธอก็ทนไม่ได้เหมือนกัน

                “เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเธอยุนอา มันเกี่ยวกับฉัน และ ยัยนี่!!!

              “ฉันชื่อยูริ ไม่ใช่ยัยนี่ กรุณาพูดให้ถูกด้วยคุณ คิม! ฮี! ชอล!

                “อ๋อหรอ ฉันจะพูดแล้วจะทำไม ยัยนี่ หะ!!!!

                “พี่ฮีชอล ถ้าพี่ไม่ให้เกียรติเพื่อนยุนละก็ ยุนอาโกรธนะ” ยุนอาเริ่มพูดขึ้นบ้าง

                “นี่เธอเข้าข้างยัยนี่มากกว่าพี่เธอยังงั้นหรอ หะ ยุนอา” คราวนี้ฮีชอลเริ่มขึ้นเสียงบ้าง

                “ใช่ แล้วจะเข้าข้างมากกว่านี้ ถ้าพี่ไม่หยุด” คำสั่งอย่างเด็ดขาดทำให้ผู้เป็นพี่ชายต้องหยุดแหละหันไปกระดกเหล้าแทน

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×