คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : In My Heart 6
ตอนนี้เป็นตอนที่ตื้อที่สุดในชีวิต อ่านคอมเม้นแล้วอารมดีนะ แต่
อ่านหนังสือ “หมวดตี้” แล้วโฮกเศร้า แค่เปิดมาหน้าแรกก็ร้องไห้แล้ว T^T
เนอยากให้ท่านผู้อ่านทุกท่านลองซื้อมาอ่าน เป็นหนังสือที่ทำให้เข้าในถึงชีวิต ตำรวจ-ทหารที่อยู่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ ซื้อมา 3 เล่ม เดทโน้ตอีกเล่มนึง (ออกแนวไม่เกี่ยว +55+)
ไปอ่านเถอะเดี๋ยวค่อยโม้ ต่อ *-*
ชายหนุ่มร่างสูงเปิดประตูเข้ามาภายในห้องด้วยความยากลำบากเพราะต้องพยุงคนข้างๆที่เมาไม่รู้เรื่องเข้ามาภายในห้องของคนข้างๆ
มีหวังพี่ยูชอนรู้เข้าด่าเขาเปิงแน่ -*- ที่พาไอ้ตัวเล็กข้างๆไปกินเหล้า
“ยูฮวานวันนี้นายนอนกับฉันไปก่อนน๊าเดี่ยวพรุ่งนี้ฉันไปส่งนายที่คอนโด” หันไปพูดกับคนข้างๆทั้งที่รู้อยู่แล้วว่ามันไม่มีวันรู้เรื่องเพราะเมาจนเขาต้องแบกมันกลับมาคอนโดตัวเอง
สะบัดหัวไปมาก่อนจะวางคนตัวเล็กไว้บนโซฟาห้องรับแขกก่อนที่ตัวเองจะเดินไปล็อกห้อง
หลังจากจัดการล็อกห้องเสร็จแล้ว คนตัวสูงกลับมานั่งมองคนตัวเล็กที่หลับอยู่บนโซฟา
เพราะไม่รู้จะทำอะไรต่อไปดี
อาบน้ำให้?.......ไม่ดีๆๆ.....เช็ดตัว..งืมๆๆก็ไม่เลวน๊า...หรือจะปล่อยไว้แบบนี้...อ่าใจร้ายเกินไปป่าวหว่า..เดี๋ยวคนที่นอนอยู่จะโวยวายเอาเพราะคนตัวเล็กตรงหน้ารักสะอาดยังกับอะไรดี
งั้นเช็ดตัวละกัน...เอ...หรือจะอาบน้ำเลยดี....ผู้ชายด้วยกันคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง
ชางมินคิดพลางพยักหน้าเห็นด้วยกับความคิดตัวเอง ก่อนจะช้อนตัวอุ้มคนตัวเล็กไปยังห้องน้ำที่อยู่ในห้องนอน
อุ่นจัง จิตใต้สำนึกของจุนซูสั่งให้ตัวเขาเบียดตัวเข้าไปหาความอบอุ่นนั้นยิ่งขึ้น ราวกับว่าถ้าไม่ทำอย่างนั้น เขาจะไม่ได้ทำมันอีก
“จุนซู” เสียงทุ้มที่เอ่ยเรียกเขาข้างๆหูทำให้รู้สึกจักกะจี้ แต่ความรู้สึกบางอย่างก็แล่นเข้ามา
รู้สึกถึงความอบอุ่นที่แล่นผ่านหัวใจ ทำให้หัวใจดวงนี้เต้นแรงขึ้นอย่างไม่มีสาเหตุ
ร่างบางปรือตาขึ้นมองคนที่กำลังกอดตัวเองอยู่ด้วยความสับสน
สับสนในความอบอุ่นที่ได้รับ เพราะไม่เคยสัมผัสมันสักครั้งเลยรู้สึกสับสน
หรือว่ากลัว กลัวที่จะได้รับความรู้สึกนี้ทั้งที่โหยหามานาน เพราะว่ามันอาจจะไม่ยั่งยืนก็เป็นได้
“อรุณสวัสดิ์ครับจุนซู” เสียงทุ้มกล่าวก่อนจะยิ้มให้กับร่างตรงหน้า
เขารู้ว่าจุนซูสับสนเป็นเขา เขาก็ สับสนอยู่ดีๆคนที่ไหนไม่รู้มาทำดีด้วย
“นาย....เช้าแล้วนายอยากกินอะไร”จุนซูว่าพลางขยับลุกขึ้นจากเตียงซึ่งคนข้างๆก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี
“เอาเป็นขนมปัง..ไข่ดาวละกันครับ” ยูชอนตอบก่อนจะลุกจากเตียงเดินไปหาคนตัวเล็กที่ยืนอยู่
ร่างบางพยักหน้ารับก่อนจะเดินไปแปรงฟันในห้องน้ำโดยมีร่างสูงเดินตามไปด้วย
เงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่มในกระจกด้วยความ งง ว่าจะเข้ามาทำไม?
ชายหนุ่มเพียงแต่ยิ้มตอบ ก่อนที่จะหยิบแปรงสีฟันขึ้นมาแปรง แปรงสีดำของยูชอน(ลายมิกกี้เมาส์สีขาว) งั้นแปรงสีขาวลายโลมาสีฟ้าก็คงของจุนซู
เหมือนการเปรียบเทียบกลายๆ ขาวกับดำ ถ้าจุนซูบริสุทธ์เหมือนสีขาว ยูชอนก็จะเป็นสีดำที่รอคอยให้สีขาวเข้ามาทำให้มันกลายเป็นสีขาวเต็มตัว
เมื่อจุนซูแปรงฟันเสร็จแล้วก็ขอตัวออกมาทำอาหารเช้าให้ยูชอนโดยที่ชายหนุ่มใช้ห้องน้ำต่อ
หลังจากทำอาหารเช้าเสร็จจุนซูก็มานั่งรอชายหนุ่มที่โต๊ะอาหาร
ไม่รู้เขาคิดไปเองหรือเปล่าแต่มันเหมือนภรรยาทำอาหารเช้าให้สามีกินเลยให้ตายสิ
คิดแล้วหน้าใสก็แดงขึ้นทันทีพร้อมกับใจที่มันเต้นแรงอย่างไม่มีสาเหตุ -////-
พอดีกับสายตาที่ไปปะทะกับยูชอนที่เดินออกมาจากห้องนอนพอดี ยิ่งทำให้ร่างบางหน้าแดงเข้าไปใหญ่
ยอมรับนะปกติคนตรงหน้าเขาหน้าตาดีอยู่แล้วแต่ยิ่งใส่สูทเข้าไปมันยิ่งทำให้หล่อยิ่งขึ้น
“ตลกหรอ”ชายหนุ่มถามขึ้นเมื่อเห็นว่าร่างบางจ้องเขาตาไม่กระพริบ
ว่าแล้วไงปกติก็ไม่ค่อยได้ใส่สูทแต่วันนี้ดันนัดคุยกับเจ้าของห้างเรื่องเปิดสาขาใหม่ของห้องเสื้อเลยต้องแต่งตัวภูมิฐานหน่อย ให้ตายสิปาร์คอยากเปลี่ยนชุดจัง -*-
“เปล่า.....แต่ฉันว่าก็...อืม..ดูดีนะ”ร่างบางว่าพลางไปดึงคนที่ยืนอยู่ให้ลงนั่งกินข้าวด้วยกัน
แต่ว่านะปาร์คยูชอน....นายลืมอะไรไปรึเปล่า.....ลืมสิ่งที่ไม่เคยคิดจะลืมแต่ก็ลืม
ปาร์คยูชอนสะบัดหัวไล่ความคิดออกไปทั้งที่คิ้วขมวดอยู่ ก่อนจะลงมือรับประทานอาหารเช้าตรงหน้า เพราะเขากะว่าจะเอาจุนซูไปลองชุดที่ห้องเสื้อของเขาดูส่วนตัวเขาจะแวบไปคุยธุระ
สักหน่อย หลังจากทานอาหารเช้าเสร็จ จุนซูแยกไปอาบน้ำโดยที่ปาร์คยูชอนขออาสารับหน้าที่ทำ
ความสะอาดจานเอง
“จะเป็นเพราะความสวยงามที่ตัวเธอมี
หรืออาจจะเป็นนาทีที่เราเผลอสบตา
หรือฟ้าบันดาลเป็นใจให้ได้เจอคนน่ารักอย่างเธอ
เหตุผลชัดเจนไม่มี แต่ใจแค่รู้ดี
ว่าเธอคือคนที่ฉันฝันตลอด คนที่ฉันจะกอดไว้ด้วยใจที่มี
ก็รักเธอตั้งแต่ตอนแรกพบ Oh Oh…
ก็หัวใจบอกว่าเธอน่ารัก ไม่มีใครเป็นได้อย่างเธอ
รักได้เพียงแต่เธอเข้าใจหน่อย
Chorus : I wanna kiss I wanna love… Oh baby
ในสายตามองแต่เธอแค่นั้น Oh Oh…
ในหัวใจมันก็คอยเฝ้าย้ำว่าไม่ยอมลอยไปกับใคร
พร้อมลอยไปกับเธอแค่คนเดียว”
เสียงเพลงที่ดังขึ้นทำให้ชายหนุ่มต้องละมือจากการคว่ำจานบนชั้นวางมารับโทรศัพท์
“ครับ”
-คุณยูชอน...จุนซูอยู่กับคุณแล้วใช่ไหมคะ-
“ครับ”
-ฝากดูแลเขาด้วยนะ..ฉันคงไม่มีโอกาสที่จะได้อยู่ดูแลเขาอีก-
“ครับ...ผมจะดูแลเขาอย่างดีผมสัญญา”
เช้าวันใหม่ที่แสนสดใสของยูซูแต่มันเป็นเช้าที่แสนจะขมขื่นของ......
“ชิมชางมิน~~~~~~~~” เสียงตวาดแหววของคนข้างๆทำให้ชายหนุ่มร่างสู๊งสูง
ต้องสะดุ้งตื่นขึ้นมา
“นายทำอะไรฉันหาไอ้บ้า” ร่างบางแหววใส่ชายหนุ่มอีกรอบ
ชายหนุ่มหันไปมองร่างบางพลางกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ก็นะจะให้เขาตอบว่าอะไรล่ะ
“ก็เมื่อคืนเขาอาบน้ำให้ยูฮวานใช่ม๊าแล้วแบบว่า ....คือ...แบบ...เอ่อ”
ชายหนุ่มยังไม่ทันพูดจบร่างบางก็ขัดขึ้น
“จะแบบ...อีกนานไหมหา!!!...ชิมชางมินนายทำอะไรฉันทำไมฉันไม่ใส่เสื้อผ้าแล้วก็นะนี่มันรอยอะไรเนี่ยแล้วทำไมฉันถึงเจ็บสะโพกหา!!!!”
ร่างบางบ่นยาวยืดบรรยายถึงสิ่งแปลกประหลาดที่เกิดขึ้นจนชายหนุ่มอีกคนต้องลอบกลืนน้ำลายอีกครั้ง
จะให้เขาตอบว่าอะไรเนี่ย..คำตอบมันง่ายนะแต่พอจะพูดก็ไม่กล้า...ทำไมเวลาตอบคำถามฟิสิกเคมียังไม่ยากเท่านี้เลยนะ….ในเมื่อพูดไม่ออกก็ทำให้ดุเลยละกันวะ -*-
“ว่าไง..ชิมชางมินนายทำอะ...อุ๊บ” ร่างบางพูดไม่ทันจบร่างสูงก็จัดการปิดปากด้วยปาก
ร่างบางเบิกตาโพลงด้วยความตกใจ ลิ้นร้อนไล้เลียริมฝีปากบางก่อนจะแทรกเข้าไปสำรวจภายในด้วยความชำนาน ร่างบางพยายามดันคนข้างหน้าให้ออกไปแต่ตรงกันข้ามเพราะร่างสูงกับทาบทับลงมา ลิ้นร้อนสำรวจโพลงปากอย่างชำนานก่อนจะกวัดเกี่ยวลิ้นของคนข้างใต้ที่พยามจะหนี
“ยูฮวานขอลิ้นหน่อย” จะมีใครหน้าด้านเท่าชิมชางมินบ้างไหมเนี่ย
ให้ตายสิปาร์คยูฮวานไม่เคยพบเคยเห็นคนหน้าด้านเท่านี้มาก่อน ไม่ใช่ไม่ชอบนะจูบเมื่อกี๊แต่แบบคนเราก็ต้องเล่นตัวนิสนุงอะนะ ...แล้วก็ใช่ว่าอาการที่เกิดขึ้นเขาจะไม่รู้ว่าเพราะอะไร แต่ คนเราต้องแกล้งอิโนเซ๊นนิสนุง เขาอยากรู้ว่าคนอย่างชิมชางมินจะตอบว่าอะไร....แต่คำตอบที่ได้มันช่าง.......>/////<…ยูฮวานเขิน!!!!!!!
“ขอลิ้นหน่อย” ไม่เลิกด้านอีกไอ้นี่
“ไม่ให้โว๊ยยยย.....ไอ้บ้าชิมชางมินหน้าด้าน”ร่างบางโวยวายก่อนจะผลักคนตัวสูงให้ออกห่างจากตัวก่อนจะเดินกะเผกไปเข้าห้องน้ำแต่
“อ๊ากกกก!!!!........ไอ้บ้าชางมิ๊น~~~~~”
ตอนหน้ามี NC ฮับ เนจะให้แป้งแต่งเพราะตัวเองไม่เก่งในการแต่งฉากNC แต่อ่านได้เค่อะ หุหุหุ อาทิตหน้าจะมีคอนแล้วผู้ไดไปบ้างเอ่ย *-* หุหุหุ
เนไปด้วยแหละ อิยะฮะฮ่า อยากเจอเอสเจ ชายนี่ ดงบังที่ร๊ากกก
อยากเห็นยูซูสวีทททททท +55555+ ตอนหน้าคาดว่าอีเนคนนี้ไม่สามารถอัพได้แต่มะต้องเป็นห่วง เรื่องนี้มีคนแต่ง 2 คน แป้งจะแต่งให้ ฮิ๊วๆๆๆๆ
และแน่นอนมันมี NC รู้สึกตอนนี้มินริคแย่งซีนยูซูนะ +55555+
สาวกยุนแจรอก่อนนะคะ อีเนมันยังคิดไม่ออกจะเอายังไง เพราะบอกไปแล้วข้างต้นว่าวันนี้ตื้อค่ะ มีหนังสือที่จะแนะนำให้อ่าน เนอยากให้ผู้อ่านทุกท่านได้อ่าน
อยากให้ทุกคนได้อ่านนะคะ ขอโทษที่พร่ำอะไรก็ไม่รู้ แหะๆๆๆ
วันนี้เกิดอยากพูดมาก ใครอยากรู้บ้างว่าคนแต่งอายุเท่าไหร่ อยู่จังหวัดไร
(ไม่อยากรู้-คนอ่าน) ไม่อยากรู้อีคนแต่งก็จะบอกหน้าด้านสะอย่าง +555+
อายุ16 ปี แก่ไหม? ทั้งเนและแป้ง 16ครับป๋ม เนอยู่จังหวัดชลบุรี แป้งหนองคาย
รู้จักกันได้ไงง่ายๆค่ะ สามีเราอยู่วงเดียวกัน อิยะฮะฮ่า ตึง!!ใครถีบตกเก้าอี้วะ
ความจริงแล้วอยู่ด้วยกันตอน ม.1-2 แป้งเป็นคนชลบุรีแต่ย้ายไป หนองคาย
พร่ามมาเยอะ ขอบคุณทุกคอมเม้นนะคะ คราวนี้ขอสัก 60 แล้วจะแวบมาอัพต่อจากแป้งน๊า เขาชอบคำพูดคำนี้ของหมวดตี้มาก
มุ้ง ผ้าห่ม ผ้าเช็ดตัวของตี้
เป็นของที่สมเด็พระราชินีฯ พระราชทานให้
อุ่นทั้งกาย อุ่นทั้งใจครับ
บ้านหลังนี้....เป็นพื้นที่สี่เหลี่ยมน้อยๆ
ของผู้ชายคนหนึ่ง เพื่อดูแล พื้นที่กว้างใหญ่
เพื่อดูแลคนไทยให้ได้หลับนอน
(เนกับแป้งอ่านทุกคอมเม้นนะคะเช็กทุกวันเพราะอยากอัพ)
ความคิดเห็น