คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : In My Heart 4
ครบ 30 แล้ว หุหุหุ อัพเลยละกัน
ตอนเช้าอากาศหนาวเนอะทุกท่าน
เช้าวันใหม่ที่คงเป็นวันดีๆสำหรับใครบางคนแต่สำหรับจุนซูแล้ววันนี้เป็นวันที่เขา
เป็นวันที่เลวร้ายที่สุดเพราะจนถึงป่านนี้แล้วเขายังคิดไม่ออกเลยว่าจะไปอยู่ที่ไหน
ร่างบางเหม่มองออกไปนอกหน้าต่าง
ไร้จุดหมาย คนไร้ค่าอย่างเขาจะมีใครต้องการ
“เอ่อ....จุนซูนายเป็นอะไรหรือเปล่าน่ะฉันเห็นนายเหม่อมาตั้งนานแล้ว” เสียงใสของคนข้างๆทำให้เขาต้องปรายตามอง
สำหรับแจจุงแล้วสายตาของจุนซูไม่ได้เย็นชาอย่างที่หลายคนพูดแต่เขากลับคิดว่ามันมี
ความเศร้าอยู่ข้างในร่างบางๆข้างๆเหมือนพยายามซ่อนความอ่อนแอของตัวภายใต้หน้ากากที่เย็นชานั้นอยู่
“ยุ่งอะไรด้วย”
จุนซูยังคงความเย็นชาอย่างเสมอต้นเสมอปลาย ไม่ใช่ว่ารังเกียดเพื่อนข้างๆแต่จุนซูก็แค่กลัว
กลัวว่าเขาจะไปเป็นตัวซวยของใคร ยกเว้น ฮยอกแจ กับ ยูชอน พอนึกถึงชื่อนี้ขึ้นมาร่างบางก็ยิ้มขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว
ทำให้ร่างบางอีกคนถึงกับ งง ที่อยู่ดีๆคนข้างๆก็ยิ้มออกมา
“ฉันจะไม่ยุ่งกับนายเลยนะจุนซูถ้าฉันไม่ใช่เพื่อนของนาย” คำตอบของแจจุงทำให้จุนซูถึงกับขมวดคิ้วด้วยความ งง
จะมีใครในโลกที่อยากได้เขาเป็นเพื่อน
“นายไม่ต้องทำหน้า งง หรอกจุนซูนับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปฉันจะถือว่านายเป็นเพื่อนสนิทของฉันนะ” แจจุงว่าพลางก้มลงไปดูนาฟิกาข้อมือของตัวเอง
“พรุ่งนี้เจอกันนะจุนซู...นายมีอะไรปรึกษาฉันได้นะนายไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวบนโลกใบนี้สักหน่อยนี่” แจจุงพูดพลางส่งยิ้มหวานๆให้กับคนตรงหน้า (เอ๊ะ..หรือเรื่องนี้มัน2คิม)
จนจุนซูอดไม่ได้ที่จะยิ้มตอบ ให้ รอยยิ้มที่ประดับอยู่บนหน้าจุนซูทำเอาแจจุงแทบกรี๊ด?เพราะนี่ถือว่าเป็นสัญญาณที่ดีที่เขาจะได้เป็นเพื่อนสนิทของจุนซู
“บาย”แจจุงโบกมือลาจุนซูก่อนจะเดินออกจากห้องเรียนไป
ทำไมเขาถึงยิ้มให้กับแจจุงนะหรือว่าเขาจะได้เพื่อนที่ชื่อว่าคิมแจจุงซะแล้ว
จุนซูหันไปมองนอกหน้าต่างอีกครั้งตอนนี้คนในห้อริ่มทยอยกันกลับบ้านแล้วเหลือแต่เขาที่ยังคงนั่งที่เดิม
สายลมที่พัดเข้ามาช่วยให้อากาศไม่ร้อนไม่หนาวจนเกินไปทำเอาคนที่กำลังเหม่อลอยเผลอฟุบหน้าลงกับโต๊ะ ด้วยความเหนื่อย
เหนื่อยธรรมดาน่ะไม่เท่าไหร่แต่เหนื่อยใจนี่สิมันหนักเกินเยียวยา
.......
.............
......................
.............................
....................................
มือกร้านสัมผัสกับเส้นผมสีทองที่พริ๊วไหวไปตามลมราวกับว่าภาพที่อยู่ตรงหน้าจะแตกสลายไป
ก่อนจะค่อยๆช้อนตัวคนตัวเล็กขึ้นมาแนบอกก่อนจะเดินออกไปจากห้องเรียนทิ้งไว้เพียงแต่ความว่างเปล่า
สายลมยังคงพัดพาความอบอุ่นเข้ามาในห้องแม้จะไม่มีใครอยู่แล้วก็ตามราวกับสัญญาว่า
ไม่ว่าเมื่อใดสายลมก็จะทำหน้าที่ของมันให้ดีที่สุด
“อืม!!..อุ่นจัง” ร่างเล็กงึมงำออกมาเบาแต่นั่นกับทำให้คนที่นั่งมองอยู่ถึงกับอมยิ้มในความน่ารัก
ร่าบางขดตัวเข้าหาความอบอุ่นนั่นคือ!!!!!!!................................................
.
..
.
หมอนข้าง!! (5+555)
คนที่นั่งมองก้มลงมองหมอนข้างที่ร่างบางกำลังกอดอยู่ด้วยความรู้สึกที่บันยายไม่ถูกแต่ที่แน่ๆ
ตอนนี้ปาร์คอยากกระซวกไส้หมอนข้างออกมาดูจริงๆเลยให้ตายสิโรบิน -*-
“เฮ้อ!!...” ชายหนุ่มถอนหายใจออกมาเบาๆเพราะกลัวคนที่นอนอยู่จะตื่นเอา
ทำไมเขาถึงพาลได้แม้กระทั่งหมอนข้างนะเนี่ย -*-
“นาย....”เสียงที่ดังขึ้นทำให้คนที่กำลังเป็นบ้าต้องรีบกลับมาโหมดปกติทันที
“ตื่นแล้วหรอ” เสียงนุ่มเอ่ยขึ้นก่อนจะส่งยิ้มอ่อนโยนไปให้ร่างบางตรงหน้า
“ฉันมาอยู่นี่ได้ไง” ร่างบางถามพลางยันตัวเองให้ลุกขึ้นนั่ง
“ฉันไปรอนายตั้งนานจนต้องขึ้นไปดูนายที่ห้องเพราะเป็นห่วงหรอก” ชายหนุ่มว่าพลางทำปากยื่น
-^-
“คิดว่าน่ารักหรือไงทำท่าทางงั้นอะ” -*- จุนซุพูดก่อนจะทำเป็นปรายตามองคนที่นั่งอยู่
“น่ารักสิ....มีแต่คนบอกว่าน่ารัก” ปาร์คยูชอนพูดด้วยความภาคภูมิใจเพราะไม่มีผู้หญิงหรือเคะคนไหนที่บอกว่าเขาไม่น่ารัก(แต่ไม่ได้หมายถึงท่าที่ทำปากยื่นนะ)
“ฉันว่าคนคนนั้นไม่ตาบอดก็พร่ามัวขั้นรุนแรงอะ” -*-
“จุนซูใจร้ายจังเลย......หิวรึยังล่ะหือ” ตอนแรกก็ทำท่าเหมือนเป็นเด็กแต่ตอนหลังกลับมาเป็นผู้ชายที่อบอุ่น
ทำเอาจุนซุแทบจะปรับอารมณ์ตามคนตรงหน้าแทบไม่ทัน
“อืม....นิดหน่อยน่ะ” จุนซูตอบพลางเอียงคอมองคนตรงหน้า
แต่จุนซูจะรู้ไหมน๊า ว่าท่าทางอย่างนี้ทำเอาอีกคนแทบบ้า
“งั้นดีเลยเพราะฉันหิวแล้ว...ต่อไปนี้นะจุนซูนายมีหน้าที่ดูแลบ้านหลังนี้หรือจะเรียกว่าคอนโดก็ได้อะนะและทำอาหารให้ฉันกินทุกมื้อที่ฉันต้องการ..แล้วก็นายย้ายมาอยู่นี่ได้เลยนะไหนๆก็หนีมาแล้ว”
คำพูดของชายหนุ่มทำให้ร่างบางขมวดคิ้วเป็นปม
รู้ได้ไงว่าเขาหนีออกจากบ้าน?......ผู้ชายคนนี้มีอะไรที่เขายังไม่รู้อีกนอกจากท่าทางที่อบอุ่นโยเฉพาะรอยยิ้มนั่น....
ที่ยิ้มให้กี่ทีก็พาลทำให้หัวใจของเขาเต้นแรงทุกครั้งไป....ผู้ชายคนนี้อันตรายกว่าที่เขาคิดเพราะทำให้หัวใจเขาเต้นแรงเกินไป..เอ๊ะ!!! หรือเขาต้องไปให้หมอเช็คซะหน่อยว่าเป็นโรคหัวใจไหม? -?-
**************************************************************************************
ขอคอมเม้นสัก 40 นะคะ หรือถ้าไรเตอร์ว่างก่อนครบ40ก็คิดว่าอาจจะลงให้เลย
เพราะช่วงนี้ไม่ค่อยมั่นใจเลยว่าตัวเองจะว่างมากแค่ไหน
เพราะเรียนม.ปลายงานมันเยอะ นี่ก็ยังไม่ได้ทำการบ้านแต่สะเออะแต่ง +55555+
ไว้ไปลอกพรุ่งนี้ +555+ ชั่วเนอะ
ความคิดเห็น