ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : SF YuSoo Please believe in me
Please believe in me
ผมได้แต่ภาวนาว่าเขาจะเข้าใจผมเพราะงานที่ผมทำมันไม่มีเวลา หาเวลาว่างยาก ยากที่จะได้อยู่ด้วยกัน ไหนจะข่าวกับผู้หญิงที่ผมก็ไม่เข้าใจว่าผมไปมีตอน -*- ใช่ครับผมเป็นดารา ดาราที่กำลังโด่งดังในตอนนี้ หลายๆคนมองว่าผมเจ้าชู้ แต่ผมขอปฎิเสธครับ เพราะผมได้ยก4ห้องหัวใจของผมให้เขาคนนั้นไปแล้ว ว่าแล้วก็โทรไปหาเขาคนนั้นหน่อยดีกว่าไม่รู้ว่าป่านนี้ทำอะไรอยู่ ^[]^
(อึก...ฮ..ฮัลโหล..ฮึก...ว..ว่าไง..ยูชอน) ทำไมเสียงที่รักผมเหมือนคนร้องไห้หรือมีใครทำโลมาน้อยของผม
-*-
“จุงซู!!...บอกฉันมาใครทำเธอฉันจะไปฆ่ามัน” ใครทำให้ที่รักผมร้องไห้มันต้องไม่ตายดีแน่
(มะ...ฮยอกแจนายเอาโทรศัพท์ฉันมานะ...ฮึก..ฮือ) โลมาน้อยไม่ทันบอกผมว่าเกิดอะไรขึ้นเสียงของเพื่อนโลมาน้อยของผมก็แทรกขึ้น
(นี่ไอ้บ้ายูชอนถ้านายจะฆ่าใครนะแกฆ่าตัวเองก่อนเลย...รู้ไหมจุงซูเสียใจแค่ไหนทำไมแกต้องนอกใจจุงซูหา) เสียงของฮยอกแจที่ตวาดใส่ผมดังก้องในหัวผม นอกใจ ผมไปนอกใจจุงซูตอนไหน
(นี่ไอ้ไก่แกอย่ามาเงียบนะ.....ถ้าแกเงียบอีกวินาทีเดียวฉันให้ฮันไปถล่มบ้านแกแน่.....นี่จุงซูเลิกร้องไห้ได้แล้ว) ตอนนี้ผมมึนตึ้บไปหมดแล้ว ในหัวผมมีแต่คำถามว่าผมไปนอกใจจุงซูตอนไหน
“ฮยอกแจครับอย่าตะคอกจุงซูสิ...แล้วผมก็ไม่อยากขึ้นหน้าหนึ่งโดนพาดหัวข่าวว่าโดนมาเฟียจีนฆ่าตายนะครับ” ถึงผมจะมึนแต่ผมก็มีสติพอที่จะเอาน้ำเย็นเข้าลูบ
(แต่ฉันว่าตอนนี้แกขึ้นหน้าหนึ่งอยู่นะไอ้ไก่แต่พาดหัวข้อไม่เหมือนกันตรงที่มันเขียนว่า ปาร์คยูชอนดาราหนุ่มหล่อขวัญใจสาว จูบกับผู้หญิงกลางห้างสรรพสินค้า )
“หา!!! ผมเนี่ยนะ คนหน้าเหมือนหรือเปล่าครับ”
(ฉันเห็นเป็นหน้าแกเด๊ะเลยอะไอ้ไก่....แก เคลียเรื่องนี้ให้เรียบร้อยภายในวันนี้ไม่งั้นแกกับจุงซูเลิกกัน แค่นี้นะ)
ตกลงผมเป็นแฟนกับฮยอกแจหรือจุงซู เอาเป็นว่าเรื่องนั้นช่างมันก่อน ผมเดินออกมาจากห้องแต่งตัวเพราะวันนี้ผมมีเดินแบบที่ห้างแห่งหนึ่ง แต่พอผมเดินออกมาก็พบกับนักข่าวจำนวนมากที่มารอสัมภาษณ์ผม คงเป็นเรื่องรูปนั้นสินะ ผมจึงจัดการโทรบอกผู้จัดการเพื่อจัดห้องแถลงข่าวภายในวันนี้ เพราะผมไม่มีทางยอมเสียจุงซูไปแน่
“คุณยูชอนคะไม่ทราบว่ารูปนั้นเป็นเรื่องจริงหรือเปล่าคะ”
“คุณยูชอนคะผู้หญิงคนนั้นเป็นใครคะ”
คำถามมากมายต่างถูกส่งมาให้ผมตอบ แต่ผมก็ได้แต่ปฎิเธไปบอกเพียงแต่ว่าเย็นนี้จะมีการแถลงข่าวเกี่ยวกับรูปที่ลงในหนังสือพิมพ์ ผมcancleงานที่ต้องเดินแบบไปก่อนที่จะไปพบผู้จัดการที่อยู่ที่โรงแรมที่จะจัดงานแถลงข่าว
“ตุ๊บ!!!” หนังสือพิมพ์ถูกโยนมาให้ผมดู รูปเป็นรูปคนที่หน้าเหมือนผมกำลังจูบกับผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้
มีทั้งรูปที่ถ่ายด้านหน้าให้เห็นหน้าผู้ชาย และถ่ายอีกด้านให้เห็นหน้าผู้หญิง แต่เดี๋ยวนะ ผู้หญิงคนนี้คุ้นๆ เหมือนกับยัยบ้านั่นที่เคยตามตื้อผม ฮีบอน ยัยนั่นต้องเป็นคนเอามาลงแน่เลย ผู้ชาย ผมรู้แล้วว่าป็นใคร ตัวน่ะเป็นพระเอก ในเอ็มวี แค่ตัดต่อหน้าให้เป็นผมก็เท่านั้นเอง
ฮีบอนยัยโง่เอ๊ย ^_^
“พี่ครับ..ผมรู้แล้วใครทำ” ผมหันไปบอกผู้จัดการที่กำลังง่วนกับการโทรแจ้งนักข่าว เธอไม่ตายดีแน่ฮีบอน หึหึหึหึ
“นี่ฮยอกแจมาดูถ่ายทอดสดแถลงข่าวยูชอนสิ” เสียงแฟนหนุ่มของฮยอกแจเรียกให้หญิงสาวมาดูทีวี
“อืม..แป๊บห่มผ้าให้จุงซูก่อน” หญิงสาวตอบก่อนจะก้มลงห่มผ้าให้จุงซูที่ตอนนี้นอนหลับ แต่น้ำตายังคงไหลอยู่ ถ้าไอ้ไก่นั่นทำให้จุงซูเสียใจล่ะก็ไม่ตายดีแน่
ก่อนที่หญิงสาวจะคิดถึงวิธีการแก้แค้นต่างๆนาๆเสียงทีวีก็เรียกความสนใจให้หญิงสาวต้องเดินไปนั่งๆข้างๆแฟนหนุ่ม
“ครับรูปที่ลงในหนังสือพิมพ์...ไม่ใช่รูปผมครับ”คำพูดของผมเรียกเสียงฮือฮาได้ไม่น้อย แต่นี่ไม่ใช่เวลามาภูมิใจ
“ถ้าทุกท่านสังเกตดีๆนะครับรูปนี้เหมือนในเอ็มวีเพลง....แต่ตัดต่อหน้าให้เป็นผมถึงจะเห็นไม่มากก็เถอะแต่มันก็ทำให้ทุกคนเชื่อว่าเป็นผมเพราะทุกคนมักจะเข้าใจว่าผมเจ้าชู้จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะทำอย่างนี้ในที่สาธารณะ”
“แล้วผู้หญิงคนนี้เป็นใครกันคะ” นักข่าวหญิงคนหนึ่งตะโกนถามออกไป
ผมส่งยิ้มให้นักข่าวที่ถามคำถามนี้และผลตอบรับก็คือเจ้าหล่อนหน้าแดงแปร๊ด ^[]^
“เป็นผู้หญิงที่เคยตามตื้อผม..แล้วเธอคงแค้นที่ผมไม่เล่นด้วยเลยตัดต่อภาพขึ้นมาน่ะครับ”
“แล้วพวกเราจะเชื่อได้ไงว่ามันเป็นภาพตัดต่อ” เสียงผู้หญิงคนหนึ่งที่ดังจากหลังห้องถามขึ้น
“ผมว่าคุณรู้ดีที่สุดนะครับคุณฮีบอน..ฝีมือตัดต่อคุณดีนะแต่มันยังไม่เนียนพอ”
ในระหว่างที่ชายหนุ่มพูด จอโปรเจ็คเตอร์ก็ได้แสดงถึงข้อบกพร่องในรูปที่ถ้าไม่สังเกตดีๆจะไม่เห็นล่องลอยการตัดต่อ
“นายรู้” หญิงสาวพูดพึงพำออกมา ก่อนจะรู้สึกถึงความเย็นที่ข้อมือ “นี่จะทำอะไรอะไอ้ตำรวจบ้าแกปล่อยฉันนะ” หญิงสาวกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง
“ผมขอจับคุณตามข้อกฎหมายมาตราที่ 16 ว่าด้วยการกระทำผิด ในการตัดต่อ เติมหรือดัดแปลงภาพ ให้ผู้อื่นได้รับความเสียหาย”
จบไปเรื่องหนึ่งที่นี้ก็เหลืออีกเรื่อง
“ครับผมขอบคุณพี่ๆนักข่าวมากๆนะครับที่มาในวันนี้.....ผมมีอีกเรื่องที่จะพูดก็คือ...ผมกำลังจะแต่งงานครับแต่ผมไม่รู้ว่าคนที่ผมจะแต่งงานด้วยเขาจะตกลงไหม”
“ตกลงสิ....ฮึก....” เสียงตะโกนที่กังขึ้นจากด้านหลังห้องเรียกความสนใจจากผู้คนที่อยู่ในห้องให้หันไปมอง
ความจริงเขาเห็นจุงซูเข้ามาตอนที่ฮีบอนโดนตำรวจจับออกไป เขาเลยถือเป็นโอกาสดีที่จะเปิดตัวแฟนและว่าที่ภรรยาในอนาคตซะเลย คิดๆดูแล้วขอแต่งงานเลยดีกว่า
ผมเดินลงมาจากเวทีเพื่อเดินไปหาว่าที่ภรรยาตัวน้อยที่ยืนร้องไห้อยู่ ขี้แงจังโลมาน้อย
“เมื่อกี้ว่าไงนะจุงซู” ผมก้มลงไปกระซิบๆข้างๆหูเด็กขี้แยที่กำลังร้องไห้อยู่ท่ามกลางนักข่าวทีพากันลุมถ่ายรูป
“ตกลงไงล่ะ..ตาไก่บื้อ”จุงซูพูดพึมพำออกมาเบาก่อนที่หน้าจะแดงขึ้นมา
“จุงซูนายป่วยหรอดูซิหน้าแดงเลยไหนวัดไข้หน่อย” ผมพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงตกใจก่อนจะเอาหน้าผากของผมชนกับหน้าผากของจุงซูเพื่อวัดไข้ เปล่าหรอกความจริงแล้วผมอยากสบตากับเขาต่างหากล่ะ ^[]^
“จุงซู มองตาผมสิครับ” ผมก้มลงไปกระซิบที่ข้างหูเขาอีกครั้งก่อนจะกลับมาท่าวัดไข้เหมือนเดิม
หุหุหุหุ
“Please , Do you believe in me ?”
“Yes ,I believe in you”
ผมก้มลงไปจูบเบาๆที่ริมฝีปากเล็กๆของจุงซู แล้วแสงแฟรชก็วูบวาบขึ้นอีกครั้งทันทีที่ผมจูบจุงซู
ผมจูบแบบ KISS ธรรมดาน๊า ~ ไม่ได้ DEEP KISS อันนี้เอาไว้ทำกัน 2 คน หุหุหุ
**************************************************************************************************************************
เนื่องจากไอ้คนที่แต่งเรื่องหลักมันจะยังไม่แต่งถ้าเม้นมะถึง 20 เขาเลยเอา
ฟิคสั้นมาลงเล่นๆๆ ตามประสาคนไม่มีรัยทำ (ได้ข่าวแกต้องแก้ตกคณิต) -*-
หลายๆคนเปิดเทอมกันแล้วชิมิ อีนี่ก็เหมือนกันและคนแต่งฟิคหลักด้วย
หลายคนอาจจะงง ว่าทำไมมีคนแต่ง 2 คน เนื่องจาก นามปากกาเปนของข้าพเจ้า
แต่คนแต่งเรื่องหลักลืม USer name ตัวเองเลยมายืมขอข้าพเจ้าลง
แล้วข้าพเจ้าเหนว่ามันคนเม้นน้องเลยเอาฟิคสั้นมาลง เพื่อ?
เผื่อคนอ่านจะเยอะขึ้นหรืออาจน้อยลงกว่าเดิม +55+ -*-
เอาเปนว่าช่วยกันเม้นเน้อเปนกำลังใจคนแต่ง
ครบ20รับรองมันมาอัพแน่ๆ เดี๋ยวข้าพเจ้าเอาฟิคสั้นมาร่วมด้วยช่วยลง
ถ้ามีคนอยากอ่าน +5555+
มีรัยแอ๊ดเมลมาเมลนี้ได้ข้าพเจ้าพร้อมตอบเสมอ
CCl.Mickeymouse_nay@hotmail.com ข้าพเจ้ามีนมว่าเน
ส่วนคนแต่งฟิคหลักชื่อแป้ง ไปและพล่ามมาเยอะ -*-
เนื่องจากไอ้คนที่แต่งเรื่องหลักมันจะยังไม่แต่งถ้าเม้นมะถึง 20 เขาเลยเอา
ฟิคสั้นมาลงเล่นๆๆ ตามประสาคนไม่มีรัยทำ (ได้ข่าวแกต้องแก้ตกคณิต) -*-
หลายๆคนเปิดเทอมกันแล้วชิมิ อีนี่ก็เหมือนกันและคนแต่งฟิคหลักด้วย
หลายคนอาจจะงง ว่าทำไมมีคนแต่ง 2 คน เนื่องจาก นามปากกาเปนของข้าพเจ้า
แต่คนแต่งเรื่องหลักลืม USer name ตัวเองเลยมายืมขอข้าพเจ้าลง
แล้วข้าพเจ้าเหนว่ามันคนเม้นน้องเลยเอาฟิคสั้นมาลง เพื่อ?
เผื่อคนอ่านจะเยอะขึ้นหรืออาจน้อยลงกว่าเดิม +55+ -*-
เอาเปนว่าช่วยกันเม้นเน้อเปนกำลังใจคนแต่ง
ครบ20รับรองมันมาอัพแน่ๆ เดี๋ยวข้าพเจ้าเอาฟิคสั้นมาร่วมด้วยช่วยลง
ถ้ามีคนอยากอ่าน +5555+
มีรัยแอ๊ดเมลมาเมลนี้ได้ข้าพเจ้าพร้อมตอบเสมอ
CCl.Mickeymouse_nay@hotmail.com ข้าพเจ้ามีนมว่าเน
ส่วนคนแต่งฟิคหลักชื่อแป้ง ไปและพล่ามมาเยอะ -*-
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น