คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : IN MY HearT 1
IN MY HearT
ตอน//1
ถ้ารักใน ยูซู จงเม้นซะ
รักคนอื่นและคนเม้นทุกๆคน^^
-----------------------------
“จุนซู!! แกจะไปไหน..”เสียงของหญิงสาวที่จุนซูเรียกว่าแม่นั้นตะโกนถาม
“ผมจะไปเรียนครับแม่”หันไปตอบผู้หญิงที่ยืนอยู่หน้าประตูห้องนอนแคบๆ แล้วจุนซูก็เดินออกไปเมื่อหมดธุระในการตอบของเค้าแต่..
“แกยังจะไปเรียนอีกหรอ ฉันบอกไว้ก่อนน่ะว่าฉันไม่มีเงินให้แกไปเรียนหรอก”เสียงเย่อหยิ่งของบุคคลที่จุนซูเคารพและรักอย่างมากนั้นก้อคือ “แม่”
“.................”ไม่มีเสียงใดเล็ดลอดออกจากปากจุนซู
“เหอะ จะเรียนได้ไปถึงไหนกัน เงินก็ไม่มีไปจ่ายค่าเทอมเค้า”ถึงจะเดินออกมาจากตัวบ้านแล้วแต่ก็ไม่วายที่จะได้ยินเสียงแม่ที่พูดขึ้นเมื่อกี้ ทำไมล่ะ ทำไมจะไม่มีเงินเรียน ผมหางานทำก็ได้ งานที่แม่แนะนำผมไง
“ขายตัว…”พูดออกมาโดยที่ไม่คิดที่จะทำมันหลอกงานแบบนี้ เค้าไม่หมดหวังอะไรง่ายๆแน่ คนอย่างจุนซูซะอย่าง
จุนซูเดินมาเรื่อยๆจนถึงโรงเรียนมันเป็นระยะเวลานานเหมือนกันกว่าจะมาถึงเพราะว่าเค้าไม่ได้ขึ้นรถโดยสารมาโรงเรียนเพราะเค้าจะต้องประหยัดเงินอีกมาก เลยถือซะว่าเดินมาโรงเรียนลดค่ารถดีกว่า
“จุนซู!!”เสียงที่ตะโดนมาจากด้านหลังเรียกให้จุนซูต้องหันไป แต่มันก็ป็นใครไปไม่ได้นอกจากเพื่อนซี้ สนิทกันมากอย่างฮยอกแจ....
“หวัดดีฮยอกแจ เหงือกนายโพล่มาแต่ไกลเชียว ฮิฮิ”กล่าวทักทายตามประสาเพื่อนและกวนตรีน พอเป็นพิธี
“เช้ามาก็ปากเจ้าจูโนเลยน่ะเพื่อนรัก”พูดแกรมขู่และเอาแขนคล้องคอจุนซูตามประสาเพื่อนสนิท
“อะไรของนายเจ้าจูโน??”จุนซูรู้ว่ามันคืออะไรก็แค่ถาม ถามไปงั้นแระ
“สุนัขฉันไง 555+”พูดแล้วหัวเราะชอบใจที่หลอกด่าเพื่อน
“นึกว่าฉันไม่รู้รึไงว่านายหลอกด่าฉันน่ะไอ้เหงือกเหยิน” จุนซูที่ทนให้แกล้งแย่เลยเอาคืนด้วยคำพูดที่ทำให้ฮยอกแจอึ้ง
“แล้วทำไมแกต้องเอาปมด้อยฉันมาล้อด้วยว่ะ อิพร้าว”ล้อกันไปล้อกันมาไม่เลิกจนเสียงออดเรียนดัง
กริ๊ง ก๊อง กาง ก๊อง ก่อง ก่อง ก๊อง ก่อง
“นักเรียนเคารพ~~~”นักเรียนลุกขึ้นกล่าวสวัสดีอาจารย์แนะแนว
“สวัสดีนักเรียนทุกคน วันนี้เรามีนักเรียนใหม่มาแนะนำ”นักเรียนในห้องต่างฮือฮาว่านักเรียนใหม่คนนั้นเป็นใคร และจะให้ความสนใจมากซะด้วย
“เข้ามาซิ เธอน่ะ”อาจารย์แนะแนวเรียกนักเรียนใหม่ที่ยืนอยู่หน้าห้องให้เข้ามา”แนะนำตัวเองซิ”
“ผมคิม แจจุงครับ ย้ายมาแรกมาเป็นเพื่อนด้วยกันน่ะครับ”กล่าวแนะนำตัวและทักทายอย่างเป็นกันเองและมีมารยาทถามยังปล่อยเสหน์อีกตั้งหาก ทำให้นักเรียนชายแถวหน้าจะละลายกันไปแถบๆ ก็เพราะนักเรียนใหม่นี้ซิสวยซะยิ่งกว่าผู้หญิง
“อ่าวๆๆๆ เงียบๆๆๆแจจุงเธอไปนั่งหลัห้องล่ะกันเพราะมันเหลืออยู่เดียว”อาจารย์บอกแจจุงและที่นั่งที่เค้าต้องไปนั่งก็คือที่นั่งใกล้ๆจุนซูนั้นเอง
“หวัดดีน่ะฉันแจจุง แล้วนายล่ะ”ยิ้มมิตรไมตรีสมกับเป็นแจจุงผู้ทรงเสหน์
“............”ไม่ตอบแถมจุนซูยังหันหน้าหนีอีกไปทางอื่น
“?????”แจจุงงงกับท่าทีของจุนซูที่ทำกับเค้าเมื่อกี้ เหมือนแจจุงจะอยากรู้ว่าทำไมจุนซูถึงไม่ยอมทักทายเค้า แต่ก็ต้องหยุดคิดเพราะมีเสียวเพื่อนด้านเคียงดักไว้
“นายน่ะอย่าไปยุ่งกับจุนซูเลย เค้าเป็นเด็กมีปมด้อยน่ะ ก็แบบนี้และไม่สุงสิงกับใคร”เพื่อนข้างเคียงก็พยักหน้าเหมือนรู้กัน
แต่แจจุงแล้วเค้าน่ะอยากที่จะเป็นเพื่อนกับทุกๆคน ไม่ว่าคนนั้นจะเป็นใคร ครอบครัวเป็นยังไงเค้าก็ไม่สน
ออดดังเป็นสัญญาว่าเลิกเรียนแล้ว ทุกคนต่างแยกย้ายกันกลับบ้าน แต่จุนซูเค้าจะต้องออกหางานพิเศษทำเพื่อเอาเงินมาจ่ายค่าเทอม
เวลา5ชั่วโมงแล้วจุนซูก็ยังไม่ได้งานสักงานเลย หรือว่าเค้าจะต้องทำงานอย่างที่แม่เค้าบอกจริงๆ......
.....................................
ลงแล้วๆตอนที่1
ฟิกเรื่องนี้ฟิกเศร้าน่ะ เศร้าน่ะๆ(หวานๆนิดๆ)^^
ตอนแรกตัวละครก็เริ่มๆออกมาแล้ว
ตอนแรกอาจจะเเปลกๆ เพราะคนแต่งง่วงนอน
เม้นด้วนน่ะจ๊ะ
7เม้นน่ะจะมาลงตอน2 (ไรเตอร์สู้ๆ)
ความคิดเห็น