คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : In My Heart 8 (100%)
ขอโทษที่ไม่ได้อัพนานเลยเขาสำนึกผิดนะไม่มีอะไรจะแก้ตัว TT^TT
ช่วงนี้สมองตื้อๆ คิดไม่ออก ที่แต่งนี่ก็แถไปเรื่อยถ้าไม่ดีก็ขอโทษนะจ๊ะ
..เคยมีคนบอกผมว่า.......
..ความสุขมักจะอยู่กับเราไม่นาน........
........เพราะโลกนี้ไม่มีอะไรที่แน่นอน...........
............พอที่จะให้เราเชื่อได้ว่ามันมีอยู่จริง.....
......แต่จะเป็นอะไรไหม?.......
.....ถ้าจะเชื่อสักครั้ง…..
....ว่าความสุขมันมีจริง....
“จุนซูครับเหม่ออะไรครับ.....กินสิครับ” เสียงทุ้มที่ดังขึ้นมาทำให้อีกคนหลุดออกจากภวังค์ก่อนจะหันมามองคนตรงหน้าแล้วก้มมองจารอาหารของตัวเองที่บัดนี้เต็มไปด้วยอาหารที่คนตรงหน้าตักให้ หลังจากที่เขาลองเสื้อทั้งหมดแล้ว พี่ยูชอนก็พาเขามาทานอาหาร และเผอิญเจอกับน้องชายพี่ยูชอนกับเพื่อนที่กำลังทานอาหารอยู่พอดี
พวกเขาเลยทานอาหารด้วยกัน
“นี่จุนซูกินเยอะๆนะ...แค่นี้ขนหน้าแข่งพี่ยูชอนไม่ร่วงหรอกเชื่อสิ” ร่างบางที่นั่งข้างๆเขาเอ่ยพลางเคี้ยวอาหารตุ้ยๆไป ไม่น่าเชื่อว่าคนข้างๆเขาจะอายุได้ 22 แล้ว ส่วนคนที่นั่งตรงข้ามยูฮวานก็ดูเหมือนจะชอบแกล้งคนตรงหน้าอย่างกับอะไรดี จนบางครั้งพี่ยูชอนต้องปรามเพราะกลัวน้องตัวเองจะสำลักอาหาร
“ครับ” จุนซูพยักหน้ารับก่อนจะกินอาหารเข้าไปแต่กินได้ไม่นานก็รวบช้อน
“จุนซู.....อิ่มแล้วใช่ไหมครับ”เสียงทุ้มที่ดังขึ้นพร้อมกับมือที่ยื่นออกมาลูบหัวร่างตรงหน้าด้วย ความรัก
ก่อนจะหันไปมองอีก2คนที่ป่านนี้แล้วยังกินไม่หยุดและไม่มีทีท่าว่าจะอิ่มง่ายๆด้วย
“ชางมินฝากยูฮวานด้วยนะ....ส่งให้ถึงบ้านนะ..พรุ่งนี้นายมีถ่ายแบบเสื้อคอลเลกชั่นใหม่นะที่ปูซานไปประมาณหนึ่งอาทิตย์นะ”
ชางมินพยักหน้ารับทั้งที่ปากเต็มไปด้วยอาหาร
“ยูฮวานพรุ่งนี้ก่อนออกจากบ้านเอาเอกสารในห้องทำงานพี่ไปให้พี่ยุนด้วยนะ......แล้วก็ไปดูการถ่ายแบบครั้งนี้ให้พี่ด้วยเครื่องออก 10โมงตรงนะ” ชายหนุ่มหันไปบอกน้องชาย
ก่อนจะจูงมือจุนซูออกจากร้านไปโดยไม่ลืมที่จะทิ้งบัตรสีทองไว้ให้คนทั้ง2
....
.......
............
...................
หลังจากที่เขาทั้ง2แยกจากชางมินกับยูฮวานแล้วพี่ยูชอนก็บอกว่าจะพาไปที่ๆแห่งหนึ่ง
ตอนนี้เขาอยู่ในรถ จุนซูอดไม่ได้ที่จะมองออกไปข้างนอกหน้าต่าง กรุงโซลตอนกลางวันช่างวุ่นวาย
“จุนซูเราจะไปถึงที่นู่นก็ค่ำๆนะครับถ้าจุนซูง่วงนอนได้เลยนะ” คำพูดที่แฝงไปด้วยความห่วงใยและมือที่คอยลูบหัวทำให้ร่างบางอดไม่ได้ที่จะเผลอเคลิ้มหลับไปตามคำพูดนั้น ร่างสูงหันมามองคนที่หลับไปแล้วด้วยสายตาที่อบอุ่น
....นี่หรือเปล่านะที่เขาบอกกันว่า…
......ความรักมีอานุภาคพอที่จะทำให้คนๆหนึ่งเปลี่ยนไปได้....
และก็เป็นไปดังที่ยูชอนพูดเพราะกว่าที่จะขับรถมาถึงที่หมายก็ค่ำพอดีร่างสูงหันไปมองร่าบางที่จนป่านนี้แล้วยังไม่ตื่นเลย ชายหนุ่มลงจากรถก่อนจะเดินอ้อมมาเปิดประตูฝั่งร่างบางก่อนจะช้อนตัวร่างบางขึ้นมาแนบอกและพาเดินเข้าไปในบ้าน ที่ๆเขาอยากพาคนที่เขาอุ้มมา บ้านที่ตั้งอยู่ริมทะเลบ้านที่เขาสร้างมันขึ้นมาด้วยความรัก
สายลมที่พัดผ่านเข้ามาทางระเบียงทำให้ร่างบางที่นอนอยู่รู้สึกหนาว ร่างบางลืมตาขึ้นมาก่อนจะมองไปรอบๆตัวเอง เสียงคลื่นที่ดังขึ้นแลเหมือนอยู่ใกล้ทำให้ร่างบางรู้สึกตื่นตัวขึ้นมาทันที ร่างบางเผล้งมองไปที่ระเบียงที่โผล่ยื่นออกไปด้านนอก ผ้าม่านสีฟ้าปลิวตามแรงลมดูสวยงามตัดกับสีผนังห้องที่เป็นสีไข่ไก่ เตียงนอนขนาดคิงไซน์ผ้าปูสีฟ้า เหมือนทั้งห้องจะเน้นของตกแต่งสีฟ้า ห้องถูกจัดให้เป็นสัดส่วนอย่างสวยงาม มุมหนึ่งมีที่กั้นฉากกั้นไว้คาดว่าจะเป็นห้องน้ำ
ร่างบางอดไม่ได้ที่จะนึกชื่นชมคนแต่งห้อง ว่าแต่งได้สวยยิ่งนัก ร่าบางเดินออกมาสูดอากาศบริสุทธิ์ที่ระเบียงพอเงยหน้าขึ้นไปข้างบนก็พบกับกันสาดไม้ระแนงที่มีต้นไม้พันไปตามช่องว่างทำให้รู้สึกร่มรื่น พอมองออกไปนอกระเบียงก็พบทะเลสีฟ้าครามอยู่ตรงหน้า
“ตื่นแล้วหรอครับจุนซู” เสียงที่ทักขึ้นทำให้ร่างบางต้องหันไปมอง
“ครับ” ร่างบางพยักหน้ารับก่อนจะหันไปกลับไปสูดอากาศเหมือนเดิม
“ไปอาบน้ำก่อนนะคนดีแล้วลงไปกินข้าวนะพี่ทำข้าวต้มไว้ให้แล้ววันนี้หยุดงาน1วันนะครับ” ยูชอนพูดพลางดึงจุนซูให้เข้ามาในห้อง
“ครับ”ร่างบางตอบรับก่อนจะเดินเข้าไปหลังฉากกั้น “เอ่อ.....ขอบคุณมากนะครับ” เอ่ยออกมาไม่เบานักแต่ก็พอจะทำให้อีกคนยิ้มออกมาได้
ไม่รู้เหมือนกันว่าความสุขนี้จะอยู่ไปนานเท่าไร
แต่ณ.เวลานี้เขามีความสุขดีแล้ว
สุขจนอยากจะหยุดเวลาไว้
หลังจากที่ทั้ง 2 คน รับประทานอาหารเช้าเสร็จเรียบร้อยแล้ว ยูชอนจึงพาร่างบางไปเล่นน้ำทะเล
“จุนซูครับอย่าไปลึกนะครับ” เสียงของยูชอนตะโกนบอกร่าบางที่ตอนนี้กำลังเล่นน้ำอย่างสนุดสนานโดยมีชายหนุ่มคอยตะโกนบอกนู่นบอกนี่ด้วยความเป็นห่วง
“ค๊าบบบบบบ!!!.....แล้วทำไมพี่ยูชอนมาด้วยเลยล่ะครับ”
“ไม่ล่ะครับเล่นไปนะพี่อ่านหนังสือแป๊บ” ชายหนุ่มตะโกนตอบร่างบางที่ตอนนี้กำลังง่วนอยู่กับการแกล้งเด็ก -*-
........
...........
.............
.....................
...............................
“ตุ๊บ!!!!” เสียงที่ดังขึ้นทำให้ชายหนุ่มที่นอนหลับอยู่สะดุ้งขึ้นมาก่อนจะกวาดสายตาไปรอบแล้วจึงพบกับเจ้าของเสียง ที่ตอนนี้ลงไปนอนแอ้งแม๊งที่พื้น ชายหนุ่มส่ายหน้าเบาๆก่อนจะก้มลงเก็บหนังสือขึ้นมาวางที่โต๊ะเครื่องดื่ม
ก่อนจะมองหาร่างบางที่ตอนนี้น่าจะยังอยู่ในน้ำ
แต่!!!!
ไม่มี!!!!!!!
จุนซูหายไปไหน!!!! ชายหนุ่ม แทบจะถลาลงไปในน้ำทันทีที่หาร่างบางไม่เจอ
ความกลัวต่างๆแล่นเข้ามาในหัวสมอง
กลัว!!!! กลัวจะเสียจุนซูไป ถึงจะรู้จักไม่นานแต่เหมือนมีบางอย่างที่ทำให้เขาผูกพันกับคนคนนี้มากมาย
ทันทีที่สายตาเหลือบไปเห็นเด็กที่เล่นกับจุนซูในตอนแรกชายหนุ่มก็ถลาเข้าไปหาเด็กนั่นทันที
“เห็นพี่ชายที่นายเล่นด้วยเมื่อกี๊ไหม!!!” คำถามที่เหมือนเป็นการตะคอกกลายๆทำให้เด็กคนนั้นแบะปากออกมา
ก่อนจะร้องไห้วิ่งหนีไปหาแม่ทันที
“โธ่โว๊ยยย!!!” ชายหนุ่มเตะทรายเพื่อเป็นการละบายอารมณ์
หรือนี่จะเป็นการปิดฉากความสุขนะ
หรือจะจริงที่ว่าความสุขมักจะอยู่กับเราไม่นาน
“จึกๆๆ” แรงสะกิดจากข้างหลังทำให้เขาต้องหันไปมองอย่างเสียไม่ได้
“พี่ยูชอนมาทำอะไรตรงนี้ครับ.....ผมเดินหาพี่ซะทั่วเลยนี่ครับน้ำมะพร้าว (^[]^)” ร่างบางว่าพลางชูมะพร้าวน้ำหอมให้ชายหนุ่มดู
“พี่ยูชอนเป็นอะไรครับหน้านิ่วเชียว”
“................”
“อ่า..........”
“หมับ!!” คว้าร่างตรงหน้ามากอดเพียงเพื่อจะบอกตัวเองว่านี่ไม่ได้ฝันไป นี่คือความเป็นจริง
อย่างน้อยพระผู้เป็นเจ้าก็ไม่เร่งพรากความสุขเขาไปเร็ว
“ไปเปลี่ยนชุดนะ” พูดออกมาด้วยน้ำเสียงปกติไม่ได้โมโหเหมือนเมื่อกี๊ราวกับเป็นคนละคนกัน
“อะ...ครับ” ร่างบางพยักหน้ารับอย่าง งงๆ
“จุนซูเวลาหน้าแดงนี่หน้ารักนะ” ชายหนุ่มพูดก่อนจะเดินนำไป
หา!!!! ร่างบางจับหน้าตัวเองรู้สึกได้ถึงความร้อนที่แผ่ออกมา
“สงสัยไม่สบาย *-*” พูดกับตัวเองเบาๆก่อนจะเดินตามร่างสูงไปยังบ้านที่อยู่ริมหาด
หลังจากที่เข้ามาในบ้านจุนซูก็แยกขึ้นไปเปลี่ยนชุดข้างบนห้องโดยที่เขาเปลี่ยนชุดข้างล่าง
ชายหนุ่มเดินเข้าไปสำรวจตู้เย็นในห้องครัวว่าพอจะทำอะไรกินได้บ้าง
“Let me introduce my self!
BIGBANG. Yeah~
Are You ready for the show~!!!”
เครื่องมือสื่อสารที่ดังขึ้นทำให้ชายหนุ่มต้องเคลื่อนย้ายตัวมายังจุดที่ส่งเสียงก่อนจะหยิบมันขึ้นมาดู
“ยุนโฮ!!!”
ชายหนุ่มหยิบมันขึ้นมาแนบหูเมื่อรู้ว่าเป็นใคร
“ครับ”
-ยูชอน... พี่อ่านเอกสารแล้วนะไม่มีปัญหาอะไรที่เหลือพี่จัดการเองนายไม่ต้องเป็นห่วง-
“ขอบคุณมากครับพี่.....แล้วเรื่องแต่งงาน?” ชายหนุ่มพูดพลางเหลือบตาไปมองร่างบางที่เดินลงมา
-นายอย่าถามให้พี่อารมณ์เสียได้ไหม?....มันไม่มีทางเกิดขึ้นอีกพี่มีคนที่พี่ต้องการจะแต่งงานด้วยแล้ว OK!!-
“ครับพี่งั้นแค่นี้ก่อนนะครับ” ชายหนุ่มว่าพลางมองตามร่างบางที่เดินไปหยิบของในตู้เย็นขึ้นมาทำอาหาร
-อืมๆๆ.....ขอให้มีความสุขนะ- อวยพรก่อนจะวางสายไป
...ขอให้มันเป็นไปตามที่พี่พูดครับ...
....หวังอยู่เสมอว่าความสุขจะอยู่กับเขาตลอดไป...
“พี่ยูชอนไม่ต้องทำหรอกครับเดี๋ยวผมทำเองพี่ไปนั่งรอนะครับ” หันมาบอกหลังจากที่เห็นว่าอีกฝ่ายวางสายแล้วก่อนจะส่งยิ้มหวานๆให้อีกคนละลายเล่น
“ครับ...เดี๋ยวพี่ไปนั่งรอนะ” ชายหนุ่มว่าพลางเดินไปนั่งที่โต๊ะอาหาร
>////< จะมีใครแอบเห็นไหมนะว่าชายปาร์คหน้าแดง!!!
..........................................................................................................................................................................
คิมแจจุง!!!!
ชื่อนี้ยังคงดังก้องอยู่ในหัว! ไม่ว่ายังไงก็สลัดไม่ออก
ทำไมนะ!!....ทำไมเขาถึงสลัดภาพของคิมแจจุงไปไม่ได้
หรือว่านี่คือสิ่งที่เจ้ายูชอนบอกเขาว่ามันมีอยู่ตริง!!!!
YooSu ฮิ้วว ว... จะมากนะไปน้องมิน ยูซู คู่รักลั้นล้า
เนเฝ้าบ้านแหละ วะฮะฮ่า o(^[]^)o
ที่จริงพ่อพาไปนะ ไปเขาค้อแต่เนแบบว่ารักบ้านมากเลยไม่ไป (=?=)
ป่าวๆๆไม่ใช่หรอกความจริงแล้วกลัวกลับบ้านมาดูคอนบีบีที่ไทยไม่ทัน เลยไม่ไป +555+
ชั่วไหม? อยากตอบคอมเม้นอะ อยากตอบตั้งแต่คอมเม้นที่ 1 แต่ขี้เกียด -*-
นิสัยที่โคตรแก้ไม่หาย ขอคอมเม้นสัก 75 นะๆๆๆๆความคิดเห็นที่ 66 (จากตอนที่ 9)
PS. โลกนี้ไม่มีคำว่า "ฟรี"...* 
Name : kilmus< My.iD > [ IP : 124.121.10.125 ]
>>> ว๊าว!!! ฮิ๊วว วว ด้วยคน +555+ -*- ความคิดเห็นที่ 65 (จากตอนที่ 9) 55555+++++
น่ารักมากกกกกกกกกก
ชอบจัง
ขนาด 100 เปอร์แล้วนะ
นิดเดียวเองอ่ะ
รีบมาแต่งต่อน้า...........................
อยากอ่านนนนนนนนนนน
ฝากฟิคเราด้วย http://my.dek-d.com/Writer/story/viewlongc.php?id=461082&chapter=9 อัพตอนที่ 6 แล้ว
Name : BisXaXa< My.iD > [ IP : 203.154.202.119 ]
>>>> ง่า!!! เขาเข้าใจมันสั้น +55+ พยายามจะแต่งยาวววว เท่าที่หัวสมองอันน้อยนิสจะแต่งได้ ขอบคุณสำหรับคำชมค๊าบบบบ
ยังไม่ได้เข้าไปอ่านฟิคตะเองเลยอะ สัญญาเดี๋ยวเข้าไป ความคิดเห็นที่ 64 (จากตอนที่ 9)
สู้ๆ
PS. การร้องไห้ต่อหน้าคนอื่นไม่ได้อ่อนแอ อย่างน้อยก็กล้าที่จะแสดงความรู้สึกออกมา แต่การกลั้นน้ำตาเอาไว้ต่างหากที่อ่อนแอ **รักเฮียมิค รักพี่จุนซู รักมี้แจ รักป๊ายุน รักนู๋มิน รักดงบังชินกิ** YuSu IS ReaL. 
Name : -^^- คุณหนูปาร์ค MocHUn -^^-< My.iD > [ IP : 124.121.11.158 ]
>>> ช่ายๆๆๆเนก็ว่าน้องมินมันมากไปและเกินหน้าเกินตา -*-(ได้ข่าวมึ_เป็นคนแต่ง) แหะๆๆๆความคิดเห็นที่ 63 (จากตอนที่ 9) ชอบค่ะ ยูซู >___<
ปาร์คในเรื่องน่ารักจัง ช๊อบชอบ
อยากได้เป็นของตัวเอง 555+(หลบรองเท้าก่อน)
มาต่อเร็วๆนะคะ อย่าดองน้า ^__^ 
Name : piipoo [ IP : 124.121.133.11 ]
>>> ไม่ดองๆๆๆ เนไม่ดอง(ถ้าไม่จำเป็น+555+) อันนี้ถ้าอยากได้ปาร์คต้องไปขอน้องโลมาเอาเองนะคะ
ส่วนที่ว่าปาร์คน่ารัก คนแต่งก็ว่ามันน่ารักโดยเฉพาะมะวานถอดเสื้อแล้วแบบว่าโอ้!!แม่เจ้า ขาวทุกคน +555+
รายการ SBS gayo สุดยอดด!!!!!!ความคิดเห็นที่ 62 อ่านครั้งแรกค่ะ
สนุกดีค่ะ
รีบมาอัพละกันนะ
ปล.รักยูซู Name : กระดาษสีแดง [ IP : 117.47.20.214 ]
>>>>> อ่านครั้งแรกหรอคะ? อย่าลืมติดตามต่อไปนะคะ รีบอัพแล้วค่ะรีบได้เท่านี้ +555+ รักยูซูเหมือนกันเลยอะตะเอง หุหุหุ
>/////<ความคิดเห็นที่ 61 (จากตอนที่ 9)
อิอิ
มาต่อน้า
สู้ๆ
PS. การร้องไห้ต่อหน้าคนอื่นไม่ได้อ่อนแอ อย่างน้อยก็กล้าที่จะแสดงความรู้สึกออกมา แต่การกลั้นน้ำตาเอาไว้ต่างหากที่อ่อนแอ **รักเฮียมิค รักพี่จุนซู รักมี้แจ รักป๊ายุน รักนู๋มิน รักดงบังชินกิ** YuSu IS ReaL. Name : -^^- คุณหนูปาร์ค MocHUn -^^-< My.iD > [ IP : 124.121.0.38 ]
>>>คิดเหมือนกันเลยว่าคู่นี้มันลัลลากันจริงๆ ต่อแล้วค๊าบบ สู้ตายฮ่ะ!!!!ความคิดเห็นที่ 60 (จากตอนที่ 9) ยูซู!!
PS. โลกนี้ไม่มีคำว่า "ฟรี"...* Name : kilmus< My.iD > [ IP : 124.121.15.200 ]
>>> ยูซู!!!!!!!! คู่นี้จงเจริญ!!!!!ความคิดเห็นที่ 57 แหมๆ มาต่อแล้วเงียบไปเลยนะ ไม่ยอมบอกกันมั่งเลย ชิชะ!!
จุนนี่จังที่เป็นเด็กที่มีปัญหาจริงๆ แฮะ แต่ก็หัวรั้นใช่ย่อย ฮ่าๆๆ
แม่จุนซูนี่แบบ.........ไร้คำบรรยายจริงๆ อยากถามคุณแม่จริงๆ ว่า จุนซูใช่ลูกคุณหรือเปล่าห๊า!!!! ฮึ่มๆๆ
แหมๆ ปาร์คนี่แบบ....ไม่ค่อยเลยนะ เจ้าเล่ห์ดีแท้ ...จะได้กอดทุกวัน ชิชะ เค้าก็อยากกอดโลมาน้อยเหมือนกันน๊า!!!! จุนซูดูท่าจะโหยหาความ "อบอุ่น" น่าดูเลยเน๊อะ มามะ มาหาพี่สาวคนนี้สิ คิกๆๆ
จุนซูเรียกปาร์คว่า "พี่" อืมมม......ยังไม่ค่อยชินเท่าไหร่แฮะ ฮ่าๆๆๆๆ
มินริคโผล่มาฉากแรกก็เมาแอ๋ซะแล้ว ตายแระ ริคช๊านนน~
เฮ๊ยๆๆๆๆๆ!!!! มินริคตัดหน้าคู่พี่ได้งายยย ย ยย~~ ชักเลยเถิด!!! ปริ้นชิมไวไฟไปมั้ยลูก? ฮ่าๆๆๆ มีการขอลิ้นด้วย ฮรั๊ยยยย ย!!! กรี๊ดกร๊าดดด!! ดีล่ะที่น้องริคไม่บ้าจี้ให้ลิ้นเค้าไป กร๊ากๆๆๆๆ
อัพเร็วๆ นะจ๊ะ เป็นกำลังใจให้
ปล. อ่านเม้นท์แล้ว....รู้มั้ยว่า "ฉัน" คือใคร........? Name : PERCENT [ IP : 125.25.99.19 ]
>>> ใจเย็นท่านๆๆๆ ณ.ปัจจุบันเราก็ยังคงเป็นปริศนาว่าท่านคือใคร? คือไม่รู้จิงๆง่ะ *-*
| ||||
| ||||
| | Name : kilmus< My.iD > [ IP : 124.122.200.226 ] | ||
>>> ช่ายมันตัดหน้ามินริคมันตัดหน้า เอ....เขาเคยอ่านทั้ง2อย่างนะทั้งที่มินเปนเมะแล้วก็ริคเปนเมะแต่จะออกแนวรับมะค่อยได้!!
ถ้าเห็นหนูมินเป็นเคะ ไม่ได้ค่ะ TT^TT
| ||||
| ||||
| | Name : โมโมกิยูริกะ< My.iD > [ IP : 58.64.66.12 ] | ||
>>> รักยูซูแล้วก็อย่าลืมติดตามนะจ๊ะ
******************************************************************************************************************
เสร็จแล้ว ตอบเม้นนนนน ที่ไม่ได้ตอบขอให้มั่นใจได้เลยเน่อ่านทุก
คอมเม้นนะค๊าบบบบบบ คนที่เม้นบ่อยๆๆๆๆเน่จะร๊ากกกเป็นพิเศษ
อย่าแปลกใจถ้าอีเนจะเผลอแทนตัวเองว่าเน่
เพราะเพื่อนชอบเรียกว่าเนเน่ มันชินๆๆ
ความคิดเห็น