ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    TS8 : วุ่นรัก (รีเทิร์น) KSSM

    ลำดับตอนที่ #1 : Chapter1 : วันสำคัญที่ถูกลืม

    • อัปเดตล่าสุด 26 พ.ย. 59


    นิยาย วุ่นรัก (รีเทิร์น) KSSM




    Chapter : 1
    วันสำคัญที่ถูกลืม






    สมาย หรือ โสรญา นั่งมองรูปถ่ายที่เธอถ่ายคู่กับพี่ชายของเธอเมื่อครั้นยังเป็นเด็ก ก็ชวนให้นึกกลับไปถึงตอนนั้นไม่ได้ เด็กหญิงและเด็กชายสองคนวิ่งเล่นไล่จับ หยอกล้อกันสนุกสนานโดยไม่ต้องสนใจใส่ใจอะไร ซึ่งแตกต่างจากตอนนี้ที่อะไรๆก็ค่อยๆเปลี่ยนไป พี่ชายของเธอมีหน้าที่การงานมากมายที่ต้องรับผิดชอบ คงไม่มีเวลามากพอให้กับเธออย่างเช่นแต่ก่อนแล้ว

    พี่ลืมวันเกิดน้องจริงๆใช่มั้ยเสียงที่เคยใสเปล่งคำถามออกมาด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ราวกับว่าบุคคลที่อยู่ในรูปจะตอบคำถามเธอกลับมาได้อย่างนั้นแหละ

     

    1 ทุ่ม …. หญิงสาวเหลือบมองไปที่นาฬิกาซึ่งวางคู่กันกับรูปถ่าย นี่เธออยู่ในห้องนอนนี่นานขนาดนั้นเชียวหรือ ??

    ใช่สิ! วันนี้เธอนัดเพื่อนเพื่อจัดปาร์ตี้ฉลองวันเกิดของตัวเธอเองนิ แต่เอ๊ะ!..ทำไมยังไม่เห็นมีใครมาสักคน หญิงสาวต่อสายโทรศัพท์ไปเลขหมายปลายทาง ปรากฏว่าบางคนก็ติดต่อไม่ได้ บางคนก็เบี้ยวนัดเธอ

     

    ไม่เป็นไรนะโสรญา ถึงวันเกิดปีนี้จะไม่มีใครมาร่วมฉลองกับเธอ แต่เธอก็ยังมีแม่ เมื่อคิดได้ดังนั้นหญิงสาวก็กุลีกุจอวิ่งกลับลงไปหามารดาของเธอทันที

     

    แม่คะ ทำอะไรอยู่คะหญิงสาวโอบกอดมารดาจากด้านหลังก่อนจะเอ่ยถาม

    เธอเห็นมารดาของเธอง่วนอยู่ในครัวกับสาวใช้ตั้งแต่บ่าย จนป่านนี้ก็ยังไม่ยอมออกจากครัว

    วันเกิดลูกสาวคนสวยของแม่ทั้งที แม่ก็ต้องเตรียมอาหารอร่อยๆไว้รับแขกสิลูก

    รับแขก!! แขกที่ไหนกันละคะแม่ ทุกคนเบี้ยวนัดมายหมดเลย อาหารมากมายขนาดเนี่ย สงสัยเราจะต้องกินกันแค่ 2 คนมั้งคะหญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าปนประชดประชัน

    สโรชาชะงักไปกับคำตัดพ้อของลูกสาว นางวางทัพพีลงก่อนจะลูบศรีษะและพูดปลอบใจลูกสาวของนาง

    เอาเถอะน่าลูก ไม่มีใครมาเราก็ฉลองกัน 2 คนไม่เห็นจะเป็นอะไรเลยนิลูก แม่ว่าก็ดีเหมือนกันเรา 2 คนแม่ลูกจะได้อยู่ด้วยกัน กินไปคุยไปอบอุ่นดีออกนะลูกคนเป็นลูกได้ฟังก็ถึงกับถอนหายใจกับความคิดของมารดา ที่มองโลกแง่ดีเสมอ

    คนอื่นไม่มา มายไม่รู้สึกอะไรหรอกค่ะ แต่พี่ชายฮึกพี่ชายลืมวันเกิดหนูค่ะแม่  ฮึกฮือ TT”

    น้ำตาที่หายไปเมื่อบ่าย ย้อนกลับมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้กลับไหลออกมามากมายกว่าเดิม เธอจะไม่รู้สึกอะไรเลยถ้าคนที่ลืมวันสำคัญของเธอไม่ใช่พี่ชายผู้ที่เธอรัก สุดในหัวใจ.

    สโรชายืนปลอบประโลมลูกสาวอยู่พักใหญ่ ก่อนที่สองแม่ลูกจะจัดโต๊ะอาหารด้วยกัน บนโต๊ะที่วางเปล่า บัดนี้มีอาหารมากมายทั้งของคาวและของหวาน แต่ก็ไร้ซึ่งวี่แววของแขกที่จะมาร่วมงาน สมายมองอาหารมากมายที่อยู่บนโต๊ะก็แอบถอนใจออกมาเฮือกใหญ่ !!

     

    ติ๊งต่อง !!!!

     

    สิ้นเสียงออด ก็ปรากฏร่างของชายหนุ่มที่คุ้นตาพร้อมกับกล่องของขวัญใบใหญ่ตรงหน้า


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×