ยัยไม่รู้จักเวลากับนายปากเสีย

ลำดับตอนที่ #4 : ~โซฟีฉันมาช่วยเธอแล้ว~

~โซฟีฉันมาช่วยเธอแล้ว~

 บรื่นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนโซฟีรอแปปนะฉันกำลังจะไปช่วยเธอแล้ว

   เอาห้องห้องหนึ่ง ขอบคุณที่ใช้บริการครับ(พนักงานโง่เห็นชายหลายคนลากผู้หญิงมาคนเดียวยังไม่สงสัยอีก) ขอให้สนุกนะเพื่อน(อาวที่แท้พนักงานเป็นเพื่อนกับหมอนี่นี่เองเลวจริง) ถึงห้องแล้วพวกแกเฝ้าหน้าห้องไว้ ครับลูกพี่

  ภายในห้อง ตึง!เรามาสนุกกันนะน้องสาว กรี๊ดแกจะทำอะไรนะละละแล้วแกถอดเสื้อทำไมนะฉันมีแฟนแล้วนะ เรื่องของแฟนน้องสาวสิจ๊ะแต่ตอนนี้มามะมาเป็นของพี่สะเถอะ แควก!(เสียงมันฉีกเสื้อนางเอกแล้ว) มันค่อยๆคลอเครียฉันลงไปเรื่อยๆแล้วพอถึงปากมันก็เอาลิ้นสอดเข้าไป(แหวะ!สกปรกเป็นที่สุด)แล้วก็ลงมาเรื่อยๆมัดพรดกระดุมฉันที่ละเม็ด

  หน้าห้อง  นั่นพวกวัยรุ่นอยู่หน้าห้องนั้นต้องเป็นห้องนั้นแน่(รออีกนิดโซฟีฉันจะไม่ยอมให้คนที่ฉันรักเป็นอะไรไปหลอก) นี่พวกแกถอยไปฉันจะไปเอาแฟนฉันคืนมา จะง่ายไปมั้งถ้าจะเอาแฟนก็คืนรอให้ลูกพี่และพวกฉันมีอะไรกับนั่งนั้นเสร็จก่อนละกัน555+  มันจะมากไปแล้วนะพวกแกพลั๊ก พลั๊กๆๆๆๆ โอ๊ยยอมแล้ว(ยอมง่ายโคตร) ที่นี้หลีกทางให้ฉันได้แล้ว(ดีนะที่เราไปเรียนมวยปล้ำ เทวันโด้ ยูโด มา) แอดดดดดดดดด

ใครวะเข้ามาได้ กูเองแฟนผู้หญิงคนนั้น  อะ!ฮิโคโบชิ  อ๋อจะมาเอาแฟนคืนเหรอผ่านฉันไปก่อนเหอะ หึฉันไม่กลัวอยู่แล้วไอพวกคนเลวขนาดลูกน้องแกฉันยังผ่านมาได้จะกลัวอะไรกับแกโซฟีรอฉันก่อนนะให้ฉันจัดการไอเลวนี่ก่อนนะ อือฉันจะรอนาย

นั้นตายสะเถอะไอคนดีย๊ากกกก ฮิโคโบชิระวังมันมีมีด พลั๊กกกกกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ตึง! มีดแค่นั้นทำอะไรฉันไม่ได้หรอก  ฮิโคโบชิเก่งจังเลยต่อยมันที่เดียวติดฝาสลบไปเลย

ไปกันเหอะโซฟีฉันโทรแจ้งตำรวจไว้แล้วคงมาแล้ว เดี๋ยวฮิโคโบชิพนักงานโรงแรมก็เป็นพวกมันนะ อือเอาเสื้อนอกฉันไปใส่ปิดเสื้อที่ขาดก่อนนะแล้วเดี๋ยวฉันไปบอกคุณตำรวจให้ อือ  อาว!คุณตำรวจมาพอดีเลยผมจะบอกว่าที่นี้มีพนักงานเป็นเพื่อนมันอยู่คนนึงอะครับคนนั้นไงกำลังจะหนีแล้ว ไม่เป็นไรหลอกครับพวกตำรวจดักจับอยู่ที่ด้านหน้าอีกหลายคนเลยครับแหละทำให้เรารู้ว่าโรงแรมนี้เป็นสถานที่เก็บยาบ้าอีกด้วยครับโชคดีนะครับที่แฟนคุณไม่เป็นอะไรมากผมต้องขอตัวกลับก่อนนะครับมีอะไรเรียกใช้ได้เสมอครับ ขอบคุณมากครับคุณตำรวจกลับกันเถอะโซฟีเธอคงจะตกใจมากสินะ อือ เอาแบบนี้ละกันฉันจะพาเธอไปพักร้อนที่บ้านพักตากอากาศของครอบครับฉันละกันนะ อือโทรขอพ่อฉันก่อนสิ ฉันโทรตั้งนานแล้วตั้งแต่เธอเข้าห้องน้ำอะพอดีกะจะพาเธอไปอยู่แล้วละ อือไปกันเลย

   ณ บ้านพักตากอากาส(ของครอบครัวพระเอก)

ถึงแล้วสวยไหม สวยดี เอ่อโซฟีฉันมีอะไรจะบอกเธอ อะไรเหรอฮิโคโบชิ ฉันจะบอกว่าเอ่อฉันชะชะชอบเธอO///O (อะพูดออกไปแล้วเรา) งั้นเหรอแบบนี้นายจะแพ้พนันฉันนะ

ถึงแพ้พนันฉันก็ยอมเพราะจริงๆแล้วฉันชอบเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นแล้วแต่ปากมันพาไปเลยไปด่าเธอเอา นายนี่ยอมง่ายจัง(คนเขียน:ยอมง่ายก็ดีแล้วนางเอกเรื่องจะได้ไม่ยาวขี้เกียจแต่งให้เยอะแล้วอะ)    อือจริงๆแล้วฉันก็ชอบนายเหมือนกัน นั้นเรียนจบเราแต่งานกันนะ อือฉันจะรอวันนั้น คืนนั้นฉันและฮิโคโบชินอนด้วยกัน(อ๊าก!ผู้อ่านอย่าคิดไปไกลกันนะค่ะแค่นอนกอดกันไม่ได้มีอะไรมากหุหุดีใจจังในที่สุดก็ได้บอกความในใจไปสะที)

  ตอนเช้าเวลา 8:30น.

ซ่าๆๆ(เสียงทำอาหาร) อาวตื่นแล้วเหรอโซฟีของผม ตื่นแล้วสิไม่งั้นนายจะเห็นฉันยือยู่ตรงนี้เหรอ อาวพุดแบบนี้อีกแล้วแต่ไม่เป็นไรผมชอบคุณที่ตรงนี้แหละพูดอะไรตรงๆไงซ่าแบบนี้ขอจุ๊บที่นึง จะบ้าเหรอตาบ้า หึหึไม่ได้บ้าหรอกทำอาหารอะไรอยู่เนี้ยว้าวอาหารเช้ามาแฮมด้วยดูน่ากินจัง อยากกินก็ไปนั่งรอสิ ครับ หือพอแบบนี้ละเชื่อฟัง พอฉันทำอาหารเสร็จเราสองคนก็กินอาหารด้วยกัน อั้ม! อร่อยจังเลย กินเบาๆสินายไม่มีมารยาทสะจริงๆเลย ขอโทษก็มันอะหร่อยนี่นา นี่เมื่อวานไอเลวนั่นทำอะไรเธอบ้างละ

ถามทำไมเหรออย่าพูดถึงมันได้ไหม ถามแค่นี้ก็ว่ากันไม่มีอะไรหลอกแค่จะชำระที่มันทำกับเธอไปนะ ชำระยังไง ทำแบบมันกับเธอไง บ้าเหรออย่าล้อเล่นนะ ฉันพูดจริงนะเป็นอันตกลงกันนะไปเข้าห้องกันเหอะ อือO///O( คนเขียน:เห้ย!ทำไมยอมง่ายงี้วะ)

 รุ่งเช้าวันต่อมา

นี่ฮิโคโบชิเร็วๆหน่อยฉันหิวแล้วนะ  อะๆมาแล้วอย่ารียสิเมื่อคืนสนุกไหมจะที่รักก็ดีกว่าไอเลวนั่นละกันไปกินข้าวกันเหอะ อือว้าวข้าวอร่อยอีกแล้ว ถ้าอร่อยกินเยอะๆนะ อะอิมแล้วโหกินหมดเร็วจังฉันไปล้างจานก่อนนะ ไม่ต้องไม่ต้องผมล้างเอง

  หลังล้างจานเสร็จ

โซฟีคุรมาอยู่นี่เอง นี่นายฉันมีอะไรกับนายไปเมื่อคืนจนลืมคิดไปว่าฉันจะท้องรึป่าวอะ เอ่อผมก็ลืมอะแต่ไม่เป็นไรหลอกเราออกจากโรงเรียนแล้วแต่งงานกันเหอะนะอีกอย่างที่บ้านผมก็มีกิจการเป็นของตนเองแล้วด้วย อือตกลง