ยัยไม่รู้จักเวลากับนายปากเสีย

ลำดับตอนที่ #2 : ~เหตุเกิดในห้องอังกฤษ~

~เหตุเกิดในห้องอังกฤษ~

ว้าวถึงแล้วเย็นสบายจังเลย หนาวหนาวจังงง อะเสียงยัยบ้านั่นี้โหดูดินอนสั่นเชียว ก็สมควรจะหนาวนะผอมขนาดนั้น นายฉันหนาว อือลุกขึ้นนั่งบนตักฉันนี้ฉันจะกอดเธอให้หายหนาวเอง ลุกแล้วนั่ง แล้วกอด ขอบใจนะไม่เป็นไร ฮือๆขอบใจนะ อาวอย่าร้องสิหยุดร้องเหอะนะขอร้อง อือ แล้วเธอหน้าแดงทำไมเนี่ย ใครหน้าแดงป่าวสะหน่อย เธออะแหละหน้าแดงแต่ช่างเหอะหลับได้แล้วจะก็จะหลับแล้ว ราตรีสวัสนะ  อือ

  เช้าต่อมาอันแจ่มใส่ อึบบบ เห้อสดชื่นดีจังออกไปโทรหาพ่อดีกว่าให้มารับได้แล้ววันนี้จะหยุดเรียน ห้าว~ววว อาวตื่นแล้วเหรอยัยไม่รู้จักเวลา ตื่นแล้วสิยะนายปากเสียถ้ายังไม่ตื่นจะมายื่นอย่างนี้เราะ ก็จริงนะ แหะแหะขอโทษทีนะเธอชื่ออะไรนะ โซฟี ชื่อเหมือนยี่ห้อผ้าอนามัยที่ของแม่ฉันใช้เลยนะ   อาวอย่างนี้ก็สวยสินายปากเสีย ขอโทษแล้วฉันชื่อฮิโคโบชิต่างหากเลิกเรียกนายปากเสียสะที จะกลับบ้านเหรอไปส่งเอาไหม  ก็ได้ฉันจะได้ไม่ต้องเสียเงินโทรศัพทาพ่ออีก อืม ตามมาช้าอีกขึ้นรถสิ อือ  

หนึ่งชั่วโมงผ่านไป บรืนนนนน  อะถึงแล้ว~  แอะ!นายรู้ว่าบ้านฉันอยู่ที่นี่ได้ไงอะ 555+ทำไมจะไม่รู้ละก็บ้านฉันอยู่ข้างบ้านเธอเอง เมื่อวานตอนเธอย้ายเข้ามาฉันเห็นเธอทางหน้าต่างพอดีก็แค่นั้น เหรอนั้นนายไปเข้าบ้านนายเหอะฉันจะได้เข้าบ้านฉันสะที นี่โซฟีเดี๋ยวอาบน้ำเสร็จฉันะพาเธอไปเที่ยวนะพาไปดูหนังอะโอเคไหม อือโอเค  

  หนึ่งชั่วโมงต่อมา O_O ว้าว!สวยจังเลย นี่นายหยุดทำตาตลึงอย่างนั้นได้แล้ว อืมโทษทีลืมตัวไปหน่อย จะว่าไปนายก็ดูดีเหมือนกันนี่ ขอบคุณที่ชมไปกันได้แล้วเร็วจองตัวทางเน็ตแล้วเดี๋ยวหนังเข้า อือหนังเรื่องไรเหรอ  เรื่องยัยซุ่มซ่ามปิ้งรักนายคาสโนว่าอะ นี่นายดูหนังแบบนี้เป็นด้วยเหรอ ก็เป็นดิไปได้แล้วเดี๋ยวหนังจะเข้าแล้วนะ