คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่1
"โอ้ย น่าเบื่อัเลย "
มีหิสาว เธอมีผมที่ยาวเป็นสีำ รูปร่าผอมสูผิวสอสี รูปหน้าไ่วาลมเิมูโ่ ริมฝีปาอวบอิ่ม โยรวมถือว่าหน้าาเธอสวยแบ ยืนึ้นเิน ไปยัอ่าล้าหน้าเธอใ้น้ำล้าหน้าัวเอให้ื่น แล้วอาบน้ำแปรฟันทำธุระเป็นปิอเธอ แล้วเินออมาาห้อน้ำพร้อม
หิสาวที่เินออมา เธอื่อว่า เหมยหลินเธอิในใว่า เมื่อไรเธอะไ้ทำานที่่ายทหารสิ้นเือนนี้เพราะเธอ้อมาเบื่อนั่นอนอยู่บ้านอ่านนิยายิถึเพื่อนสาวื่อว่าหรหรที่่ายทหารเธอเป็นเพื่อนนเียวที่สนิทอยทำานปิบัิารทหาร้วยันมา
เหมยหลินมีเพื่อน ื่อว่าหรหร เธอมีผมยาวสีำเหมือนับเธอ รูปร่าผอมสูแ่เธอเป็นผิวาว หน้ารูปไ่ วาลมโ มูโ่ ริมฝีปานอวบอิ่ม ถือว่าหน้าสวยน่ารั หรหรเธออบูีรีย์อ่านนิยายมาเรื่อแนวำลัภายในีนย้อนยุ หรหรมัะพยายามให้เธอไปูีรีย์ีนอ่านนิยาย ับหรหรเธออบเล่าเรื่อ่าๆในบนโลอมยุทธ์
่วนี้ที่่ายทหารเปลี่ยนาราาร ทำานหรหรับเธอไม่เหมือนันทำให้หรหรไ้ทำานปิบัิหน้าที่เป็นทหาร2เือนส่วนเหมยหลินนั้น้อมาหยุพัหน้าที่ทำาน่ายทหารเป็นเวลา1เือนเลยนอนพัผ่อนที่บ้านัวเอที่ใล้ับป่าห่าาัวเมือไลประมา200เมร
เหมยหลินเินเ้านั่นอนเล่นที่เียแล้วเธอับมือแล้วโทรหาหรหรว่า
"ฮัลโหล หรหร นี่เหมยหลินเอนะ แ มีเวลาว่าไหม แวะมาหาบ้านันหน่อย"
"ันว่า่วเวลานี้พอีเป๊ะ มาแ ้วยันะับรถไปหาแที่บ้าน แรอแปปนึ วาสาย่อนนะเพื่อน"
เหมยหลินยืนรออยู่หน้าบ้านเธอแ่และสัพัรถหรหร เ้าถือหน้าบ้าน เปิระรถ ทัทาย
"หวัี แเป็นอย่าไรบ้า อยู่ที่บ้านนเหาละสินะ"
" ันสบายี ันอยู่บ้านมันนเหามาๆและิแมาๆ้วย"
"วายแบอ ิถึัน้วย เิลอ่ะแ แล้วแเรียันมามีเรื่ออะไรให้่วยหรอ"
"ันเหาและเบืออยู่บ้าน อยาหาิรรมเหมือนอย่าแที่อบูีรีย์และอ่านนิยายำลัภายในีนย้อนยุบ้า"
"ออ ถ้าแรีบึ้นรถันวน ันะพาเธอไปร้านหนัสือในห้าที่ให้ที่สุ"
" โอเ อบุนะหรหร"
" ้า ้วยหรหระเปย์เธอื้อนิยายให้นะ๊ะ "
และแล้วเหมยหลินึ้นหรหรไปทาเ้าเมือ นถึร้านหนัสือในห้าที่ให้ที่สุ
เหมยหลินับรลารถเ้าไปในร้านหนัสือในห้าหรหรพาเหมยหลินไปเลือื้อนิยายแนวำลัภายในีนย้อนยุื้อไ้ประมา8เล่มในร้านหนัสือ
"เหมยหลินพัผ่อนทำัวสบายๆเป็นเวลา1เือนี้
"อบุนะที่เป็นหวัน แ่ัน็เป็นห่วแเหมือนัน ันอยาทำานไปพูุยับแ"
"เหมยหลิน อมี้เหาสิ้นเือน เียวแ็ไ้ เอันสิ้นเือนนี้อยู่แล้ว
หรหรับรถส่เหมยหลินนถึหน้าบ้าน
"บายบ่าย เพื่อนรั"
"บายบ่าย เ่นอให้อ่านนิยายที่ันื้อมาให้8เล่ม อ่านให้รบ้วยนะ
หรหรับรถออไป
เหมยหลินเินเ้าไปในบ้าน แล้วนั้ที่เีย
"วันนี้ ันอลออ่าน1เล่มละัน"
เธออ่าน้วยวามสนุสานยิอ่านยิเพลินพออานรบ8ทุเล่มหมโยไม่รู้ัว
และเหลือเวลา1สัปาร์่อนที่ะไ้เ้าทำานที่่ายทหารทำให้ว่าโยไม่รู้ัว
เหมยหลินนั้เหาอีรอบเหมยหลินบ่นออมาว่า
"ันน่าเบื่ออีแล้ว้อมาเหาในีวินี้ ันอยาลอใ้ีวิแปลใหม่ามนิยายอมยุทธ์ แบบในนิยายพระเอ ับนาเอ ไ้ทะลุมิิไปยัโลอมยุทธ์ ้อผ่านอุปสรรเอัวร้ายในโลนั้น"
เหมยหลินนั้นเป็นลูรึ่ไทยีนอนนี้อายุ39ปีแล้ว พ่อเป็นนไทยสวนแม่เป็นนีนพ่อับแม่หย่าันั้แ่ยัเ็ฝ่ายพ่อไปมีรอบรัวใหม่ส่วนแม่พาเหมยหลินอยู่ประเทศีนไปอยู่แม่สอน่อมาแม่อเหมยหลินไ้เสียีวิแล้วาโรร้ายาวัโรอายุ51ปีให้เหมยหลิน้อนเียว
เหมยยัำแม่ถึัวเอไ้ว่า "ลูเหมยหลินอแม่ แม่อาะไม่ไ้อยู่ับลูอีนาน แม่อให้ลููแลัวให้ี แม่ไม่มีทรัพย์มานัแม่อยาให้ลูไ้เรียน เ้ามหาวิทยาลัยให้ลูไ้มีหน้าที่ารานที่ี แม่รัมานะ" ู่ๆแม่็หลับา อย่าสบนิ
"แม่ แม่!!! อย่าพึทิ้หนูไปนะ แม่ฟื้นมาให้มาหนูสิอย่าพึทิ้หนูไปนะ "
เหมยหลินั้ใเ็บเินทำานเพื่อให้เธอเ้าเรียนที่มหาลัยามที่แม่ั้ที่อยาให้เหมยหลินไ้เรียน แ่เธอไม่ไ้เรียนมหาลัยามที่แม่บอเพราะเธอไ้้นพบว่าอยาเป็นทหารรับใ้าิ
อนนี้ใล้ะสิ้นเือน
เหมยหลิน้อรีบเรียมไปื้ออใ้ในบ้านอใ้ส่วนัวและื้ออฝาให้หรหรลับไปทำานที่่าย
เหมยหลินึ้นับรถแล้วับเ้าไปัวเมือ พอมาถึัวเมือ ับรถอยู่ีๆเ็ผู้หิุีนที่ไหนไม่รู้ัหน้ารถอเหมยหลินทำให้เหมยหลินนั้น้อหัหลบแล้วันไปนรถนส่สิบล้อับมา้วยวามรวเร็วพุ่เ้ารถอเหมยอย่าั เหมยหลินลั่นผู้ว่า
"ิบ××× แล้ว"
รถอเหมยหลินนั้นพุระเ็นไปนโนเสาไฟ ทำให้เสาไฟนั้นส่ระสานไฟฟ้า็อทำให้เหมยหลินรีร้อ้วยวามเ็บปวแล้วเหมยหลิน็ วูบหลับลไป •••
...........................
ความคิดเห็น