พรรษพร และ นรวิชญ์
ไม่ใช่เพื่อนสนิท
ไม่ใช่คนรัก
หากแต่เป็นเพียงคนรู้จักกัน
ทว่าสิ่งที่ทำให้ทั้งสองต้องมาปฏิพัทธ์กันคือ 'ความเหมือน'
เธอ และ เขา มีอะไรหลายอย่างคล้ายกัน
มี 'ความชอบ' และ 'รสนิยม' ในหลายเรื่องใกล้เคียงกัน
เธอ และ เขาชอบเสพดนตรีแนวเดียวกัน
ชอบดูการแข่งขันกีฬาแทบจะทุกประเภทโดยเฉพาะฟุตบอล
ชอบอ่านหนังสือ ชอบดูหนัง ชอบออกเดินทางท่องโลกกว้าง
เธอ และ เขา ต่างมีความฝัน ที่อยากจะทำเหมือนกัน
ทว่าความเหมือนของเธอกับเขาไม่ต่างจากเรื่องราวในโลกคู่ขนาน
เมื่อในโลกแห่งความเป็นจริง นรวิชญ์มีผู้หญิงสาวที่เขาพร้อมจะลงหลักปักฐาน
สร้างฝัน สร้างอนาคตร่วมกันอยู่แล้ว
คนรู้จัก ที่แค่มีความฝันเหมือนกันอย่างพรรษพรจะไปมีความหมายอะไร
ฉะนั้นแล้ว 'จูบนั้น' เมื่อครั้งที่เธอและเขาไปแบ็กแพ็กด้วยกัน
ก็คงไม่มีความหมาย สลักสำคัญที่เธอจะต้องจดจำเช่นกัน
_____________________________
"ออมชอบฟัง Arctic monkeys ไหม"
นรวิชญ์เอ่ยถามขณะที่ทั้งคู่อยู่บนที่นั่งผู้โดยสารชั้นประหยัดมุ่งหน้าสู่สหราชอาณาจักรเพื่อไปร่วมเทศกาลดนตรี Glastonbury
"ก็เคยฟังบ้างเป็นบางเพลง แต่ไม่ได้ฟังจริงจังเหมือนวงที่ชอบ แต่รู้นะว่าวงนี้ดัง เพลงก็ดี เราชอบดนตรีเขาอะ ยูนีคดี"
"เหรอ...แล้วเคยฟังเพลงอะไรบ้างล่ะ" เขาถามด้วยความตื่นเต้น
"I Bet you look good on the dance floor ก็ตามอัลบั้มแรก เพลงดังๆ ตามที่ขึ้นแนะนำอะ...
อ้อ แล้วก็มี Fake tales of San Francisco อีกเพลง ดนตรีโคตรเท่!"
นรวิชญ์ยิ้มน้อยๆ ตามดวงตาคู่สวยที่ลุกวาวยามเธอเล่า
"แค่เนี้ยเองเหรอ"
พรรษพรพยักหน้า
"นี่เขาออกอัลบั้มที่ 5 ละรู้ป้ะเนี่ย"
เธอส่ายหน้าอย่างคนไม่เป็นเดือดเป็นร้อน ก็ในเมื่อมันไม่ใช่สาระสำคัญของคนไม่ใช่แฟนเพลงอย่างเธออยู่แล้วนี่นา
"แต่เราขอแนะนำเลยว่าถ้าชอบแนว Alternative ต้องไม่พลาดฟังวงนี้ อันนี้จริงจัง " เขารับประกันหนักแน่น
"นี่ถือว่าตัวท็อปลำดับต้นๆ ของคนฟังอัลเทอร์เลยนะ ฟังเถอะรับรองไม่ผิดหวัง"
"อ่าฮะ...มีเพลงแนะนำไหมล่ะ" เธอคล้อยตามในความพยายามโน้มน้าวของเขา
นรวิชญ์ยิ้มก่อนตอบแบบไม่ต้องคิดนาน "Suck it and see"
แล้วยังคงยิ้มกว้างอย่างจริงใจ
หญิงสาวฟังตามที่เขาบอกทันที
และหลังจากฟังจบเพลง พรรษพรก็ไม่อาจหยุดคิดเข้าข้างตัวเองได้เลยว่าเขาต้องการจะสื่อความนัยอะไรผ่านเพลงนี้หรือเปล่า
________________
นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นตามจินตนาการ ความเพ้อฝัน และความคิด(มโน)ของคนเขียน
ทุกสิ่งทุกอย่างสร้างขึ้นเพื่อความบันเทิง และเติมอรรถรสให้นิยายดูมีมิติมากยิ่งขึ้นเท่านั้น
คนอ่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน เสพ และแยกแยะด้วยสติของท่าน
นิยายเรื่องนี้สร้างขึ้นด้วยความมุมานะ อุตสาหะ และยากลำบากของคนเขียน
จึงขอสงวนสิทธิ์ตามพรบ.สงวนสิทธิ์ พ.ศ.2537
ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ หรือนำส่วนใดส่วนหนึ่งไปดัดแปลง
หรือเผยแพร่ต่อโดยไม่ได้รับอนุญาตจากคนเขียนผู้ซึ่งเป็นเจ้าของผลงานโดยเด็ดขาด
หากผู้ใดกระทำความผิดดังกล่าว ต้องรับโทษตามพระราชบัญญัติที่ได้ระบุไว้
และจ่ายค่าเสียหายให้กับเจ้าของผลงาน
ศรีดล
ความคิดเห็น