คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : love sick 5
love sick 5
วันจันทร์แล้วทำไมเร็วแบบนี้นะ คุณไม่อยากไปเจอหน้าเซนเท่าไหร่ เพราะคุณยังอายกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นสด ๆ ร้อน คุณมีโอกาสได้เห็นพวกเขาตามรายการ และเวลาที่คุณไปซื้อของก็มักจะเห็นรูปของพวกเขาอยู่เสมอ วันนี้คุณอยู่ชุดกางเกงเลคกิ้งสีดำ กับเสื้อกันหนาวแบบถักสีครีม และรองเท้าบูตครึ่งน่อง วันนี้คุณเอาขนมมัฟฟินที่เพิ่งอบใหม่ๆ ไปฝากลุงพอลด้วย
แต่แปลกที่เซนได้ทั้งที่อยู่ และเบอร์โทรคุณไป แต่ว่าเขาก็ไม่คิดที่จะโทรมา หรือมาหาคุณ ตาบ้าแล้วเอาไปทำไม ไม่นะเธออยากให้เขามาหาหรือยังไงกัน โอ๊ยไม่ไหวแล้ว หยุด คุณเดิมก้มหน้าก้มตาอย่างรีบเร่งโดยเพื่อที่จะได้ส่งงานลุงพอลแล้วกลับ และไม่ต้องเจอหน้าเซน
“ คิตตี้ มาแต่เช้าเลย” แฮร์รี่ คุณจำเสียงได้ ทำให้คุณต้องหยุดตรงทางเข้าสตู และหันไปทักทายเขาเช่นกัน
“คุณก็เหมือนกันแฮรรี่ วันนี้ได้เดทกับสาวที่ใหนหรือไง” คุณยิ้มและแซวแฮร์รี่ ทำให้เขายิ้มอาย ๆ ลุงพอลบอกว่าคุณควรที่จะสนิทกับพวกเขาให้มากกว่านี้ คุณเลยเริ่มจากการทักทายนี่แหล่ะ
“ไม่อ่ะ แล้วคิตตี้เอาอะไรมาเยอะเลย “ แฮร์รี่ถามคุณและมองกล่องพลาสติกที่คุณถือมา
“ อ้อ มัฟฟินเอาฝากทุกคน”
“ ผมช่วยถือนะ” แล้วอยู่ๆ กล่องมัฟฟินก็ถูกแย่งไป โดยไนออล ที่ไม่รู้ว่าโผล่มาตอนใหน ไนออลอยู่ในชุดกางเกง 5 ส่วนและเสื้อแขนสั้นสีเทา ยืนยิ้มแฉ่งให้คุณและกอดกล่องขนมนั่นไว้อย่างแน่น ทำให้คุณและแฮร์รี่หัวเราะเบา ๆ
“นี่ไนออล ถ้าอยู่ที่เมืองไทยนายต้องเรียก ฉันว่าพี่นะเพราะฉันอายุมากว่า” ในระหว่างทางคุณพยายามที่จะทำให้เจ้าลิงทั้งสองเรียกคุณว่าพี่ แต่มันก้ไม่ได้ผลเท่าไหร่นัก เพราะ ไนออลบอกว่า ชอบเรียกคุณว่าคิตตี้เฉย ๆ
แฮร์รี่เปิดประตูให้คุณเข้ามาในห้อง และเสียงนั่นทำให้ทุกคนที่อยู่ในห้องหันมามอง
“เฮ้วันนี้ทำไมเดินมาด้วยกันได้” ลุงพอลที่กำลังก้มหน้าตาทำอะไรสักอย่างอยู่เงยหน้าขึ้นมาถามคุณที่กำลังวางของไว้ที่โต๊ะ และแน่นอนเซนอยู่ด้วย และคุณก็ทำเหมือนเดิมคือก้มหน้า ก้มตาหลบหน้าเขา เพราะไม่อยากเห็นสายตาเขาที่เหมือนจะกระชากใจคุณอยู่ทุกเมื่อ
“ คิตตี้เอางานวางไว้ที่โต๊ะลุงแล้วมานั่งนี่” ลุงพอลทำหน้าเครียดนิดหน่อย ทำให้คุณต้องเดินไปนั่งแต่มันเหลือที่ว่างตรงไนออลและเซน แน่นอนคุณเลือกที่จะนั่งข้างไนออลดีกว่านายตัวร้ายนั่น
แต่เมื่อคุณกำลังจะเดินผ่านหน้าของเขาไป เขากลับฉุดข้อมือของคุณให้นั่งข้าง ๆ เขา
“ อย่าคิดหนีผม” เซนกระซิบข้างหูคุณ กลิ่นบุหรี่ผสมกับลูกอมรสมิ้มท์ทำให้คุณใจสั่น และหน้าร้อนเห่อขึ้นมาราวกับว่าคุณเป็นสาวน้อยอายุ 16 ที่โดยหนุ่มหล่อร่ายมนต์ใส่
“นี่กระซิบอะไรกัน” ลูอิสขว้างหมอนอิงใส่เซนที่กำลังยิ้ม แบบเจ้าเลห์อยู่
“ พอแล้วเลิกเล่นกันได้แล้วนะ คิตตี้ลุงรบกวนหน่อยนะพอดีวันศุกร์ลุงต้องกลับบ้าน แล้วไม่ใครดูแลเจ้าลิงพวกนี้ นะคิตตี้ “
“ อะไรกันลุงพอล หนูว่าหนูทำไม่ได้หรอก” คุณกำลังกังวลกับงานใหญ่ที่ลุงโยนมาให้คุณ ไม่เอา ไม่ ไม่ ไม่
“ น่าคิตตี้ดูแลพวกเราหน่อยน่า น่า น่า” ไนออลเดินมานั่งที่วางแขนไกล้ ๆ และเขย่าแขนคุณไปมาและซบไหล่คุณเหมือนแมวน้อย โดยไม่สนใจที่เซนนั่งทำตาเขียวใส่เลยสักนิด
“ โอเค แต่กี่วันค่ะ” ไนออลจับมือคุณไปลูบหัวเขา คุณได้แต่มองแบบขำ ๆ เพราะเขาเหมือนน้องชายคนเล็กของคุณเหลือเกิน
“ ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ ตารางงานก็ตามที่เราจัดนั่นแหล่ะและเดี๋ยววันศุกร์จะรถไปรับที่บ้านนะ” ลุงพอลอธิบายและตัดจบได้อย่างรวดเร็ว เซนผลัดหัวไนออลที่อยู่บนไหล่ของคุณออก และดึงที่ไนออลจับอยู่มาจับไว้เอง
“ ไอ้หนวดแค่นี้ทำหวง” ไนออลสะบัดหน้าหนี และไปหยิบมัฟฟินของคุณมาทาน แล้วไม่นานมัฟฟินของคุณก้หมดลงอย่างรวดเร็ว
“ อ่ะ คิตตี้” เลียนยื่นมัฟฟินอันหนึ่งกันคุณเมื่อเห็นว่าคุณและลุงพอลกำลังวางแผนการทำการกันอย่างเคร่งเครียด โดยที่มีเซนนั่งอยู่กับคุณเพราะกลัวว่าไนออลจะมายุ่งกับคุณอีก โดยมาสนใจว่า ลูอิส แฮร์รี่ และไนออลกำลังทานขนมกันอย่างเมามัน
ลุงพอลกลับไปแล้วทิ้งคุณให้อยู่กับงานที่ต้องศึกษาคนเดียว คุณวิ่งรอกงานโน่น งานนี้ ที่นั่น ที่นี่ทัน ความกังวลของคุณแสดงชัดออกมาที่หน้าตา และท่าทาง
“ เครียดมากหรือไง” คุณลืมไปแล้วว่าเซนนั่งอยู่ไกล้คุณ ๆ เซนทัดผมยาวสีดำที่ยาวถึงบั้นเอวไว้ที่หู และใช้ข้อไล้แก้มป่อง ๆ ของคุณ
“พอเลยเซน นายหากำไรจากฉันบ่อยไปแล้วนะ” คุณกดเสียงพูดให้เพียงเขาเท่านั้นที่ได้ยินในขณะที่คนอื่นกำลังทยอยกลับบ้าน
“ผมกำลังจีบคุณต่างหาก” เซนจับไหล่ของคุณและพลิกตัวคุณให้หันหน้าไปทางเขา คุณตกใจที่เขากำลังบอกว่าจีบคุณ เซน มาลิคทถ้าคุณจำไม่ผิด เขาบอกว่า เขาชอบคนที่เด็กกว่าไม่ใช่เหรอ
“อย่ามาบ้านะ เซน ฉันอายุมากว่านายนะ”
“ แล้วไง ไปส่องกระจกดูก็ได้ว่าคุณเด็กกว่าผมซะอีก” เซมยิ้มใส่ตาอย่างเหนือกว่า ใช่เพราะการเลี้ยงดู ทำให้เซนดูมีประสบการณ์มากว่าคุณอยู่หลายขุม ในหลาย ๆ เรื่อง คุณย่นใส่เซนและหันกลับไปดูตารางต่อ เพราะขี้เกียจเถียงกับเขา ตาเขาไม่ยอม จับหน้าคุณมาจูบเฉยเลย 3 ครั้งที่เซนจูบคุณ แต่ละครั้งทำไมนะ ความรู้สึกมันต่างกันเหมือนเกิน จูบครั้งนี้เหมือนเขาหยอกเหย้า และพยายามให้คุณทำตามเขา
“เปิดปากสิ” เซนกระซิบตรงริมฝีปากของคุณ และอะไรก็ไม้รู้ทำให้คุณทำตามที่เขาบอกอย่างง่ายดาย เซนจูบคุณอีกครั้งและครั้งก็เหมือนหัวใจของคุณจะทะลุออกมา สมองของคุณว่างเปล่า มือใหญของเขาลูบไล้ไปทั่วแผ่นของคุณ และสอดเข้าไปในเสื้อของคุณ ทำให้คุณสะดุ้งนิด ๆ แต่ก็ไม่ตกใจเท่าเมื่อเซนพยายามจะปลดตะขอบราขอคุณออก คุณรีบตะครุบมือของเขาไว้
“พอแล้วนะ “ คุณถอดริมฝีปากของคุณออกจากเขา และพยายามจัดเสื้อผ้าของตัวเองให้เรียบร้อย ดีนะที่คนอื่น ๆ กลับบ้านกันไปหมดแล้ว ไม่งั้นเธอต้องอายจนบ้าแน่นอน
“ ฮึ ดูสิหน้าแดงไปหมดเลย” เซนจับผมทั้งข้างของคุณไปทัดที่หู และจูบเบา ๆที่ปากของคุณ คุณทำหน้ายุ่งและทุบที่ไหล่หนาของเขาแรง ๆ
“ คุณเป็นนักเรียกที่สอนยากที่สุดเลยรู้มั้ย” เซนดึงคุณลุกจากโซฟา คำนั้นทำให้คุณครุ่นคิดจนกัดริมฝีปากของตัวเอง
“ นี่จะกัดทำไม ช้ำหมดแล้ว” เซนลูบเบา ๆ ที่ริมฝีปากของคุณ ทำให้คุณเริ่มคิดที่ว่าเซนจะจีบคุณ แต่ดูเหมือนว่าเขาข้ามขั้นตอนมาเยอะแล้วนะ จะจีบกันมันต้องคุยกันก่อนไม่ไช่หรือไง นี่มาถึงจูบเอา จูบเอา แถมยังนอนด้วยกันอีก
“คิตตี้ คิดอะไรอยู่ทำไมหน้าแดงแบบนั้น” คุณสะดุ้งกับสายตาเซนที่จ้องมาทำให้คุณเกิดอาการ หนาว ๆ ร้อน ๆ อย่างช่วยไม่ได้
“เปล่าซะหน่อย ฉันกลับห้องแล้วนะ”
“ไปด้วย วันนี้ผมอยากอยู่กับคุณ”
“แล้วนายจะไปยังไง ฉันไม่อยากโดนแฟน ๆ ของนายกระทืบตายนะ” คุณบอกเซน แต่ว่าไม่นานคุณก็เห็นว่าหยิบบางอย่างออกมาจากกระเป๋า “ หน้ากากลิง” เซนใส่เสื้อแขนยาวเลยไม่มีใครมองเห็นรอยสักที่แขน และเมื่อเขาใส่หน้ากากลิง ทำให้คุณหัวเราะจนท้องแข็ง
“ เดี๋ยวเถอะ ถึงห้องแล้วจะหัวเราะไม่ออก” เซนกระซิบที่ข้างหูคุณ และจูงมือคุณเดินไปด้วยกัน เมื่อออกมาจากสตูแล้วคุณเห้นเด็กสาวมากมายที่กำลังรอเซนอยู่ คุณเดินออกมากับเซนได้อย่างสบาย ๆ มีแต่คนมองคุณและเขา อย่างขำ ๆ คุณ และเซนตกลงว่าจะทำอาหารเย็นทานที่ห้อง ของคุณ ก่อนเซนแวะซื้อเสื้อผ้าของเขา เพราะเขาไม่เตรียมมา
“ คิตตี้ เอาสีอะไรดี” เซนหยิบอันเดอร์แวร์ สีขาว และ ดำมาให้คุณช่วยเลือก ทำเอาคุณหน้าแดง และเดินหนีเขาแต่หูเจ้ากรรมก็ยังได้ยินเสียงที่เขาที่เขาหัวเราะตามมา กว่าจะถึงห้องก็เป็นเวลา 1 ทุ่มเพราะคุณและเซนมัวแต่เดินซื้อของกันอยู่
“ โอ๊ยเมื่อยเป็นบ้าเลย “ เซนล้มตัวลงที่โซฟากลางห้อง คุณมองเขาอย่างยิ้ม ๆ นี่แหล่ะที่เขาเด็กกว่าคุณอย่างเห็นได้ชัด
“เซนนายไปอาบน้ำเลยนะ” คุณเข้าไปในห้องและหยิบผ้าขนหนูมาโยนใส่หัวของเซน เซนหยิบและเดินผ่านหน้าคุณไปทำให้คุณหันหลังเพื่อที่จะไปทำอาหาร
“ว้าย ปล่อยนะ” เซนเจ้าตัวร้ายเดินมาแบกคุณใส่บ่าและพาคุณหลับเข้าไปในห้องนอนของคุณ
“เล่นอะไรเนี่ย มึนหัวไปหมด” เซนยิ้มในขณะที่วางคุณลง เซนชอบแกล้งให้คุณโวยวายดีกว่าที่คุณจะวางตัวเป็นเหมือนผู้ปกครองของเขา คุณต้องใช้มือคล้องคอเซนไว้ เพราะพื้นมันโคลงเคล้งไปหมด เซนโอบคุณและยกคุณขึ้นจนขาของคุณไม่ติดพื้นและโยกคุณไปมา
“คุณน่ารักจัง ตัวก็หอม คิตตี้คุณทำให้ผมเสพติดกลิ่นของคุณ ตัวนิ่ม ๆ ของคุณ” เซนกระซิบข้าง ๆ ขมับของคุณ และสุดกลิ่นผมของคุณ คุณซบลงที่ซอกคอของเซน และใช้ขาเกี่ยวเอวเขาไว้เพราะกลัวตก คุณไม่รู้ว่าความรู้สึกตอนนี้ที่มีต่อเซนเป็นแบบใด คุณรู้สึกดีที่มีเขาอยู่ไกล้ ไม่ใช่เพราะเขาเป็น เซน วันไดเรคชั่น แต่เป็นเพราะว่าเขาคือ เซน มาลิค
“ อยู่ท่าอีกแป็บเดียว คุณคงไม่ได้ออกจากห้องจนกว่าจะเช้า” เซนรวบเอวคุณและวางคุณลงที่พื้น ขนาดเขาปิดประตุห้องน้ำแล้วคุณยังยืนงงอยู่เลย บ้าอะไรไม่ได้ออกจากห้องจนเช้า ไอ้คนบ้า
ความคิดเห็น