คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Tinklebell : Rainbow hair 100-
ทุกๆ วันเกิดเรื่องต่างๆขึ้นมากมาย คุณอาจจะรู้ว่า เมื่อวานนี้เกิดอะไรขึ้น
แต่คุณจะแน่ใจได้อย่างไร ว่าจะเกิดอะไรขึ้นพรุ่งนี้ ลองคิดถึงบางสิ่งที่คุณไม่เคยพูด
จะต้องรอให้ถึงวันไหน ที่จะบอกคำว่า ...“รัก”
----------------------------------------------------
“คุณคะ ช่วยรับใบปลิวหน่อยนะคะ~”
“เอ่ออ...”
“ช่วยรับหน่อยนะคะ~”
“ครับๆ”
‘ กลูต้า สูตร หน้าขาว ขาเรียว ลดพุง นมเด้ง ด้วยนวัตกรรมใหม่ของเรา จะช่วยให้คุณสวยดั่งใจฝัน สนใจสามารถติดต่อได้ที่ 04x-xxxxx หรือกดLike ที่แฟนเพจ สวยดั่งหญิง...’
เอิ่ม...นี่ผมหน้าคล้ายกระเทยขนาดนั้นเลยหรอครับ แหะๆตอนนี้ผมกับดีโอกำลังเดินเล่นกันอยู่ในห้างสรรพสินค้าชื่อดังย่านกรุงโซลครับ ไหนๆผมก็ได้กลับมาเป็นมนุษย์อีกครั้งหนึ่งแล้ว..ขอซ่าส์สักวันหน่อยแล้วกันไว้พรุ่งนี้ค่อยไปหาเซฮุนสุดที่รักของผม คิคิ
“นี่!ลู่หาน ช่วงนี้นายรู้สึกว่าตัวเองมีเคราะห์ไหม?”
“ฉันว่าน่าจะมีนะ55 เพราะเมื่อวานฉันเพิ่งเจอเรื่องที่พิลึกที่สุดในชีวิตมาหน่ะ”
“อ๋อ..ไอเรื่องที่นายละเมอตื่นขึ้นมาแล้วบอกว่าตัวเองมีแฟนเป็นผู้ชายอ่ะนะ555 ฉันไม่เคยคิดเลยนะว่าเพื่อนฉันจะเป็นเกย์หน่ะ”
“แหม่ๆ... แต่จริงๆนะเซฮุนเขาเป็นแฟนฉันจริงๆ”
ป๊าบบบบบบ!
“โอ้ยยยย นี่นายตบหัวฉันทำไมหน่ะดีโอ!”
“อ่าว..รู้สึกตัวแล้วหรอ ฉันนึกว่านายยังไม่ตื่นหน่ะ”
ในขณะที่ชายหนุ่มทั้งสองกำลังมุ่งหน้าเดินไปอย่างไร้จุดหมาย หารู้ไม่ว่ากำลังมีดวงตาดวงหนึ่งจ้องมองเขาสองคนอยู่.....
[Sehun's Part]
อั่กกก!
"โอ้ยย เจ็บชะมัด"
ร่างกายผมก็เหมือนอากาศร่องรอยไปทั่ว ผมรักบรรยากาศแบบนั้นจัง แต่ก็แน่หล่ะเวลาแห่งความสุขมักอยู่ได้ไม่นาน เพราะอยู่ๆผมก็ตกลงมาจากที่ไหนก็ไม่รู้เนี่ยสิ! ในนี้มันมีลักษณะโล่งๆ เหมือนห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆ มีที่นอน โซฟา ทีวี มองออกไปเป็นทิวทัศน์ของกรุงโซลในยามเย็นซึ่งก็คือคอนโดหรูๆแห่งหนึ่งนั่นเอง! มันคุ้นๆแหะเหมือนผมเคยมาที่นี่มาก่อน เอ...ที่นี่ที่ไหนนะ?แล้วผมคือใครหล่ะ? แล้วคนบ้าที่ไหนเขาทำผมสีสายรุ้งกันเนี่ย!? โอ้ยยยย สุดหล่อไม่ไหวจะเคลียร์
โครกกกกก~ ครากกกก~ อุ๊ปส์ >x< ท้องผมร้องแล้วหล่ะสิเห็นทีต้องไปดูแล้วว่าในตู้เย็น มีอะไรให้กินบ้างหน้ออ
สปาเก็ตตี้....ไม่ชอบ ชิส์
ข้าวราดแกง....เชอะ บ้านนอก
หมูทาริยากิ....ไม่เอาอ่ะอ้วน..
.
.
.
อ่า!~ในที่สุดผมก็เจอคู่แท้ของชีวิตผมแล้ว><และนั่นก็คือ!!!.... บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปนั่นเองงง
ว่าแต่มันกินยังไงวะ-*-
-วิธีการต้มมาม่า
1.แกะเส้นบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปลงไป
2.เติมน้ำร้อน
3.รอ 3 นาที
ง่ะ!แค่จะกินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปมันต้องยุ่งยากขนาดนี้เลยหรอ!ไหนจะต้องต้มน้ำเอย~รออีกสามนาทีเอย~ กว่าจะได้กินผมคงแห้งตายซะก่อนสิ! ไหนๆก็ไหนๆแล้ว เติมน้ำเย็นแม่ม!แหวกแนวดี!!
-วิธีการทานบะหมี่กึ่งฉบับโอเซฮุน
1.แกะห่อบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปและเทลงในชาม
2.ใส่น้ำ(เย็น)ลงไป...
เดี๋ยว!!แล้วน้ำเย็นอยู่ไหนหล่ะ ตู้เย็น ตู้เย็น ตู้เย็น อยู่ไหน!! *มองซ้ายมองขวา เดินไปห้องนอน ตีลังกาเข้าห้องน้ำ มุดดูในชักโครก* ทำไมไม่มีอ่าา โครกกกกก ครากกกกก หิวจะแย่อยู่แว้วววว เดินกลับไปห้องครัวเหมือนเดิมดีกว่า ตึก ตึก ตึก... ดะ เดี๋ยว เซฮุนตวัดหางตาไปทางกล่องหน้าตาแปลกประหลาดที่ถูกห่อด้วยกระดาษสีดำผูกด้วยริบบิ้นสีทอง 'ไม่แน่ในนั้นอาจจะมีนามบัตรร้านขายอาหารก็ได้นะ*0*' เขาคิด 'แล้วถ้าเป็นระเบิดหล่ะ!!! WTFบู้มมมมม' ไม่ดีแน่ๆ เซฮุนจึงเริ่มเงี้ยหูไปฟัง....ก็ไม่เห็นมีเสียงอะไรหนิ เซฮุนลองหยิบมันขึ้นมาแล้วเขย่า....สรุปข้างในมันมีอะไรอ่ะ เขย่ามันก็ไม่มีเสียง!
แควกกกกก!
หมดความอดทนของโอเซฮุนคนนี้แล้วววว หิวโว้ยยยย!!!!ภายในนั้นมีเพียงโพสอิทใบเล็กๆที่ถูกเขียนด้วยหมึดสีดำลายมือห่วยแตก!แบะไว้
' เจอกันเวลา 16.00 น. ชั้นG ตึก SM Entertainment....แล้วนายจะรู้คำตอบ
นางฟ้า. '
อะไรเนี่ย-*-หล่อนคิดว่าหล่อนมั่นหน้ามากรึไงห้ะ ถึงกล้าใช้นามแฝงว่านางฟ้าหน่ะ แหม..แล้วนี่กี่โมงแล้วนะ..15.30 น. เห้ย!!แล้วจะทันไหมเนี่ย!ไม่ต้องต้งต้องต้มแม่งแล้ว กินทั้งอยากนี้แม่งหล่ะว่ะ!
[Sehun's Part End]
ปลื้นนนนนน! เอี๊ยดดดดดดด! รถยนต์ราคาแพงหักพวงมาลัยเข้ามาจอดหน้าตึกค่ายSM อย่างพอดิบพอดี ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาเดินออกมาจากรถและปิดประตูอย่างเบามือ ‘ผู้คนแถวนั้นมักเรียกเขาว่า เสี่ยว ลู่เอี๊ดดดด เพราะนอกจากเขาจะเป็นนักร้องที่มีชื่อเสียงโด่งดังแล้ว เขายังเป็นนักขับรถที่ขับได้กวนประสาทมากที่สุดในย่านโซลอีกด้วย ดูจากระดับการแต่งตัวและหน้าตาอันมีระดับของเขาแล้ว ใครอย่ากล้ามาแตะต้องตัวเขาเชียว’ นั่นแหละครับคำนินทาที่เด็กๆในสต็อกผมมาเล้าฟัง ผมไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมทุกคนถึงพูดถึงผมแบบนั้น แต่ก็นะที่ทุกคนว่าผมอย่างนั้นมันก็คงถูกเพราะไม่งั้นผมคงไม่จบชีวิตด้วยการโดนรถ12ล้อชนหลอก หลังจากที่ผมเดินตะแล้ดแต้ดแต๋กับดีโอเพื่อนรักผมอยู่นานก็ได้เวลาทำตามเป้าหมายของผมได้แล้ว เป้าหมายที่ผมว่านั่นก็คือต้องหาเซฮุนชายหนุ่มผู้เป็นที่รักของผมให้เจอ!!!!!
“ผู้จัดการครับผมขอพบกับท่านประทานหน่อยครับ”
“นายมีเรื่องอะไรรึป่าวเสี่ยวลู่”
“บอกให้เรียกก็เรียกสิครับ อย่าเส้าสี้ผมไม่ชอบ”
“ได้ สักครู่นะพอดีท่านประธานกำลังมีแขกอยู่...”
1นาที....10นาที......1ชั่วโมงผ่านไป ครับใช่1ชั่งโมงไม่รู้ท่านประธานจะคุยอะไรกันนักกันหนาผมทั้งนั่งเล่น
นอนเล่น กินเล่น ยืนเล่นผมชักเริ่มจะมีน้ำโหแล้วนะ...เห็นทีผมคงต้องลุยแล้วหล่ะ!
“ผู้จัดการครับ! เมื่อไหร่ท่านประธานจะคุยกับแขกเสร็จสักทีครับ”
“แป็ปเดียวหน่าเสี่ยวลู่ รอนิดรอหน่อยจะเป็นอะไรไป”
“แต่นี่ผมรอมาเป็นชั่วโมงแล้วนะครับ!! ไม่รู้หล่ะยังไงผมต้องได้คุยกับท่านประธานเดี๋ยวนี้!!!”
ผมเดินเข้ามาในห้องประธานโดยไม่รีรอให้ผู้จัดการได้พูดอะไรอีก ถึงผมจะดูเป็นคนขี้วีนแต่ผมก็รักเดียวใจเดียวนะครับ แม้ว่าผมจะมีเด็กในสต็อกเยอะก็ตามทีเถอะ-*- เมื่อผมเดินมาข้างในห้องของประธานดูเปลี่ยนไปจากเดิมเยอะเลยเนอะ อ่า!นั่นไงผมเจอตัวท่านประธานแล้ว และจากการสังเกตของผมๆคิดว่าประธานคงกำลังเซ็นต์สัญญากับเด็กเทรนคนใหม่อยู่หล่ะมั้ง?จะว่าไปเด็กเทรนคนนี้ตลกดีนะ มองจากด้านหลังหัวสีสายรุ้งมาเชียว555
“ท่านประธานครับผมมีเรื่องจะคุยด้วย”
“อ่าว เสี่ยวลู่จะเข้ามาทำไมผู้จัดการไม่เห็นโทรเข้ามาเลยหล่ะ”
“เอ่ออ...”
ถึงผมจะกล้าเถียงคนอื่นเขาไปทั่วแต่ผมก็ไม่กล้าไปแหยมกับท่านประธานนะครับ ผมกลัววว
“อืม แต่ไม่เป็นไรหลอกนายเข้ามาก็ดีแล้ว ฉันมีคนอยากจะให้นายเจอ”
“ใครหรอครับ ใช้เด็กสายรุ้งนี้รึป่าว?”
ในช่วงเวลาที่ผมกำลังจะหันหน้าไปมองเด็กคนนั้นให้ชัดๆ...
รูปหน้าที่ได้สัดส่วน..
สันจมูกที่ตรงได้รูป..
ปากสีชมพูอวบอิ่ม..
ดวงตาที่คมกริบดั่งเหยี่ยว..
ผิวที่ขาวดั่งหิมะ... นี่มัน!!!!!
“ใช่แล้วหล่ะลู่หาน นี่ ‘เซฮุน’ จะมาเป็นสมาชิกใหม่ในวงของนาย”
----------------------
ขอคุณมากนะคะที่เข้ามาอ่านเรื่องของหนู
ขอโทดด้วยนะคะที่มาอัพตามเวลาที่บอกไม่ได้
ช่วงนี้ขอพักการเขียนไว้ก่อนนะคะ งานที่ รร. เยอะมว้ากกก
สัญญาค่ะ ว่าถ้าว่างเมื่อไหร่จะมาอัพเรื่อยๆแน่นอน!
'ผู้อ่านคือพระเจ้า'
หนูยังจำคำนี้ได้เสมอนะคะ^^
ความคิดเห็น