ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : "ที่รัก" ตอนที่ 1
กริ๊งงงงงงงงงง ๆๆ
"กอล์ฟ เลิกเรียนแล้ว ไปทำการบ้านที่บ้านกุกัน"เด็กหนุ่มชื่อว่า เจมส์ ถามเพื่อนอีกคนที่ชื่อว่า กอล์ฟ เพื่อนสนิทของเขาทันที่หลังเลิกเรียน
"เออ เอาดิ่ จะได้ลอกมึงเลยขี้เกียจทำ คริๆ>,^" กอล์ฟพูดออกมาอย่างเฮฮา
"ตลอดอ่ะมึง ไม่เคยทำเองอ่ะ ถึงได้ไม่ฉลาดแบบนี้ไง"ร่างสูงของเจมส์พูดออกมาอย่างยิ้ม โดยมีร่างเล็กของกอล์ฟยู่หน้าทันทีที่โดนว่า
"โห่ จะว่ากุโง่ก็ว่ามาเถอะ ชิ่"ร่างเล็กของกอล์ฟพูดออกมาอย่างงอนๆ โดยมีเจมส์มองอย่างขำๆ
"ชิ่ ไม่ต้องมาขำเลยน่ะ!"กอล์ฟโวยวายนิดๆ ที่เห็นเจมส์ยืนขำตนเอง ก่อนจะเดินออกห่าง และเดินนำหน้าไปยังหน้าประตูโรงเรียนทันที
"อ้าว งอนสะล๊ะ แล้ววันนี้ใครจะกิน พัดคะน้าหมูกรอบฝีมือกธล่ะเนี่ย" ร่างสูงของเจมส์เดินตามกอล์ฟไป ก่อนจะจงใจ พูดชื่ออาหารสุดโปรดของร่างเล็ก ซึ่งก็ได้ผลอย่างที่คาดไว้ กอล์อฟชะงักเท้าทันทีที่เจมส์พูดจบ ก่อนจะหันมาหาเจมส์
"มึงอ่ะแบบนี้ตลอด เอาของกินมาล่อกุตลอด"กอล์ฟว่า เพราะเป็นแบบนี้ทุกทีที่กอล์ฟงอน
"หรือว่ามึงจะไม่กินหล่ะ"เจมส์แกล้งถาม
"กินสิ่ ทำไมเค้าจะไม่กินล่ะ"กอล์ฟว่าพลางกอดแขนของเจมส์เอาไว้แล้วเอาหน้าถูไถที่ต้นแขนของเจมส์อย่างน่ารัก
"หึๆ งั้นก็ไปกันได้แล้ว ป่ะ"เจมส์ว่าพลางเอาแขนโอบไหลบางเอาไว้ แล้วเดินกลับบ้านดัวยกัน
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"กอล์ฟฟฟ ข้าวเสร็จแร้วจะกินเลยมั๊ย??"เจมส์ถามร่ายเล็ก หลังจากที่เดินมาถึงบ้าน ทำการบ้านได้ไม่เท่าไหร่ ร่างเล็กก็เริ่มบ่นว่าหิว จนร่างสูงทนไม่ไหวกับอาการของร่างเล็กเลยต้องลุกมาทำกับข้าวให้กินตามคำสั่ง(?)
"กินๆๆๆๆ หิวแล้วๆ โฮ้ๆ หอมที่สุดเลย"ร่างเล็กพูดออกมาก่อนจะยิ้มแก้มปริ่ จนร่างสูงของเจมส์อดที่จะยิ้มตามไม่ได้
"หื้อออ~ อร่อยเหมือนเดิมเลยย งั้นกุกินแบบไม่เกรงใจล่ะน่ะ"ร่างเล็กเอ่ยชม พร้อมกับถามเหมือนจะขออนุญาต
"ทำเหมือนกับเคยเกรงใจกุงั้นแหละมึง"เจมส์พูดพร้อมกับนั่งลงฝั่งตรงข้ามกับร่างบาง
"เอ้าๆ กินดี ๆกินช้าๆก็ได้ไม่ต้องรีบ ไม่มีใรแย่งมึงหรอกน่าา ดูดิ่กินเลอะเทอะ"ร่างสูงดุร่างเล็กนิด หลังจากเริ่มลงมือกิข้าร่างเล็กก็รีบกินจนข้าวติดที่มุมปาก
"เอาหน้ามานี่เดียวเอาข้าวออกให้"ร่างสูงบอก กอล์ฟจริงยื่นหน้าเข้าไปหาอย่าว่าง่าย
"อ่ะ...เอ่ออ ขอบใจ"กอล์ฟพูดพร้อมกับก้มหน้าก้มตากินอย่างตังใจ เพื่อซ้อนใจหน้าที่แดงป็นริ้วๆในตอนนี้
'งื๊ออออ ทำไมหน้าร้อนแบบนี้ แล้วทำไมหัวใจต้องเต้นแงแบบนี้ด้วย'กอล์ฟคิดในใจ
หลังจากกินข้าวและทำการบ้านข้อที่เหลือเสร็จทั้งสองคนก็ขึ้นไปอ่าบนำและนอนทันที
********************************
งืออออ~ตอนแรกของเค้าเสร็จแล้วว อาจจะสั้นไปหน่อยอย่าว่ากันน่ะค่ะ
"กอล์ฟ เลิกเรียนแล้ว ไปทำการบ้านที่บ้านกุกัน"เด็กหนุ่มชื่อว่า เจมส์ ถามเพื่อนอีกคนที่ชื่อว่า กอล์ฟ เพื่อนสนิทของเขาทันที่หลังเลิกเรียน
"เออ เอาดิ่ จะได้ลอกมึงเลยขี้เกียจทำ คริๆ>,^" กอล์ฟพูดออกมาอย่างเฮฮา
"ตลอดอ่ะมึง ไม่เคยทำเองอ่ะ ถึงได้ไม่ฉลาดแบบนี้ไง"ร่างสูงของเจมส์พูดออกมาอย่างยิ้ม โดยมีร่างเล็กของกอล์ฟยู่หน้าทันทีที่โดนว่า
"โห่ จะว่ากุโง่ก็ว่ามาเถอะ ชิ่"ร่างเล็กของกอล์ฟพูดออกมาอย่างงอนๆ โดยมีเจมส์มองอย่างขำๆ
"ชิ่ ไม่ต้องมาขำเลยน่ะ!"กอล์ฟโวยวายนิดๆ ที่เห็นเจมส์ยืนขำตนเอง ก่อนจะเดินออกห่าง และเดินนำหน้าไปยังหน้าประตูโรงเรียนทันที
"อ้าว งอนสะล๊ะ แล้ววันนี้ใครจะกิน พัดคะน้าหมูกรอบฝีมือกธล่ะเนี่ย" ร่างสูงของเจมส์เดินตามกอล์ฟไป ก่อนจะจงใจ พูดชื่ออาหารสุดโปรดของร่างเล็ก ซึ่งก็ได้ผลอย่างที่คาดไว้ กอล์อฟชะงักเท้าทันทีที่เจมส์พูดจบ ก่อนจะหันมาหาเจมส์
"มึงอ่ะแบบนี้ตลอด เอาของกินมาล่อกุตลอด"กอล์ฟว่า เพราะเป็นแบบนี้ทุกทีที่กอล์ฟงอน
"หรือว่ามึงจะไม่กินหล่ะ"เจมส์แกล้งถาม
"กินสิ่ ทำไมเค้าจะไม่กินล่ะ"กอล์ฟว่าพลางกอดแขนของเจมส์เอาไว้แล้วเอาหน้าถูไถที่ต้นแขนของเจมส์อย่างน่ารัก
"หึๆ งั้นก็ไปกันได้แล้ว ป่ะ"เจมส์ว่าพลางเอาแขนโอบไหลบางเอาไว้ แล้วเดินกลับบ้านดัวยกัน
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"กอล์ฟฟฟ ข้าวเสร็จแร้วจะกินเลยมั๊ย??"เจมส์ถามร่ายเล็ก หลังจากที่เดินมาถึงบ้าน ทำการบ้านได้ไม่เท่าไหร่ ร่างเล็กก็เริ่มบ่นว่าหิว จนร่างสูงทนไม่ไหวกับอาการของร่างเล็กเลยต้องลุกมาทำกับข้าวให้กินตามคำสั่ง(?)
"กินๆๆๆๆ หิวแล้วๆ โฮ้ๆ หอมที่สุดเลย"ร่างเล็กพูดออกมาก่อนจะยิ้มแก้มปริ่ จนร่างสูงของเจมส์อดที่จะยิ้มตามไม่ได้
"หื้อออ~ อร่อยเหมือนเดิมเลยย งั้นกุกินแบบไม่เกรงใจล่ะน่ะ"ร่างเล็กเอ่ยชม พร้อมกับถามเหมือนจะขออนุญาต
"ทำเหมือนกับเคยเกรงใจกุงั้นแหละมึง"เจมส์พูดพร้อมกับนั่งลงฝั่งตรงข้ามกับร่างบาง
"เอ้าๆ กินดี ๆกินช้าๆก็ได้ไม่ต้องรีบ ไม่มีใรแย่งมึงหรอกน่าา ดูดิ่กินเลอะเทอะ"ร่างสูงดุร่างเล็กนิด หลังจากเริ่มลงมือกิข้าร่างเล็กก็รีบกินจนข้าวติดที่มุมปาก
"เอาหน้ามานี่เดียวเอาข้าวออกให้"ร่างสูงบอก กอล์ฟจริงยื่นหน้าเข้าไปหาอย่าว่าง่าย
"อ่ะ...เอ่ออ ขอบใจ"กอล์ฟพูดพร้อมกับก้มหน้าก้มตากินอย่างตังใจ เพื่อซ้อนใจหน้าที่แดงป็นริ้วๆในตอนนี้
'งื๊ออออ ทำไมหน้าร้อนแบบนี้ แล้วทำไมหัวใจต้องเต้นแงแบบนี้ด้วย'กอล์ฟคิดในใจ
หลังจากกินข้าวและทำการบ้านข้อที่เหลือเสร็จทั้งสองคนก็ขึ้นไปอ่าบนำและนอนทันที
********************************
งืออออ~ตอนแรกของเค้าเสร็จแล้วว อาจจะสั้นไปหน่อยอย่าว่ากันน่ะค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น