คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : เพื่อนยังไงก็คือเพื่อน
เพื่อนยังไงก็คือเพื่อน
วันนี้เป็นวันประลองชิงตำแหน่งคิงศ์ผมและเพื่อนอีกสามคนกำลังเป็นตัวเกร็งพพวกเราได้รับฉายาว่าสี่มหากาฬมีผมซีโต้เป็นหัวหน้าไอ้แซนต้าเป็นมือขวาไอ้แฝดเคนโด้และคีโตนเป็นมือซ้ายและการได้ตำแหน่งก็เป็นเรื่องที่ง่ายมากสำหรับเราอยู่มาวันหนึ่งเรื่องที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่อมีกลุ่มนักเรียนย้ายมาใหม่จากเอมริกาพวกมันแกร่งมากและตอนนั้นผมไปแลกเปลี่ยนที่บราซิลให้แซนต้ารักษาตำแหน่งแทนพอไอ้แฝดโทรมาบอกผมก็รีบกลับไปโรงเรียนแต่ว่ามันก็ไม่ทันซะแล้ว
“นี่มันเรื่องบ้าไรวะทำไมพวกแกตกอยู่ในสภาพนี้ใครมันทำแบบนี้ไอ้เด็กใหม่ใช่ไหมมันอยู่ไหนเดี่ยวจะไปจัดการมันบอกมา”
“ไม่ใช่คนที่ทำคือไอ้แซนต้าต่างหากมันหักหลังเราลูกพี่ซีโต้มันบอกว่าเราอ่อนแอมันยังฝากบอกอีกว่าถ้าลูกพี่มาแล้วให้ไปแสดงความเคารพพวกมันด้วย”
นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันวะไอ้แซนแกทรยศพวกเราได้ไงฉันไม่เชื่อหรอกเราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่อนุบาลแกไม่ใช่คนแบบนั้นนิไม่มีทางฉันต้องรู้ความจริงจากปากแกให้ได้
“แล้วพวกมันอยู่ไหนละ”
“อยู่ที่อาคารพละที่นั้นเป็นที่รวมตัวกันของพวกมันไอ้แซนได้เป็นรองหัวหน้แล้วแกระวังตัวด้วยละ”
“เออฉันยังไม่เชื่อหรอกว่ามันจะกล้าหักหลังฉัน”
“ขนาดมันทำกับพวกเราขนดนี้ลูกพี่ยังเชื่อใจมันอยู่อีกเหรอ”
“เออถ้ามันเอาจริงพวกแกก็รู้นี่วะไม่กระดูกหักจนพิการก็หมดสติเกือบตายแต่พวกแกแค่พกช้ำมันต้องวางแผนไรอยู่แน่ๆยังไงเราก็เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่อนุบาลนะเว้ย”
“เหอะแล้วแกก็จะรู้สึกเพราะมันเปลี่ยนไปแล้วเว้ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
ตอนนี้ผมมาถึงสถานที่รวมตัวของไอ้ฝรั่งเด็กใหม่พวกนั้นแล้วแปลกที่พวกมันทำตัวเหมือนสนิทกันมากกับไอ้แซนผมก็เคยรู้มาหรอกว่าไอ้แซนครึ่งไทยเอมริกันแต่พวกมันเป็นศัตรูนะบ่องตรงตอนนี้ผมไม่อยากคิดเลยว่าเรื่องที่ไอ้แฝดพูดมันจะเป็นเรื่องจริงเข้าแล้ว
ปั้งๆๆ
“มาแล้วเหรอซีโต้ฉันขอแนะนำอดีตคิงส์ให้รู้จักกับคิงส์คนใหม่เอสเทอร์ทำความเคารพซะสิจะได้ไม่เจ็บตัว”
“เหอะถ้ากลัวเจ็บตัวคงไม่มาหรอกเข้ามาได้เลย”
“เหอะกล้าดีเหมือนเดิมเลยเตรียมตัวรับมือละย๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
ผมตอนแรกก็ไม่กล้าทำอะไรมันหรอกผมจัดการไอ้ฝรั่งจนหมดสภาพไปทุกคนตอนนี้เหลือแค่ไอ้แซนเท่านั้นมันตรงดิ่งมาเอาเรื่องผมแต่ผมก็รู้ดีว่ามันไม่เอาจริงเพราะหมัดมันนักมากแต่ผมกับหลบได้ผมทนไม่ไหวแล้วมันเป็นอะไรมันดูกังวลมาก
“ไอ้แซนแกเป็นอะไรวะทำไมแกทรยศพวกเราไปอยู่กับพวกอ่อนพวกนี้วะ”
“พสกแกตั้งหากที่อ่อนแกก็เห็นละนี้ว่าแค่ฉันไม่เอาจริงไอ้พวกลูกน้องแกก็เดี่ยงไปแล้วฮ่าๆๆ”
“ย๊ากๆๆหุปปากเน่าๆของแกไปเลยคนที่ทำร้ายเพื่อนอย่างแกไม่มีสิทธิจะมาว่ากันแบบนี้”
“ย๊ากๆๆๆๆแกต่างหากที่ต้องหุบปากวันนี้ฉันจะสั่งสอนแกที่กล้ามาทำร้ายพวกฉัน”
“พวกฉันงั้นเหรอแกกล้าเรียกศัตรูว่าพวกแล้วทำร้ายเพื่อนของตัวเองนี่นะแกมากไปแล้วนะเว้ยย๊ากๆๆๆ”
“เหอะพวกแกมันโง่ต่างหากเพื่อนงั้นเหรอกอ่อนแอแบบนั้นฉันไม่ยอมรับว่าเป็นเพื่อนหรอกแต่นายแกร่งแบบนั้นเหมาะที่จะเป็นเพื่อนฉันอยู่นะมาอยู่กับฉันเราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอ”
“ขอโทษด้วยเว้ยอย่างแกแม่แต่เพื่อนยังทิ้งได้คนอย่างแกฉันไม่ยอมรับฉันขอสาบานถ้าล้มแกไม่ได้อย่ามาเรียกว่าซีโต้เลยย๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
หลังจากที่ผมเล่นงานมันน่วมไปแล้วผมก็ไม่เข้าใจว่าที่มันพูดมันเป็นเรื่องจริงรึเปล่าเพราะตลอดเวลาที่เราสู้กันมันไม่ทำเต็มที่เลยผมเอาชนะมันได้เร็วมากแต่ปกติที่เราดวนกันตอนชิงตำแหน่งมันครึ่งค่อนวันแต่ผมไม่เหนื่อยเลยมันก็ล้มไปแล้วแต่สิ่งที่มันทำกับไอ้แฝดก็แสดงให้เห็นแล้วว่ามันหักหลังพวกเราแล้วพวกมันก็กับอเมริกาไปแต่ตอนนี้มันกังกลับมาผมต้องปกป้องไอ้แฝดให้ได้ไม่ให้เป็นอดีตอีกเด็ดขาดคอยดู
“ไอ้ซีโต้แกว่ามันจะมาแก้แค้นรึเปล่าวะไอ้แซนนะ”
“คนอย่างมันไม่มีทางได้แหยมกับพวกแกแน่เพราะฉันก็จะสั่งสอนมันให้หนักกว่าเดิมอีกคอยดูเถอะคนที่กล้าทรยศเพื่อนมันต้องเจอกับอะไรหึๆๆ”
“แต่ว่ามันแปลกอยู่นะที่มันว่าเป็นศัตรูกับเราแต่มันก็ไม่เอาจริงเลยนะฉันว่าเราลองถามเรื่องจริงจากปากมันดีไหม”
“ไม่จำเป็นหรอกมันทำแบบนั้นแกยังคิดว่ามันเป็นเพื่อนอีกเหรอคีโตนแกว่าไงซีโต้”
“ฉันก็คิดเหมือนไอ้เคนโด้วะไม่ต้องถามหรอก”
“มันมาโน้นแล้วแปลกแหะไม่พาพวกมันด้วย”
“หึๆๆสงสัยโดนทิ้งวะสมน้ำหน้ากรรมตามสนอง”
“ฮะๆๆๆน่าสมเพชวะทีนี้แกเละแน่ๆๆฮะฮ่าๆๆๆ”
“หวัดดีไม่พาเพื่อนมาด้วยเหรอแซนต้า”
“เฮ้ยคิงส์ถามแกไม่ตอบวะอยากมีเรื่องว่างั้น”
พอมันรู้ว่าผมไม่ได้เป็นคิงส์แต่เป็นไอ้โนอาจากที่ทำหน้านิ่งๆผมเห็นนะว่ามันยิ้มด้วยผมไม่ได้ตาฝาดมันขยิบตาและพูดภาษาใบ้ว่าน่าสงสารอดีตคิงส์ตอนแรกผมกะว่าจะช่วยสักหน่อยแต่ไม่ละมันหัวเราะเยาะผมขนาดนี้ตายไปเลยยิ่งดี
“ฉันนั่งที่เดิมนะ”
เยาะเย้ยขนาดนี้ยังกล้ามานั่งข้างผมอีกนะปกติขนาดไอ้โนอาผมก็ไม่ให้นั่งข้างผมจะเอากระเป๋าวางไว้เสมอมันเป็นที่ของมันจริงๆแหละเมื่อก่อนเราจะนั่งด้วยกันเพราะผมสนิทันมากรู้ใจกันทุกอย่างแหละ
“หน้าด้านฉันยังไมอนุญาตนั่งได้ไงวะ”
“ไม่ต้องขอเว้ยเพราะมันเป็นที่ของฉันอยู่แล้วคนอื่นที่อยากจะนั่งข้างแกต่างหากที่ต้องขอๆฉันนะไม่ใช่แกเพราะมันเป็นของฉันใครก็ไม่มีสิทธิ”
ผมสังเกตเห็นว่ามันมองไปทางโนอาตลอดเวลามันพูดไม่ใช่ว่าพวกมันจะหวงผมกันหรอกนะเหอะตลกนะว่าไหมผู้ชายแย่งผู้ชายใครทำก็บ้าแล้วฮ่าๆๆๆๆ
“เออแกจะพล่ามทำซากไรวะนั่งก็นั่งไปดิไม่มีใครเขาอยากนั่งทับที่คนที่ชอบแทงข้างหลังอย่างแกหรอกมันน่าสมเพชจำใส่สมองแกไว้ด้วย”
ผมแอบเห็นแววตาเศร้าของมันแล้วรู้สีกผิดไงไม่รู้แหะไม่หรอกมันหักหลังเรานะเราจะมาสงสารมันทำไมแคร์มันทำไมที่มันทำกับไอ้แฝดกับเราละมันเคยคิดถึงจิตใจกันไหมไม่เลยมันต้องโดนแบบนี้แหละเหมาะแล้วสมควรแล้วเหอะ
“แล้วพวกแกไม่พามาล้างอายหน่อยเหรอไง”
“คือว่าเรื่องตอนนั้นมันไม่จริงไปหมดทุกอย่างคือว่า”
“ไม่ต้องพูดละอาจารย์จะสอนฉันจะเรียนจบนะ”
หลังจากบอกปัดมันไปแบบนั้นผมก็ไม่มีสมาธิเรียนเลยทั้งภาคเช้าพอพักเที่ยงผมอยากให้มันรีบบอกความจริงมาให้หมดเลยแต่พอคิดถึงสิ่งที่มันทำกับพวกเรามันก็อดที่จะกังวลไม่ได้ว่ามันจะโกหกอีกโธ่เว้ย
“แกมีเรื่องจะบอกก็รีบบอกมาพวกฉันจะไปกินข้าวแล้ว”
“มันจะหลอกอะไรแกอีกละซีโต้อยากเป็นตัวตลกของมันอีกรึไงไอ้ซีแกนี้โง่ไม่เปลี่ยนเลยนะ”
“บอกความจริงมาสิไอ้แซนลูกพี่ซีเขาให้โอกาสแกแล้วนะเว้ย”
“ความจริงแล้วที่มาคบพวกนายเพราะว่าต้องการที่จะสืบเกี่ยวกับคิงส์คนก่อนที่มาเรียนที่นี้มันเป็นมาเฟียที่เป็นศัตรูกับแก็งค์ของเราพวกฝรั่งนั้นก็ลูกน้องของฉันเองและพวกฉันสืบมาว่ามันจะกับมาแก้แค้นฉันอีกแต่ถ้าพวกนายยังเป็นเพื่อนกันอยู่มันจะฆ่าพวกนายก็ได้แนเลยต้องเล่นละครให้มันเชื่อเพราะในโรงเรียนของเรามีคนของมันอยู่จำนวนหนึ่งนะ”
“งั้นแสดงว่าพวกนักเรียนกลุ่มที่โดนเล่นงานประมารสิบกว่าคนก็เป็นคนของคิงส์เก่าสินะ”
“ใช่หลังจากนั้นพวกแนก็จัดการกับมันได้แล้วและก็รู้ว่าอยู่ๆจะมาพูดๆๆแล้วพวกจะอภัยให้ได้เลยคงไม่มีทางแต่ฉันแค่ต้องการมาอธิบายเรื่องทั้งหมดให้เพื่อนฟังแค่นั้นเพราะตอลดสองปีที่จากไปแนไม่เคยลืมพวกนายได้เลยพวกนายเป็นเพื่อนที่คบมาเปนสิบกว่าปีฉันไม่อยากเสียเพื่อนแต่กว่าจะหาตัวมันเจอและจัดการได้จนหมดก็ใช่เวลาไปตั้งสองปีมันคงสายไปแล้วสินะฉันขอโทษไม่ต้องให้อภัยกันก็ได้แต่แค่อย่าเกียดกันก็พอขอแค่นี้แหละ”
“เหอะขอแค่นี้เหรอมากไปแล้วคนที่แทงข้างหลังคนอื่นอย่างเลือดเย็นไม่มีสิทธิพูดแบบนี้นะเว้ยย๊ากๆๆๆๆๆ”
“นี่แน่โทษฐานที่โกหกต้องโดนสั่งสอนย๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
พอฟังเรื่องทั้งหมดผมก็เหมือนยกภูเขาออกจากอกมันโล่งไปหมดผมไม่ได้โดนหักหลังแต่ถูกปกป้องต่างหากและสิ่งที่สงสัยมาตลอดก็คลี่คลายสักทีในที่สุดเพื่อนรักของผมก็กลับมานายกล้ามากที่มาโกหกคนอย่างซีโต้โดนดีแน่
“สำหรับคนที่กล้าลบเหลี่ยมซีโต้ย๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
“ฮะๆๆๆฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
หลังจากที่ผมสารภาพความจริงถึงเรื่องระหว่างผมกับโนอาที่มันกำลังเกิดขึ้นเป็นไงพวกมันก็หัวเราะพร้อมกันโดนไม่ได้นัดหมายเลยละครับแถมยังแซวไม่ขาดอีกต่างหากตอนนี้ทั้งโกรธทั้งโมโหเลและเขินอีกต่างหาก
“หัวเราะอะไรกันครับน่าสนุกนะเนี๊ย”
มันมาได้เวลาเลยจริงๆๆสิน่าไอ้บ้านี้มาพวกมันยิ่งแซวและแกล้งผมกันใหญ่
“แหมแฟนแกมาช่วยแล้วนิพวกแนคงไม่กล้าแกล้งแล้วแหละเป็นถึงคนของคิงส์”
“ฮิ้วๆๆๆเขินจนหน้าแดงใหญ่แล้ววะฮะๆๆๆๆ”
“ไปละนะแกจะได้จู๋จี๋กันสะดวกอะๆๆ”
“ขอบคุณครับ”
“ฮิ้วๆๆๆๆๆๆๆฮะๆๆๆไม่เป็นไรเพื่อนจะมีความสุขพวกเราเต็มใจช่วยไปละบาย”
“ไอ้แซนแกจะไปไหนกลับมาเดี่ยวนี้นะเว้ยคนอุตส่าห์ให้อภัยแต่แกและพวกไอ้แฝดก็เหมือนกันพวกแกฝากไว้ก่อนเถอะ”
“รีบๆมาเอานะเดี่ยวจะขายต่อให้คนอื่นไปละขอให้รักกันนานๆๆนะเว้ยฮิ้วๆๆ”
“เล่ามาเลยนะว่าเกิดอะไรขึ้นกับพวกคุณกันแน่”
“ไม่จำเป็นต้องรู้หรอกอย่างนาย”
“อย่างผมทำไมขอดีๆไม่บอกมันต้องรุนแรงหน่อยแล้วหึๆๆๆ”
ไอ้หมอนี้เอะอะๆๆก็จูบสินะเราเองก็เหมือนเวลาโดนจูบทีไรก็ต้องยอมมันไปหมดสิน่าสงสัยเราคงจะแพ้จูบของหมอนี้เข้าให้แล้วละ
“เรื่องมันเป็นแบบนี้นี่เองในที่สุดคุณก็ได้เพื่อนคุณคืนแล้วสินะครับ”
“ใช่เพื่อนสนิทที่รักมากที่สุดเขากลับมาแล้วทีนี้นายระวังตัวเถอะวพวกฉันจะชิงตำแหน่งคิงส์คืนแน่ๆๆ”
“ไม่มีทางหรอกเพราะว่าคุณซีโต้ต้องเป็นคนของผมคนเดียวไปตลอดคนเดียวเท่านั้น”
แล้วโกรธอะไรของมันอีกวะแต่แปลกมากที่ผมกับไม่โกรธเขาเลยที่พอโมโหแล้วมารุนแรงใส่แบบนี้แต่กับชอบอีกต่างหากนอกจากผมจะเบี่ยงเบนแล้วยังเป็นมาโซคิสอีกเหรอนี้เฮ้อ
จบบริบูรณ์
และแล้วก็จบจนได้นะคร๊าแหมจะคอยลุ้นน่าดูว่ามันจะจบได้ไหมพอจบได้แล้วก็แบบมุๆๆมะๆๆคงไม่ว่ากันเนาะพึ่งเป็นมือสมัครเล่นไม่ชำนาญหากผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยคร๊าติชมได้ทางโพสต์คอมเม็นต์เต็มที่คะ
ความคิดเห็น