คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : รู้แล้วว่าใช่
หลังจากที่ออกเดทแล้วผมต้องสูญเสียความเป็นชายไปอย่างถาวรแล้วครับฮือๆๆๆY_Y T_Tเศร้าทั้งที่ผมก็เคยมีแฟนแล้วมีสัมพันธ์ลึกซึ้งมาก็หลายคนนะแต่ไม่เคยรู้สึกแบบนี้เลยคงเพราะทุกครั้งเป็นผู้หญิงละมั้งคราวนี้ผมเข้าใจละว่าทำไมนางเอกในละครถึงได้ร้องไห้ตอนเสียสาวเวรกรรมคงตามมาเล่นงานผมแล้วละ
“เป็นไงวะเดทครั้งแรกของแกหวานมากเลยใช่ไหม”
หวานเหวินอะไรไอ้บ้านี่ไม่เห็นรึไงว่าคนกำลังเครียดยังมาเล่นไม่เข้าเรื่องอีกต่างหากไอ้แฝดนี่มันน่าเตะซักทีสิน่า
“ไอ้แซนต้ามันกลับมาแล้วนะเว้ยซีโต้แกคงรับศึกนักแล้วละครั้งนี้”
“ให้ตายเถอะมันเสือกมาทำไมตอนนี้วะถ้ามันรู้ว่าตอนนี้ฉันอยู่ในฐานะอะไรมันต้องหัวเราะเยาะแน่ๆๆโธ่เว้ย!!!!!!!!!!!!!!!!”
“แต่แกยังมีแฟนแกอีกคนเขาต้องช่วยแกแน่ๆไอ้ซีโต้”
“จริงสินะตอนนี้ลูกพี่ซีโต้กับคิงส์ไม่ได้เป็นศัตรูกันแต่เป็นฮิๆๆๆกิ๊กกันนี่นาฮิ้วๆๆ”
“งั้นพวกฉันก็หายห่วงแกละไปนะแฟนแกมาโน้นแน่ไม่อยากเป็นก้างวะ”
ไอ้พวกนี้นิใช่เวลาเล่นไหมความวัวยังไม่ทันหายความควายก็มาแทรกซะนี่เฮ้ยเอาไงต่อวะไอ้ซีโต้มีทั้งศัตรูเก่าและใหม่ในเวลาเดียวทำไมมันซวยบัดสบขนาดนี้วะ
“คุณซีโต้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
“ตะโกนทำไมอยู่ใกล้แค่นี้หูจะแตกแล้วนะเว้ย”
“ช่วยไม่ได้ก็ผมเรียกตั้งหลายทีแล้วคุณซีโต้ไม่ตอบสนองนี่ครับ”
“แล้วมีธุระอะไรกับฉันไม่ทราบหะ”
“โหยพูดแบบนี้กับแฟนตัวเองได้ไงไม่น่ารักเลยนะครับ”
“อย่ามารอเรือรอลิงอยู่เลยว่าเรื่องของนายมาได้ละไร้สาระน่า”
“ผมได้ข่าวมาว่านักเรียนใหม่วันนี้เป็นเพื่อนสนิทของคุณเลยจะมาถามว่าจะไม่ไปต้อนรับหน่อยเหรอครับ”
“เหอะเพื่อนเหรอคนแบบนั้นฉันไม่มีทางคบหรอกไอ้สารเลวนั้นมันไม่ใช่เพื่อนหรอกแต่มันเป็นคู่แข่งคนที่เหมาะสมต่างหาก”
“แล้วทำไมพวกนั้นลือว่าสนิทกันละครับ”
“ถามเซ้าซี้น่ารำคาญหลีกไป”
“ที่ถามเพราะอยากรู้จะได้ทำตัวถูกตอนทำความรู้จักกันไงครับ”
“เหอะไม่จำเป็นหรอกหลบไปเกะกะ”
“ไม่ครับจนกว่าคุณจะอธิบายเรื่อราวทั้งหมดของพวกคุณสองคน”
“บอกว่าไม่จำเป็นก็ไม่จำเป็นสิจะเสือกเรื่องคนอื่นทำไมชอบแส่เรื่องชาวบ้านมากรึไงหะ”
“คนอื่นที่ไหนกันเราเป็นแฟนกันนี่ครับลืมไปรึไง”
“ก็แค่เล่นละครไม่ใช่เรื่องจริงซะหน่อยจริงจังมากไปรึเปล่า”
“แล้วเรื่องวันนั้นละตอนเราไปทะเลที่รถมันเป็นแค่ละครรึไงกัน”
ทำไมหมอนี้ต้องโกรธเราขนาดนี้ด้วยวะปกติเห็นยั่วโมโหทีไรก็ทำหน้านิ่งเฉยทุกทีแต่พอเอาเข้าจริงแล้วโมโหน่ากลัวแหะก็มันเป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบแค่นั้นเรื่องแบบนั้นผมจะไม่มีวันให้มันเกิดขึ้นอีกไม่มีวันเราไม่ได้ทำอะไรผิดแค่พูดเรื่องจริงไม่ต้องแคร์หรอกน่า
“ก็มันเป็นเรื่องจริงฉันต้องทำตามข้อเสนอของนายเพื่อแลกกับตำแหน่งคิงส์เรื่องอย่างว่ามันคงเป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบเท่านั้นนายไม่ต้องห่วงหรอกฉันจะไม่ให้มันเกิดขึ้นอีกเข้าใจละนะหลีกได้ละ”
“ไม่!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ผมไม่เข้าใจ”
“เฮ้ยปล่อยนะเว้ยทำบ้าอะไรของแกอยากให้เคลียร์ก็ปล่อยก่อนแล้วจะพูดให้ฟังอีกครั้งปล่อย!”
“ไม่มองตาผมแล้วพูดมาสิว่าทั้งหมดมันเป็นแค่ละครแล้วผมจะปล่อย”
“เออคะๆๆคือว่าระๆๆเรื่องเฮ้ยเอาหน้าออกไปห่างๆดิวะใกล้ขนาดนี้ฉันพูดไม่ถนัดเลย”
“ไม่ครับพูดมาเลยถ้าไม่พูดผมจะจูบคุณ”
“เงียบแสดงว่าอยากให้จูบใช่ไหมได้”
“เฮ้ยเออยอมรับก็ได้ว่ามันมีความรู้สึกบ้างอย่างที่แปลกๆเวลาอยู่กับนายทีนี้ปล่อยซะทีสิวะ”
“ไม่จนกว่าคุณจะยอมรับว่าคุณเองก็ชอบผมถ้าไม่พูดผมก็จะจูบ”
ไอ้บ้านี้มันบ้าไปแล้วแน่ๆถึงให้ผมบอกชอบมันนี่นะผู้ชายด้วยกันด้วยนะเว้ยสมองแกปกติดีอยู่ปะแต่ทำไมเราไม่รู้สึกรังเกียจสะอิดสะเอียนเหมือนตอนแรกหลังจากผ่านเรื่องคืนนั้นผมก็ไม่รู้สึกแบบนั้นอีกแต่กลับยิ้มออกมาเฮ้ยไม่นะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!นี่เราใช่จริงๆนะเหรอตอนนี้เรากำลังยอมรับจูบของหมอนี้ไม่สิเรากำลังตอบสนองมันต่างหากไม่นะไม่เราเป็นอะไรไปกันแน่เนี๊ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!โธ่เว้ย
“ในเมื่อคุณไม่ปฏิเสธคุณก็ต้องยอมรับแล้วสินะครับ”
“เออฉันรู้แล้วว่าตอนนี้ฉันคงชอบนายแล้วละปล่อยได้ยัง”
“ไม่มั้งแล้วชอบเลยต่างหากปล่อยก็ได้ครับ”
แหมโถๆๆๆพ่อคุณเสียตัวเอ้ยได้กันแล้วเอ้ยเอ้ยแหมเขาเรียกว่าไงดีละเอาเป็นมีสัมพันธ์ลึกซึ้งแล้วกันเนาะมาถึงขั้นนี้เราก็ต้องรู้ใจตัวเองได้แล้วน่าตอนนี้ก็จบลงแต่เพียงเท่านี้ตอนต่อไปอวสานละนะไม่รู้จะแต่งยังไงต่อสงสัยจิตวิญญาณ์ความเป็นวายยังมีไม่พอเลยแต่งต่อไม่ไหวยีงไงก็ตามต่อให้จบละกันนะคะฝากตืดตามดูต่อให้จบนะคะ
ความคิดเห็น