คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : คู่ที่เหมาะสม
ฉันมาถึงสตูแต่เช้า เพราะวันนี้มีประชุมทีมงานกับนักแสดง
แต่ก้องยังช้ากว่าพี่แนน พี่แนนเป็นคนน่ารักมีความรับผิดชอบสูง ที่สำคัญพี่แนนเป็นผู้ช่วยผู้กำกับ และรู้หรือป่าวผู้กำกับ (พี่เจ)
ก้อเป็นสามีของพี่แนนเองนั่นแหละ ฉันแอบชื่นชมคุ่ของพี่แนนที่มีทั้งความรักความเข้าใจ ถึงพี่แนนจะเป็นคนขี้โวย
ขี้หงุดหงิดตลอด แต่พี่เจก้อต้องเป็นง้อพี่แนนเสมอเวลาที่พี่แนนโกรธ
“อ้าวลมหนาวมาแล้วเหรอ มาแต่เช้าเลยนะ” พี่เจพูดทักทาย
“ก้อยังช้ากว่าพี่สองคนอยู่ดีแหละค่ะ”
“พร้อมกันแล้วก้อจะเริ่มประชุมกันละนะ”
“ปุณณ์ หละมายัง” พี่เจถามกลางวง
“มันไปรับแฟน เอ้ยเพื่อน
ใช่เพื่อนนะครับ เดี๋ยวก้อถึงแล้วครับ” ทีเพื่อนสนิทของปุณณ์รีบแก้ต่าง ให้เพื่อน
“คนอะไรไม่รู้จักเวลา”
ฉันนึกตำหนิอยู่ในใจ
“สวัสดีครับ ขอโทษที่มาสายนะครับ พอดีมีอุบัติเหตุเลยทำให้รถติดมาก”
ฉันค่อย ๆ
หันหลังกลับไปมองตามเสียง
เห็นร่างสูงโปร่งเดินเข้ามา กับญิงสาววัยเดียวกันที่ดูน่ารักและทันสมัย
มีชาติตระกูลเหมือนกัน เดินเข้ามาด้วย
“ไม่เป็นไรปุณณ์ ยังทันนะไม่สายหรอก
มานั่งซิจะได้เริ่มประชุมกัน” พี่แนนพูดเพื่อไม่ให้ปุณรู้สึกไม่สบายใจ คำพูดของพี่แนนทำให้อีกฝ่ายรีบปล่อยมือจากหญิงสาว
และรีบก้าวเท้าเข้ามานั่งบนเก้าอี้ที่จัดเตรียมไว้แล้ว ปล่อยให้สาวน้อยน่าตาจิ้มลิ้มที่มาด้วย ต้องนั่งรออยู่ที่ห้องรับแขกของสตู
“สัปดาห์หน้าเราจะไปร่วมงานประกาศรางวัลละครยอดเยี่ยมแห่งปี
พี่จะให้นักแสดงทุกคนไปร่วมงานกับพี่ด้วย ที่สำคัญทางทีมงานเขาต้องการให้ปุณณ์เป็นคนเชิญรางวัลด้วยนะ
งานนี้เป็นงานใหญ่ขอให้ทุกคนเตรียมตัวให้พร้อมทั้งเสื้อผ้าหน้าผม” พี่เจกล่าวด้วยสีหน้าตื่นเต้น แล้วแกก้อเริ่มมอบหมายหน้าที่ให้ทีมงานแต่ละคน จนมาถึงฉัน
“ลมหนาว”
“ค่ะ..ค่ะ”
“มีหน้าที่ดูแลเสื้อผ้าของนักแสดงทุกคน
โดนเฉพาะปุณณ์ พี่ต้องการให้เนี๊ยบเป็นพิเศษ ดูสง่างามเหมือนคุณชายปุณณ์
และก้อตัวแกเองด้วยนะพี่จะให้แกไปด้วย”
“ให้ลมหนาวไปด้วย!! ไม่เป็นไรมั้งค่ะ
ลมหนาวไม่ถนัดกับงานแบบนี้ค่ะ” ฉันรีบพูดบ่ายเบี่ยงทันที
“ไม่ได้แกต้องไปด้วย
เผื่อมีปัญหาอะไรแกจะได้ช่วยแก้ไข และที่สำคัญวันงานแกต้องเป็นพี่เลี้ยงดูแลปุณณ์ด้วย” พี่เจออกคำสั่งแบบนี้แล้วฉันจะปฏิเสธได้ยังงัยเนี่ย
ด้วยความไม่ตั้งใจสายตามเจ้ากรรมก้อบังเอิญไปสบตากับเขาเค้าพอดี
รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของเขาทำให้ฉันต้องรีบหลบตาเขาทันที
เมื่อการประชุมสิ้นสุดลงทุกคนก้อแยกย้ายออกจากห้อง
“ปุณณ์ค่ะ ประชุมเสร็จแล้วหรือค่ะ” เสียงหวานถามเมื่อเห็นชายหนุ่มเดินออกมาจากห้อง
“ครับ” เขาตอบด้วยน้ำเสียงสุภาพ
“ออมหิวแล้วค่ะ เราไปทานข้าวกันนะค่ะ”
หญิงสาวออดอ้อนด้วยน้ำเสียงที่น่าฟัง จนทำให้เพื่อน ๆด้วยกันอดแซวไม่ได้
“อิจฉาไอ้ปุณณ์จริง มีสาวน่ารักมาให้กำลังใจถึงสตูเลย”
ทีเพื่อสนิทของปุณณ์เอ่ยปากเพื่อนทำให้เพื่อในกลุ่มก๊วนด้วยกันเฮฮากันใหญ่
“พี่ลมหนาวครับ อย่าลืมดูแลผมด้วยนะครับ
อย่าดูแลแต่ไอ้ปุณณ์คนเดียวนะ ผมอิจฉาอะ
มีแต่ สาว ๆ คอยดูแลมัน” ทีหันกลับมาแขวะฉัน
“พี่ก้อดูแลทุกคนนะแหละ” ฉันตอบด้วยความคุ้นเคยกับเด็ก ๆกลุ่มนี้
เพราะเราร่วมงานกันมา หลายเดือนแล้วตั้งแต่ซีรีเรื่องนี้เปิดตัว
แต่ที่ไม่คุ้นเคยก้อเค้านี่แหละ ทั้ง ๆที่ก้อเจอกันมาตั้งหลายครั้ง
ร่วมงานกันมาก้อหลายเดือน หรืออาจเป็นเพราะเราแค่มองผ่านกันไป เจอกันเพราะต้องเจอ ตั้งแต่ทำงานร่วมกันฉันพูดกับเขานับครั้งได้เลย
“ลมหนาวพรุ่งนี้แกไปร้านที่เราจ้างตัดเสื้อผ้าพี่อี๊ดนะ
แกรองไปคุยกับเค้าแล้วกัน ให้เข้ากับตรีมงานที่พี่ให้ไว้นะ”
พี่แนนสั่งฉันก่อนฉันจะกลับ
“ค่ะพี่แนน”
“พรุ่งนี้พี่จะให้คนขับรถบริษัทพาแกไปก้อแล้วกันนะ”
“แนนลืมไปแล้วเหรอ รถบริษัทยังซ่อมอยู่ที่อู่เลย”
พี่เจรีบบอกพี่แนนเพื่อเตือนความจำ
“ไม่เป็นไรค่ะ
เดี๋ยวลมหนาวไปรถแท็กซี่เองก้อได้”
“ เอางัยดีนะ พรุ่งนี้พี่กับพี่แนนต้องไปธุระ
ซะด้วยซิ” ระหว่างที่พี่เจกำลังครุ่นคิดว่าจะทำยังงัยอยู่นั้น
“ผมขับรถไปให้ก้อได้ครับ
พรุ่งนี้ผมว่างไม่มีเรียนพอดี” ปุณณ์เอ่ยปากอาสา
ทำให้ฉันคิดในใจเหมือนจะมีน้ำใจเลยนะ
“ไม่เป็นไรจริง ๆ ค่ะ ลมหนาวไปเองได้” ฉันรับปฏิเสธเมื่อรู้ว่าเป็นเค้า
“ดีเลยปุณณ์ พี่ค่อยโล่งใจหน่อย
ก้อดีเหมือนกันปุณณ์ไปด้วยจะได้ช่วยกันตัดสินใจ”
พี่เจรีบขอบใจและหันกลับมาทำเสียงดุดุใส่ฉัน
“ไม่ต้องปฏิเสธเลยลมหนาว
พรุ่งนี้แกไปกับปุณณ์ นี่คือคำสั่ง”
ฉันนิ่งเงียบเมื่อเจอคำพูดของพี่เจ
ทำให้อีกฝ่ายรีบพาหญิงสาวที่พามาด้วยขึ้นรถโดยไม่รีรอคำปฏิเสธจากฉันอีก
“งั้นพรุ่งนี้ผมมารับที่สตูนะครับ
เจอกันแปดโมงเช้า”
เขาเลื่อนกระจกรถตะโกนบอกฉัน
********************************
ความคิดเห็น