รักที่ตามหา

ลำดับตอนที่ #25 : คนที่คู่ควร

******วันนี้น่าจะเป็นวันที่ว่างอีกวันเพราะจิ่งหยูวไม่มีคิวงาน ก็เลยเป็นวันพักผ่อนสำหรับเขาหลังจากกินข้าวเช้าเสร็จเราก็มานั่งเล่นกันอยู่บนสวนบนดาดฟ้าของโรงแรม ซึ่งเป็นสวนที่จัดขึ้นสำหรับแขก VIP ที่ต้องการความเป็นส่วนตัว จิ่งหยูวหยิบแท๊บเล็ตขึ้นมานั่งเล่น ส่วนฉันก็นั่งเล่นโทรศัพท์ของตัวเองไป สวนบนดาดฟ้านี้ร่มรื่นไม่ร้อนแถมมีไม้จัดสวนปลูกสลับกับไม้ดอกหลากหลายพันธ์ ฉันนั่งเล่นสักพักก็รู้สึกง่วงนอนแต่ก็ไปไหนไม่ได้เพราะพ่อเจ้าประคุณยังนั่งกดแท๊ปยิกๆไม่ยอมขยับไปไหนแล้วจะให้ฉันไปไหนได้ยังไงก็ฉันมีหน้าที่ที่เป็นชนักติดหลัง ถ้าเขายังไม่ขยับเข้าห้องฉันก็ต้องนั่งเฝ้าเขาอยู่อย่างนี้ แต่แล้วพนักงานของโรงแรมก็มาทำให้ความง่วงของฉันหายไป

“ขอโทษครับคุณจิ่งหยูว มีแขกมาขอพบบอกว่าเป็นแฟนของคุณจิ่งหยูวครับ” คำพูดของพนักงานทำให้ฉันกับจิ่งหยูวหันไปมองตามพร้อมกัน ส่วนพนักงานก็เดินกลับลงไปเมื่อหมดหน้าที่ของเขาแล้ว และสิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้าก็คือผู้หญิงผิวขาวสูงหุ่นดี เธอจัดว่าเป็นคนที่สวยมากคนหนึ่ง พอเจอจิ่งหยูวเธอก็วิ่งเข้าไปกอดและหอมแก้มเขาโดยที่ไม่สนใจเลยว่าฉันยืนอยู่ตรงนี้ด้วย หล่อนทำเหมือนฉันเป็นเพียงอากาศไม่มีตัวตน

“ฟาน ฟาน” จิ่งหยูวเอ่ยชื่อผู้หญิงคนนั้นเมื่อเห็นเธอ เป็นชื่อที่คุ้นหูฉันมากฉันพยายามนึกจนในที่สุดฉันก็นึกออกว่าผู้หญิงที่กำลังกอดเขากลมอยู่เป็นนางแบบคนจีนที่เป็นข่าวคบหากับเขาอยู่

“คิดถึงจังเลยค่ะ” หล่อนและเขาพูดเป็นภาษาจีนฉันฟังไม่รู้เรื่องแต่ที่รู้ก็คือสิ่งที่ฉันเห็นอยู่ตอนนี้จิ่งหยูวกับหล่อนดูเหมาะสมกันมาก และดูจะสนิทสนมกันมากกว่าเพื่อนแน่นอน ก็กอดกันกลมซะขนาดนั้นมีเพื่อนที่ไหนเขาทำกัน หลังจากแสดงความคิดถึงกันจนหายคิดถึงแล้วหล่อนก็หันมามองที่ฉันเหมือนกำลังอยากรู้ว่าฉันเป็นใคร จนจิ่งหยูวต้องแนะนำให้ฉันรู้จักกับเธอ

“ฤทัยนี่ ฟาน ฟาน เป็น....เพื่อนผม” นี่เขาใช้คำว่าเพื่อนฉันจะเชื่อได้ไหมเนี่ย เกาะกันแน่นซะขนาดนั้น ฉันแสดงความมีไมตรีโดยการยิ้มให้เธอ แต่สิ่งที่ได้รับกลับมาคือหล่อนมองฉันตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าสายตาที่ส่งมามีรังสีของการแสดงได้ถึงความไม่เป็นมิตรเอาซะเลย 

“ผู้หญิงคนนี้ใช่ไหมค่ะที่เป็นข่าวกับคุณ ว่าที่คุณไม่กลับจีนก็เพราะติดใจเธอ” (ภาษาจีน) ฟานฟานเริ่มสักถามจิ่งหยูวแต่ฉันก็รับรู้ได้ว่าต้องเป็นเรื่องของฉันแน่นอนเพราะเธอมองมาที่ฉันทั้งสีหน้าและแววตาที่มองมาแสดงออกว่าเธอไม่ชอบฉันเอาเลย ซึ่งก็คาดเดาไม่ยากอีกเช่นกันว่าคงจะหึงหวงตามประสาผู้หญิง

จิ่งหยูวไม่ตอบอะไรฟานฟานได้แต่มองมาที่ฉัน และนั่นมันก็ยิ่งเป็นการแสดงว่าเขาไม่ปฏิเสธอะไรกับข่าวที่ออกมา ฉันรู้ว่าฟานฟานไม่พอใจแต่เธอเก็บอาการไว้เพราะสายตาของเธอมันบ่งบอก ถ้ากระโดดตบฉันได้เธอคงทำไปแล้ว และฉันก็รู้อีกว่าการมาประเทศไทยของเธอครั้งนี้เพราะข่าวนั่น และเธอกำลังจะแสดงให้รู้ว่าเธอเป็นเจ้าของเขา ฉันฟังจิ่งหยูวกับฟานฟานออดอ้อนกันอยู่สักพักเลยขอตัวกลับห้องเพราะตอนนี้ฉันเหมือนเป็นต้นไม้ใบหญ้ายังไงก็ไม่รู้

“ฉันขอตัวกลับห้องก่อนนะ” ฉันบอกกับจิ่งหยูว เขามองหน้าฉันและพยักหน้าก่อนจะพาฟานฟานลงไปกินข้าวที่ห้องอาหารของโรงแรม

“ก็ใช่นะซิแฟนมาเอาอกเอาใจซะขนาดนั้นก็คงไม่ต้องการคนดูแลให้มาเกะกะลูกตา เชอะ” ฉันนึกในใจก่อนจะเดินกลับห้องพักไป

            หลังจากที่ฉันกลับห้องไปแล้วจิ่งหยูวพาฟานฟานลงไปที่ห้องอาหารของโรงแรม ขณะที่เดินเข้าไปห้องอาหารเธอไม่เคยอยู่ห่างจากเขาเลย หล่อนเกาะแขนเขาไว้ตลอดเหมือนจะประกาศให้คนทุกคนรู้ว่าเธอเป็นแฟนของเขา พนักงานและแขกทุกคนในร้านอาหารมองมาที่จิ่งหยูวและเธอต่างพูดซุบซิบกันว่าเป็นคู่ที่เหมาะสมกันมาก ก็จะไม่เหมาะสมกันได้ยังไงก็เขาก็เป็นดาราระดับซุปตาร์ส่วนฟานฟานก็เป็นถึงนางแบบชื่อดัง ใครเห็นใครก็ต้องบอกว่าเหมาะสมกันอยู่แล้ว

“คุณมาเมืองไทยทำไม มีงานเดินแบบที่นี่เหรอ” (ภาษาจีน) จิงหยูวถามเธอขณะกำลังนั่งกินอาหาร

“เปล่านี่ค่ะ ฉันแค่คิดถึงคุณก็เลยบินมาหาและอีกอย่างตอนนี้ฉันยังไม่มีคิวงานก้อเลยอยากมาหาคุณ” (ภาษาจีน)

“แล้วจะอยู่กี่วัน” (ภาษาจีน)

“ก็สักสองสามวัน ทำไมค่ะคุณอยากให้ฉันอยู่นานกว่านี้เหรอค่ะ ฉันจะได้ยกเลิกคิวงานมาอยู่กับคุณสักพักดีไหมค่ะ” (ภาษาจีน) ฟานฟานไม่พูดเปล่า เธอขยับตัวเข้ามาใกล้เขาจนแทบจะขึ้นไปนั่งบนตักกันเลยทีเดียว ทำให้ทุกคนที่อยู่ในห้องอาหารทั้งพนักงานโรงแรมและคนที่มากินอาหารมองกันเป็นตาเดียว       จนจิ่งหยูวต้องขยับตัวให้ออกห่างจากเธอเอง

“ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวประมาณสิ้นเดือนผมก็ต้องบินกลับ คุณก็รู้ว่ายังไงผมก็ต้องกลับจีนเพราะยังมีคิวงานที่จีนอีก” จิ่หยูวทัดทานเพราะเขารู้ดีว่าถ้าเธอยู่ต่อเธอคงเกาะเขาเป็นปลิงแน่

“แล้วคุณพักที่นี่เหรอค่ะ” (ภาษาจีน)

“ใช่” (ภาษาจีน)

“แล้วผู้หญิงคนนั้นหละค่ะ คนที่เป็นข่าวกับคุณ” (ภาษาจีน)

“พักที่นี่เหมือนกันบริษัทส่งให้มาดูแลผม” (ภาษาจีน) คำพูดของจิ่งหยูวทำให้ฟานฟานนิ่งเงียบไปสักพักก่อนที่หล่อนจะอ้อนให้เขาพาไปเที่ยวต่อเพราะอยากไปดูแสงสียามค่ำคืนของเมืองไทย จนเขาต้องพาเธอไปตามที่เธอต้องการ